بر سر مزار آمدن و اشک ریختن چه سود/لبخندها کاش هدیه می شد، زنده را تا زنده بود
در این دنیا تا نفسی بود،نفس بود و دگر هیچ/ای که به راه می آیی، از بی بیراهه مپیچ
دل ها که به تنگ می آمد، افسوس از وفا/مقصد زندگانی شد همه اش درد و جفا
در این دنیا تا نفسی بود،نفس بود و دگر هیچ/ای که به راه می آیی، از بی بیراهه مپیچ
دل ها که به تنگ می آمد، افسوس از وفا/مقصد زندگانی شد همه اش درد و جفا