اسید درنظریه آرنیوس

[Mårzï¥ē]

اسید در نظریه آرنیوس :
اسید در نظریه آرنیوس ماده ای است که اولا در آب حل شده، دوما یون هیدروژن یا پروتون آزاد یا تولید کند.
اسیدهای آرنیوس که در ساختمان خود H داشته باشند، در آب H(مثبت) آزاد می کنند مثل HCl
اسیدهای آرنیوس که در ساختمان خود H ندارند می گوییم در آب H (مثبت) تولید می کنند مثل N2O5
هیدروژن هالیدها اسید آرنیوس هستند زیرا با حل شدن در آب یون هیدروژن آزاد می کنند که به محلول آنها هیدروهالیک اسید می گویند مثل: HF، HCl، HBr..
نافلزهای فعال اسید آرنیوس هستند زیرا آنها با آب واکنش داده و یون هیدروژن تولید می کنند مثل :
Cl2+ H2O —> HClO + H + Cl
اکسیدهای نافلزی محلول در آب اسید آرنیوس هستند (اکسیدهای اسیدی) مثل CO2، SO3، N2O5
مولکولهای CO، NO و N2O اگرچه اکسیدهای نافلزی هستند ولی به دلیل قطبیت بسیار کم، انحلال پذیری بسیار کم در آب دارند و بصورت مولکولی حل شده و نمی توانند یون هیدروژن در آب تولید کنند به همین دلیل اسید آرنیوس به شمار نمی روند.
الـ*کـل ها با اینکه در ساختار خود OH- دارند مثل متانول و اتانول، اما به هنگام حل شدن در آب یون H تولید نمی کنند و اسید آرنیوس نیستند.
فنول بر خلاف الـ*کـل ها به هنگام انحلال در آب به مقدار جزئی تفکیک شده و یون پروتون تولید می کند و اسید آرنیوس به شمار می آید.