اسید قوی

[nadia.seif]

اسید قوی به اسیدی اطلاق می‌شود که وقتی در حلالی حل شود پروتون‌هایش را به طور تقریبا کامل (بیش از ۹۹٪) به حلال بدهد. برای توضیحات بیشتر به واژهٔ اسید مراجعه کنید.

از جمله اسیدهای قوی می‌توان به هیدروکلریک اسید (HCl)، هیدرویدیک اسید (HI)، هیدروبرومیک اسید (HBr)، پرکلریک اسید (HClO4)، نیتریک اسید (HNO3) و سولفوریک اسید (H2SO4) اشاره کرد.

هرچه اسید قوی تر باشد ثابت تفکیک اسیدی (aK) بزرگتر است و ثابت لگاریتمی(pH) آن کوچکتر است.