#برده_داری و #سرمایه_داری
نیمهای که روایت نشد؛ خاستگاههای غیرلیبرال سرمایهداری
بررسی کتابهای «امپراتوری پنبه»، «نیمهای که هرگز روایت نشد»، «رودخانۀ رویاهای تیره» و «بهای رهایی»
بعد از الغای بـردهداری در مستعمرههای بریتانیا، در ۱آگوست ۱۸۳۴، «بردگان سابق، غرامتی دریافت نکردند؛ ولی پرداختیهای حکومت به بـردهداران، بزرگترین اعانۀ دولتی در طول تاریخ انگلستان را رقم زد که به بیش از چهلهزار فقره و بیستمیلیون پوند یا به حساب امروز، تقریباً هفدهمیلیارد پوند بالغ شد.» نیکلاس دریپر در کتابش، بهای رهایی، بر مبنای بایگانیهای «کمیسیون غرامت بردگان» اثرات بـردهداری را نه بر افریقاییهای بَردهشده، بلکه بر نجیبزادگان و نخبگانِ عمدتاً سفیدپوست انگلستان مطالعه میکند و نقش بـردهداری در اقتصاد این کشور را واکاوی میکند.
بوستون ریویو — ژان ژورس سوسیالیست فرانسوی، یک دهه پیش از آنکه بهدست یک ملیگرا در سال ۱۹۱۴ ترور شود، نگارش اثری تاریخی را به سرانجام رساند که مطالعۀ انقلاب فرانسه را از بیخوبُن دگرگون کرد. بر خلاف دیگران که بر منازعات دربارۀ سیاست و ایدئولوژی سیـاس*ـی تمرکز کرده بودند، مجموعۀ چهارجلدی تاریخ سوسیالیستی انقلاب فرانسه۱ به دگرگونیهایی میپرداخت که سرمایهداری نوظهور رقم زده بود تا آتشفشانهای درون اقتصاد فرانسه را پیش چشم بیاورد. ژورس از منظر مارکسیستی بر تعارض میان رژیم سابق و بورژوازیِ تازهتوانمندشده تأکید میکرد و تلاشهای کارگران و رعایای فرانسوی را از دل بایگانیهای انقلاب بیرون میکشید.
نیمهای که روایت نشد؛ خاستگاههای غیرلیبرال سرمایهداری
بررسی کتابهای «امپراتوری پنبه»، «نیمهای که هرگز روایت نشد»، «رودخانۀ رویاهای تیره» و «بهای رهایی»
بعد از الغای بـردهداری در مستعمرههای بریتانیا، در ۱آگوست ۱۸۳۴، «بردگان سابق، غرامتی دریافت نکردند؛ ولی پرداختیهای حکومت به بـردهداران، بزرگترین اعانۀ دولتی در طول تاریخ انگلستان را رقم زد که به بیش از چهلهزار فقره و بیستمیلیون پوند یا به حساب امروز، تقریباً هفدهمیلیارد پوند بالغ شد.» نیکلاس دریپر در کتابش، بهای رهایی، بر مبنای بایگانیهای «کمیسیون غرامت بردگان» اثرات بـردهداری را نه بر افریقاییهای بَردهشده، بلکه بر نجیبزادگان و نخبگانِ عمدتاً سفیدپوست انگلستان مطالعه میکند و نقش بـردهداری در اقتصاد این کشور را واکاوی میکند.
بوستون ریویو — ژان ژورس سوسیالیست فرانسوی، یک دهه پیش از آنکه بهدست یک ملیگرا در سال ۱۹۱۴ ترور شود، نگارش اثری تاریخی را به سرانجام رساند که مطالعۀ انقلاب فرانسه را از بیخوبُن دگرگون کرد. بر خلاف دیگران که بر منازعات دربارۀ سیاست و ایدئولوژی سیـاس*ـی تمرکز کرده بودند، مجموعۀ چهارجلدی تاریخ سوسیالیستی انقلاب فرانسه۱ به دگرگونیهایی میپرداخت که سرمایهداری نوظهور رقم زده بود تا آتشفشانهای درون اقتصاد فرانسه را پیش چشم بیاورد. ژورس از منظر مارکسیستی بر تعارض میان رژیم سابق و بورژوازیِ تازهتوانمندشده تأکید میکرد و تلاشهای کارگران و رعایای فرانسوی را از دل بایگانیهای انقلاب بیرون میکشید.