- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
به همسر خود از این حرفها نزنید
سه عبارت هست که اگر با همسرتان در میان بگذارید چه نیتتان خیر باشد و چه نباشد, به احتمال زیاد, او را دشمن خود خواهید کرد
واکنش احتمالی به چنین جمله های نسنجیدۀ نامناسبی در دامنه ای از رفتارهای همراه با سکوت تا انفجار سرخوردگی ها و ناکامی ها در برابر ناتوانی شما در همدردی و درک طرف مقابلتان قرار خواهد گرفت. چرا این عباراتی که به شدت هم رایج هستند و عموما هم چندان بد دانسته نمی شوند، امکان دارد این قدر توهین آمیز تلقی شوند؟ تجربه می گوید، مردان بیشتر احتمال دارد به دلیل بیان چنین عباراتی متهم دانسته شوند تا زنان. فکر می کنم وقتی بیشتر توضیح بدهم، متوجه خواهید شد که چرا دریافت کنندۀ این جمله ها (که شاید خود شما باشید) احتمال دارد هر یک از آنها را به عنوان بیاناتی انتقادآمیز، غیرهمدلانه و بی اعتبار و چه بسا کاملا تحقــیرآمیز احساس کند. توضیــح خواهم داد که چرا این گونه می شود؛ و پاسخ های جایگزیـنی را به شما پیشنهاد خواهم کرد که به حل وفصل آن وضعیت پرتنش کمک کند، نه اینکه آن را شعله ور سازد.
۱- «نباید این طور احساس کنی»
همۀ «بایدها» توأم با قضاوت است. اغلب در استفاده از چنین عباراتی همسر خود را در حالت تدافعی قرار می دهید و غیرمستقیم به خاطر شیوه ای که واکنش نشان داده است به او حمله می کنید و به صراحت می گویید که احساسات او اشتباه است یا دست کم توجیهی ندارد. بر اساس تاریخچۀ زندگی مشترک شما و اینکه همسر شما چگونه صحبت هایتان را تفسیر می کند، ممکن است پریشانی خود را کاملاً واقعی، منطقی و معقول بداند؛ بنابراین گفتن اینکه از حرف من چنین برداشتی نکن، می تواند شبیه به تکان دادن پارچۀ قرمز در برابر گاو خشمگین در میدان بازی باشد و باعث آزار و اذیت او شود و به او این احساس را بدهد که مورد تمسخر قرار گرفته است.
البته ممکن است قصد شما این نبوده باشـــد. بااین حال نکتۀ مهم در اینجا این است که پاسخ عاطفی همسرتان صحت دارد. این حالت احساسی شایسته و نیازمند همدلی است، پیش از اینکه بخواهد مورد سؤال قرار بگیرد؛ بنابراین اگر از واکنش همسرتان به خاطر اینکه (دست کم آگاهانه) با آنچه منظور شما بوده است همخوانی ندارد به خود آمدید، آنچه لازم است انجام دهید این است که از او بپرسید حرفی را که گفته اید چگونه شنیده است. سعی کنید بدون حالتی قضاوت گونه و با دلسوزی و مهربانی رفتار کنید تا بتوانید بهتر بفهمید و درک کنید که چه چیزی باعث ناراحتی همسرتان شده است.
در چنین شرایط حساسی، هر انتقادی، از هر سو که باشد، می تواند برای رابـ ـطه خطرناک باشد؛ بنابراین با دقت تلاش کنید که از پیش آمدن چنین گفت وگوی ارزیابانه ای بپرهیزید. بیان احساسات همسرتان، چه خشم باشد یا ناراحتی یا اضطراب یا شرمندگی و یا ترس، ممکن است موجب احساس ناخوشایندی شود. شاید هم باعث شود تصور کنید که موجودی ناتوان، کودن، یا طرد شده هستید. در نتیجه با حالتی تدافعی ممکن است احساس کنید باید با او دربارۀ احساساتش صحبت کنید و توضیح بخواهید؛ که معمولا کار خوبی نیست، دست کم بلافاصله این حرف را پیش نکشید.
سه عبارت هست که اگر با همسرتان در میان بگذارید چه نیتتان خیر باشد و چه نباشد, به احتمال زیاد, او را دشمن خود خواهید کرد
واکنش احتمالی به چنین جمله های نسنجیدۀ نامناسبی در دامنه ای از رفتارهای همراه با سکوت تا انفجار سرخوردگی ها و ناکامی ها در برابر ناتوانی شما در همدردی و درک طرف مقابلتان قرار خواهد گرفت. چرا این عباراتی که به شدت هم رایج هستند و عموما هم چندان بد دانسته نمی شوند، امکان دارد این قدر توهین آمیز تلقی شوند؟ تجربه می گوید، مردان بیشتر احتمال دارد به دلیل بیان چنین عباراتی متهم دانسته شوند تا زنان. فکر می کنم وقتی بیشتر توضیح بدهم، متوجه خواهید شد که چرا دریافت کنندۀ این جمله ها (که شاید خود شما باشید) احتمال دارد هر یک از آنها را به عنوان بیاناتی انتقادآمیز، غیرهمدلانه و بی اعتبار و چه بسا کاملا تحقــیرآمیز احساس کند. توضیــح خواهم داد که چرا این گونه می شود؛ و پاسخ های جایگزیـنی را به شما پیشنهاد خواهم کرد که به حل وفصل آن وضعیت پرتنش کمک کند، نه اینکه آن را شعله ور سازد.
۱- «نباید این طور احساس کنی»
همۀ «بایدها» توأم با قضاوت است. اغلب در استفاده از چنین عباراتی همسر خود را در حالت تدافعی قرار می دهید و غیرمستقیم به خاطر شیوه ای که واکنش نشان داده است به او حمله می کنید و به صراحت می گویید که احساسات او اشتباه است یا دست کم توجیهی ندارد. بر اساس تاریخچۀ زندگی مشترک شما و اینکه همسر شما چگونه صحبت هایتان را تفسیر می کند، ممکن است پریشانی خود را کاملاً واقعی، منطقی و معقول بداند؛ بنابراین گفتن اینکه از حرف من چنین برداشتی نکن، می تواند شبیه به تکان دادن پارچۀ قرمز در برابر گاو خشمگین در میدان بازی باشد و باعث آزار و اذیت او شود و به او این احساس را بدهد که مورد تمسخر قرار گرفته است.
البته ممکن است قصد شما این نبوده باشـــد. بااین حال نکتۀ مهم در اینجا این است که پاسخ عاطفی همسرتان صحت دارد. این حالت احساسی شایسته و نیازمند همدلی است، پیش از اینکه بخواهد مورد سؤال قرار بگیرد؛ بنابراین اگر از واکنش همسرتان به خاطر اینکه (دست کم آگاهانه) با آنچه منظور شما بوده است همخوانی ندارد به خود آمدید، آنچه لازم است انجام دهید این است که از او بپرسید حرفی را که گفته اید چگونه شنیده است. سعی کنید بدون حالتی قضاوت گونه و با دلسوزی و مهربانی رفتار کنید تا بتوانید بهتر بفهمید و درک کنید که چه چیزی باعث ناراحتی همسرتان شده است.
در چنین شرایط حساسی، هر انتقادی، از هر سو که باشد، می تواند برای رابـ ـطه خطرناک باشد؛ بنابراین با دقت تلاش کنید که از پیش آمدن چنین گفت وگوی ارزیابانه ای بپرهیزید. بیان احساسات همسرتان، چه خشم باشد یا ناراحتی یا اضطراب یا شرمندگی و یا ترس، ممکن است موجب احساس ناخوشایندی شود. شاید هم باعث شود تصور کنید که موجودی ناتوان، کودن، یا طرد شده هستید. در نتیجه با حالتی تدافعی ممکن است احساس کنید باید با او دربارۀ احساساتش صحبت کنید و توضیح بخواهید؛ که معمولا کار خوبی نیست، دست کم بلافاصله این حرف را پیش نکشید.