RASHA
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2019/04/30
- ارسالی ها
- 4,521
- امتیاز واکنش
- 4,207
- امتیاز
- 593
شاه سلیمان دوم صفوی (۱۱۲۸–۶ ذیقعدهٔ ۱۱۷۶ ه. ق)، با نام اصلی میرزا سید محمد مرعشی صفوی، کمتر از ۳ ماه پادشاه ایران بود.
تبار
پدر او میرزا محمدداود مرعشی صفوی نام داشت و مادرش شهربانو بیگم دختر شاه سلیمان یکم صفوی بود.
پیش از پادشاهی
میرزا سید محمد، در زمان نادر شاه متولی حرم امام رضا گردید، از همین روی «میرزا سید محمد متولی» خوانده می‌شد. در بحران جانشینی نادر شاه، مأمور تعمیر و حفاظت از قم شد و سرانجام فرمانبردار شاهرخ شاه گردید و روانهٔ مشهد گشت. شایان ذکر است که شاهرخ شاه اگر چه نوهٔ پسری نادر شاه افشار بود ولی نوهٔ دختری شاه سلطان حسین صفوی نیز به‌شمار می‌آمد. شاهرخ شاه که از او در بیم بود، دو بار قصد کشتن او کرد که هر دو بار ناکام ماند. این امر به تحصن میرزا سید محمد در خانه‌اش انجامید. سرانجام در ۲۰ محرم ۱۱۶۳ ه.ق گروهی از سرداران به سرکردگی امیر علم خان خزیمه، او را از خانه‌اش به ارگ بردند و شاهرخ شاه را دستگیر کردند.
پادشاهی
او به حرمت ماه محرم، در ۵ یا ۹ صفر ۱۱۶۳ ه.ق تاج‌گذاری نمود و بلندپایگان حکومت خود را برگماشت و امیر علم خان خزیمه را به عنوان وکیل‌الدوله (نخست‌وزیر) برگزید. در دورهٔ کوتاه پادشاهی‌اش توانست هرات را از احمد شاه درانی بازپس بگیرد. هنگامی که از مشهد خارج شده بود، امیر علم خان بی اطلاع او شاهرخ را کور نمود. این اقدام سبب شد که امیر علم خان برکنار شود و امیر اصلان خان قِرِقلو به مقام وکالت گماشته شود، ولی با فروکش کردن خشم شاه، پس از یک هفته دوباره امیر علم خان به مقام وکالت گمارده شد.
شاه سلیمان دوم مالیات ۳ سال را بر مردم بخشید. این اقدام سبب نارضایتی شماری از سرداران گردید. همسر شاهرخ به‌دروغ به‌شماری از سرداران خبر رساند که شاهرخ کور نشده‌است.یوسفعلی خان جلایر و شماری دیگر از سرداران در ۱۱ ربیع‌الثانی ۱۱۶۳ ه.ق بر ضد شاه سلیمان دوم شوریده، او را دستگیر و کور نمودند، ولی هنگامی که شاهرخ را از بند آزاد کردند دریافتند که او به‌راستی کور شده‌است. امیر علم خان در آغاز از مشهد گریخت ولی سپس توانست مشهد را تصرف کند، اما سلیمان (میر سید محمد) دیگر مقام پادشاهی را نپذیرفت. یوسفعلی خان جلایر که گریخته بود، دستگیر و کشته شد.
کمتر از ۴ ماه پس از برکناری شاه سلیمان دوم در مشهد، در ۲۵ رجب ۱۱۶۳ ه.ق اتحادی سه‌گانه از سرداران (علیمردان خان بختیاری، ابوالفتح خان بختیاری و کریم خان زند) یکی دیگر از نوه‌های دختری شاهان پیشین صفوی یعنی شاه اسماعیل سوم را در اصفهان به تخت نشاندند.
فرزندان
پس از برکناری، او پسران بزرگش یعنی سلطان داوود میرزا و سلطان علی میرزا را به عتبات فرستاد و مابقی را نزد خود در مشهد نگاه داشت.
سکه‌ها
روی بیشتر سکه‌های او این شعر دیده می‌شود:
زد از لطفِ حق سکهٔ کامرانی شهِ عدل‌گستر سلیمانِ ثانی
پشت سکه‌ها نیز شعار شیعه و نام دوازده امام حک شده‌است.
تبار
پدر او میرزا محمدداود مرعشی صفوی نام داشت و مادرش شهربانو بیگم دختر شاه سلیمان یکم صفوی بود.
پیش از پادشاهی
میرزا سید محمد، در زمان نادر شاه متولی حرم امام رضا گردید، از همین روی «میرزا سید محمد متولی» خوانده می‌شد. در بحران جانشینی نادر شاه، مأمور تعمیر و حفاظت از قم شد و سرانجام فرمانبردار شاهرخ شاه گردید و روانهٔ مشهد گشت. شایان ذکر است که شاهرخ شاه اگر چه نوهٔ پسری نادر شاه افشار بود ولی نوهٔ دختری شاه سلطان حسین صفوی نیز به‌شمار می‌آمد. شاهرخ شاه که از او در بیم بود، دو بار قصد کشتن او کرد که هر دو بار ناکام ماند. این امر به تحصن میرزا سید محمد در خانه‌اش انجامید. سرانجام در ۲۰ محرم ۱۱۶۳ ه.ق گروهی از سرداران به سرکردگی امیر علم خان خزیمه، او را از خانه‌اش به ارگ بردند و شاهرخ شاه را دستگیر کردند.
پادشاهی
او به حرمت ماه محرم، در ۵ یا ۹ صفر ۱۱۶۳ ه.ق تاج‌گذاری نمود و بلندپایگان حکومت خود را برگماشت و امیر علم خان خزیمه را به عنوان وکیل‌الدوله (نخست‌وزیر) برگزید. در دورهٔ کوتاه پادشاهی‌اش توانست هرات را از احمد شاه درانی بازپس بگیرد. هنگامی که از مشهد خارج شده بود، امیر علم خان بی اطلاع او شاهرخ را کور نمود. این اقدام سبب شد که امیر علم خان برکنار شود و امیر اصلان خان قِرِقلو به مقام وکالت گماشته شود، ولی با فروکش کردن خشم شاه، پس از یک هفته دوباره امیر علم خان به مقام وکالت گمارده شد.
شاه سلیمان دوم مالیات ۳ سال را بر مردم بخشید. این اقدام سبب نارضایتی شماری از سرداران گردید. همسر شاهرخ به‌دروغ به‌شماری از سرداران خبر رساند که شاهرخ کور نشده‌است.یوسفعلی خان جلایر و شماری دیگر از سرداران در ۱۱ ربیع‌الثانی ۱۱۶۳ ه.ق بر ضد شاه سلیمان دوم شوریده، او را دستگیر و کور نمودند، ولی هنگامی که شاهرخ را از بند آزاد کردند دریافتند که او به‌راستی کور شده‌است. امیر علم خان در آغاز از مشهد گریخت ولی سپس توانست مشهد را تصرف کند، اما سلیمان (میر سید محمد) دیگر مقام پادشاهی را نپذیرفت. یوسفعلی خان جلایر که گریخته بود، دستگیر و کشته شد.
کمتر از ۴ ماه پس از برکناری شاه سلیمان دوم در مشهد، در ۲۵ رجب ۱۱۶۳ ه.ق اتحادی سه‌گانه از سرداران (علیمردان خان بختیاری، ابوالفتح خان بختیاری و کریم خان زند) یکی دیگر از نوه‌های دختری شاهان پیشین صفوی یعنی شاه اسماعیل سوم را در اصفهان به تخت نشاندند.
فرزندان
پس از برکناری، او پسران بزرگش یعنی سلطان داوود میرزا و سلطان علی میرزا را به عتبات فرستاد و مابقی را نزد خود در مشهد نگاه داشت.
سکه‌ها
روی بیشتر سکه‌های او این شعر دیده می‌شود:
زد از لطفِ حق سکهٔ کامرانی شهِ عدل‌گستر سلیمانِ ثانی
پشت سکه‌ها نیز شعار شیعه و نام دوازده امام حک شده‌است.
