ஜ ℱαт℮мℯ ஜ
کاربر ارزشمند تالار خانواده و زندگی
- عضویت
- 2017/01/17
- ارسالی ها
- 3,080
- امتیاز واکنش
- 4,193
- امتیاز
- 688
داروهای اعتیاد آور تاریخچه خاص خود را دارد. در خصوص فراوانی مصرف مواد مخـ ـدر و داروهای اعتیاد آور در جوامع و کشورهای مختلف آمارهای متفاوتی از طرف سازمانهای مختلف ارائه شده است . ولی آنچه مسلم است شیوع واقعی مصرف این مواد در جوامع مختلف مشخص نیست. تا عصر حاضر در چین و خاور نزدیک تریاک بسیار رایج بود. جدا سازی آلکالوئیدی های مخـ ـدر فعال و عرضه سرنگ های تزریقی باعث ترویج مصرف در دنیای غرب گردید. تاکنون چندین اپیدمی مصرف مواد مخـ ـدر ( داروهای اعتیاد آور ) در ایالات متحده امریکا اتفاق افتاده است که اولین آنها بعد از جنگ های داخلی بود. تا حوالی دهه 1900 میلادی تعدادی معتادان در امریکا حدود 1 به هر 400 نفر بود با وجود این مسئله یک قضیه جدی به شمار آمد و موجب تصویب قانون مواد مخـ ـدر درست قبل از جنگ جهانی اول گردید. اپیدمی جدید مصرف مواد مخـ ـدر که از حدود سال 1964 آغاز شده است تا کنون ادامه یافته و هر روز بر شدت آن افزوده می شود. بطوری که مصرف بعضی از مواد مخـ ـدر نسبت به آن سال 20 برابر شده است. آمار معتادان به مواد مخـ ـدر در کشور انگلستان در سال 1996 میلادی 120000 نفر گردیده است و بعبارتی مشکلات ابتلاء و اعتیاد به مواد مخـ ـدر در کشور انگلستان بسیار کمتر از آمریکا می باشد . ولی همین تعداد مبتلا اعتیاد ، کنونی جهت انتشار ویروس ایدز در این کشور محسوب می گردند. آنتی ژن هپاتیت HBSAG در 10 درصد بیماران معتادان یافت می شود . و بیوپسی کبد در 25 درصد معتادان غیر طبیعی می باشد .
تاریخچه داروهای اعتیاد آور و تریاک
مرفین به عنوان یکی از داروهای اعتیاد آور یکی از ترکیبات تلخیص شده تریاک است. تریاک از گیاه خشخاش گرفته می شود. شواهدی در دست است که نشان می دهد حدود 6000 سال پیش در مصر باستان ، یونان و رم قدیم از این گیاه استفاده می شده است. تا قرن 18 میلادی توجه خاصی به این گیاه نشد و در آن زمان بعلت اعتیادی که مسبب آن بود مورد بررسی قرار گرفت .
تریاک از طریق تیغ زدن غوزه خشخاش پس از ریختن گلبرگهای آن بدست می آید . شیره سفیدی که از آن به بیرون تراوش می نماید بتدریج سفت و قهوه ای رنگ می شود که به آن تریاک می گویند. این ماده حاوی 20 نوع آلکالوئید است که مهم ترین آنها شامل مرفین ، کدئین ، تبائین ، و پاپاورین می باشد .
آلکالوئید اصلی تریاک ( داروهای اعتیاد آور ) ، مرفین است که حدود 10 درصد آن را تشکیل می دهد. غلظت کدئین حدود نیم درصد است و در ابعاد تجارتی از مرفین ساخته شده است . بنا به موافقت های بین المللی امروزه کشت تریاک محدد شده است ولی کنترل تولید و قاچاق تریاک تا به امروز موفق نبوده است.
تهیه و کاربرد اوپیوئیدها دارای پیشینه ای به قدمت اولین تاریخ ثبت شده است. سومریان باستان در چهار هزار سال پیش نخستین کسانی بودند که تریاک را از گیاه خشخاش استخراج کرده و از آن در مراسم مذهبی استفاده می کردند . نخستین منبع انکار ناپذیری که در آن به شیره گیاه خشخاش اشاره شده نوشته های تئوفراستوس رومی در قرن سوم پیش از میلاد می باشد. که از آن با نام مکونیوم یاد کرده است .
در سرزمین مصر در دوهزار سال پیش از میلاد از تریاک به عنوان داروی آرامبخش برای کودکان و تسکین درد دندان استفاده می شد و در چین در هزاره اول میلادی در درمان اسهال به کار می رفت ، ابن سینا در آثار خود فوائد مصرف تریاک را ذکر کرده است . پزشکان عرب ان را به ممالک شرقی نظیر هند و چین عرضه کردند که سرانجام از آنجا به اروپا راه یافت . در طی قرن هفدهم میلادی سو مصرف تریاک در چین به خوبی شناخته شده بود.
داروهای اعتیاد آور
فارماکولوژی جدید آلکالوئید های تریاک ( داروهای اعتیاد آور ) توسط داروساز آلمانی به نام فردریش سرتورنر پایه گذاری شد. وی جدا سازی یک ماده خالص قلیلیایی فعال از تریاک را در سال 1803 میلادی اعلام نمود و آن را مرفین نام نهاد که از واژه یونانی مرفئوس اخذ شده است . به دنبال کشف مرفین بررسی و جداسازس دیگر آلکالوئید های تریاک با شاب پیگیری شد. تا نیمه قرن نوزدهم کاربرد آلکالوئید های خالص به جای تریاک خام در سراسر جهان پزشکی اغاز گردید. پزشکان پی بردند که اثر ضد درد قوی مرفین می تواند در تجربیات انها ارزشمند باشد ولی همزمان رشد تجارب پزشکی درباره مرفین ، آنها به عوارض و آثار جانبی ناخواسته آن شامل بروز تحمل ، وابستگی فیزیکی و روانی با مصرف مکرر نیز آشنا شدند .
موضوع اعتیاد به مواد مخـ ـدر و داروهای اعتیاد آور در نیمه دوم قرن نوزدهم در اروپا مطرح بود بطوری که در سال 1984 میلادی زیگموید فروید مبتکر سایکو آنالیز از کوکائین جهت رفع اعتیاد به مواد مخـ ـدر و داروهای اعتیاد آور در بیماران خود استفاده کرد و عملا باب جدیدی از اعتیاد به کوکائین در دنیا باز شد .
تمایل به ادامه کاربرد مورفین ( داروهای اعتیاد آور ) به عنوان یک داروی آنالژزیک قوی موجب روی آوردن به روشهایی برای تغییر ساختار شیمیایی مورفین گردید . یکی از نخستین فرآورده ها هروئین است که در سال 1874 میلادی از مرفین تهیه شد و در سال 1897 میلادی جهت مصرف بالینی عرضه شد . اگر چه در ابتدا به عنوان دارویی قوی و غیر اعتیاد آور تمجید شد و ادعا گردید که در درمان وابستگی به مرفین نیز مفید است ولی بعدا ْ آشکار گردید که در اثر دگرگونی آن در بدن آثاری مشابه با آثار مرفین پدید می آورد و از گروه داروهای اعتیاد آور شناخته شد .
ساختار مولکولی دقیق مورفین ، کدئین ، و تبائین ( داروهای اعتیاد آور ) در سال 1920 میلادی مشخص شد . از آن هنگام یک برنامه منسجم جهت سنتز مواد جدید آغاز شد و امید آن می رفت که با تغییراتی در مشتقات طبیعی تریاک بتوانند ترکیباتی قوی و غیر اعتیاد آور بسازند . اگر چه هیچ یک از ترکیبات صناعی شامل مپریدین و متادون در دهه 1940 به پزشکی بالینی عرضه گردید و از آن زمان تا کنون هزاران ماده صناعی ( داروهای اعتیاد آور ) ساخته شده است که هیچ کدام بطور کامل عاری از آثار زیانبار مذکور نمی باشند . در سال 1951 میلادی داروی تقریبا جدید نالورفین جهت معکوس نمودن علائم ناشی از مسمومیت با مورفین در انسان بکار بـرده شد و در 1961 میلادی پروفایل کولوژیک نامعمول آن به ظهور ترکیبات جدید آنتگونیت خالص همچون نالوسان و ترکیبات دارای آثار مختلط انجامید .
اصطلاحات رایج در خصوص داروهای اعتیاد آور
برخی از داروهای اعتیاد آور عبارتند از :
تریاک از داروهای اعتیاد آور :
یکی از داروهای اعتیاد آور تریاک است. اپیوم از واژه یویانی به معنی عصاره یا شیره مشتق شده است . و بطور ویژه برای اشاره به عصاره حاصل از گیاه خشخاش بکار می رود .
اوپیت از داروهای اعتیاد آور :
طبق تعریف عبارت است از ماده مشتق از تریاک که دارای آثار شبیه به آن اما نه محدود به ایجاد آنالژزی است و در واقع این اصطلاح به همه آلکالوئیدهای طبیعی مشتق شده از تریاک و نیز مجموعه گسترده ای از ترکیبات نیمه صناعی مشتق از آنها اطلاق می شود .
اوپیوئید از داروهای اعتیاد آور :
اوپیوئد یا ماده شبه تریاک اصطلاحی به معنای اعم از اوپیت بوده و شامل همه ترکیبات طبیعی یا صناعی دارای آثاری شبه مرفینی اما نه محدود می باشد . به گزارش آسان طب به دیگر سخن اوپیوئید به ماده ای گفته می شود که بطور مسقیم از تریاک استخراج نشده اما واجد خواص یکسان آن است. با این تعریف ، این اصطلاح تمام آگونیستها و آنتاگونیستهای دارای اثر شبه مرفینی به علاوه پیتیدهای اوپیوئیدی طبیعی و صناعی را نیز در بر می گیرد . در فارماکولوژی مدرن دو اصطلاح مذکور اغلب به جای یکدیگر بکار می رود . و اوپیوئید از داروهای اعتیاد آور شناخته شد .
نارکوتیک از داروهای اعتیاد آور :
از واژه ای یونانی ناکوز به معنی کرخی یا Stupor مشتق شده است . بیشتر کابرد این اصطلاح به هر دارویی که موجب ایجاد خواب خواب می شود نظر داشت ولی بعد ها با آنالژزیکهای اوپیوئیدی وابستگی پیدا کرد . و به عنوان یک ترکیب اگونیست اوپیوئیدی با آثار فارموکولوژیک مشابه با مرفین تعریف گردید . اکنون در مقوله قانون این اصطلاح بطور فزاینده برای توصیف مجموعه گسترده ای از مواد سو مصرف بکار می رود و در زمینه فارموکولوژی کاربرد چندانی ندارد .
داروهای اعتیاد آور
داروهای اعتیاد آور موضوع این بخش از اسان طب بود. برخی از ما تصور میکنیم که فقط تریاک و مواد مخـ ـدر اعتیاد اور هستند. ولی باید بدانیم که برخی قرص ها و داروها هم اعتیاد اور هستند و اگر زیاد مصرف کنیم به ان معتاد می شویم.
پس از ان نه تنها این دارو به دردهای ما اثر نمیکند بلکه بدن ما به ان عادت کرده و مثل نقل و نبات باید ان را بخوریم.
پس مراقب داروهایی که میخورید باشید و همیشه با تجویزز پزشک از انها استفاده کنید.
منبع :آسان طب
تاریخچه داروهای اعتیاد آور و تریاک
مرفین به عنوان یکی از داروهای اعتیاد آور یکی از ترکیبات تلخیص شده تریاک است. تریاک از گیاه خشخاش گرفته می شود. شواهدی در دست است که نشان می دهد حدود 6000 سال پیش در مصر باستان ، یونان و رم قدیم از این گیاه استفاده می شده است. تا قرن 18 میلادی توجه خاصی به این گیاه نشد و در آن زمان بعلت اعتیادی که مسبب آن بود مورد بررسی قرار گرفت .
تریاک از طریق تیغ زدن غوزه خشخاش پس از ریختن گلبرگهای آن بدست می آید . شیره سفیدی که از آن به بیرون تراوش می نماید بتدریج سفت و قهوه ای رنگ می شود که به آن تریاک می گویند. این ماده حاوی 20 نوع آلکالوئید است که مهم ترین آنها شامل مرفین ، کدئین ، تبائین ، و پاپاورین می باشد .
آلکالوئید اصلی تریاک ( داروهای اعتیاد آور ) ، مرفین است که حدود 10 درصد آن را تشکیل می دهد. غلظت کدئین حدود نیم درصد است و در ابعاد تجارتی از مرفین ساخته شده است . بنا به موافقت های بین المللی امروزه کشت تریاک محدد شده است ولی کنترل تولید و قاچاق تریاک تا به امروز موفق نبوده است.
تهیه و کاربرد اوپیوئیدها دارای پیشینه ای به قدمت اولین تاریخ ثبت شده است. سومریان باستان در چهار هزار سال پیش نخستین کسانی بودند که تریاک را از گیاه خشخاش استخراج کرده و از آن در مراسم مذهبی استفاده می کردند . نخستین منبع انکار ناپذیری که در آن به شیره گیاه خشخاش اشاره شده نوشته های تئوفراستوس رومی در قرن سوم پیش از میلاد می باشد. که از آن با نام مکونیوم یاد کرده است .
در سرزمین مصر در دوهزار سال پیش از میلاد از تریاک به عنوان داروی آرامبخش برای کودکان و تسکین درد دندان استفاده می شد و در چین در هزاره اول میلادی در درمان اسهال به کار می رفت ، ابن سینا در آثار خود فوائد مصرف تریاک را ذکر کرده است . پزشکان عرب ان را به ممالک شرقی نظیر هند و چین عرضه کردند که سرانجام از آنجا به اروپا راه یافت . در طی قرن هفدهم میلادی سو مصرف تریاک در چین به خوبی شناخته شده بود.
داروهای اعتیاد آور
فارماکولوژی جدید آلکالوئید های تریاک ( داروهای اعتیاد آور ) توسط داروساز آلمانی به نام فردریش سرتورنر پایه گذاری شد. وی جدا سازی یک ماده خالص قلیلیایی فعال از تریاک را در سال 1803 میلادی اعلام نمود و آن را مرفین نام نهاد که از واژه یونانی مرفئوس اخذ شده است . به دنبال کشف مرفین بررسی و جداسازس دیگر آلکالوئید های تریاک با شاب پیگیری شد. تا نیمه قرن نوزدهم کاربرد آلکالوئید های خالص به جای تریاک خام در سراسر جهان پزشکی اغاز گردید. پزشکان پی بردند که اثر ضد درد قوی مرفین می تواند در تجربیات انها ارزشمند باشد ولی همزمان رشد تجارب پزشکی درباره مرفین ، آنها به عوارض و آثار جانبی ناخواسته آن شامل بروز تحمل ، وابستگی فیزیکی و روانی با مصرف مکرر نیز آشنا شدند .
موضوع اعتیاد به مواد مخـ ـدر و داروهای اعتیاد آور در نیمه دوم قرن نوزدهم در اروپا مطرح بود بطوری که در سال 1984 میلادی زیگموید فروید مبتکر سایکو آنالیز از کوکائین جهت رفع اعتیاد به مواد مخـ ـدر و داروهای اعتیاد آور در بیماران خود استفاده کرد و عملا باب جدیدی از اعتیاد به کوکائین در دنیا باز شد .
تمایل به ادامه کاربرد مورفین ( داروهای اعتیاد آور ) به عنوان یک داروی آنالژزیک قوی موجب روی آوردن به روشهایی برای تغییر ساختار شیمیایی مورفین گردید . یکی از نخستین فرآورده ها هروئین است که در سال 1874 میلادی از مرفین تهیه شد و در سال 1897 میلادی جهت مصرف بالینی عرضه شد . اگر چه در ابتدا به عنوان دارویی قوی و غیر اعتیاد آور تمجید شد و ادعا گردید که در درمان وابستگی به مرفین نیز مفید است ولی بعدا ْ آشکار گردید که در اثر دگرگونی آن در بدن آثاری مشابه با آثار مرفین پدید می آورد و از گروه داروهای اعتیاد آور شناخته شد .
ساختار مولکولی دقیق مورفین ، کدئین ، و تبائین ( داروهای اعتیاد آور ) در سال 1920 میلادی مشخص شد . از آن هنگام یک برنامه منسجم جهت سنتز مواد جدید آغاز شد و امید آن می رفت که با تغییراتی در مشتقات طبیعی تریاک بتوانند ترکیباتی قوی و غیر اعتیاد آور بسازند . اگر چه هیچ یک از ترکیبات صناعی شامل مپریدین و متادون در دهه 1940 به پزشکی بالینی عرضه گردید و از آن زمان تا کنون هزاران ماده صناعی ( داروهای اعتیاد آور ) ساخته شده است که هیچ کدام بطور کامل عاری از آثار زیانبار مذکور نمی باشند . در سال 1951 میلادی داروی تقریبا جدید نالورفین جهت معکوس نمودن علائم ناشی از مسمومیت با مورفین در انسان بکار بـرده شد و در 1961 میلادی پروفایل کولوژیک نامعمول آن به ظهور ترکیبات جدید آنتگونیت خالص همچون نالوسان و ترکیبات دارای آثار مختلط انجامید .
اصطلاحات رایج در خصوص داروهای اعتیاد آور
برخی از داروهای اعتیاد آور عبارتند از :
تریاک از داروهای اعتیاد آور :
یکی از داروهای اعتیاد آور تریاک است. اپیوم از واژه یویانی به معنی عصاره یا شیره مشتق شده است . و بطور ویژه برای اشاره به عصاره حاصل از گیاه خشخاش بکار می رود .
اوپیت از داروهای اعتیاد آور :
طبق تعریف عبارت است از ماده مشتق از تریاک که دارای آثار شبیه به آن اما نه محدود به ایجاد آنالژزی است و در واقع این اصطلاح به همه آلکالوئیدهای طبیعی مشتق شده از تریاک و نیز مجموعه گسترده ای از ترکیبات نیمه صناعی مشتق از آنها اطلاق می شود .
اوپیوئید از داروهای اعتیاد آور :
اوپیوئد یا ماده شبه تریاک اصطلاحی به معنای اعم از اوپیت بوده و شامل همه ترکیبات طبیعی یا صناعی دارای آثاری شبه مرفینی اما نه محدود می باشد . به گزارش آسان طب به دیگر سخن اوپیوئید به ماده ای گفته می شود که بطور مسقیم از تریاک استخراج نشده اما واجد خواص یکسان آن است. با این تعریف ، این اصطلاح تمام آگونیستها و آنتاگونیستهای دارای اثر شبه مرفینی به علاوه پیتیدهای اوپیوئیدی طبیعی و صناعی را نیز در بر می گیرد . در فارماکولوژی مدرن دو اصطلاح مذکور اغلب به جای یکدیگر بکار می رود . و اوپیوئید از داروهای اعتیاد آور شناخته شد .
نارکوتیک از داروهای اعتیاد آور :
از واژه ای یونانی ناکوز به معنی کرخی یا Stupor مشتق شده است . بیشتر کابرد این اصطلاح به هر دارویی که موجب ایجاد خواب خواب می شود نظر داشت ولی بعد ها با آنالژزیکهای اوپیوئیدی وابستگی پیدا کرد . و به عنوان یک ترکیب اگونیست اوپیوئیدی با آثار فارموکولوژیک مشابه با مرفین تعریف گردید . اکنون در مقوله قانون این اصطلاح بطور فزاینده برای توصیف مجموعه گسترده ای از مواد سو مصرف بکار می رود و در زمینه فارموکولوژی کاربرد چندانی ندارد .
داروهای اعتیاد آور
داروهای اعتیاد آور موضوع این بخش از اسان طب بود. برخی از ما تصور میکنیم که فقط تریاک و مواد مخـ ـدر اعتیاد اور هستند. ولی باید بدانیم که برخی قرص ها و داروها هم اعتیاد اور هستند و اگر زیاد مصرف کنیم به ان معتاد می شویم.
پس از ان نه تنها این دارو به دردهای ما اثر نمیکند بلکه بدن ما به ان عادت کرده و مثل نقل و نبات باید ان را بخوریم.
پس مراقب داروهایی که میخورید باشید و همیشه با تجویزز پزشک از انها استفاده کنید.
منبع :آسان طب
آخرین ویرایش توسط مدیر:
