dinaz
کاربر نگاه دانلود
تجمع و جشن مخصوص مو قرمزی ها در هلند (عکس)
موقرمزهای جهان روز یکشنبه (۱۶ شهریور / ۷ سپتامبر) در شهر بردا (Breda) در هلند تجمع کردند تا در کنار هم روز جهانی موقرمزها را جشن بگیرند. آنها همه ساله در اولین آخر هفته ماه سپتامبر در این شهر قدیمی هلند گردهم می‌آیند.
شهروندان شهر قدیمی بردا در هلند روز یکشنبه (۱۶ شهریور / ۷ سپتامبر) همه چیز را سرخ می‌‌دیدند. از سال ۲۰۰۵ میلادی همه ساله در این شهر روز جهانی موقرمزها جشن گرفته میشود. حدود پنج هزار موقرمز از سراسر جهان به این شهر رفته بودند.
در سال ۲۰۰۵ بارت بوونهورست، نقاش هلندی یک آگهی در روزنامه شهر آستن این کشور منتشر کرد و خواستار استخدام ۱۵ دختر و زن موقرمز به عنوان مدل نقاشی‌هایش شد. واکنش به این آگهی بسیار بزرگ بود. از همانجا ایده برگزاری تجمع موقرمزها شکل گرفت. در نخستین تجمع ۱۵۰ نفر شرکت کردند.
هدف از این ملاقات سه روزه افزایش ارتباط میان موقرمز ها با هم و تبادل تجربه است. یکی از شرکت‌کنندگان در این گردهمایی گفت: «احساس بسیار خوبی‌ست که در میان این همه موقرمز باشی. با موقرمزهای خیلی جالبی از سراسر دنیا آشنا شدم. معلومه که در میان صحبت‌ها در باره رنگ موهامون هم صحبت می‌کنیم.»
آیا یکی از هدف‌های روز جهانی موسرخ‌ها این نیست که آنها با هم آشنا شوند و با وصلت خود نسل موسرخ‌ها را تداوم بخشند؟ می‌گویند نسل موقرمزها طی صدسال آینده منقرض میشود. یک تحقیق در این باره می‌گوید تنها در صورتی کودکان با موهای سرخ زاده می‌شوند که والدین‌شان موی قرمز داشته باشند.
محققان بریتانیایی به این نتیجه رسیده‌اند که حدود ۴۰ درصد مردم جهان با هررنگ پوستی، دارای ژن MC1R هستند که ناقل موی قرمزاست. در صورتی که هر دو والد فرزند دارای موی قرمز باشند بخت سرخ مو شدن کودکان آنها تا ۲۵ درصد افزایش می‌یابد.
همه می‌دانند که در بریتانیا بیشترین شمار موقرمزها زندگی می‌کنند. بیشتر این افراد در اسکاتلند هستند. اما چه کسی حدس می‌زد که در مکزیک، آفریقای جنوبی یا اسرائیل هم موقرمز وجود داشته باشد؟ دو درصد جمعیت آلمان جزو موقرمزها هستند.
اما فقط رنگ سرخ نیست که توجه همگان را جلب می‌کند. بسیاری از موقرمزها نسبت به داروهای بیهوشی مقاومند و مواد بیهوش‌کننده برای تاثیرگذاری در مورد آنها باید ۲۰ درصد بیشتر از بقیه باشد. آنها نسبت به درد مقاوم‌ترند، اما تحمل‌شان در مقابل گرما و سرما کم است.
گرچه موقرمزها نسبت به درد مقاومت بیشتری دارند، اما آفتاب سوزن را نمی‌توانند تحمل کنند. پوست بیشتر آنها، بجز چند استثنا، سفید است. علت اصلی این امر کمبود رنگ‌دانه ملانین است که عامل رنگین شده پوست بدن میشود.
گفته میشود که موقرمزها لجباز و خودرای هستند. موی آنها در سنین بالا هم با درجه کمتری سفید میشود. با بالا رفتن سن، موی آنها معمولا رنگی قهوه‌ای، مسی کم‌رنگ یا بلوند به خود می‌گیرد.
هر زن موقرمزی را دست‌کم یک بار در عمرش به عنوان “پی‌پی جوراب بلنده” (Pippi Langstrumpf) قهرمان داستان کودکان اثر آسترید لیندگرن سوئدی، یا جادوگر صدا کرده‌اند. البته همه زنان موقرمز متوجه شده‌اند که دیگران نسبت به موهای آنها حسادت می‌ورزند. این موضوع اما در مورد مردها فرق می‌کند.
بعضی می‌گویند مردان سرخ‌مو جذاب نیستند. توماس نایت، عکاس مد، بر این نظر است که باید با این دروغ مقابله کرد و واقعیت را به مردم گفت. به همین جهت او از مردان
جذاب موقرمزعکس می‌گیرد. نمایشگاه عکسهای او در این باره در شهر بردای هلند با استقبال زیادی روبرو شده است.
موقرمزهای جهان روز یکشنبه (۱۶ شهریور / ۷ سپتامبر) در شهر بردا (Breda) در هلند تجمع کردند تا در کنار هم روز جهانی موقرمزها را جشن بگیرند. آنها همه ساله در اولین آخر هفته ماه سپتامبر در این شهر قدیمی هلند گردهم می‌آیند.
شهروندان شهر قدیمی بردا در هلند روز یکشنبه (۱۶ شهریور / ۷ سپتامبر) همه چیز را سرخ می‌‌دیدند. از سال ۲۰۰۵ میلادی همه ساله در این شهر روز جهانی موقرمزها جشن گرفته میشود. حدود پنج هزار موقرمز از سراسر جهان به این شهر رفته بودند.
در سال ۲۰۰۵ بارت بوونهورست، نقاش هلندی یک آگهی در روزنامه شهر آستن این کشور منتشر کرد و خواستار استخدام ۱۵ دختر و زن موقرمز به عنوان مدل نقاشی‌هایش شد. واکنش به این آگهی بسیار بزرگ بود. از همانجا ایده برگزاری تجمع موقرمزها شکل گرفت. در نخستین تجمع ۱۵۰ نفر شرکت کردند.
هدف از این ملاقات سه روزه افزایش ارتباط میان موقرمز ها با هم و تبادل تجربه است. یکی از شرکت‌کنندگان در این گردهمایی گفت: «احساس بسیار خوبی‌ست که در میان این همه موقرمز باشی. با موقرمزهای خیلی جالبی از سراسر دنیا آشنا شدم. معلومه که در میان صحبت‌ها در باره رنگ موهامون هم صحبت می‌کنیم.»
آیا یکی از هدف‌های روز جهانی موسرخ‌ها این نیست که آنها با هم آشنا شوند و با وصلت خود نسل موسرخ‌ها را تداوم بخشند؟ می‌گویند نسل موقرمزها طی صدسال آینده منقرض میشود. یک تحقیق در این باره می‌گوید تنها در صورتی کودکان با موهای سرخ زاده می‌شوند که والدین‌شان موی قرمز داشته باشند.
محققان بریتانیایی به این نتیجه رسیده‌اند که حدود ۴۰ درصد مردم جهان با هررنگ پوستی، دارای ژن MC1R هستند که ناقل موی قرمزاست. در صورتی که هر دو والد فرزند دارای موی قرمز باشند بخت سرخ مو شدن کودکان آنها تا ۲۵ درصد افزایش می‌یابد.
همه می‌دانند که در بریتانیا بیشترین شمار موقرمزها زندگی می‌کنند. بیشتر این افراد در اسکاتلند هستند. اما چه کسی حدس می‌زد که در مکزیک، آفریقای جنوبی یا اسرائیل هم موقرمز وجود داشته باشد؟ دو درصد جمعیت آلمان جزو موقرمزها هستند.
اما فقط رنگ سرخ نیست که توجه همگان را جلب می‌کند. بسیاری از موقرمزها نسبت به داروهای بیهوشی مقاومند و مواد بیهوش‌کننده برای تاثیرگذاری در مورد آنها باید ۲۰ درصد بیشتر از بقیه باشد. آنها نسبت به درد مقاوم‌ترند، اما تحمل‌شان در مقابل گرما و سرما کم است.
گرچه موقرمزها نسبت به درد مقاومت بیشتری دارند، اما آفتاب سوزن را نمی‌توانند تحمل کنند. پوست بیشتر آنها، بجز چند استثنا، سفید است. علت اصلی این امر کمبود رنگ‌دانه ملانین است که عامل رنگین شده پوست بدن میشود.
گفته میشود که موقرمزها لجباز و خودرای هستند. موی آنها در سنین بالا هم با درجه کمتری سفید میشود. با بالا رفتن سن، موی آنها معمولا رنگی قهوه‌ای، مسی کم‌رنگ یا بلوند به خود می‌گیرد.
هر زن موقرمزی را دست‌کم یک بار در عمرش به عنوان “پی‌پی جوراب بلنده” (Pippi Langstrumpf) قهرمان داستان کودکان اثر آسترید لیندگرن سوئدی، یا جادوگر صدا کرده‌اند. البته همه زنان موقرمز متوجه شده‌اند که دیگران نسبت به موهای آنها حسادت می‌ورزند. این موضوع اما در مورد مردها فرق می‌کند.
بعضی می‌گویند مردان سرخ‌مو جذاب نیستند. توماس نایت، عکاس مد، بر این نظر است که باید با این دروغ مقابله کرد و واقعیت را به مردم گفت. به همین جهت او از مردان
جذاب موقرمزعکس می‌گیرد. نمایشگاه عکسهای او در این باره در شهر بردای هلند با استقبال زیادی روبرو شده است.
