BARANA.R
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/10/29
- ارسالی ها
- 2,921
- امتیاز واکنش
- 20,204
- امتیاز
- 746
- سن
- 23
در آیینی عجیب در بولیوی صدها نفر جمجمه عزیزان از دنیا رفته خود را تزئین می‌کنند و برای نیایش به معبدی در نزدیکی گورستان مرکزی شهر "لاپاز" می‌برند.
در این آیین عجیب که هر ساله در هشتم نوامبر برگزار میشود شرکت کنندگان جمجمه های مردگان را با سیگار، برگ کوکا، گلبرگ های گل و مدل های دیگر تزئین می کنند و آنها را در جعبه های چوبی یا مقوایی، شیشه های فانتزی و یا حتی در کیسه های پلاستیکی همراه خود به معبد می‌برند.
به باور مردم "لاپاز" یک فرد دارای هفت روح است که پس از مرگ یکی از آنها همچنان در جمجمه باقی می‌ماند. آنها به همین خاطر از جمجمه های مردگان خود به دقت مراقبت می کنند و آن را برکت برای خانواده و شکستن، خراب شدن و بی احترامی به آن را نشانه ی بدبختی می‌دانند.
گفته می شود این جشن بر پایه ترکیبی از سنت های محلی قدیمی و عقاید مسیحی استوار است. فرناندو یکی از شرکت کنندگان در این مراسم با اشاره به جمجمه ای که در دست دارد به "ای بی سی" می گوید: این پدر من است. من او را هر سال به اینجا می آورم. جمجمه او همیشه با ماست و با وجود این جمجمه ما احساس می کنیم او همیشه زنده است.
فلیکس از دیگر شرکت کنندگان در این مراسم می گوید: من خجالت می کشم اما احساس خوشحالی می کنم. این جمجمه مواظب من وهمه اعضای خانواده من است . وی با اشاره به جمجمه می گوید: این جمجمه عموی من است و همواره با من بوده و من احساس خوشحالی می کنم چون او نجات دهنده ماست.
گونزالس از دیگر شرکت کنندگان در این مراسم هم می گوید: این موضوع بسیار مهمی است چرا که به ایمان هر فرد مربوط است. این جمجمه ها متعلق به عموهای من هستند. آنها همیشه با من هستند و وقتی که من آرزویی داشته باشم آنها آن را برآورده می کنند. مهم ایمان و امید است.
کلیسای کاتولیک این جشن را نوعی بت پرستی تلقی می کند و آن را به رسمیت نمی شناسد، اما کشیش محلی با مردم در این مراسم همراهی می کند.
در این آیین عجیب که هر ساله در هشتم نوامبر برگزار میشود شرکت کنندگان جمجمه های مردگان را با سیگار، برگ کوکا، گلبرگ های گل و مدل های دیگر تزئین می کنند و آنها را در جعبه های چوبی یا مقوایی، شیشه های فانتزی و یا حتی در کیسه های پلاستیکی همراه خود به معبد می‌برند.
به باور مردم "لاپاز" یک فرد دارای هفت روح است که پس از مرگ یکی از آنها همچنان در جمجمه باقی می‌ماند. آنها به همین خاطر از جمجمه های مردگان خود به دقت مراقبت می کنند و آن را برکت برای خانواده و شکستن، خراب شدن و بی احترامی به آن را نشانه ی بدبختی می‌دانند.
گفته می شود این جشن بر پایه ترکیبی از سنت های محلی قدیمی و عقاید مسیحی استوار است. فرناندو یکی از شرکت کنندگان در این مراسم با اشاره به جمجمه ای که در دست دارد به "ای بی سی" می گوید: این پدر من است. من او را هر سال به اینجا می آورم. جمجمه او همیشه با ماست و با وجود این جمجمه ما احساس می کنیم او همیشه زنده است.
فلیکس از دیگر شرکت کنندگان در این مراسم می گوید: من خجالت می کشم اما احساس خوشحالی می کنم. این جمجمه مواظب من وهمه اعضای خانواده من است . وی با اشاره به جمجمه می گوید: این جمجمه عموی من است و همواره با من بوده و من احساس خوشحالی می کنم چون او نجات دهنده ماست.
گونزالس از دیگر شرکت کنندگان در این مراسم هم می گوید: این موضوع بسیار مهمی است چرا که به ایمان هر فرد مربوط است. این جمجمه ها متعلق به عموهای من هستند. آنها همیشه با من هستند و وقتی که من آرزویی داشته باشم آنها آن را برآورده می کنند. مهم ایمان و امید است.
کلیسای کاتولیک این جشن را نوعی بت پرستی تلقی می کند و آن را به رسمیت نمی شناسد، اما کشیش محلی با مردم در این مراسم همراهی می کند.
