ترمیم بینی پس از شکستگی

[farimah hd]

وقتی بینی دچار آسیب و شکستگی می شود جراحان و متخصصین جراحی بینی از چه روش هایی برای ترمیم آن استفاده می کنند آن ها در حین ترمیم شکستگی و آسیب دیدگی عمل زیبایی بینی نیز برای بیمار انجام میدهند
این در حالی است که به عقیده من برای بسیاری از این بیماران می‌توانیم در زمانی که ضربه وارد شده، با رعایت اصول و پروتکل‌ها، جراحی زیبایی بینی را نیز انجام دهیم تا بتوانیم دست‌آوردهای بهتری برای بیماران داشته باشیم. من در تجربه شخصی که در درمان این بیماران داشته‌ام به این نتیجه رسیدم که وقتی عمل جراحی زیبایی این بیماران را همزمان با جا انداختن بینی شکسته انجام می‌دهیم، می‌توانیم نتایج بسیار رضایت‌بخشی به دست آوریم و درآینده تنها به جراحی‌های اصلاحی و در واقع رتوش‌های مختصر نیاز خواهند داشت و دیگر نیازی به درمان سخت و شدید در مرحله دوم نیست.
به طور کلی ساختار بینی اینگونه است که از دو بخش استخوانی و غضروفی تشکیل شده است. بخش غضروفی بینی شامل غضروف‌هایی است که تیپ یا نوک بینی را تشکیل می‌دهند و مهم‌ترین قسمت‌های غضروفی بینی هستند.
در درمان کلاسیک جراحان تنها بینی شکسته را جا می‌انداختند که شامل قسمت استخوانی بینی می‌شد و از قسمت غضروفی غفلت می‌کردند و این غضروف‌ها طی چند ماه اثرات خود را بر روی ساختار بینی باقی می‌گذاشتند و بینی را دچار Deformity می‌کرند.
این مشکلات می‌تواند شامل انحراف‌های شدید، گرفتگی‌های راه هوایی بینی و همچنین اشکالاتی در ظاهر بینی شود. شاید این موارد در هنگام جا انداختن بینی شکسته به چشم نیاید اما با گذشت زمان با نیرو و فشارهایی که غضروف‌ها مخصوصا تیغه یا اصطلاحا سپتوم بینی وارد می‌کند، بدفرمی‌های بینی تشدید می‌شود. جراحی زیبایی بینی به همراه درمان شکستگی بینی به طور همزمان تمام بخش‌های بینی را هم از نظر زیبایی و هم از نظر ساختار می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد و موجب کمک به بیمار هم از نظر زیبایی و هم کارکرد بینی شود.سپید
حمید رضا فلاحی-متخصص جراحی فک و صورت

 

[Unidentified]

شکستگی بینی و جراحی آن:
شکستگی بینی ، شایع ترین آسیب استخوانی در صورت است . با توجه به شیوع زیاد آن ، مراجعه کنندگان به مطب و درمانگاه همواره سؤالاتی در مورد نحوه تشخیص آن دارند و اینکه آیا همواره نیاز به رادیوگرافی هست ؟ و زمان جا اندازی و روش جا اندازی آن چگونه است ؟ و عوارض و اثرات آن بر روی صورت چیست ؟
شکستگی بینی بیشتر در مردان اتفاق می افتد و نسبت آن حدود ۲ به ۱ در مرد به زن و در سنین ۱۵ تا ۳۰ سال شایع تر می باشد . آسیب به صورت در بیماران جوانتر ، بیشتر باعث جابجایی و شکستگی قطعات بزرگتر استخوان بینی می شود ، در حالیکه بیماران مسن تر استخوانهای شکننده دارند و بیشتر دچار خُرد شدگی استخوان می شوند . هنگامیکه استحکام بینی از دست برود ممکن است تغییرات نامطلوب در ظاهر و عملکرد بینی ایجاد شود . بنابراین جراح گوش و حلق و بینی باید بر مبنای ماهیّت و وسعت آسیب ، درمان خاصی را در نظر قرار دهد . ۸۰% شکستگی های بینی در منطقه تبدیل قطعه نازک انتهایی به قطعه ضخیم ابتدایی در ۳/۱ تا نیمه استخوان بینی است .
شیوع آسیب به صورت در کودکان بسیار کمتر از بالغین است . فاکتورهای فیزیکی مهم در کودکان و اندازه کوچک بینی آنها باعث می شود که نیروهای شدید را محدود کرده و بافت نرم ، زیاد در حکم حفاظتی برای اسکلت صورت عمل می کند . آسیب های بینی در کودکان کم سن و سال بیشتر در غضروف اتفاق می افتد تا استخوان ، قابلیّت ارتجاع و نرم بودن غضروف استخوان در کودکان مسئول عدم جابجایی قابل توجه در شکستگی این ساختمان ها است .
طبقه بندی ؛
شکستگی های بینی به ۲ دسته تقسیم می شوند :
۱) انواع کناری ؛ که در اثر نیروی وارد به کنار بینی ، باعث فرورفتگی یک سمت و برآمدگی سمت دیگر بینی می شود . این نوع شکستگی شایع تر است .
۲) انواع قدامی یا روبرو ؛ در این حالت آسیب از بالا به صورت و بینی وارد می آید . این نوع شکستگی ناشایع تر است و معمولاً نیاز به نیرویی با انرژی بالایی دارد. در این حالت پُل بینی فرو رفته می شود و تغییر شکل ظاهری مشخصی را ایجاد می کند .
تشخیص شکستگی بینی بدلیل آنکه پس از آسیب ، تورم ایجاد می شود و تغییر شکل های جزئی را می پوشاند ، پس از کاهش تورم ، ۲ ـ ۴ روز پس از آسیب انجام می گیرد .
بررسی های رادیولوژیک :
ارزیابی رادیولوژیک گرچه در بسیاری از مراکز اورژانس به صورت استاندارد انجام می شود ولی در حال حاضر برای شکستگی های معمول بینی ، غیر ضروری تشخیص داده شده است . برخی از مقالات تأثیر بسیار محدودی برای این تصاویر رادیولوژیک در درمان و عوارض بیماری قائل هستند . علاوه بر این نماهای رادیولوژیک ، قدیمی یا جدید بودن شکستگی را نشان نمی دهد . در نهایت اینکه انجام رادیوگرافی استخوان های بینی به صورت معمول به علل پزشکی قانونی دیگر ارزش ندارد .
درمان شکستگی بینی منحصراً بر اساس ارزیابی از ظاهر و عملکرد آن انجام می شود و توجیهی برای انجام رادیوگرافی معمول به دنبال یک صدمه به بینی وجود ندارد . با این وجود اگر پس از انجام معاینات بالینی ، شک به آسیب های قسمت میانی صورت وجود داشت ، رادیوگرافی صورت باید انجام شود . در کودکان ارزش بررسی رادیولوژیک آسیب بینی حتی از بالغین هم کمتر است زیرا که اکثراً آسیب ها در اسکلت غضروفی رخ می دهد که ۳/۲ ساختمان بینی آنها را تشکیل می دهد و در رادیوگرافی دیده نمی شود .
زمان جا انداختن :
تورم قابل ملاحظه بافت های نرم بینی و اطراف آن می تواند درمان مؤثر اولیه را محدود کند . بین ۵ تا ۱۰ روز پس از آسیب استخوان های بینی تا حدی جوش خورده و حرکت دادن آنها مشکل می شود . تثبیت استخوان معمولاً در عرض ۲ تا ۳ هفته در بیماران جوان و سالم ایجاد می شود . در کودکان ، تثبیت شکستگی بینی به زمان حدود ۴/۱ تا ۲/۱ بالغین نیاز دارد . جراح گوش و حلق و بینی باید زمانی را برای جا انداختن انتخاب کند که ارزیابی درستی قابل انجام است و استخوان ها هنوز متحرکند . جا انداختن به روش یسته باید بین روزهای ۳ تا ۷ در کودکان و ۵ تا ۱۰ روز در بالغین انجام شود . در بیمارانی که مقدار تورم خیلی کم است ، جا انداختن زودتر انجام می شود . هنگامیکه آسیب های قابل توجه دیگری وجود دارد ، جا انداختن شکستگی بینی اولویّت ندارد و می توان آن را به تأخیر انداخت .
روش جراحی :
جا انداختن بسته (Close) ؛ به عنوان درمان استاندارد بیشتر شکستگی های بینی ، مدت های زیادی است که مورد استفاده قرار می گیرد . اعمال جراحی جهت جا انداختن شکستگی بینی می تواند به صورت سرپایی و یا بستری در بیمارستان انجام شود . انتخاب محل جا اندازی معمولاً به نوع و وسعت آسیب های همراه ، وضعیّت عمومی بیمار و امکانات درمانی بستگی دارد .
شکستگی های ساده بینی در بالغین را می توان با استفاده از مواد بی حس کننده موضعی و سطحی در مطب درمان نمود . استفاده از این تکنیک های موضعی از نظر نتیجه ظاهری و عملکردی با بی هوشی عمومی برابر است . اگرچه معمولاً استفاده از بی حسی برای بیمار ناراحت کننده است اما در مطالعات به عمل آمده ۶۳% بیماران عمل مذکور را از نظر سختی بدتر از پُر کردن دندان نمی دانند و ۹۶% اظهار داشتند در صورتی که مجدداً دچار شکستگی بینی شوند از همان بی حسی موضعی استفاده خواند کرد .
بعد از جا اندازی شکستگی بینی ، داخل بینی پانسمان می شود و روی بینی گچ گیری به عمل می آید . تمام این پانسمانها ۵ روز پس از جا اندازی برداشته می شوند .
جا اندازی با روش باز (Open) ؛زمانی مدّ نظر قرار می گیرد که تغییر شکل بینی یا انسداد بینی پس از جا اندازی بسته باقی بماند . در این روش ، پس از بلند کردن پوست ، قطعات شکسته استخوان باید به دقت حرکت داده شوند و در محل مناسب جاگذاری گردد و ثابت شوند . بیماریانیکه علاقه به انجام یک رینوپلاستی (جراحی زیبایی بینی) در زمان تصحیح تغییر شکل بینی پس از صدمه را دارند ، به سپتورینوپلاستی کنترل نیاز خواهند داشت . دوره مناسب جهت عمل جراحی رینوپلاستی ، ۳ ـ ۶ ماه پس از آسیب است که تمام تورم از بین رفته و استخوانها کاملاً تثبیت شده اند . در کودکان عمل جراحی را می توان تا ۱۵ ـ ۱۶ سالگی به تأخیر انداخت که در آن سن ، رشد صورت تقریباً کامل شده است.