ShAd ShAd
کاربر اخراجی
- عضویت
- 2016/11/27
- ارسالی ها
- 1,671
- امتیاز واکنش
- 12,204
- امتیاز
- 746
به گواه خیلی از کارشناسان، ضرغامی بسیاری از راههای آشتی مخاطب با رسانه ملی را به دلیل آن چه این روزها میتوان آن را تعلق خاطر به یک نحله و تفکر سیـاس*ـی خاص دانست مسدود کرد و این روزها به فعال ترین و پرکارترین جمنایی در توئیتر و تلگرام و... مبدل شده است. در یکی از آخرین یادداشتها در کانال تلگرامی خود با یک فرار رو به جلو که حکایت از جو حاکم بر اردوگاه اصولگرایان دارد، به طعن و کنایه مینویسد:«رسانه ملی برای دور دوم انتخابات برنامه ریزی کند! ۳ مناظره رو در رو! انتخابات باحضور رئیس جمهور مستقر تابه حال به دور دوم نرفته ولی ظاهرا این بارمتفاوت است!»
این که در جمنا، پایداری، موتلفه و چندین و چند حزب و جبهه دیگر ولولهای از تشتت و اختلاف موج میزند هیچ شکی نیست و اما این که ضرغامی خواسته باشد با نوشتههایی این چنین که عاری از هرگونه منطق و استدلالی است و تنها حکایت از برخی برون فکنیها دارد کمکی به کاستن از این تشتتها و اختلافات کند اندکی بعید به نظر میرسد.
****
حکایت این روزها...
موتلفه خیلی زود کاندیدای خود را معرفی میکند، جمنا اگرچه قرار بود با یک نامزد وارد انتخابات شود حالا از میان دو نامزد هم مردد است که به کدام طرف متمایل شود تا جایی که میرسلیم هم لب به کنایه گشوده که:«جمنا به فکر خودش باشد که قرار بود با یک نامزد بیاید اما با دو نامزد آمده!»، جبهه اصولگرایان معتدل از همان ثانیه آغاز به کار، اعلام حمایت خود از حسن روحانی را علنا اعلام میکنند و تبعات و حواشی مناظره نخست، جو بدی علیه نامزدهای آن جناح به وجود آورده تا جایی که چهرهها و رسانههای اصولگرا نیز دادشان درآمده است.
استقبالهای سرد و کم رمق، برنامههای خالی و بدون منطقی که بشود از آن دفاع کرد و شاخ و شانه کشیدنهای داخلی و درونی!
در این شرایط است که ضرغامی خبر از کشیدن انتخابات به دور دوم میدهد و آن هم نه در ورای یک تحلیل انتخاباتی که پیچیده در لفافهای از کنایه و طعن!
باید خوشحال بود از برخی رفتارها، رفتارهایی که ما را به گذشته حواله میدهد که اگر قدرتی وجود دارد در مدیریت بر تشتتها، اگر توانی هست برای به راه انداختن جنگ روانی و بازگرداندن اوضاع به وضع مطلوب! پس چرا در آن روزگارانی که سکان اداره رسانه ملی در اختیارشان بود بر طبل انحصار طلبی و یکسویهنگری کوبیدند تا این روزها به«ورطه» چه کنم؟ چه کنم؟ گرفتار نیایند.
این که میگوییم فرافکنی، فرار رو به جلو یک شوخی تلخ سیـاس*ـی به آن دلیل است که این ادعای ضرغامی را هنوز هیچ چهره حتی خوشبین اصولگرا هم مطرح نکرده است چه رسد به آنکه بشود از هم اکنون برایش نسخه پیچید. باید نشست و دید مردم و رسانهها برای 30 و 31 اردیبهشت چه ناگفتنیهایی را در جواب این طعن و کنایهها کنار گذاشته اند برای آن روزهایی که شعار با روحانی تا 1400 جامه عمل پوشید!
این که در جمنا، پایداری، موتلفه و چندین و چند حزب و جبهه دیگر ولولهای از تشتت و اختلاف موج میزند هیچ شکی نیست و اما این که ضرغامی خواسته باشد با نوشتههایی این چنین که عاری از هرگونه منطق و استدلالی است و تنها حکایت از برخی برون فکنیها دارد کمکی به کاستن از این تشتتها و اختلافات کند اندکی بعید به نظر میرسد.
****
حکایت این روزها...
موتلفه خیلی زود کاندیدای خود را معرفی میکند، جمنا اگرچه قرار بود با یک نامزد وارد انتخابات شود حالا از میان دو نامزد هم مردد است که به کدام طرف متمایل شود تا جایی که میرسلیم هم لب به کنایه گشوده که:«جمنا به فکر خودش باشد که قرار بود با یک نامزد بیاید اما با دو نامزد آمده!»، جبهه اصولگرایان معتدل از همان ثانیه آغاز به کار، اعلام حمایت خود از حسن روحانی را علنا اعلام میکنند و تبعات و حواشی مناظره نخست، جو بدی علیه نامزدهای آن جناح به وجود آورده تا جایی که چهرهها و رسانههای اصولگرا نیز دادشان درآمده است.
استقبالهای سرد و کم رمق، برنامههای خالی و بدون منطقی که بشود از آن دفاع کرد و شاخ و شانه کشیدنهای داخلی و درونی!
در این شرایط است که ضرغامی خبر از کشیدن انتخابات به دور دوم میدهد و آن هم نه در ورای یک تحلیل انتخاباتی که پیچیده در لفافهای از کنایه و طعن!
باید خوشحال بود از برخی رفتارها، رفتارهایی که ما را به گذشته حواله میدهد که اگر قدرتی وجود دارد در مدیریت بر تشتتها، اگر توانی هست برای به راه انداختن جنگ روانی و بازگرداندن اوضاع به وضع مطلوب! پس چرا در آن روزگارانی که سکان اداره رسانه ملی در اختیارشان بود بر طبل انحصار طلبی و یکسویهنگری کوبیدند تا این روزها به«ورطه» چه کنم؟ چه کنم؟ گرفتار نیایند.
این که میگوییم فرافکنی، فرار رو به جلو یک شوخی تلخ سیـاس*ـی به آن دلیل است که این ادعای ضرغامی را هنوز هیچ چهره حتی خوشبین اصولگرا هم مطرح نکرده است چه رسد به آنکه بشود از هم اکنون برایش نسخه پیچید. باید نشست و دید مردم و رسانهها برای 30 و 31 اردیبهشت چه ناگفتنیهایی را در جواب این طعن و کنایهها کنار گذاشته اند برای آن روزهایی که شعار با روحانی تا 1400 جامه عمل پوشید!