نایب قهرمان المپیک لندن گفت: بعد از کار کردن با حسین توکلی تازه فهمیدم چطور ورزش کنم.
به گزارش "ورزش سه"، شاید تا وقتی احسان حدادی در المپیک ۲۰۱۲ نزدیک به ۶۹ متر پرتاب نکرده بود، هیچ کس باورش نمی شد که ایران هم توانایی مدال آوری در دوومیدانی المپیک را دارد. حالا ۵ سال از آن روزها گذشته و پرتابگر ایرانی روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. بعد از ناکامی در المپیک ۲۰۱۶، احسان یک سال سخت را به خاطر جراحی پشت سر گذاشت تا بلکه در لندن بتواند دوباره توانایی اش را در مسابقات قهرمانی جهان ثابت کند. این بار هم نشد و حدادی که چند ساعت قبل از مسابقه به لندن رسیده بود، ناکامی اش را گردن فدراسیون انداخت. او حالا قصد دارد با وزیر ورزش دیدار کند تا به قول خودش مقصر نتیجه نگرفتنش در لندن شناسایی شود.
در ادامه مشروح صحبت های احسان حدادی در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" را می خوانید.
هر وقت دلشان بخواهد لیگ برگزار می کنند
من برای حضور در مسابقات لیگ به ایران آمدم و در مرحله اول هم شرکت کردم؛ اما مشخص نیست مرحله دوم چه زمانی برگزار می شود. به نظر می رسد دوستان ه وقت دلشان بخواهد، به ورزشکاران می گویند بیایید و در لیگ شرکت کنید. قانون دوومیدانی این است که هر ورزشکار برای اینکه در اوج بماند، باید هفته ای یک مسابقه بدهد؛ اما در ایران برگزاری مسابقات با برنامه ریزی نیست. مسئولان فدراسیون یک روز صبح از خواب بیدار می شوند و تصمیم می گیرند لیگ برگزار شود و همه را صدا می زنند!
از سال آینده به دایموند لیگ بر می گردم
در ۲ سال اخیر به دلیل اینکه رکوردهایم پایین آمده بود، نمی توانستم در مسابقات دایموند لیگ شرکت کنم؛ اما سال آینده با رکوردهایی که امسال ثبت کردم، به این مسابقات برمی گردم. البته مشکل اصلی من نداشتن اسپانسر است و انگیزه ای برایم باقی نمی ماند. فرض کنید از اینجا تا آمریکا باید بروم و اگر قهرمان شوم، ۱۰ هزار دلار می گیرم که ۵ هزار دلار آن به خودم می رسد. در ضمن اسپانسری هم ندارم و دائما باید هزینه کنم. به خاطر ۱۰ میلیون تومان نمی توانم دائما در پرواز باشم.
یکی نمی خواهد از ما حمایت کند؟
چند سال قبل باشگاه پرسپولیس اسپانسر من شد و کمک زیادی به من کرد. دوومیدانی نیاز به کمک دارد و امیدوارم مدیران ورزش کشور این موضوع را درک کنند. به نظرم شخص وزیر باید از نزدیک مسابقات را تماشا کند؛ آن موقع نگاهش عوض می شود. واقعا نیاز دارم یک اسپانسر پا پیش بگذارد و برای پیشرفت کردن به من کمک کند.
طلای بازی های آسیایی را می خواهم
در بخش تیم ملی تا سال آینده مسابقه خاصی در پیش نداریم. فقط جام جهانی سال آینده برگزار می شود که برترین های هر قاره به اتریش می روند. رکورد هر سال ورزشکاران حساب می شود و شاید من هم بتوانم مجوز بگیرم. بعد از آن هم بازی های آسیایی در اندونزی است که برای من اهمیت بالایی دارد. امیدوارم بتوانم طلای این رقابت ها را کسب کنم.
رکوردهایم بالا بود اما...
خدا را شکر امسال بدنم خیلی خوب است و رکوردهایی زدم که از آنها راضی ام. متاسفانه فینال قهرمانی جهان را به خاطر بحث ویزایی که بارها درباره اش حرف زدم، از دست دادم. همان رکورد ۶۴ متر و ۵۴ سانتی متری که در قهرمانی آسیا ثبت کردم، رکورد بدی نبود. نفر ششم دنیا امسال چنین رکوردی ثبت کرد. شرایطم روز به روز بهتر می شود و حسین توکلی نیز در این راه به من خیلی کمک کرد.
شاید سرم را به دیوار بکوبم!
من تشخیص دادم که حسین توکلی به عنوان قهرمان المپیک به من کمک می کند. او در بخش بدنسازی ایده های جالبی دارد. خودم می دانم چه کسی باید کنارم باشد، حالا می خواهد حسین توکلی به عنوان قهرمان وزنه برداری باشد یا هر فرد دیگری. حتی اگر یک نفر به من بگوید سرت را به دیوار بزن، ۲ متر بیشتر می اندازی، من این کار را می کنم! البته باید به حرف آن فرد اعتماد داشته باشم.
باید با وزیر ورزش ملاقات کنم
بعد از مسابقات قهرمانی جهان فدراسیون حرف حسابی به من نزد. البته من دیگر به این دوستان کاری ندارم و قصد دارم با وزیر دیدار کنم. باید مشخص شود مقصر نتیجه نگرفتن من در لندن چه کسی بوده است. یک نفر باید جوابگوی اتفاقات باشد. قطعا سفارت مقصر نبوده و عوامل دیگری باعث شده ویزا دیر به دست ما برسد. من زحمت کشیده بودم و می توانستم فینالیست جهان شوم و این موضوع برایم اهمیت بالایی داشت.
تازه فهمیدم چطور ورزش کنم
مطمئن باشید احسان حدادی به این زودی دلسرد نمی شود و با انگیزه ای بالاتر به کارش ادامه خواهد داد. بعد از اینکه با حسین توکلی کار کردم، تازه فهمیدم چطور ورزش کنم. من در یکی، ۲ سال اخیر راه را اشتباه رفته بودم و بعد از جراحی سنگین، حسین توکلی خیلی به من کمک کرد. الان انگیزه بالایی دارم تا اول به طلای بازی های آسیایی ۲۰۱۸ و سپس المپیک ۲۰۲۰ برسم.
به گزارش "ورزش سه"، شاید تا وقتی احسان حدادی در المپیک ۲۰۱۲ نزدیک به ۶۹ متر پرتاب نکرده بود، هیچ کس باورش نمی شد که ایران هم توانایی مدال آوری در دوومیدانی المپیک را دارد. حالا ۵ سال از آن روزها گذشته و پرتابگر ایرانی روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. بعد از ناکامی در المپیک ۲۰۱۶، احسان یک سال سخت را به خاطر جراحی پشت سر گذاشت تا بلکه در لندن بتواند دوباره توانایی اش را در مسابقات قهرمانی جهان ثابت کند. این بار هم نشد و حدادی که چند ساعت قبل از مسابقه به لندن رسیده بود، ناکامی اش را گردن فدراسیون انداخت. او حالا قصد دارد با وزیر ورزش دیدار کند تا به قول خودش مقصر نتیجه نگرفتنش در لندن شناسایی شود.
در ادامه مشروح صحبت های احسان حدادی در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" را می خوانید.
هر وقت دلشان بخواهد لیگ برگزار می کنند
من برای حضور در مسابقات لیگ به ایران آمدم و در مرحله اول هم شرکت کردم؛ اما مشخص نیست مرحله دوم چه زمانی برگزار می شود. به نظر می رسد دوستان ه وقت دلشان بخواهد، به ورزشکاران می گویند بیایید و در لیگ شرکت کنید. قانون دوومیدانی این است که هر ورزشکار برای اینکه در اوج بماند، باید هفته ای یک مسابقه بدهد؛ اما در ایران برگزاری مسابقات با برنامه ریزی نیست. مسئولان فدراسیون یک روز صبح از خواب بیدار می شوند و تصمیم می گیرند لیگ برگزار شود و همه را صدا می زنند!
از سال آینده به دایموند لیگ بر می گردم
در ۲ سال اخیر به دلیل اینکه رکوردهایم پایین آمده بود، نمی توانستم در مسابقات دایموند لیگ شرکت کنم؛ اما سال آینده با رکوردهایی که امسال ثبت کردم، به این مسابقات برمی گردم. البته مشکل اصلی من نداشتن اسپانسر است و انگیزه ای برایم باقی نمی ماند. فرض کنید از اینجا تا آمریکا باید بروم و اگر قهرمان شوم، ۱۰ هزار دلار می گیرم که ۵ هزار دلار آن به خودم می رسد. در ضمن اسپانسری هم ندارم و دائما باید هزینه کنم. به خاطر ۱۰ میلیون تومان نمی توانم دائما در پرواز باشم.
یکی نمی خواهد از ما حمایت کند؟
چند سال قبل باشگاه پرسپولیس اسپانسر من شد و کمک زیادی به من کرد. دوومیدانی نیاز به کمک دارد و امیدوارم مدیران ورزش کشور این موضوع را درک کنند. به نظرم شخص وزیر باید از نزدیک مسابقات را تماشا کند؛ آن موقع نگاهش عوض می شود. واقعا نیاز دارم یک اسپانسر پا پیش بگذارد و برای پیشرفت کردن به من کمک کند.
طلای بازی های آسیایی را می خواهم
در بخش تیم ملی تا سال آینده مسابقه خاصی در پیش نداریم. فقط جام جهانی سال آینده برگزار می شود که برترین های هر قاره به اتریش می روند. رکورد هر سال ورزشکاران حساب می شود و شاید من هم بتوانم مجوز بگیرم. بعد از آن هم بازی های آسیایی در اندونزی است که برای من اهمیت بالایی دارد. امیدوارم بتوانم طلای این رقابت ها را کسب کنم.
رکوردهایم بالا بود اما...
خدا را شکر امسال بدنم خیلی خوب است و رکوردهایی زدم که از آنها راضی ام. متاسفانه فینال قهرمانی جهان را به خاطر بحث ویزایی که بارها درباره اش حرف زدم، از دست دادم. همان رکورد ۶۴ متر و ۵۴ سانتی متری که در قهرمانی آسیا ثبت کردم، رکورد بدی نبود. نفر ششم دنیا امسال چنین رکوردی ثبت کرد. شرایطم روز به روز بهتر می شود و حسین توکلی نیز در این راه به من خیلی کمک کرد.
شاید سرم را به دیوار بکوبم!
من تشخیص دادم که حسین توکلی به عنوان قهرمان المپیک به من کمک می کند. او در بخش بدنسازی ایده های جالبی دارد. خودم می دانم چه کسی باید کنارم باشد، حالا می خواهد حسین توکلی به عنوان قهرمان وزنه برداری باشد یا هر فرد دیگری. حتی اگر یک نفر به من بگوید سرت را به دیوار بزن، ۲ متر بیشتر می اندازی، من این کار را می کنم! البته باید به حرف آن فرد اعتماد داشته باشم.
باید با وزیر ورزش ملاقات کنم
بعد از مسابقات قهرمانی جهان فدراسیون حرف حسابی به من نزد. البته من دیگر به این دوستان کاری ندارم و قصد دارم با وزیر دیدار کنم. باید مشخص شود مقصر نتیجه نگرفتن من در لندن چه کسی بوده است. یک نفر باید جوابگوی اتفاقات باشد. قطعا سفارت مقصر نبوده و عوامل دیگری باعث شده ویزا دیر به دست ما برسد. من زحمت کشیده بودم و می توانستم فینالیست جهان شوم و این موضوع برایم اهمیت بالایی داشت.
تازه فهمیدم چطور ورزش کنم
مطمئن باشید احسان حدادی به این زودی دلسرد نمی شود و با انگیزه ای بالاتر به کارش ادامه خواهد داد. بعد از اینکه با حسین توکلی کار کردم، تازه فهمیدم چطور ورزش کنم. من در یکی، ۲ سال اخیر راه را اشتباه رفته بودم و بعد از جراحی سنگین، حسین توکلی خیلی به من کمک کرد. الان انگیزه بالایی دارم تا اول به طلای بازی های آسیایی ۲۰۱۸ و سپس المپیک ۲۰۲۰ برسم.
