جالب و دانستنی حقایق جالب و دیدنی درباره برزیل

[dinaz]

حقایق جالب و دیدنی درباره برزیل
برزیل بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است و همه شما حداقل با جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و المپیک ریو آن را می‌شناسید. برخی این کشور را یکی از ابرقدرت‌های بعدی می‌دانند و اکنون زمان آن رسیده که بیشتر با آن شوید.

 

[dinaz]

زندانیان بافنده

«Arisvaldo de Campos Pires» یک زندان فوق امنیتی در ۱۶۰ کیومتری ریو دو ژانیرو است. در این زندان نگهبانان کلاه صورت پوش استفاده می‌کنند و اسلحه همراه خود دارند، با این وجود صحنه بسیار جالبی در این زندان مشاهده می‌کنید. پروژه نیلوفرآبی، ایده طراح مد برزیلی است که از کمبود بافنده رنج می‌برد. او عملکرد موفقی داشت و باید تولید خود را افزایش می‌داد و فکر کرد شاید بدترین مجرمان کشورش بتوانند به او کمک کنند

به زندانیان ۷۵ درصد از حداقل دستمزد برزیل پرداخت می‌شود و یک چهارم از درآمد آن‌ها تا زمانی که آزاد نشوند کنار گذاشته می‌شود و هر سه روزی که بافندگی کنند یک روز از محکومیتشان کم می‌شود. یادگیری یک مهارت، عادت به کار کردن و کسب درآمد مزایایی هستند که این کار برای زندانیان دارد.

 

[dinaz]

صنعت گردشگری فاولا

ریودوژانیرو با شهرهای شلوغ و فقیرش مشهور است. یک پنجم ساکنان شهر، یعنی ۱.۴ میلیون از آن‌ها محله‌ها زاغه نشین و کلبه‌ها (فاولا) زندگی می‌کنند. افراد زیادی در این محله‌های فقیرنشین جمع شده و هیچ فرصت رشدی ندارند. ساکنان این محله‌ها اغلب مجبورند زندگی مجرمانه‌ای داشته باشند و به همین دلیل این مناطق بسیار خطرناک هستند.

دولت برزیل در سال‌های اخیر برای پاکسازی شهر‌ها تلاش کرده است. یکی از برنامه‌های آن‌ها شامل حرکت پلیس برای مبارزه با باندهای مواد مخـ ـدر و بهبود زیرساخت‌ها با ساختمان‌های جدید و معابر امن است. اگر در یک دامنه کوه ۱۰۰۰ متری زندگی کنید، پله‌های بتنی مناسب می‌توانند تغییر بزرگی در زندگی شما باشند. این برنامه جواب داده و صنعتی با نام تجاری جدید به نام صنعت گردشگری فاولا ایجاد شده است.

اولین فاولا که این برنامه در آن اجرا شد سانتا مارتا بود. امروزه برخی از ساکنان این منطقه به عنوان راهنمای تور کار می‌کنند. بسیاری از خانه‌ها که از چوب و آجرهای خاکستر ساخته شده اند از بیرون ظاهر فقیرانه خود را حفظ کرده اند، ولی از داخل امکانات لازم را دارند. افراد مشهوری مثل مدونا و بیانسه از این مناطق اصلاح شده بازدید کرده اند.

 

[dinaz]

فاولا برای سگ‌ها

نه تنها انسان‌ها در این مناطق شلوغ و فقیر و بی نظم تپه‌ای زندگی می‌کنند. شهر «Caxias do Sul» فاولایی با صد‌ها ساختمان دارد که فقط سگ‌ها در آن زندگی می‌کنند. این محله توسط موسسه خیریه رفاه حیوانات ساخته شده که بودجه کافی برای ساخت پناهگاه مناسب نداشت. ۱۶۰۰ حیوان در این فاولا زندگی می‌کنند که هریک کلبه خود را دارند. هر ماه ۱۳ تن غذا به این حیوانات داده می‌شود. متاسفانه اکثر مردم فقط به پذیرش توله‌های اصیل علاقه دارند و دورگه‌های قدیمی‌تر چنین شانسی ندارند.

 

[dinaz]

ماهیگیری با دلفین‌ها

در شهر برزیلی لاگونا یکی از زیباترین ارتباط‌ات حیوانات با انسان را مشاهده می‌کنید. ماهیگیران محلی روزشان را با رفتن به دریا شروع می‌کنند، در حالیکه تور ماهیگیری خود را در دست دارند و منتظرند که دستیارانشان (دلفین ها) برسند. انسان‌ها به سختی می‌توانند زیر سطح آب را ببینند، اما دلفین‌ها می‌دانند ماهی‌ها کجا هستند. اگر ماهیگیران از راهنمایی دلفین‌ها استفاده کنند می‌توانند صید خوبی داشته باشند و وقتی دلفین‌ها آن اطراف نباشند، مردم محلی می‌گویند که ارزش زحمت کشیدن ندارد.

هیچکس نمی‌داند که این رسم دقیقا از کی شروع شد یا این کار برای دلفین‌ها چه سودی دارد. شاید حضور تور‌ها ماهی‌ها را گیج می‌کند و دلفین‌ها می‌توانند گونه‌های بزرگتر و سریعتری را شکار کنند. در هر صورت به نظر می‌رسد دلفین‌ها این کار را دوست دارند، چون مرتبا برای کمک به ماهیگیران برمی گردند. حتی ماهیگیران می‌توانند آن‌ها را با اسم شناسایی کنند.

 

[dinaz]

بومبا میو بوی

نمایش‌های درخشان ریو مشهور است، اما کارناوال مشهور برزیل تنها رژه خیابانی فوق العاده این کشور نیست. یکی دیگر از این نمایش‌های جذاب «بومبا میو بوی» است که در شمال این کشور بسیار محبوب است و بر اساس یک افسانه محلی عجیب شکل گرفته است. هرچند نسخه‌های مختلفی از این داستان وجود دارد، اما اصل داستان یکسان است. یک مزرعه دار ثروتمند یک کارگر جوان را استخدام می‌کند تا مراقب گاوهایش باشد، همسر باردار مزرعه دار هـ*ـوس زبان گاو می‌کند، بنابراین کارگر گاوش را می‌کشد تا او را راضی کند. مزرعه دار عصبانی می‌شود و تصمیم می‌گیرد کارگر را بکشد. با کمک روستاییان و مداخله سنت جان، دهقان گاو را زنده می‌کند و مزرعه دار او را می‌بخشد. در سائو لوئیس، ۲۰۰ گروه مختلف لباس گاو می‌پوشند و یک نمایش جالب توجه در شهر برگزار می‌کنند.

 

[dinaz]

سامباکی

این موضوع تقریبا حل شده که اهرام مصر توسط انسان‌ها ساخته نشده است. همان طور که بسیاری از شما می‌دانید، بشر قادر به ساختن چنین چیز عظیم و سنگینی نیست. واضح است که مصری‌ها برای ساخت آن باید کمک فرازمینی داشته باشند، اما مردم برزیل استراتژی ساخت هرمی دارند که بعید است کار فرازمینی ها باشد.

سامباکی‌ها تپه هایی از جنس صدف، خاک و استخوان هستند که حدود ۸۰۰۰ سال پیش ساخته شده اند. تا مدت‌ها تصور می‌شد که آن‌ها فقط انبوهی از زباله هستند که ارتفاع بلندترینشان به ۵۰ متر می‌رسید. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ساخت آن‌ها در واقع هدفمند بوده و قدیمی‌ترین اهرام جهان هستند. تنها ۱۰ درصد از آن‌ها باقی مانده اند، زیرا بسیاری از آن‌ها برای مصالح جاده سازی از بین رفته اند. احتمالا از آن‌ها هم مثل اهرام مصر برای دفن مردگان استفاده می‌شده است. به طور کلی آن‌ها یک فرهنگ باستانی بسیار پیچیده‌تر از آنچه می‌پنداشتیم را نشان می‌دهند.

 

[dinaz]

آتش نشانان بومی

همه از تهدیدات جنگل زدایی انسان‌ها آگاه هستند، اما تهدید بزرگتری از جانب خود طبیعت هم وجود دارد. تعداد آتش سوزی‌های طبیعی که هر سال جنگل را نابود می‌کند از آتش سوزی‌های انسانی بیشتر است. مشکلی که آتش نشانان آمازون با آن روبرو هستند بزرگ بودن جنگل است، مساحت این جنگل تنها در برزیل، شش برابر مساحت تگزاس است.

دمای این جنگل بسیار مرطوب، بدون آتش حدود ۲۷ درجه سانتیگراد است. هم چنین چند ساعت طول می‌کشد که آتش نشانان بتوانند راه خود را از میان درختان باز کنند. این یعنی آتش نشانان برزیلی باید توانایی جسمی فوق العاده‌ای داشته باشند. از آنجا که آتش نشانان نمی‌توانند همزمان همه جا باشند، نیاز به کمک دارند. آن‌ها به جنگجویانی از قبایل بومی که در اعماق جنگل زندگی می‌کنند نیاز دارند. مردم محلی هم خوشحال می‌شوند لباس‌های ساده خود را با لباس آتش نشانی با ماسک گاز عوض کنند و مستقیما وارد عمل شوند. آتش نشانان تجهیزات لازم را برای بومیان فراهم می‌کنند و به آن‌ها آموزش می‌دهند، بنابراین اگر آتشی در نزدیکی روستای آن‌ها رخ دهد می‌توانند قبل از اینکه مشکلی پیش بیاید آن را خاموش کنند. صنعت دامپروری که به طور سنتی یکی از دلایل جنگل زدایی است سعی کرده با تامین بودجه خصوصی برای پروژه‌های مشابه کارش را جبران کند.

 

[dinaz]

برزیلی‌های ژاپنی

در اوایل قرن بیستم، ژاپن با بحران جمعیت روبرو بود. افزایش صنعتی شدن و مهاجرت مردم به شهر‌ها باعث ترس کاهش منابع می‌شد، بنابراین دولت ترویج مهاجرت را به عنوان سیاست خود انتخاب کرد. صد‌ها هزار ژاپنی سرزمین خود را ترک کردند و بیشتر آن‌ها به دنبال کسب ثروت از طریق مزارع قهوه به برزیل مهاجرت کردند. هرچند ژاپن انتظار داشت بیشتر آن‌ها بعد از ثروتمندشدن بازگردند، اما تنها ۷ درصد از آن‌ها برگشتند؛ بنابراین ۶۲ درصد از جمعیت ژاپن که در خارج از این کشور زندگی می‌کنند در برزیل هستند.

در دهه ۱۹۸۰ ژاپن به دنبال کارگران خارجی برای صنعت خودروسازی خود بود که به شدت از کار افتاده بود. چه جایی بهتر از برزیل که پر از مردمی بود که هم به زبان آن‌ها صحبت می‌کردند و هم فرهنگشان را می‌دانستند؟ انگیزه‌های مختلف باعث شد صد‌ها هزار نفر به ژاپن برگردند. این موضوع باعث شد ژاپن در همان وضعیت یک قرن پیشش قرار بگیرد یعنی دچار مشکل جمعیتی شد و سعی کرد مردم را به برزیل برگرداند. علیرغم اینکه دولت ژاپن هزینه بلیت هواپیمای آن‌ها را می‌داد بسیاری از آن‌ها نمی‌خواستند به آمریکای جنوبی بازگردند. خدمات عمومی ژاپن بهتر بود علاوه بر اینکه مثل برزیل با فساد و بیکاری مواجه نبود. به طور کلی بسیاری از خانواده‌ها از نظر فرهنگی و جغرافیایی تقسیم شدند.