آهو
آهو در قسمت گونههای جانوری حمایت شده بوده که زیستگاه آن استپ های بیابانی ، نیمه بیابانی و عمدتاً در نواحی کویر مرکزی و جنوبی ایران می باشد. نرها شاخهای نسبتاً بلندی دارند که در محل اتصال به سر به هم نزدیک میشوند و در بالا از هم به صورت انحنا فاصله می گیرند.
فعالیت زیستی آنان روزها و برخی اوقات شب ها بوده از علوفه و بوتهها تغذیه می کنند و به صورت اجتماعی، در گلههای کوچک و بزرگ دیده میشوند. معمولاً در فصل زمستان از مناطق سردسیر به مناطق گرمتر مهاجرت می کنند. آهو به عنوان جانوری چابک و با سرعت زیاد شناخته شده و در هنگام فرار، مسیر مشخصی را در نظر میگیرند و حتی با دیدن انسان یا اتومبیل تغییر مسیر نمی دهند. تغییر کاربری اراضی، ایجاد راه های دسترسی، عبور شاه راه ها از مناطق دشتی استان و هجوم صنایع، منجر به کم شدن تعداد گونه مذکور شده است.این گونه در استان فارس در پارک ملی بمو و منطقه شکار ممنوع بید بیده زیست می نماید.
آخرین ویرایش: