متفرقه حیوانات با انسان ها از دیرباز چه ارتباطی داشتند؟

[..SάђάɲD..]

حیوانات هم مانند انسان ها احساسات و عواطف دارند و به همین دلیل است که از دیرباز بین انسان ها و حیوانات ارتباط وجود داشته است. اما ارتباط انسان و حیوان چه تاثیراتی دارد؟ آسمونی در این مقاله اطلاعات جالب و البته مفیدی در مورد ارتباط انسان ها و حیوانات برای شما عزیزان تهیه کرده است.

برقرار کردن ارتباط با سایر جانوران و علاقه به آنها ممکن است زبان و دیگر ابزار تمدنی را میان اجداد ما شکل داده باشد. این رفتار در دیگر جانوران غیرطبیعی محسوب می شود و در موارد نادری دیده می شود. به عنوان مثال در موارد نادری ممکن است ببرها از گوسفندان مراقبت کنند و برعکس.

احتمالاً انسان ها بعد از ارتقا از وضعیت «طعمه» به شرایط «شکارچی رقیب» ارتباط با سایر جانوران را آغاز کرده اند. تصور کنید که زمانی ببرهای دندان شمشیری نیششان را در بدن اجداد ما فرو می کردند و پس از آن اجداد ما نیز مانند آنها به شکارچی تبدیل شدند. این تغییر از زمانی شروع شد که بشر (برای دفاع از خود) به توسعه ابزار و سلاح پرداخت. این روند از حدود 2.6 میلیون سال قبل شروع شد.

یک استاد دیرینه شناسی به نام «پت شیپمن» تحقیق جالبی درباره نتیجه ارتباط انسان با سایر جانداران انجام داده که در زیر می آید.

 

[..SάђάɲD..]

ارتباط همراه با علاقه، انسان ها را واداشته تا بیشتر با جانوران آشنا شوند و نحوه پرورش و مراقبت از آنها را بیاموزند.

ارتباط با جانوران در تمام طول تاریخ بشر وجود داشته و به جهش های انقلابی بزرگی مثل استفاده از ابزارهای سنگی، به وجود آمدن زبان و اهلی کردن جانوران انجامیده است. به عبارتی به جای این که انسان به کشفیات جدا از هم دست یابد یک موضوع مشترک خیلی عمیق و خیلی قدیمی وجود دارد.

اگر شما به شدت مراقب و هوشیار باشید که جانوران دیگر چه کارهایی انجام می دهند، به عنوان مثال کجا زندگی می کنند،‌ چگونه حرکت می کنند و‌ به چه نحوی با همدیگر ارتباط برقرار می کنند، منافع حاصل از آنها را چند برابر می کنید.

 

[..SάђάɲD..]

به این ترتیب انسان ها یاد گرفتند که از جانوران دیگر تنها به عنوان منبع غذا یا همدم استفاده نکنند بلکه به چشم ابزار زندگی هم به آنها بنگرند. نتیجه این شد که در سیر تکاملیشان از جانورانی مانند اسب و سگ و غیره منتفع شدند. ارتباط با جانوران و استفاده از آنها به عنوان ابزارهای زنده، وسیله ای برای تطبیق انسان ها با محیط های جدید هم بوده است. این ارتباط بی همتا با سایر جانوران در جوامع مدرن هم وجود دارد.

برای مثال،‌ انسان هایی که در مناطق خشک و بایر زندگی می کنند شترهای پرطاقت را به عنوان مرکبی قابل اطمینان و برای حمل بار اهلی کردند. چنان که می دانیم شترها می توانند مدت های طولانی بدون آب زندگی کنند. به عبارت دیگر، ‌انسان ها به یک میان بر تکاملی دست یافتند.

اگر سگی داشته باشید که می تواند شکار کند، نیاز ندارید تا به یک جانور سریع با دندان های تیز تبدیل شوید. یا اگر گربه ها برایتان خرگوش بگیرند لازم نیست که چنگال هایتان تکامل پیدا کند تا خرگوش شکار کنید. اگر غله انبار کنید لازم نیست که چنگال هایتان تکامل پیدا کند جوندگان را جذب می کند داشته باشید نیاز ندارید تا چنگال هایتان را تکامل دهید و خیلی روی کشتن خرگوش ها تمرکز کنید. چراکه گربه هایی دارید که این کار را برایتان انجام می دهند.

 

[..SάђάɲD..]

نیاز به ایجاد ارتباط موجب افزایش آگاهی انسان نسبت به رفتار طعمه ها و شکارچیان می شود و این امر در حدود 200 هزار سال قبل در او به توسعه سمبل ها و زبان ها انجامیده است.

به عنوان نمونه می توان به تظاهر اولین نمادها در نقاشی های غارهای ماقبل تاریخ و دیگر کارهای هنری اشاره کرد که در آنها ویژگی های جانوران به خوبی و با جزییات بیان شده است. این درحالی است که نحوه درست کردن آتش، پیدا کردن پناهگاه یا گیاهان خوراکی و یا منابع آبی که اطلاعات روزانه مهمی محسوب می شوند و برای ادامه حیات انسان ضروری بوده اند در این نقاشی ها دیده نمی شود و یا سرسری گرفته شده است.

البته، بیشتر اسناد یعنی کلمات از بین رفته اند چراکه کلمات فسیل نمی شوند. زبان ها ممکن است در زمان های مختلفی مستقلاً به وجود آمده و سپس مرده باشند تا این که گروه های انسانی به قدری بزرگ شده اند که بتوانند آنها را نگه دارند.

تکاملی اصلی سوم حدود 40 هزار سال قبل شکل گرفت. یعنی زمانی که انسان ها جانورانی را به خاطر صفاتشان برای پرورش دادن و اهلی کردن انتخاب کردند. در پشت پرده این داستان که انسان ها جانوران را برای دستیابی به گوشتشان اهلی کرده اند داستان دیگری وجود دارد. این داستان از این قرار است که اولین جانورانی که اهلی شدند درواقع بهترین دوستان انسان ها بوده اند. به این ترتیب ایجاد ارتباط قوی انسان با جانوران توضیح بهتری برای اهلی کردن جانوران است. یکی از دلایلش این است که زمان خیلی زیادی طول می کشد تا بتوان جانوری را اهلی کرد و از آن غذا به دست آورد.

 

[..SάђάɲD..]

همچنین با کشتن یک آهوی کوهی در جنگل همان مقدار گوشت به دست می آید که کشتن آن در منطقه ای محصور. بنابراین انگیزه ای غیر از به دست آوردن گوشت باید انسان ها را وادار کرده باشد تا آغل بسازند.

به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که اولین جانوران اهلی درواقع بهترین دوستان انسان بوده اند و ارتباط قوی انسان با جانوران توضیح بهتری برای اهلی کردن جانوران است.

اگر به گذشته نگاه کنید می بینید که جانوران اهلی در بعضی از مواقع و اغلب در پایان زندگیشان خورده می شدند. درعوض منابع تجدیدپذیر را برای همه زندگی انسان فراهم می کردند. منابعی شامل شیر گاو برای تغذیه بچه ها و نیز بزرگسالان یا پشم و خز برای درست کردن لباس و مانند آن از جمله این منابع تجدیدپذیر است که به تمدن مربوط است. آنها همچنین انقلابی در حمل و نقل و اکتشافات بشر به وجود آوردند و لازم به ذکر نیست که انسان ها را به سوی نبرد با یکدیگر نیز سوق دادند و شکل جنگ ها را تغییر دادند.

بعضی از مردم هیچ محبتی نسبت به جانوران ندارند،‌ که با توجه به تنوع طبیعی جمعیت های انسانی طبیعی است. اما پرورش گسترده جانوران که عملاً در تمام فرهنگ ها انجام گرفته از حسی قوی در ارتباط با جانوران حکایت دارد.