چگونگی جمعآوری فین نهنگ، تاثیر ناسزاگویی بر کاهش درد، اثبات مخلوط شدن آب و نفت، کارایی مدیریت شانسی ، کشف میکروب ریش، درمان آسم با شهربازی، استفاده از کپک برای طراحی راهآهن و پوشیدن جوراب روی کفش…
جایزه سالانه ایگنوبل که یک هفته قبل از معرفی برندگان جایزه نوبل معرفی میشود، توسط بنیاد ایمپروببل ریسرچ پایهگذاری شده و هدف از آن، توجه به تحقیقاتی است که شاید در نگاه اول شما را به خنده بیاندازد، اما در پس این خنده تفکر عمیقی نهفته که ارزش واقعی این تحقیقات را مشخص میکند.
برندگان امسال ایگنوبل، پژوهشگرانی از اقصی نقاط جهان که همگی آنها در یک ویژگی با هم مشترک بودند؛ آن هم این که به تحقیق روی چیزهایی پرداخته بودند که کمتر کسی آنها را جدی میگیرد، کسی چه میداند شاید حتی خود آنها هم در ابتدا از چنین فکری به خنده افتاده باشند!
گروه فورت دتریک و دیگر برندگان برای اولین بار در تاریخ ایگنوبل برنده یک جایزه نقدی هم شدند: در رقابت با 1.3 میلیون دلار امریکا که به برندگان جایزه نوبل داده میشود، به هر برنده این جایزه 10 تریلیون دلار! تعلق گرفت، ولی متاسفانه این بنیاد به جای دلار امریکا، دلار زیمبابوه در اختیار داشت!!!
ایگنوبل مهندسی برای فین کردن نهنگ
دایان جندرون از انستیتوی ملی پلیتکنیک مکزیک و همکارانش با اثبات این که میتوان از هلیکوپترهای کنترل از راه دور برای جمعآوری ترشحات بینی نهنگها استفاده کرد، جایزه ایگنوبل مهندسی را به خود اختصاص دادند.
این گروه در حال تحقیق بر روی سلامت نهنگها با نظارت بر مایعی است که از بینی (اگر بتوان آن را اینگونه نامید) نهنگها خارج میشود. در تحلیل میکروسکوپی، از این خروجی میتوان استفاده کرد تا دریافت که کدام گونههایی از باکتریها در داخل بدن یک نهنگ سالم و یا بیمار از هر سن و سالی یافت میشود.
ولی به وضوح روشن است که جمعآوری این ترشحات به سادگی فین کردن در یک دستمال نیست؛ اما هنگامی که یک نهنگ آب را با فشار از سوراخ بالای سر خود بیرون میداد، پاسخ این سوال به معنای واقعی کلمه به صورت این پژوهشگران برخورد کرد(!). جندرون توضیح میدهد: «خیلی بو دارد! و حتما باید در آن باکتری یافت شود»
گروه از هلیکوپتری یک متری که از روی یک قایق کنترل میشد، استفاده کرد تا ظروف کشت میکروب را بالای سر نهنگها و در معرض آبی که میپاشند، به پرواز درآورند. این روشی غیرتهاجمی است که هرچند نهنگها متوجه آن میشوند، ولی اهمیتی به آن نمیدهند.
کارنا آسودو وایتهاوس از انجمن جانورشناسی لندن میگوید: «آیا هیچ راه دیگری برای نمونهگیری از بزرگترین پستاندار جهان بدون دست زدن به او به ذهن شما میرسد؟»