KIMIA_A
کاربر نگاه دانلود
خیار یا خیار فسخ اصطلاحی در فقه و حقوق به معنای حق برهم‌زدن یک‌جانبه قرارداد است.خیار اسم مصدری به معنی اختیار و به مفهوم اختیاری‌ست که شخص در فسخ معامله دارد.
اختیار فسخی که به یکی از دو طرف معامله داده می‌شود ممکن است بر مبنای خواست طرفین باشد و مبنای قراردادی داشته باشد مانند خیار شرط. یا برای جبران ضرر ناروایی باشد که از اجرای قرارداد ناشی می‌شود همچون خیار غبن و عیب و یا عادت‌ها و سنت‌های تاریخی وجود آن را توجیه کند مانند خیار مجلس.
هرگاه کسی مالی را ندیده و آن را فقط به وصف بخرد ، بعد از دیدن ، اگر دارای اوصافی که ذکر شده است نباشد مختار می شود که بیع را فسخ کند یا به همان نحو که هست قبول کند. بنابراین لازم است که مشتری مال مورد معامله را ندیده باشد ( زمان وقوع معامله ) تا با این خیار ، معامله را برهم بزند.
هرگاه کسی مالی را ندیده و آن را فقط به وصف بخرد ، بعد از دیدن ، اگر دارای اوصافی که ذکر شده است نباشد مختار می شود که بیع را فسخ کند یا به همان نحو که هست قبول کند.
خیار فوق به مشتری اختصاص ندارد، و در صورتیکه فروشنده نیز کالای خود را ندیده و مشتری آن را د یده باشد و بر اساس اوصافی که مشتری بیان می کند معامله واقع شود ، اگر پس از وقوع معامله ( فروش مبیع ) مبیع به گونه ای که وصف شده ، نباشد؛ فقط فروشنده حق فسخ معامله ( خیار فسخ ) را خواهد داشت.
بنابراین اگر مشتری قسمتی از مال مورد معامله را دیده و بخشی دیگر را بر اساس وصف فروشنده خریداری نموده باشد و آن قسمت مطابق وصف یا نمونه نباشد ، می تواند یا تمام مال مورد معامله ( مبیع ) را به فروشنده برگرداند و یا همه ی جنس را قبول کند. مثال: فروشنده ، باغی را با تمام خصوصیات آن برای خریدار وصف می کند. خریدار نیز بر اساس اوصاف فروشنده اقدام به خرید باغ می نماید. مشتری ، پس از معامله و مراجعه به باغ، در می یابد که مثلا وضعیت و تعداد درختان باغ با وضعیت و تعداد درختانی که فروشنده توصیف کرده ، متفاوت ( بدتر ) است. در اینجا مشتری می تواند به استناد خیار تخلف در وصف ، معامله را فسخ کند.
منابع: گروه وکلای ایران
ویکی پدیا
اختیار فسخی که به یکی از دو طرف معامله داده می‌شود ممکن است بر مبنای خواست طرفین باشد و مبنای قراردادی داشته باشد مانند خیار شرط. یا برای جبران ضرر ناروایی باشد که از اجرای قرارداد ناشی می‌شود همچون خیار غبن و عیب و یا عادت‌ها و سنت‌های تاریخی وجود آن را توجیه کند مانند خیار مجلس.
هرگاه کسی مالی را ندیده و آن را فقط به وصف بخرد ، بعد از دیدن ، اگر دارای اوصافی که ذکر شده است نباشد مختار می شود که بیع را فسخ کند یا به همان نحو که هست قبول کند. بنابراین لازم است که مشتری مال مورد معامله را ندیده باشد ( زمان وقوع معامله ) تا با این خیار ، معامله را برهم بزند.
هرگاه کسی مالی را ندیده و آن را فقط به وصف بخرد ، بعد از دیدن ، اگر دارای اوصافی که ذکر شده است نباشد مختار می شود که بیع را فسخ کند یا به همان نحو که هست قبول کند.
خیار فوق به مشتری اختصاص ندارد، و در صورتیکه فروشنده نیز کالای خود را ندیده و مشتری آن را د یده باشد و بر اساس اوصافی که مشتری بیان می کند معامله واقع شود ، اگر پس از وقوع معامله ( فروش مبیع ) مبیع به گونه ای که وصف شده ، نباشد؛ فقط فروشنده حق فسخ معامله ( خیار فسخ ) را خواهد داشت.
بنابراین اگر مشتری قسمتی از مال مورد معامله را دیده و بخشی دیگر را بر اساس وصف فروشنده خریداری نموده باشد و آن قسمت مطابق وصف یا نمونه نباشد ، می تواند یا تمام مال مورد معامله ( مبیع ) را به فروشنده برگرداند و یا همه ی جنس را قبول کند. مثال: فروشنده ، باغی را با تمام خصوصیات آن برای خریدار وصف می کند. خریدار نیز بر اساس اوصاف فروشنده اقدام به خرید باغ می نماید. مشتری ، پس از معامله و مراجعه به باغ، در می یابد که مثلا وضعیت و تعداد درختان باغ با وضعیت و تعداد درختانی که فروشنده توصیف کرده ، متفاوت ( بدتر ) است. در اینجا مشتری می تواند به استناد خیار تخلف در وصف ، معامله را فسخ کند.
منابع: گروه وکلای ایران
ویکی پدیا
