جالب و دانستنی دانستنی های تاریخی

[Poker Mood]

« به نام خدا »

دوستان اینجا دانستنی های تاریخی رو براتون جمع کردم که امیدوارم خوشتون بیاد.

 

[Poker Mood]

تابلو شام اخر

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

لئوناردو داوینچی هنگام کشیدن تابلوی شام آخر دچار مشکل بزرگی شد؛ می‌بایست نیکی را به شکل عیسی و بدی را به شکل یهودا، از یاران مسیح که هنگام شام تصمیم گرفت به او خــ ـیانـت کند، تصویر می‌کرد. کار را نیمه تمام رها کرد تا مدل‌های آرمانیش را پیدا کند.روزی در یک مراسم همسرایی، تصویر کامل مسیح را در چهره یکی از آن جوانان همسرا یافت. جوان را به کارگاهش دعوت کرد و از چهره‌اش اتودها و طرح‌هایی برداشت.سه سال گذشت. تابلو شام آخر تقریبا تمام شده بود؛ اما داوینچی هنوز برای یهودا مدل مناسبی پیدا نکرده بود.​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]کاردینال مسئول کلیسا کم کم به او فشار می‌آورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند.نقاش پس از روزها جستجو، جوان شکسته و ژنده‌پوش و مـسـ*ـتی را در جوی آبی یافت. به زحمت از دستیارانش خواست او را تا کلیسا بیاورند، چون دیگر فرصتی برای طرح برداشتن نداشت.گدا را که درست نمی‌فهمید چه خبر است، به کلیسا آوردند؛ دستیاران سرپا نگه‌اش داشتند و در همان وضع، داوینچی از خطوط بی‌تقوایی، گـ ـناه و خودپرستی که به خوبی بر آن چهره نقش بسته بودند، نسخه برداری کرد.وقتی کارش تمام شد، گدا، که دیگر مـسـ*ـتی کمی از سرش پریده بود، چشم‌هایش را باز کرد و نقاشی پیش رویش را دید و با آمیزه‌ای از شگفتی و اندوه گفت: من این تابلو را قبلا دیده‌ام![/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]داوینچی با تعجب پرسید: کی؟[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]– سه سال قبل، پیش از آنکه همه چیزم را از دست بدهم. موقعی که در یک گروه همسرایی آواز می‌خواندم، زندگی پر رویایی داشتم و هنرمندی از من دعوت کرد تا مدل نقاشی چهره عیسی شوم !!!![/BCOLOR]​

 

[Poker Mood]

صحرای بزرگ افریقا

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]جالب است بدانید که حدود یک هشتم کره ی زمین را سرزمین های خشک در بر گرفته اند، سرزمین هایی که در طول سال کمتر از ۲۵ سانتیمتر بارش دارند جزو مناطق خشک دسته بندی می شوند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]صحرای بزرگ آفریقا که در شمال قاره ی آفریقا قرار دارد بزرگ ترین بیابان در دنیا است، این صحرا با نام ساحارا یا ساحاری هم شناخته می شود. طول این بیابان از شرق به غرب ۵۱۵۰ کیلومتر، و از شمال به جنوب حدودا ۱۲۸۰ تا ۲۲۵۰ کیلومتر می باشد و مساحتش را ۹.۱ میلیون کیلومتر برآورد کرده اند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]به عبارتی ساده تر می توان گفت صحرا مکانی است که باران در آن نمی بارد و یا به مقدار بسیار کم در آن باران می بارد. اگر تعریف بیابان را بارش زیر ۵۰ سانتی متر در سال فرض کنیم قطب جنوب بزرگ ترین بیابان دنیا خواهد بود اما بدون شک صحرای بزرگ آفریقا وسیع ترین بیابان گرم جهان است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]قدمت صحرای بزرگ آفریقا را دو میلیون و نیم سال پیش برآورد کرده اند، این کویر عظیم از غرب به اقیانوس اطلس، از شمال به دریای مدیترانه و از جنوب به سودان و مصر منتهی می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]چند نکته ی جالب درباره ی صحرای آفریقا:[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]_ حکاکی هایی از حیوانات بر روی سنگ های این صحرا یافت شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]_ فسیل هایی از دایناسور در این مکان پیدا شده اند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]_ حدود ۵۶۰۰ سال پیش رطوبت این منطقه بسیار بیشتر از حالا بوده است.[/BCOLOR]

 

[Poker Mood]

خانواده های قدرتمند تاریخ

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در این لیست به معرفی ده خانواده قدرتمند در طول تاریخ می پردازیم که با نقش خود مسیر تاریخ را در بسیار از نقاط جهان تغییر دادند.
۱۰. خانواده روسچایلد
خانواده روسچایلد، یک خاندان مالی و بانکداری بین المللی است که ریشه یهودی- آلمانی دارد و در سراسر اروپا فعال بود که توسط دولت های اتریش و بریتانیا، مور تجلیل قرار گرفت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]رشد این خانواده و رسیدن آن به شهرت بین المللی، با مایر آمیشیل روسچایلد (۱۸۱۲-۱۷۴۴ تصویر پایین) آغاز گشت، که استراتژی اش برای موفقیت آینده، حفظ کنترل تجارت های آنها در دست های خانواده بود و به آنها اجازه می داد تا با تمایل خود میزان ثروت شان را مشخص سازند و به موفقیت های شغلی و تجاری دست یابند. مایر روسچایلد با تنظیم کردن ازدواج های دقیق در نزدیکان خود، سبب حفظ ثروت در خانواده و افزایش آن شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]او کسب و کار خود را در شهر لندن در سال ۱۸۱۱ و با عنوان روسچایلد و پسران آغاز کرد که هنوز نیز وجود داشته و به تجارت مشغولند. در سال ۱۸۱۸، او به دولت پروسان وام ۵ میلیون پوندی داد، و صدور اوراق قرضه برای وام های دولتی، کسب و کار دائمی را برای بانک او ایجاد نمود. قدرت او در شهر لندن در سال های ۱۸۲۵ و ۱۸۲۶ میلادی به حدّی رسید که می توانست پول کافی در اختیار بانک انگلستان قرار دهد تا با بحران نقدینگی مواجه نشود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]۹. پلانتاگینیت
در بازی شیر و خط، این خانواده پلانتاگینیت یا تودور ها بودند که پیروز شدند؛ بیشتر توسعه فرهنگ کشور انگلستان و سیستم سیـاس*ـی (که تا به امروز نیز باقی است)، تحت حکومت آنها رشد یافت. هنگامی که آنها حکومت را به دست گرفتند، کلیسای انگلستان شکل گرفت و برخی می گویند دوران عصر طلایی در این دوره رخ داد، امّا اهمیت خط سیر پلانتاگینیت ها بسیار بیشتر از این بود (و علاوه بر این، تبار هنری هشتم از تودورها بود). خانه آنها، خانه سلطنتی بود که توسط هنری دوم انگلستان، پسر جفری پنجم از آنجو، ساخته شده بود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]پادشاهان پلانتاگینیت، ابتدا در قرن دوازدهم میلادی بر انگلستان حکمفرمایی کردند. در مجموع، پانزده پادشاهی سلطنتی پلانتاگینت از سال ۱۱۵۴ میلادی تا سال ۱۴۸۵ میلادی بر انگلستان حکومت کردند، از جمله آنهایی که متعلق به شاخه کادیت ها بودند. در طول دوران حکومت پلانتاگینت ها، فرهنگ و هنر انگلیسی متفاوتی پدیدار گشت. که توسط برخی از پادشاهان تشویق می شد که خود از حامیان و طرفداران “پدر شعر انگلیسی” ، جیئوفری کاسیر، بودند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]سبک معماری گوتیک در این دوران بسیار محبوب بود؛ از جمله ساختمان های بازسازی شده کلیسای وست مینیستر و کلیسای بزرگ یورک. همچنین، توسعه هایی در بخش اجتماعی صورت گرفت، مانند جان اول انگلستان که معاهده مگنا کارتا (تصویر پایین) را امضا نمود. این معاهده در توسعه قانون عمومی و قانون اساسی، نقش بسزایی ایفا کرد. نهادهای سیـاس*ـی مانند پارلمان انگلستان در این دوران به وجود آمد؛ همچنین نهادهای آموزشی چون دانشگاه کمبریج و دانشگاه آکسفورد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]۸. خانواده نهرو- گاندی
خانواده نهرو- فیروز گاندی، یک خانواده سیـاس*ـی هندی به شمار می آید که در تاریخ اولیه استقلال هند، بیشتر کُرسی های مجلس را در اختیار خود داشتند. سه تن از اعضای این خانواده (پاندیت جواهر نهرو، دختر او ایندیرا گاندی، و پسر این دختر راجیو گاندی) از نخست وزیران هند بودند، که دو نفر از آنها (ایندیرا و راجیو گاندی) ترور شدند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]چهارمین عضو این خانواده، سونیا گاندی، در حال حاضر رئیس کنگره هندوستان است، در حالیکه پسر او و راجیو، یعنی راهول گاندی، جوان ترین عضو این خانواده است که وارد دنیای سیاست گشته است؛ او وارد رقابت های انتخاباتی برای مجلس ولسی شد و توانست در سال ۲۰۰۴، یک کُرسی در این مجلس به دست آورد. خانواده نهرو- فیروز گاندی هیچ ارتباطی با رهبر استقلال هندوستان، یعنی ماهاتما گاندی ندارد. این خانواده، برجسته ترین نمونه سنت رهبری دودمانی در کشورهای دموکراتیک قاره آسیا به شمار می آید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

۷. خانواده خان
چنگیز خان (تصویر پایین)، بناینگذار امپراطوری مغول ها، خان (حاکم) و خاگان (امپراطور)، بود؛ بزرگ ترین امپراطوری پیوسته در طول تاریخ. او با متحد کردن چندین قبلیه کوچ نشین در شمال شرقی آسیا، قدرت را در دست گرفت. پس از تاسیس امپراطوری مغولستان و پذیرفتن لقب “چنگیز خان”، او شروع به حمله قفقاز، امپراطوری خوارزم، و سلسله های چیا و چین غربی نمود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]امپراطوری مغولستان، در طول دوران حکومت چنگیزخان، بخش قابل توجهی از آسیای مرکزی را در اختیار گرفت. چنگیزخان پیش از مرگش، اوکتای خان را به عنوان جانشین خود تعیین نمود و امپراطوری اش را میان پسران و نوه هایش تقسیم کرد. او در سال ۱۲۲۷ و پس از شکست دادن تانگات ها از دنیا رفت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]او در مغولستان و در مکانی ناشناخته به خاک سپرده شد. فرزندان او مسیر چنگیزخان را ادامه دادند و توانستند بخش قابل توجهی از اوراسیا را تصرف نمایند؛ از چین، کره جنوبی، قفقاز و کشورهای آسیای میانه گرفته تا خاورمیانه و بخش قابل توجهی از اروپای شرقی مدرن.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

۶. خانواده های کلودیا و ژولیوس
این دو خانواده در یک موضوع با هم مشترک بودند، و آن این بود که هر دو از خانواده های مهم و پُر نفوذ روم باستان محسوب می شدند، و سرانجام به یکدیگر پیوستند و سلسله ژولیو-کلودیان را شکل دادند که مشهورترین امپراطوران از آن سر بر آوردند: کالیگولا، آگوستوس (تصویر پایین)، کلودیوس، تیبریوس، و نیرو. این پنج امپراطور، امپراطوری روم را از ۲۷ قبل از میلاد تا ۶۸ پس از میلاد اداره نمودند، هنگامی که این خط با خودکشی نیرو به پایان رسید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]این پنج نفر از طریق ازدواج و فرزندخواندگی با ژن های این خانواده ارتباط داشتند. گاهی اوقات و به اشتباه، ژولیوس سزار را بنیانگذار این خانواده می نامند؛ در حالیکه او امپراطور نبود و ارتباطی با کلودیان ها نداشت. آگوستوس بنیانگذار پذیرفته شده تری به نظر می آید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]سلطنت امپراطورهای سلسله ژولیو- کلودیان، دارای ویژگی های مشترک و مشابهی می باشد: تمامی آنها از طریق روابط غیر مستقیم یا پذیرفته شده به قدرت رسیده بودند. تمامی آنها قلمرو امپراطوری روم را گسترش دادند و پروژه های ساخت و ساز گسترده ای را آغاز نمودند. توده مردم آنها را دوست داشتند، امّا طبقه سنا از آنها ناراضی بودند. این چیزی است که مورخان باستان نگاشته اند. آنها خانواده ژولیو- کلودیان را خودبزرگ بین، دیوانه، منحرف جنـ*ـسی، و مستبد تعریف کرده اند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

۵. خانواده زو
“زو”، نام خانوادگی امپراطوران سلسله مینگ بود. اولین امپراطور سلسله مینگ، هووانگو (زو یواهنزهانگ- تصویر پایین)، پذیرفت تا نام مینگ را برای سلسله خود انتخاب نماید. مینگ به معنای “درخشان” است. سلسله مینگ از سال ۱۳۶۸ میلادی تا ۱۶۴۴ میلادی، حاکم کشور چین بود. آنها پس از سقوط سلسله مغول ها به رهبری یوان قدرت را در دست گرفتند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مینگ “یکی از بزرگ ترین دوران در تاریخ، که از حکومت داری منظم و ثبات اجتماعی برخوردار بود”، آخرین سلسله در چین بود که توسط قوم هان اداره شد. اگرچه پایتخت مینگ، یعنی شهر پکن در سال ۱۶۴۴ و در شورشی که به رهبری لی زیچینگ بود نابود شد که به زودی توسط سلسله مانچو جایگزین شد (آخرین خانواده سلطنتی چین)؛ امّا وفاداری رژیم ها به پادشاهی مینگ تا سال ۱۶۶۲ باقی ماند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]حکومت مینگ نیروی دریایی بسیار بزرگی را ساخت و در ارتش او بیش از یک میلیون سرباز وجود داشت. پروژه های ساخت و ساز بزرگ و عظیمی در این دوران انجام شد، از جمله بازسازی کانال بزرگ، و دیوار بزرگ، و ساخت شهر ممنوعه در پکن در ۲۵ سال اول قرن پانزدهم میلادی. بر اساس تخمین های صورت گرفته، جمعیت چین در دوران مینگ، بین ۱۶۰ تا ۲۰۰ میلیون بوده است. سلسله مینگ در تمدن چین جایگاهی ویژه دارد و اولین نشانه های کاپیتالیسم را می توان در این دوران مشاهده کرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

۴. هاسبورگ
خانه هاسبورگ، خانه سلطنتی مهمی در اروپا محسوب می شود و بیشتر به خاطر امپراطورهای منتخب روم مقدس در بین سال های ۱۴۵۲ تا ۱۷۲۰ میلادی و همچنین حاکمان اسپانیا و امپراطوری اتریش معروف و شناخته شده می باشد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منشاء این خانواده کشور سوئیس می باشد، اوّلین سلسله پادشاهی آنها در اتریش ایجاد شد. آنها برای شش قرن حکومت می کردند، اما مجموعه ای از ازدواج های سلطنتی بورگاندا، اسپانیا، بوهاما، مجارستان و دیگر قلمروها را برای آنها به ارمغان آورد. شعار این سلسله، “اجازه دهید دیگران جنگ کنند، امّا شما، اتریش خوشحال، ازدواج خواهد کرد” بود، استعداد هاسبورگ ها را برای ازدواج با دیگر خاندان سلطنتی نشان می دهد، که اتحاد و قلمرو میراثی را برای آنها به ارمغان می آورد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ملکه ماریا ترزا (تصویر پایین)، معروف است که در انجام این کار بسیار حرفه ای عمل می کرده و گاهی اوقات از او با عنوان “جدّه بزرگ اروپا” یاد می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

۳. خانواده بطلمیوس
سلسله بطلمیوس، یک خانواده سلطنتی مقدونیه ای جغرافیدان و منجّم بودند، که امپراطوری وابسته به بطلمیوس را برای نزدیک به ۳۰۰ سال در

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

بر عهده داشتند، از ۳۰۵ قبل از میلاد تا ۳۰ قبل از میلاد. بطلمیوس، یکی از هفت محافظی بود که به عنوان ژنرال و معاون های اسکندر بزرگ خدمت می کرد. پس از مرگ اسکندر در سال ۳۲۳ پیش از میلاد، او به عنوان فرماندار مصر تعیین شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در ۳۰۵ پیش از میلاد، او خود را شاه بطلمیوس اول نامید، که بعدها به عنوان “ناجی” معروف گشت. مصریان به زودی او را به عنوان جانشیان فراعنه مصر مستقل پذیرفتند خانواده بطلمیوس تا زمان فتح آن توسط رومیان در ۳۰ پیش از میلاد، بر مصر حکومت کردند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مشهورترین عضو این سلسله، آخرین ملکه آن است؛ کلئوپاترا هفتم (تصاویر پایین). او به خاطر نقش خود در مبارزات سیـاس*ـی روم ها میان ژولیوس سزار و پومپه معروف می باشد، و بعدها میان اوکتاویان و مارک آنتونی. هنگامی که روم مصر را فتح نمود، او خودکشی کرد و سلسله بطلمیوس به پایان رسید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]۲. خانواده مدیچی
خانواده مدیچی، خانواده قدرتمند و تاثیرگذار فلورانسی از قرن سیزدهم تا هفدهم می باشد. این خانواده سه پاپ (لئو دهم (تصویر بالا)- کِلِمنت ششم- و لئو یازدهم)، حاکمان برتر فلورانس (لورنزوی برتر، حامی کارهای مشهور هنر رنسانس) و بعدها شماری از خانواده سلطنتی فرانسوی و انگلیسی را تقدیم جامعه نمود. شبیه به دیگر خانواده های برتر، آنها دولت حکمفرما بر شهر بودند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آنها فلورانس را به زیر قدرت خود کشاندند، و آن را به محیطی تبدیل کردند که در آن هنر و علوم انسانی شکوفا شد. شهر فلورانس، محل تولد رنسانس ایتالیا می باشد که همراه با دیگر خانواده های حاکم بر ایتالیا حکومت می کردند؛ مانند خانواده های ویسکانتی و فورزای شهر میلان، ایست از فیررارا، و گانزوگا از مانتوئا. بانک مدیچی، یکی از مرفه ترین و معتبرترین خانواده ها در اروپا می باشد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تخمین زده شده است که خانواده مدیچی برای دوره ای، یکی از ثروتمندترین خانواده ها در اروپا محسوب می شد. قدرت سیـاس*ـی آنها ابتدا از فلورانس شکوفا شد و بعدها در ایتالیا و اروپا گسترش یافت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

۱. خانواده کاپیشان
سلسله کاپیشان، بزرگ ترین خانه سلطنتی اروپا را دارند. این خانواده شامل نوادگان مستقیم هوگ کاپیت فرانسه، پادشاه خوان کارلوس از اسپانیا، و دوک هنری بزرگ از لوکزامبورگ می باشد، در طول قرن های پیشین، کاپیشان ها در سراسر اروپا گسترش یافتند؛ از حکومت شهری گرفته تا پادشاهی.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]علاوه بر این، آنها بزرگ ترین خانواده سلطنتی در تمام اروپا به شمار می آمدند، و همچنین یکی از بزرگ ترین خانواده های سلطنتی بودند که زنای با محارم در آنها رایج بود، بخصوص در پادشاهی اسپانیا. سال های زیادی از دوران قدرت آنها در اروپا گذشته است، امّا آنها هنوز هم پادشاه هستند و عناوین دیگری را نیز با خود یدک می کشند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در حال حاضر دو پادشاهی کاپیشان ها در اسپانیا و لوکزامبورگ حکمرانی می کنند. علاوه بر این، هفت مدعی سلطنت از این خانواده در برزیل، فرانسه، اسپانیا، پرتقال، پارما، و دو جزیره سیسیل وجود دارد. در حال حاضر، یکی از اعضای ارشد این خانواده، لویس آلفونسو (تصویر پایین)، دوک آنجوا می باشد، که ادعاهای پادشاهی فرانسه را دارد. در مجموع، ده ها تن از شاخه های سلسله کاپیشان، هنوز هم در سراسر اروپا وجود دارند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]

 

[Poker Mood]

شمشیر سامورایی کاتانا

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]کاتانا نام یک نوع شمشیر مشهور سامورایی و ژاپنی است که از قرن ۱۳ میلادی مورد استفاده سامورایی‌ها بوده‌است. لغت کاتایا در زبان ژاپنی باستان به معنی «شمشیر» است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

یک کاتانا مربوط به سده‌های ۱۶ و ۱۷ به‌همراه سایا​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]از ویژگی‌های بارز کتانا شکل زیبای آن و استحکام خارق‌العاده‌اش است. در طول تاریخ، شکل آن تغییرات مختصری یافته، ولی اصول پایهٔ آن همچنان بدون تغییر مانده‌است. از جمله ویژگی‌های کتانا می‌توان به شکل منحنی تیغهٔ آن اشاره کرد. همچنین یک طرف شمشیر (لبهٔ داخلی آن) بسیار تیز است و اصولاً قسمت عقب سطح شمشیر از قسمت تیز و بُرندهٔ آن کلفت‌تر است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]کتانا اصولاً برای بریدن اجزای بدن طراحی شده تا زخمی‌کردن دشمن؛ به همین دلیل هر تیغهٔ آن به شکل خاصی طراحی شده‌است تا قدرت برندگی آن هر چه بیشتر اثرگذار باشد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

دستهٔ کاتانای سدهٔ نوزدهمی که به یک سفیر اعطاء شده‌بود.​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تقسیم‌بندی شمشیر در ژاپن بر پایهٔ اندازهٔ تیغهٔ آن[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تمام شمشیرهای ژاپنی بر این پایه تولید می‌شوند. چیزی که شمشیرهای ژاپنی را از یکدیگر متمایز می‌کند طول تیغهٔ آن‌هاست. شمشیرهای ژاپنی با واحد شَکو (به ژاپنی: Shaku) اندازه‌گیری می‌شوند (۱ شکو تقریباً برابر با ۳۰٫۳ سانتیمتر یا ۱۱٫۹۳ اینچ، یعنی اندکی کمتر از یک فوت (پا) است). همچنین، برای دقت بیشتر هر «سان»، «بو» و «رین» (به‌ترتیب برابر با یک‌دهم، یک‌صدم و یک‌هزارم شَکو) مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال:[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

• تیغهٔ کمتر از یک شَکو (حدود ۳۰ سانتیمتر) یک تانتو (خنجر) نامیده می‌شود.
• تیغهٔ بزرگ‌تر بین یک تا دو شَکو (یعنی تقریباً بین ۳۰ تا ۶۰٫۶ سانتیمتر) شوتو (شمشیر کوتاه) نامیده می‌شود. معروف‌ترین انواع شوتو شمشیرهای «واکیزاشی» و «کوداچی»هستند.
• تیغهٔ بلندتر از دو شَکو (حدود ۶۰٫۶ سانتیمتر) دایتو (شمشیر دراز) نامیده می‌شود. شمشیرهای «کتانا» در این بخش قرار می‌گیرند که متداول‌ترین نوع شمشیر ژاپنی هستند.
• تیغهٔ بلندتر از سه شَکو (حدود ۹۰ سانتیمتر) آداچی یا نوداچی خوانده می‌شوند. اینگونه شمشیرها استفادهٔ چندانی ندارند.

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تقسیم‌بندی شمشیر در ژاپن بر پایه نوع سبک رزمی مدرسه سامورایی و استان سازنده آن[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]از نوع شمشیر ژاپنی، می‌توان به محل ساخت و مدرسه سامورائی که شمشیر در آن ساخته شده‌است پی برد.

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در واقع هر شش مدرسه معروف و صاحب سبک سامورائی، یعنی مدرسه سوشو، مدرسه یاماتو، مدرسه بیزن، مدرسه یاماشیرو، مدرسه مینو ومدرسه واکیمونو که هر کدام در استان‌هایی به همین نام متمرکز بودند، به‌خاطر خواص منحصر به فرد شمشیرهای خود مشهور بودند. برای مثال شمشیرهایی که در استان مینو ساخته می‌شدند به دلیل قدرت بسیار بالای برندگی یا شمشیرهای استان یاماتو به‌خاطر خسته نشدن دست و سبکی شمشیر معروف بودند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]همچنین هر یک از این مدارس امضای مخصوص مدرسهٔ خود را برروی شمشیرهایشان حک می‌کردند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تقسیم‌بندی شمشیر در ژاپن بر پایهٔ سیر و زمان ساخت آن[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

• تا قبل از سال ۹۷۸ میلادی: در این سال‌ها شمشیرهای «چوکاتو» یا «جوکوتو» که دارای تیغه‌ای صاف و شکل‌های غیرمعمول و عجیب بودند، رواج بسیار داشتند.
• از ۹۷۸ تا ۱۵۹۷ میلادی: در این سال‌ها شمشیرهای موسوم به «کوتو» متداول گشت. در این دوره تاریخی هنر شمشیرسازی ژاپن به شکوفایی قابل توجهی رسید. گونه‌های اولیه «کوتو» شکل‌های نامناسبی داشتند، به طوری که دسته‌های شمشیر شکلی منحنی‌وار داشت. این شمشیرها همچنین در ابتدا در دست کمی سنگین بودند ولی بعدها اشکالاتشان بهبود قابل توجهی یافت و تغییراتی اساسی در شکل کوتوها ایجاد شد.
• از ۱۵۹۷ تا ۱۷۶۰ میلادی: در این سال‌ها شمشیرهای موسوم به «شینتو» که به زبان ژاپنی به معنای «شمشیر جدید» بود متداول گشت. اما از لحاظ کیفیت، این شمشیرها در مقام پایین‌تری نسبت به شمشیرهای «کوتو» قرار داشتند و سامورایی‌های متمول همچنان از شمشیرهای «کوتو» استفاده می‌کردند.
• از ۱۷۶۰ تا ۱۸۷۶ میلادی: در این سال‌ها نوع جدید و بهبود یافته شمشیرهای «کوتو» طراحی و ساخته‌شد که اصولاً «شین شینتو» یا «شمشیرهای جدید جدید» نام گرفتند. این شمشیرها از شمشیرهای «شینتو» کیفیتی بالاتر داشتند اما همچنان شمشیرهای «کوتو» حرف اول را می‌زدند.
• از ۱۸۷۶ تا امروز: بعد از وضع قانون هایتوره‌ای که حمل سلاح و شمشیر در میدان‌های شهر را ممنوع می‌کرد، تیغه‌هایی که به صورت کارخانه‌ای ساخته می‌شدند را به صورتی استهزاء آمیز «گانتو» نامیدند. «گانتو» ها که بیشتر به شمشیرهای سواره نظام کشورهای فرانسه و انگلیس شبیهه بودند تا کتاناها (اگر چه «گانتو» ها شکل شمشیرهای کتانا را نیز تا حد زیادی حفظ می‌کردند) اندازه‌ای کوتاه‌تر از شمشیرهای «شینتو» و «شین شینتو» داشتند.

[/BCOLOR]

 

[Poker Mood]

اعتقادات خاص اقوام اریائی

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]اقوام آریائى ایران دین واحدى نداشتند، مثلا سکاها اعتقادات خاص خود را داشتند و پارت ها عقاید ویژه خودشان را دارا بودند. و عقاید این دو قبیله با عقاید اقوام شرق ایران اختلاق اساسى داشت .[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در نزد ایرانیان باستان (قبل از زرتشت ) ((مهر)) یا ((میترا))، خداوند بود و مالک چراگاههاى وسیع و نگهبان خستگى ناپذیر. میترا پرستان بر این باور بودند که از دید او چیزى پنهان نیست ، زیرا ((میترا)) چشم روز و خورشید افول ناپذیر است . ((میترا)) همه جا حاضر و هزار گوش و هزاران چشم دارد. ((میترا)) نسبت به بد اندیشان و پلیدان و عهد شکنان بسیار قهار و بیرحم است و نسبت به نیکان و ستایشگران بسیار مهربان است و ((میترا)) پرستان از نعمت فراوان برخوردار مى شوند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]دو فرشته به نامهاى ((راشنو)) و ((سرائوشا))زیر فرمان ((میترا)) هستند که مجازات گناهکاران را بر عهده دارند. و در مقابل خدا و ملکوت (روشنائى و فراوانى )، تاریکى و پلیدى قرار دارد که در آن ((دیوان )) فرمانروائى دارند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]اعتقاد به قواى دو گانه از خصوصیات ایرانیان باستان بوده است . آنان به سرنوشت انسان پس از مرگ ایمان داشتند و معتقد بودند که مردمان با ایمان در آخرت پاداش خواهند یافت و از سعادت سرمدى برخوردار خواهند شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
بنا به نوشته محققان ، ایرانیان باستان (قبل از زرتشت ) علاوه بر اعتقاد به تعدد خدایان ، به ((خداى خدایان )) یا ((ایزد ایزدان )) نیز باور داشتند و از میان همه آنان خدایان به ((آگنى )) خداى آتش و ((ایندرا)) خداى طبیعت و رعد و برق و ((میترا))خداى نور و خورشید، و ((وارونا)) خداى آسمان ، و ((آناهیتا)) خداى آب ایمان داشتند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ایرانیان از عهد باستان نسبت به ((آتش )) یک نوع احترام ویژه اى قائل بودند. آتش ، آیتى و مظهرى از ((آگنى )) بود، لذا آن را ستایش مى کردند. و فروزندگان آتش را که به منزله ((روحانیون )) بودند، به نام ((اتربانان )) یا آذربانان مى خواندند. ایرانیان باستان دیگر مظاهر طبیعت را نیز مى پرستیدند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ایرانیان باستان به شعار پندار نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک (قبل از زرتشت ) ایمان داشتند و به آن عمل مى کردند. طبق مدارک موجود، در ایران قدیم چند پیامبر بودند که به ((زرتشت )) ملقب بودند.((زرتشت )) در نزد انان به معناى ((ستاره طلائى )) بود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آنان احکام و تعالیمى مشابه آنچه بعدها زرتشت آورد، در میان خود داشتند. ولى مردم عصر هخامنشیان این نام را فقط به اخرین پیامبر این گروه که در عصر هخامنشى زندگى مى کرد، اختصاص داده بودند.[/BCOLOR]​

 

[Poker Mood]

تالار شایستگان

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تالار شایستگان یا جیپ هیون جون، نام یک موسسه تحقیقاتی سلطنتی بود که در ماه مارس سال ۱۴۲۰ توسط پادشاه سجونگ کبیر از سلسله کره ای چوسون پایه گذاری شد. پادشاه سجونگ تالار شایستگان را که در اوایل دوران سلطنتش تاسیس شده بود، با محققین با استعدادی پر کرده و به آنها دستور داد تا گستره وسیعی از فعالیت های تحقیقاتی را به منظور مستحکم سازی حاکمیت و ملت وی به پیش ببرند. تالار شایستگان به خاطر نقشی که در توسعه رسم الخط هانگول (الفبای رسمی در زبان کره ای) ایفا کرد، به خوبی شناخته شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]هدف:[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در اصل تالار شایستگان نقشی مشورتی برای پادشاه داشت و پادشاه سجونگ نقش آن را به صورت یک سازمان آکادمیک تحقیقاتی بازسازی و توسعه داد. تالار شایستگان در بخش اول سلطنت پادشاه سجونگ به عنوان یک ارگان قانونگذاری عمل می کرد، اما سرانجام نقش آن به صورت برگزاری هم اندیشی هایی مرتبط با سیاست ملی چوسون تغییر کرد. همچنین بعدها تالار شایستگان به عنوان اُرگان چاپ نیز به ایفای نیز می پرداخت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]دستاوردها:[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تالار در تلاش های علمی مختلفی مشارکت داشت که شاید مشهورترین آنان تدوین هونمین جونگوم باشد که در آن سیستم نوشتاری هانگول برای اولین بار تنظیم شد. پادشاه سجونگ در هونمین جونگوم مقدمه ای نوشت که ریشه و هدف الفبای جدیدا ایجاد شده (هانگول) را توضیح داد. سپس او به اساتید جیپ هیون جون (تالار شایستگان) فرمان داد تا توصیفات پر جزئیاتی از هر کدام از حروف های آن را به همراه نمونه هایی از هر یک از آنان بنویسند. مقصود از هونمین جونگوم فراهم سازی دستور العملی برای چگونگی استفاده از الفبای جدید بود. ویرایش نهایی هونمین جونگوم با نام ویرایش هِرِ از هونمین جونگوم (هِرِ به توصیفات و مثال های اساتید تالار شایستگان که قبلا در سایر ویرایش های شناخته شده از دست رفته بود بر می گردد) شناخته می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]رئیس تالار بزرگان، جونگ اینجی، هونمین جونگوم را تدوین نموده و رساله های وی ایجاد رسم الخط را توضیح می دهند. او نوشته است که این اثر در دهمین روز از نهمین ماه قمری سال ۱۴۴۶ که در تقویم گرگوریان مصادف با نهم اکتبر ۱۴۴۶ می شود، به صورت گسترده ای به عموم معرفی گردید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ایده آل های کنفسیوسی برای پادشاه سجونگ بسیار مهم بودند و او از زیر دستانش میخواست تا روشی معتدل را در پیش گیرند که بتوانند اخلاقیات و معنویات کنفسیوسیسم را فرا بگیرند. پادشاه سجونگ در خلال چهاردهمین سال سلطنتش به محققین خود در تالار شایستگان دستور داد تا نمونه هایی برجسته از اصول اساسی در ارتباطات بشری (تقوای فرزندی، وفاداری به کشور، و از خود گذشتگی همسرانه ) را از تواریخ کره و چین تدوین کنند. این تدوین از آثار با نام کتاب ” هدایت سه اصل بنیادی در روابط بشری ” شناخته می شود. متاسفانه این اثر در اصل به رسم الخط چینی ثبت گردید و بنابراین تا زمانی که آن بعد از سی سال به رسم الخط هانگول ترجمه شد، عامه مردم نمی توانستند آن را بخوانند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در کنار اختراع هانگول و انتشار آثاری مثل ” هدایت سه اصل بنیادی در روابط بشری “، تالار شایستگان در انتشار چندین نوشته دانشمندانه و علمی که در اشتهار دوران سلطنت سجونگ به عنوان عصری طلایی در فرهنگ کره سهیم بودند مشارکت داشت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

تالار شایستگان​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]انحلال:[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تالار شایستگان بعد از اینکه بسیاری از اعضای آن متعاقب اقدام سجو در غصب سلطنت از پادشاه دانجونگ در صدد طرحی برای قتل وی در سال ۱۴۵۶ برآمدند، توسط پادشاه سجو منحل شد. اما سازمان مشابهی به نام ” دفتر مشاوران ویژه ” بیشتر وظایف یکسان را انجام می داد، اگرچه آن از اعتبار و خروجی مشابهی که در زمان های پیشین داشت بی بهره بود.[/BCOLOR]