dinaz
کاربر نگاه دانلود
کشتار نانجینگ؛
درباره ی بزرگترین کشتار قرن بیستم
کشتار نانکینک «نانجینگ» یکی از غم انگیزترین حوادث قرن بیستم است. ارتش سلطنتی ژاپن پس از اشغال این شهر در چین در دسامبر سال ۱۹۳۷ میلادی طی چند هفته صدها هزار نفر را کشت و هزاران نفر را مورد تجـ*ـاوز قرار داد.
پس از سقوط نانجینگ ارتش ژاپن جشن های زیادی گرفت ، آنها هر کاری که می خواستند انجام می دادند. هیچ چیز مانع آنها نبود، آنها به روح بشری احترامی قائل نبودند. دو افسر ارتش ژاپن به نام های "توچیاکی موکای" و "تسویوچی نودا" با یکدیگر مسابقه گذاشتند تا ببینند که چه کسی می تواند صدنفر را با سرنیزه و شمشیر در مدت زمان کوتاهی بکشد. افسر توچیاکی ۸۹ نفر را کشت و تسویوچی نودا ۷۸ نفر را.
سرباز ژاپنی که با سر اسلحه کودکی را کشته و معلق نگه داشته است
سربازان ژاپنی جنون تجـ*ـاوز داشتند. آمارهای اولیه از تجـ*ـاوز به ۲۰ هزار زن حکایت می کرد. به همین دلیل "سم" کالایی رایج در نانکینگ بود. زنان خودکشی را به افتادن به دست نیروهای ژاپنی ترجیح می دادند.
آنها صرف نظر از سن و سال هر دختری را که تصادفا می دیدند مورد تجـ*ـاوز قرار می دادند، خانه ها را یکی پس از دیگری جستجو می کردند تا زنان و حتی دختران کوچک را پیدا کنند و مورد تجـ*ـاوز قرار دهند، حتی سالخوردگان هم از شر آنها در امان نبودند. زنی که در مقابل آنها مقاومت می کرد با سرنیزه کشته می شد. اغلب آنها در طول تجاوزهای دسته جمعی جان خود را از دست می دادند، و کسانی هم که زنده می ماندند با چاقو و یا چوب بامبو مورد تجـ*ـاوز و آسیب جدی قرار می گرفتند.
بریدن سر یک زن چینی که کودکش را در آغـ*ـوش گرفته و سرهای بریده ی دیگر، تصاویر واقعی از نانجینگ
درباره ی این کشتار ماجراهای ترسناکی شرح داده شده است.
در ۱۹ دسامبر ۱۹۳۷ میلادی، کشیشی به نام جیمز م.ماکالوم در دفترچه ی خاطرات خود می نویسد:
«نمی دانم این چه زمانی به پایان خواهد رسید، در طول زندگی ام مثل این وحشی گری را ندیده ام، تجـ*ـاوز! تجـ*ـاوز! تجـ*ـاوز! هر روز نزدیک به هزار مورد تجـ*ـاوز اتفاق می افتد، نپذیرفتن و سرباز زدن از این کار مساوی با گلوله و نیزه است. مردم در حالتی از هیستیریک به سر می برند، زنان هر صبح، بعد از ظهر و هر شب گریه می کنند، سربازان ژاپنی هر کار که دلشان می خواهد انجام می دهند.»
سربازان ژاپنی تعداد زیادی از مردان، زنان و کودکان و سالمندان شهر نانجینگ را با سرنیزه یا شمشیر به قتل می رساندند.
آنها با توسل به وحشیانه ترین شیوه ها مردم نانجینگ را قتل عام کردند و برای تفریح دست و پای مردم بی گـ ـناه را قطع کرده و با سر نیزه شکم زنان باردار را دریده و جنین آنها را بیرون کشیده و به هوا پرتاب می کردند.
قتل عام نانجینگ در میان جنایات علیه بشریت که در قرن بیستم رخ دادند دارای جایگاه ویژه ای است .
"گُل های جنگ " فیلمی چینی، محصول سال ۲۰۱۱، به کارگردانی ژانگ ییمو است. این فیلم یک درام تاریخی و تخیلی از جنگ جهانی دوم و درباره فجایع به بار آمده در تهاجم نظامیان ژاپنی به نانجینگ چین است
درباره ی بزرگترین کشتار قرن بیستم
کشتار نانکینک «نانجینگ» یکی از غم انگیزترین حوادث قرن بیستم است. ارتش سلطنتی ژاپن پس از اشغال این شهر در چین در دسامبر سال ۱۹۳۷ میلادی طی چند هفته صدها هزار نفر را کشت و هزاران نفر را مورد تجـ*ـاوز قرار داد.
پس از سقوط نانجینگ ارتش ژاپن جشن های زیادی گرفت ، آنها هر کاری که می خواستند انجام می دادند. هیچ چیز مانع آنها نبود، آنها به روح بشری احترامی قائل نبودند. دو افسر ارتش ژاپن به نام های "توچیاکی موکای" و "تسویوچی نودا" با یکدیگر مسابقه گذاشتند تا ببینند که چه کسی می تواند صدنفر را با سرنیزه و شمشیر در مدت زمان کوتاهی بکشد. افسر توچیاکی ۸۹ نفر را کشت و تسویوچی نودا ۷۸ نفر را.
سرباز ژاپنی که با سر اسلحه کودکی را کشته و معلق نگه داشته است
سربازان ژاپنی جنون تجـ*ـاوز داشتند. آمارهای اولیه از تجـ*ـاوز به ۲۰ هزار زن حکایت می کرد. به همین دلیل "سم" کالایی رایج در نانکینگ بود. زنان خودکشی را به افتادن به دست نیروهای ژاپنی ترجیح می دادند.
آنها صرف نظر از سن و سال هر دختری را که تصادفا می دیدند مورد تجـ*ـاوز قرار می دادند، خانه ها را یکی پس از دیگری جستجو می کردند تا زنان و حتی دختران کوچک را پیدا کنند و مورد تجـ*ـاوز قرار دهند، حتی سالخوردگان هم از شر آنها در امان نبودند. زنی که در مقابل آنها مقاومت می کرد با سرنیزه کشته می شد. اغلب آنها در طول تجاوزهای دسته جمعی جان خود را از دست می دادند، و کسانی هم که زنده می ماندند با چاقو و یا چوب بامبو مورد تجـ*ـاوز و آسیب جدی قرار می گرفتند.
بریدن سر یک زن چینی که کودکش را در آغـ*ـوش گرفته و سرهای بریده ی دیگر، تصاویر واقعی از نانجینگ
درباره ی این کشتار ماجراهای ترسناکی شرح داده شده است.
در ۱۹ دسامبر ۱۹۳۷ میلادی، کشیشی به نام جیمز م.ماکالوم در دفترچه ی خاطرات خود می نویسد:
«نمی دانم این چه زمانی به پایان خواهد رسید، در طول زندگی ام مثل این وحشی گری را ندیده ام، تجـ*ـاوز! تجـ*ـاوز! تجـ*ـاوز! هر روز نزدیک به هزار مورد تجـ*ـاوز اتفاق می افتد، نپذیرفتن و سرباز زدن از این کار مساوی با گلوله و نیزه است. مردم در حالتی از هیستیریک به سر می برند، زنان هر صبح، بعد از ظهر و هر شب گریه می کنند، سربازان ژاپنی هر کار که دلشان می خواهد انجام می دهند.»
سربازان ژاپنی تعداد زیادی از مردان، زنان و کودکان و سالمندان شهر نانجینگ را با سرنیزه یا شمشیر به قتل می رساندند.
آنها با توسل به وحشیانه ترین شیوه ها مردم نانجینگ را قتل عام کردند و برای تفریح دست و پای مردم بی گـ ـناه را قطع کرده و با سر نیزه شکم زنان باردار را دریده و جنین آنها را بیرون کشیده و به هوا پرتاب می کردند.
قتل عام نانجینگ در میان جنایات علیه بشریت که در قرن بیستم رخ دادند دارای جایگاه ویژه ای است .
"گُل های جنگ " فیلمی چینی، محصول سال ۲۰۱۱، به کارگردانی ژانگ ییمو است. این فیلم یک درام تاریخی و تخیلی از جنگ جهانی دوم و درباره فجایع به بار آمده در تهاجم نظامیان ژاپنی به نانجینگ چین است
