гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
نتایج یک بررسی تصادفی شده و شاهد دار روی 127 دانش آموز حاکی از آن است که استفاده از مداخله های رفتاری در بیماری نقص توجه /بیش فعالی سبب به تاخیر افتادن شروع استفاده از دارو و نیز کاهش دوز می گردد. این بررسی نخستین بررسی استفاده از ایجاد تغییرات رفتاری پیش از آغاز تجویز دارو در درمان بیماری نقص توجه /بیش فعالی بود در این بررسی همچنین از رویکرد غیر معمولی پایه گذاری نیاز به دارو براساس اندازه گیری اختلال و نه نشانه استفاده شده و درمان بیماری در مدرسه از درمان در خانه جدا شده بود . دراین بررسی کودکان 5تا12 ساله شرکت داده شد و از برنامه ی کاملا کنترل شده ی 9 هفته یی تابستانی و بررسی پژوهشی تغییر رفتار درسه مقطع و 2 دوز دارو برای ADHD استفاده شد .تمامی دانش آموزان سال تحصیلی را بدون دارو آغاز کردند . پژهشگران این کودکان را به صورت اتفاقی با مشاوره ی رفتاری یا بدون آن پیگیری نمودند . مشاوره های رفتاری با سه جلسه ملاقات آموزگاران و والدین آغاز شد که غالبا پیش از شروع دبستان بود تا برنامه های مداخله ی رفتاری توضیح داده شود و کارت های گزارش روزانه برای ثبت موفقیت و شناسایی مشکلات توزیع گردد. کودکانی که به صورت اتفاقی در گروه تغییر رفتاری قرار گرفته بودند پیش از شروع متیل فنیدات چه در دبستان و چه در خانه مدتی طولانی تر در دبسان به سرمیبردند و به احتمال کمتر در مقایسه با کودکانی که از مشاوره های رفتاری استفاده نمی کردند (و 53%ازآنها در منزل از متیل فنیدات استفاده می کردند ) از دارو استفاده می نمودند .
در پایان سال تحصیلی نسبت کودکانی که از دارو استفاده می کردند به طور قابل توجه در دو گروه تفاوتی نداشت (70% در گروه شاهد ) ولی متوسط دوز هفته یی متیل فنیدات به طور قابل توجه در گروه شاهد (234 میلی گرم در روز) کمتر شده بود (175 میلی گرم در روز) در هر دو گروه آموزگاران و والدین در 7 زمینه کار کردی مانند تحصیل روابط با همسالان یا خانواده ایجاد مزاخمت در کلاس درس و مسایل دیگر با اشل درجه بندی اختلال هفتگی به این کودکان امتیاز داده بودند . درگروه شاهد بالا رفتن شدت امتیاز اختلال محرکی برای استفاده از متیل فنیدات کوتاه اثر شده بود در گروه تغییر رفتار این عامل موجب می شد نامشاوره ی اورژانس انجام شود و استفاده از برنامه ی رفتاری موثرتر به میان آید .درصورتی که والدین یا آموزگاران براختلال کودک به مدت بیش از دو هفته ی متوالی تاکید می کرئند استفاده از دارو آغاز می شد . تنها عاملی که پیشگویی کننده ی شروع دارو در کودک بود سابقه ی مصرف متیل فنیدات پیش از آغاز برنامه ی تابستانی بود .با شگفتی باید گفت هیچ یک از عوامل دیگر مانند وضع اقتصادی وجود بیماری های دیگر و یا سایر عوامل در این زمینه پیشگویی کننده نبود .
پیش از برنامه ی تابستانی 77% این گروه همنوا به علت ADHD در دبستان از دارو استفاده کرده بودند . 17% این عده در منزل نیز از دارو استفاده می نمودند در میان میان کودکانی که طی بررسی در دبستان ار دارو استفاده می کردند والدین استفاده تز دارو در آخر هفته را نیز اختیار کرده بودند که در گروه مشاوره ی رفتاری 18% و در گروه شاهد 56% بود که این اختلاف قابل توجه است .
این فکر که می توان نیاز به دارو را به طور جداگانه برای دبستان و منزل تعیین کرد مغایر گرایش به سمت استفاده از دوزهای طویل الاثر متیل فنیدات می باشد و به این جهت نتایج بررسی نشان می دهد که در صورت بروز اختلال در کودک مقدار دارو را می توان در موارد خاص کاهش داد.
در پایان سال تحصیلی نسبت کودکانی که از دارو استفاده می کردند به طور قابل توجه در دو گروه تفاوتی نداشت (70% در گروه شاهد ) ولی متوسط دوز هفته یی متیل فنیدات به طور قابل توجه در گروه شاهد (234 میلی گرم در روز) کمتر شده بود (175 میلی گرم در روز) در هر دو گروه آموزگاران و والدین در 7 زمینه کار کردی مانند تحصیل روابط با همسالان یا خانواده ایجاد مزاخمت در کلاس درس و مسایل دیگر با اشل درجه بندی اختلال هفتگی به این کودکان امتیاز داده بودند . درگروه شاهد بالا رفتن شدت امتیاز اختلال محرکی برای استفاده از متیل فنیدات کوتاه اثر شده بود در گروه تغییر رفتار این عامل موجب می شد نامشاوره ی اورژانس انجام شود و استفاده از برنامه ی رفتاری موثرتر به میان آید .درصورتی که والدین یا آموزگاران براختلال کودک به مدت بیش از دو هفته ی متوالی تاکید می کرئند استفاده از دارو آغاز می شد . تنها عاملی که پیشگویی کننده ی شروع دارو در کودک بود سابقه ی مصرف متیل فنیدات پیش از آغاز برنامه ی تابستانی بود .با شگفتی باید گفت هیچ یک از عوامل دیگر مانند وضع اقتصادی وجود بیماری های دیگر و یا سایر عوامل در این زمینه پیشگویی کننده نبود .
پیش از برنامه ی تابستانی 77% این گروه همنوا به علت ADHD در دبستان از دارو استفاده کرده بودند . 17% این عده در منزل نیز از دارو استفاده می نمودند در میان میان کودکانی که طی بررسی در دبستان ار دارو استفاده می کردند والدین استفاده تز دارو در آخر هفته را نیز اختیار کرده بودند که در گروه مشاوره ی رفتاری 18% و در گروه شاهد 56% بود که این اختلاف قابل توجه است .
این فکر که می توان نیاز به دارو را به طور جداگانه برای دبستان و منزل تعیین کرد مغایر گرایش به سمت استفاده از دوزهای طویل الاثر متیل فنیدات می باشد و به این جهت نتایج بررسی نشان می دهد که در صورت بروز اختلال در کودک مقدار دارو را می توان در موارد خاص کاهش داد.
