درگاهی که مدل استاندارد را به فیزیک ِ تاریک وصل میکند!
این ایده از این قرار است که علت تقلای ما برای فهم چیزهایی از قبیل ماده تاریک و انرژی تاریک به این خاطر نیست که آنها وجود خارجی ندارند- بلکه به این دلیل است که ما از درگاهی که از طریق آن ذرات معمولی و این ذرات تاریک با هم در تعاملند، غافل بودهایم. و این چیزی است که به طور علمی قابلآزمایش است. ایده وجود درگاه یا پورتال هایی در کیهان ممکن است نسبتا احمقانه به نظر برسد، اما یک لحظه بیایید تکلیف را روشن کنیم؛ ما داریم از درگاههایی با مقیاس کوانتومی و بسیار کوچک حرف میزنیم- نه درگاهی که شما بتوانید با یک فضاپیما از وسط آن عبور کنید.
این اولین بار هم نیست که در دنیای فیزیکدانان نظری چنین ذراتی مورد بررسی قرار گرفته اند. علت وجود چنین مفهومی آن است که در فیزیک، فاصلهای بزرگ میان آنچه که از آن با نام فیزیک مرئی یاد میشود (چیزهایی که اندازهگیری و مستقیماً شناسایی میکنیم مانند الکترومغناطیس و فوتونها) و فیزیک تاریک٬ که شامل چیزهایی میشود که ما اثرات آن را احساس میکنیم مثل ماده تاریک و انرژی تاریک، اما به راستی قادر به تعامل با آنها نیستیم. درگاهها، تلاش ما برای شرح چگونگی تعامل این دو به ظاهر دنیای جداگانه برای شکل دادن جهان ما، به شمار میآیند...
بخش مرئی فیزیک بر محور ۱۷ نوع ذره فهرست شده که مدل استاندارد را شکل میدهند. الکترونها، فوتونها و بوزون هیگز از جملهی این ذرات میباشند. اما متاسفانه، مدل استاندارد نمیتواند همه آنچه را که شاهد رخ دادنش در جهان هستیم، توضیح دهد. نکته مهم آنکه، قادر به توضیح گرانش یا سرعت انبساط جهان نیست. این امر به طرح نیروهای فرضی ماده تاریک و انرژی تاریک منجر شد- که پیشبینی میشود ۹۵ جهان ما را تشکیل میدهند.در این فرضیه مطرح شده که شاید ذرات تاریک و پنهانی وجود دارند که ماده و انرژی تاریک از آن تشکیل گشته و ابزارهای ما از شناسایی این ذرات ناتوانند...
این ایده از این قرار است که علت تقلای ما برای فهم چیزهایی از قبیل ماده تاریک و انرژی تاریک به این خاطر نیست که آنها وجود خارجی ندارند- بلکه به این دلیل است که ما از درگاهی که از طریق آن ذرات معمولی و این ذرات تاریک با هم در تعاملند، غافل بودهایم. و این چیزی است که به طور علمی قابلآزمایش است. ایده وجود درگاه یا پورتال هایی در کیهان ممکن است نسبتا احمقانه به نظر برسد، اما یک لحظه بیایید تکلیف را روشن کنیم؛ ما داریم از درگاههایی با مقیاس کوانتومی و بسیار کوچک حرف میزنیم- نه درگاهی که شما بتوانید با یک فضاپیما از وسط آن عبور کنید.
این اولین بار هم نیست که در دنیای فیزیکدانان نظری چنین ذراتی مورد بررسی قرار گرفته اند. علت وجود چنین مفهومی آن است که در فیزیک، فاصلهای بزرگ میان آنچه که از آن با نام فیزیک مرئی یاد میشود (چیزهایی که اندازهگیری و مستقیماً شناسایی میکنیم مانند الکترومغناطیس و فوتونها) و فیزیک تاریک٬ که شامل چیزهایی میشود که ما اثرات آن را احساس میکنیم مثل ماده تاریک و انرژی تاریک، اما به راستی قادر به تعامل با آنها نیستیم. درگاهها، تلاش ما برای شرح چگونگی تعامل این دو به ظاهر دنیای جداگانه برای شکل دادن جهان ما، به شمار میآیند...
بخش مرئی فیزیک بر محور ۱۷ نوع ذره فهرست شده که مدل استاندارد را شکل میدهند. الکترونها، فوتونها و بوزون هیگز از جملهی این ذرات میباشند. اما متاسفانه، مدل استاندارد نمیتواند همه آنچه را که شاهد رخ دادنش در جهان هستیم، توضیح دهد. نکته مهم آنکه، قادر به توضیح گرانش یا سرعت انبساط جهان نیست. این امر به طرح نیروهای فرضی ماده تاریک و انرژی تاریک منجر شد- که پیشبینی میشود ۹۵ جهان ما را تشکیل میدهند.در این فرضیه مطرح شده که شاید ذرات تاریک و پنهانی وجود دارند که ماده و انرژی تاریک از آن تشکیل گشته و ابزارهای ما از شناسایی این ذرات ناتوانند...