رنگ آمیزی گرم
رنگآمیزی گرم یکی از مهمترین و متداولترین روشهای رنگ آمیزی در باکتری شناسی است که اولین بار توسط کریستین گرم ابداع شد. در این رنگ آمیزی باکتریها بر مبنای رنگ باکتری پس از رنگ آمیزی به دو دسته گرم مثبت و گرم منفی تقسیم میشوند. رنگ باکتری پس از رنگ آمیزی به توانایی حفظ رنگ اول و به عبارتی به ساختمان دیواره سلولی باکتری بستگی دارد. در رنگ آمیزی گرم باکتریهای گرم مثبت پس از رنگ آمیزی به رنگ بنفش و باکتریهای گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده میشود.
گرچه هر دو گروه یعنی باکتریهای گرم مثبت و منفی دارای دیواره میباشند, ولی فرق بین این دو گروه مربوط به خواصی است که در ساختمان دیواره سلولی آنها وجود دارد. اساس ساختمان در دیواره سلولی باکتریهای گرم مثبت یک لایه ضخیمی است از پپتیدو گلیکان, ولی در باکتریهای گرم منفی ضخامت آن به حداقل میرسد.
رنگآمیزی گرم یکی از مهمترین و متداولترین روشهای رنگ آمیزی در باکتری شناسی است که اولین بار توسط کریستین گرم ابداع شد. در این رنگ آمیزی باکتریها بر مبنای رنگ باکتری پس از رنگ آمیزی به دو دسته گرم مثبت و گرم منفی تقسیم میشوند. رنگ باکتری پس از رنگ آمیزی به توانایی حفظ رنگ اول و به عبارتی به ساختمان دیواره سلولی باکتری بستگی دارد. در رنگ آمیزی گرم باکتریهای گرم مثبت پس از رنگ آمیزی به رنگ بنفش و باکتریهای گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده میشود.
گرچه هر دو گروه یعنی باکتریهای گرم مثبت و منفی دارای دیواره میباشند, ولی فرق بین این دو گروه مربوط به خواصی است که در ساختمان دیواره سلولی آنها وجود دارد. اساس ساختمان در دیواره سلولی باکتریهای گرم مثبت یک لایه ضخیمی است از پپتیدو گلیکان, ولی در باکتریهای گرم منفی ضخامت آن به حداقل میرسد.