زندگینامه هنرمندان مجسمه ساز

[Zhinous_Sh]

چنگیز شهوق

چنگیز شهوق در سال 1312 باکو (قفقاز) به دنیا آمد.

این پیکرتراش، سفالگر و نقاش، فارغ‏التحصیل مدرسه هنرهاى زیباى تهران بود.

او که از پیشگامان هنر نوگرای ایران محسوب می‌شود، یک سال پس از ورود به دانشگاه، از مجسمه‌های سفالی و سرامیک خود نمایشگاهی برگزار کرد؛ یعنی در ۱۳۳۶ گالری "استتیک" نمایشی از آثار او را گذاشت.

در همین سال با همکاری چند هنرمند نوگرا پایه‌های ذهنیت ایجاد اولین بی‌ینال تهران را در محفلی دوستانه پی ریخت.

یک سال پس از نخستین نمایش آثارش، به طور جدی رو به مجسمه‌سازی آورد.

مجسمه‌های او باور رایج را از مجسمه پس می‌زد. یک نوع ترکیب تصویر (کمپوزیسیون) ایجاد می‌کرد و معنا را به نفع عنصر خلاقیت، از تصور بیننده می‌گرفت.

دو سال مانده به آغاز دهه ۱۳۴۰، کارمند هنر‌های زیبای کشور شد.

او در برپایی دومین نمایشگاه پیکرتراشی (به همت هنر‌های زیبا) سهم زیادی دارد.

در بی‌ینال پاریس نیز در کنار سپهری، اویسی، ملکونیان و سلحشور افتخار می‌آفریند. یک سال مانده به آغاز دهه ۴۰، برنده جایزه‌ نقدی بی‌ینال دوم می‌شود.

شهوق در بهمن ۱۳۴۰، به همت ادارۀ روابط بین‌الملل و انتشارات هنر‌های زیبای کشور، نمایشگاهی برپا می‌کند از نمونه‌هایی چند از نقاشی‌ها و پیکره‌سازی‌های دانش‌آموزان دبیرستان "ایران فردا".

خود او مجسمه‌ای از سیم و فلز را به نمایش می‌گذارد که بی‌تأثیر از آثار "گونزالز" نیست.

در همین ایام تعداد زیادی کمپوزیسیون‌های رنگ روغن را در تالار رضا عباسی به نمایش می‌گذارد.

بی‌ینال چهارم، اوج آثار او را نمایش می‌دهد. حضور دو داور ایتالیایی، دکتر پالما بوکارلی (رئیس موزۀ هنر مدرن رم) و پرفسور جولیو کارلو آرگان (استاد تاریخ هنر دانشگاه رم) در بی‌ینال منجر به برنده شدن بورسیه به مدت سه ماه سفر به ایتالیا برای شهوق می‌شود.

در۱۳۴۸ به فرانسه سفر می‌کند و در "خانۀ هنر‌های پاریس" حضور می‌یابد. از تأثیرات برانکوزی خارج می شود (او شیفتۀ پرنده در فضای برانکوزی بود).

صیقل مجسمه‌های شهوق و نوک‌های در هوای مجسمه‌هایش برانکوزی را به یاد می‌آورد. خشونت رنگ‌های تابلو‌های او مثال‌زدنی است.

نتایج بسیاری از فعالیت‌های انجام‌شده، هیچ گاه شهوق را راضی نمی‌کرد. تنها تلاشی که شاید در این زمینه رضایت قلبی او را به ‌همراه داشت، نصب مجسمه‌های پارک ملت بود، هرچند پس از گذشت سال‌ها، آبستره خود را که در آن تعصب ویژه‌ای داشت، کنار گذاشت.

اما این را پرداخت هزینه‌ای می‌دانست که باید در راه احیای مجسمه‌سازی می‌پرداخت.

این پروژه با پیشنهاد کامران کاتوزیان به شهرداری منطقه ۳ تهران آغاز شد و چنگیز شهوق، علی مددی، حمید شانس، هوشنگ قراقوزلو و عباس مشهدی‌زاده، مجسمه‌سازانی بودند که در این پروژه شرکت داشتند. به باور بسیاری از هنرمندان، استقبال مردم از این حرکت جمعی، گام مؤثری در جهت تثبیت وضعیت مجسمه‌سازی در ایران محسوب می‌شود.

دلمشغولی دیگر شهوق، تدریس و انتقال تجربیاتش به هنرمندان جوان بود.

او همیشه از کم‌کاری و کم‌تحرکی دانشجویان خود گله می‌کرد و معتقد بود: اگر تنها یک ‌نفر از بین شاگردانش تحت تأثیر وی، به هنرمندی قابل تبدیل شود، همه رسالت خود را به عنوان یک استاد، به انجام رسانده است.

شهوق در زمینه تدریس به شدت مخالف انتقال شخصیت کاری استاد به شاگرد بود و به همین دلیل کلاس‌های نقاشی‌دیواری‌اش را به دیگر کلاس‌ها ترجیح می‌داد؛ چون در کلاس‌های نقاشی دیواری، می‌توانست تجربیات خود را درباره نقش مواد مختلف در خلق آثار هنری منتقل کند.

آثار وى در نمایشگاه‌هاى داخلى و خارجى بسیاری در معرض دید عموم قرار گرفته اند و جوایزى را نصیب خود کرده اند.

این مجسمه‌ساز، مؤسس اولین نگارخانه در تاریخ هنر ایران بود.

• ​

 

[Zhinous_Sh]

حامد رشتیان

حامد رشتیان متولد 1363 است.

او در طول سال‌های نوجوانی، وارد کلاس‌های طراحی جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران شد و بعدها در رشته ریاضیات محض در دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد.

در طول تحصیلات خود در این دانشگاه، به مجسمه‌سازی روی آورد در کارگاه هنر تحت نظارت شجاع‌الدین شهابی برای یک سال و نیم مشغول مجسمه‌سازی شد.

او در دوره‌های متعددی توسط مجتبی رمزی، رامین سعادت و کارشناسان دیگر آموزش دید.

در این زمان، او پرویز تناولی مجسمه‌ساز برجسته معاصر ایران را ملاقات کرد و تحت نظر وی به آموختن ادامه داد.

رشتیان با حضور در کلاس‌های تناولی تکنیک‌های مجسمه‌‌سازی برنز را یاد گرفت.

او در پنجمین بی‌ینال مجسمه‌سازی تهران موفق به گرفتن لوح تقدیر هیات داوران شد.

نمایشگاه‌های بسیاری از آثار مجسمه این هنرمند در داخل و خارج از کشور برگزار شده‌اند.

حامد رشتیان مجسمه‌سازی است که نزد استادان برجسته این رشته آموزش دیده و راه شخصی خود را پیدا کرده است .

رشتیان تکنیک قوی دارد از برنز تا فایبر گلاس از عهده اجرای با کیفیت عالی آثارش بر می‌آید.

​

 

[Zhinous_Sh]

کوروش گلناری

کوروش گلناری متولد 1343 است.

او فارغ التحصیل کارشناسی مجسمه‌سازی از دانشکده هنرهای زیبا و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد پژوهش هنر از دانشگاه هنر، دانشگاه تهران است.

گلناری عضویت هیئت علمی دانشگاه هنرو مدیر گروه مجسمه‌سازی دانشگاه هنر، عضویت هیئت مدیره ودبیر انجمن مجسمه‌سازان ایران درسه دوره. عضویت هیئت داوری وانتخاب چندین نمایشگاه و جشنواره داخلی، دبیری اولین اکسپوی مجسمه‌سازی تهران، عضویت شهرک بین‌المللی هنرمندان پاریس را در کارنامه هنری خود دارد.

او همچنین نفر برگزیده دومین بی‌ینال دانشجویی سراسر کشور- موزه هنرهای معاصرتهران-1374، نفر برگزیده نخستین جشنواره تجسمی دانشجویان کشور دانشگاه هنر، تهران 1377 ، نفر برگزیده چهارمین بی‌ینال مجسمه‌سازی تهران،1384، نفر برگزیده پنجمین بی‌ینال مجسمه‌سازی تهران، 1386، نفر برگزیده نخستین بی‌ینال مجسمه‌های شهری گالری برگ، تهران، 1387است.

آثار مجسمه و نقاشی این هنرمند در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری در داخل و خارج از کشور نیز به نمایش در آمده‌اند.

او عضو هیئت انتخاب ششمین دوسالانه مجسمه‌سازی نیز محسوب می‌شود.

​

 

[Zhinous_Sh]

ایرج محمدی


ایرج محمدی بهمن ماه 1324 در تهران به دنیا آمد.

این مجسمه‌ساز و عضو هیأت‌مؤسس انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران بنا به استعداد ذاتی، از همان زمان کودکی با گل مجسمه‌هایی می‌ساخته و سپس در مدرسه به طراحی و نقاشی گراییده است.

ابتدا در دبیرستان وارد رشته ریاضی شده است ولی به واسطه یک اتفاق کوچک هنگامی که در کلاس، تصویر معلم را طراحی می‌کرده، توسط همان معلم به هنرستان هنرهای تجسمی راهنمایی شده و دیپلم متوسطه را از آن‌جا اخذ کرده است.

او ضمن تحصیل در هنرستان در کارگاه مرحوم قهاری نیز به‌یادگیری مجسمه‌سازی مشغول می‌شود. پس از گذراندن خدمت سربازی، تصمیم می‌گیرد به ایتالیا برود و به ادامه تحصیل و کار هنری بپردازد.

در این زمان به طور اتفاقی در فراخوان ساخت مجسمه شاه عباس در اصفهان شرکت می‌کند و برنده می‌شود به این ترتیب اولین مجسمه‌اش را در فاصله سالهای 52ـ1350 می‌سازد.

این مجسمه شش متری برنزی که شاه عباس را سوار بر اسبی نشان می‌داد در یکی از میدان‌های اصفهان نصب می‌شود.

ایرج محمدی از سال 1352 در ایتالیا مشغول به تحصیل می‌شود و در رشته مجسمه‌سازی زیر نظر پروفسور "فتسینی" از مجسمه‌سازان همدوره شاگال و

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

موفق به دریافت مدرک لیسانس می‌شود.

او در ادامه مشغول به تحصیل در رشته نقاشی می‌شود اما با وقوع پیروزی انقلاب اسلامی، درس را نیمه تمام رها می کند و به کشور بازمی‌گردد.

او نمایشگاه‌های متعددی از آثارش را در شهر رم برپا کرده است ودر شهر سینمایی رم نیز سالها مشغول کار بوده است.

محمدی مدرس رشته مجسمه سازی در هنرستان هنرهای تجسمی است و آثار وی در سطح شهر تهران نصب شده اند که از جمله مجسمه امیرکبیر در پارک قیطریه به ارتفاع 3/5 متر از برنز، مجسمه معماری در خیابان حافظ روبروی پارک بهجت آباد از برنز و بتن به ارتفاع 4/5 متر و نیز مجسمه یادبود رفتگر به ارتفاع 4/5 متر از جنس برنز در پارک رفتگر را می توان نام برد .

​

 

[Zhinous_Sh]

بهداد لاهوتی

بهداد لاهوتی در سال 1355 در تهران به دنیا آمد.

او کار خود را از 20 سالگی به صورت تجربی در یک کارگاه نجاری آغاز کرد.

همچنین، این مجسمه ساز که از سال ۱۳۷۶ کار خود را به صورت تجربی آغاز کرد، مدت سه سال در کارگاه نجاری استاد علیزاده به مجسمه‌‌سازی با چوب مشغول شد.

از سال ۱۳۸۴ به کارهای چیدمانی و مفهومی پرداخت و در همین سال کار با برنز را نزد استاد پرویز تناولی آموخت و همچنان از تجربیات این استاد بهره می‌برد.

لاهوتی، مجسمه سازی است که به لحاظ تکنیک مهارت اجرایی بالایی دارد و معمولا در آثارش به نقد اجتماعی می پردازد.

او در برخی از آثارش با دنیای درون خود و طبیعت به خلوت نشسته و مخاطب را به تماشای آن دعوت کرده است.

بهداد لاهوتی، احجام بزرگ نمایی شده بسیاری را خلق کرده است و تکان دادن ادراک مخاطب از زیبایی، از جمله ویژگی های کار این هنرمند است.

این مجسمه ساز،عضو هیأت مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران از سال 1389 و عضو انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران است.

​

 

[Zhinous_Sh]

محمد مهدی قان بیگی

محمد مهدی قان بیگی متولد 1324 تهران است.

او دارای لیسانس نقاشی مدرن از کالج هنری کانتربری سال 1357 و فوق لیسانس تاریخ هنر از مورلی کالج لندن سال 1359 است. مطالعه و تحصیل درزمینه مینیاتورهای سنتی ایران، شرق اروپا، نقاشی دوره قاجار و سرامیک از جمله فعالیت هنری او به شمار می روند.

قان بیگی 12 سال دبیر و داور در جشنواره های هنرهای تجسمی جوانان دررشته سفال، سرامیک و نقاشی بوده است.

او دبیری دوسالانه سفال برای دو دوره ازسال 1370 و داوری دوسالانه های سفال برای مدت 7 سال(آخرین دوره سال 1382) را بر عهده داشته است.

همچنین عضویت شورای انتخاب آثاربرگزیده موزه و صنایع دستی ازسال1372 تا 1382 و عضویت شورای ارزشیابی میراث فرهنگی از سال 1382 تا کنون را عهده دار بوده است.

از دیگرسوابق فرهنگی و هنری این هنرمند می توان به برگزاری چندین نمایشگاه انفرادی داخل وخارج ازکشور دررشته های نقاشی وسرامیک، گالری های نیواشگیت گالری لندن 1354، گالری دانشگاه کانتربری 1355، نیوآرت گالری 1355، گالری گلستان تهران درسه سال متوالی 1365، 1366، 1368، هتل عباسی اصفهان 1376، گالری ایران 1372 وشرکت درنمایشگاه های گروهی نقاشی آرت گالری لندن سالهای 54-1353، مورلی گالری لندن 1358، رای گالری انگلستان 1358، صنایع دستی توکیو1370 ، شرکت درنمایشگاه های بین المللی سرامیک تخصصی از بدو شروع هرسال تا 1376، شرکت دراجلاس آسیایی اقیانوسیه در اصفهان 1375، شرکت درفستیوال هنری ایران در دوسلدورف دررشته سرامیک 1370، دریافت جایزه ازرئیس جمهور سریلانکا به عنوان اولین برگزیده صنایع دستی 1370 اشاره کرد.

​

 

[Zhinous_Sh]

بهمن آزموده

بهمن آزموده، هنرمند مجسمه ساز در 21 تیرماه سال 1327در شهرستان ملایر بدنیا آمد.

داشتن پدری اهل ذوق، هنر و ادب، شاعر پیشه و خوشنویس و وجود طبیعت بکر و زنده و از همه مهمتر برخورداری از فرصت کافی برای تفحص و اندیشه، چشم این هنرمند را برای دیدن طبیعت و دست او را با چوب و خمیر و گل آشنا کرد.

پس از اتمام تحصیلات متوسطه راهی خدمت سربازی شد و دوباره فرصتی یافت که راهی کوهستانهای لرستان شود؛ جایی که باز هم طبیعت بود و زندگی و فرصتی برای اندیشیدن.

پس از اتمام خدمت سربازی استخدام شرکت مخابرات شد و در سن 43 سالگی بازنشسته شد.

او پس از سالها اندیشیدن در شبی از شبها تکه چوبی به دست گرفت و تا صبح فقط با یک کارد آشپزخانه حجمی ساخت که کپی ساده ای ازهنر آفریقا بود.

چند سالی به این منوال گذشت و حجم هایی تولید می کرد با وجود زیبایی نشات گرفته از احساسات خود هنرمند نبود.

تماشا و بررسی آثار موزه ای همچون مفرغ های لرستان و سفالینه های موزه ایران باستان طی روزهای متوالی، چندان تاثیری روی وی گذاشت که راه خود را پیدا کرد و دست به طراحی و ساخت غزال هایی با پاهایی کشیده و شاخ های نازک درهم پیچیده ای زد که در نوع خود منحصر به فرد است.

این هنرمند اولین بار در نگارخانه سعدآباد در سال1374 آثار خود را به نمایش گذاشت.

وی نمایشگاه های بسیاری از آثارش را در خارج و داخل کشور برگزار کرده است.

او مدرس دانشگاه الزهرا(س) و عضو کمیته هنرهای سنتی فرهنگستان هنر، عضو کمیته هنرهای صناعی فرهنگستان هنر، مدرس دانشگاه و عضو انجمن مجسمه سازان است.

این هنرمند با الهـام از مفـرغ های لرستان، غزلیات حافظ و مولانا و هنر مینیاتور موضوع غزال را گرایش تغزلی و بهره مندی از مدرن و گاه تحت تا'ثیر نقوش کهن توسط چوب به مجسمه در آورده است.

او از محضر هیچ استادی بهره نبرده و همواره در پی تجربه آموزی بوده است.

آزموده، برنده جایزه جشنواره بین المللی فیلم سبز(محیط زیست) نیز شده است.

​

 

[Zhinous_Sh]

جعفر نجیبی

جعفر نجیبی متولد 1332 شهرستان خوی است.

او فارغ التحصیل دانشکده هنرهای زیبا و لیسانس مجسمه سازی است.

تدریس در دانشگاه الزهرا، سوره، دانشگاه آزاد ، مراکز تربیت معلم، هنرستان هنرهای زیبا و برخی موزه ها از جمله فعالیت های او در زمینه تدریس هنر است.

از دیگر آثار به جا مانده از این هنرمند مجسمه ساز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

طراحی واجرای طرح سکه بهار آزادی به سفارش بانک مرکزی طراحی واجرای مجسمه هفت دلفین در شهر خوی، طراحی واجرای مجسمه های به شکل سیب وانگور برای شهر ارومیه ،طراحی و اجرای مجسمه به ارتفاع ۶ متر در شهر وان ترکیه طراحی و اجرای مجسمه به ارتفاع ۵ متر در شهر اگدپر ترکیه، طراحی و اجرای پرتره شمس تبریزی نسب در شهرستان خوی، طراحی و اجرای مجسمه بسیجی در شهرستان خوی، طراحی واجرای قوزی به ارتفاع ۸ متر و پهنا۶ متر در شهربازی قدس، طراحی و اجرای پرتره ۴عدد از مفاخر فرهنگی , نصب در ورودی موزه تهرانشناسی در تهران، طراحی ونصب مجسمه سیب به تعداد ۸عدد در شهرستان میاندوآب، طراحی و اجرای مجسمه شاعر ارمنی از جنس برنز, نصب در ورودی موزه جلفای شهر اصفهان، طراحی واجرای مجسمه آرام گمرک و نقش برجسته در شهرجلفای تبریز بیش از ۱۰ سال فعالیت مطبوعاتی، طراحی گرافیک کیهان جمهوری - مجله کیهان فرهنگی مجله یول کیهان ورزشی کیهان هوایی وغیره چاپ بیش از ۷۰۰ طراحی در مطبوعات کشور طراحی و اجرای بیش از بیست جلد کتاب و مجله و چاپ.

نجیبی همچنین آثارش را در نمایشگاه ها و بی ینال های مجسمه سازی مختلفی شرکت داده است.

داوری سمپوزیوم های مجسمه و نمایشگاه های مربوط به این حوزه از هنرهای تجسمی نیز در کارنامه فعالیت های این مجسمه ساز به چشم می خورند.

​

 

[Zhinous_Sh]

ملک دادیار گروسیان

ملک دادیار گروسیان متولد سال 1338 تهران است.

او در سال 1354 از هنرستان هنرهای زیبای تهران دیپلم گرفت و لیسانس مجسمه سازی از دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران را در سال 1367 اخذ کرد.

کارشناس شورای علمی مجسمه سازی سازمان زیبا سازی تهران، مدرس دانشگاه هنر، عضو انجمن مجسمه سازان ایران، عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی، عضو فرهنگستان هنر، عضو هیات مدیره انجمن مجسمه سازان ایران برای مدت چهار سال، عضو شورای انتخاب بی ینال چهارم تهران ،داوری چندین جشنواره و سمپوزیوم هنری، عضو شورای سیاست گذاری بی ینال چهارم مجسمه سازی تهران، عضو شورای انتخاب مجسمه در بی ینال شهری تهران در سال 1389 ،عضو شورای انتخاب و داوری جشنواره جوان( در بخش مجسمه سازی)، شرکت در چهل نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از کشوراز جمله فعالیت های هنری این هنرمند محسوب می شوند.

همچنین طراحی و ساخت چندین مجسمه در تهران و شهرستانها از جمله : چوپان نی زن (اصفهان)،مادر (باغ هنر خانه هنرمندان) حاصل کار این هنرمند است.

او دارای مقام اول در پنج مسابقه سازمان زیبا سازی تهران، مقام اول در اولین بی ینال مجسمه سازی تهران 1374 ،شرکت در سمپوزیوم ملی مجسمه سازی کرمان 1389 طراحی و ساخت مجسمه علامه دهخدا (قزوین)1389و شرکت در نمایشگاه سه نسل از مجسمه سازان ایران است.

​

 

[Zhinous_Sh]

لیلیت تریان

لیلیت تریان از پدر و مادری ارمنی در ۱۰ دی ۱۳۰۹ در محله نادری تهران و در خانواده‌ای هنردوست متولد شد.

پدرش کارمند عالی رتبه بانک ملی ایران بود و به زیبایی بنا و معماری اهمیت فراوان می‌داد و مادرش مدتی در فرانسه و در رشته هنر تحصیل کرده بود و به واسطه مشکلات تحصیل را رها کرده به ایران بازگشته بود.

از همین روی و با پیگری‌های مادر با طراحی و نقاشی آشنا می‌شود و در پایان متوسطه در کنکور دانشکده هنرهای زیبا شرکت می‌کند.

نام او در فهرست آموزشگران تاریخ هنرهای تجسمی ایران درخشنده است. کم حرف زده است ولی زیاد کار کرده است.

در 22 سالگی وارد مدرسه بوزار پاریس می شود. نیمه دوم دهه 1330 معلم مجسمه سازی در هنرستان هنرهای زیبای پسران و دختران است.

او 23 سال به طور حرفه ای در دانشکده های هنری معلمی کرده است.

در سالهای نخست انقلاب 1359 به علت تغییر در سیستم آموزشی، دیگر از تجربیات او در دانشکده ها استفاده نشد.

اما شاگردانی از او راه او را ادامه دادند، تعدادی از مجسمه سازان مهم در این دیار ، پیش او شاگردی کرده اند. تریان مادر زنده هنر در ایران نام گرفته است.

نام او مجسمه بر سردر آموزش هنر معاصر ایران ماندنی است.

ساخت مجسمه یادبود" مسروب ماشتوتس" (مبدع الفبای ارمنی) و نصب در کلیسای ترمانکچاج تهران، تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی، برپایی نمایشگاه گروهی دانشگاه آزاد اسلامی، عضو هیات داوری بی ینال مجسمه سازی تهران، برپایی نمایشگاه های متعدد از آثارش از جمله فعالیت های این هنرمند مجسمه سازی است.

در سال 1385 نیز از مقام هنری تریان در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) تجلیل به عمل آمده است.

​