- عضویت
- 2016/04/22
- ارسالی ها
- 16
- امتیاز واکنش
- 310
- امتیاز
- 161
شاهنشاهی اشکانی (۲۴۷ پ.م. ۲۲۴ م) که با نام امپراتوری پارتها نیز شناخته میشود، یکی از قدرتهای سیـاس*ـی و فرهنگی در بود که ۴۷۱ سال بر قسمت اعظم غرب آسیا حکومت کرد. مؤسس و بنیانگذار این دودمان، اشک نامیده شد. این امپراتوری در قرن ۳ پیش از میلاد توسط اشک رهبر قبیله پس از فتح در شمال شرقی ایران تأسیس گردید. وی سپس علیه سلوکیان قیام کرد. (۱۷۱–۱۳۸ پ. م) با تصرف مناطق و ، قلمرو اشکانی را تا حد زیادی گسترش داد. پهناوری دولت اشکانی در دوره اقتدارش از تا و از کوههای تا را شامل میشد. به دلیل قرار گرفتن در گستره حکومت اشکانی و قرار گرفتن در مسیر بازرگانی بین و حوزه مدیترانه و در چین، این امپراتوری به مرکزی برای تجارت تبدیل شد.
اصلیت اشکانیها از تیره ایرانی و شاخهای از طوایف وابسته به اتحادیه از عشایر محدوده شرق دریای خزر بودند، آنان از ایالت که مشتمل بر فعلی بود، برخاستند. نام سرزمین پارت در کتیبههای داریوش آمدهاست که به ، میشود. چون پارتیان از اهل بودند، از این جهت در نسبت به آن سرزمین ایشان را نیز میتوان خواند. ایالت پارتیها از مغرب به و سواحل جنوب شرقی و از شمال به و از مشرق به و از جنوب به و محدود میشد. قبایل پارتی در آغاز با قوم داهه که در مشرق ، میزیستند، در یک جا سکونت داشتند و سپس از آنان جدا شده، در ناحیه خراسان مسکن گزیدند. در آن زمان پایتخت اقلیمی اشکانی بود.
در عهد اشکانی آغاز شد. حاصل عمده فرمانروایی اشکانی، رهایی کشورایران از سلطهٔ همه جانبهٔ یونانی که هدف نابودی ایران گرائی را در سر میپروراند و حفظ تمدن ایران از تهاجمات ویرانگر طوایف مرزهای شرقی و نیز، حفظ تمامیت ایران در مقابل تجـ*ـاوز خزنده روم به جانب شرق بود. در هر سه مورد، مساعی آنان اهمیت قابل ملاحظهای برای تاریخ ایران داشت. جنگهای فرساینده با روم عامل عمدهای در ایجاد ناخرسندیهایی شد که بین طبقات جامعه حاصل میشد.
نظام ملوکالطوایفی (استانمداری) که اسباب فقدان تمرکز در قدرت بود، اختلافات خانوادگی که همین عدم تمرکز آن را مخاطره آمیزتر میکرد و نفرت و مخالفت موبدان زرتشتی که سیاست تسامح و اغماض دینی (یا به عبارت صحیح تر نفرت و مخالفت مغان با سیاست آزادی دینی اشکانی که متضاد با انحصارطلبی ایشان بود) اشکانی را به نظر مخالفت مینگریستند، از عوامل انحطاط دولت اشکانی شد.
حکومت اشکانی در اثر اختلافات داخلی و جنگهای خارجی در مدت حدود پنج قرن در شرق و غرب به تدریج ضعیف شدند و سرانجام به دست اردشیر مغ ساسانی منقرض گردید.
اشکانیها به یاری و پشتیبانی بزرگانی که مانند خود آنها از تیرهٔ ایرانی شمالی داهه بودند، با سربازگیری و لشکرکشی، نخست بر بخش پارت چیره شدند و پس از آن به گشودن سراسر ایران پرداختند و دولت ایرانی تازهای به وجود آوردند و باز هم آداب و آیین هخامنشی و ایرانی را رواج دادند. قدرت نخست از غرب و جنوبغربی به سوی شمال کشور، جابجا شد و مردم آنجا (شمالشرق) صفات ایرانی را پاکتر نگه داشته بودند. بنابر این دولت اشکانی با وجود رنگ یونانی اندکی که داشت، از دیدگاه ایرانی بودن حتی پاکتر از دولت هخامنشی بود. آنچنان که از زنجیره رویدادها و حرکت اشکانی (به ویژه مهرداد یکم) برمی آید، سیاست آنان زنده نمودن شکوه گذشته شاهنشاهی هخامنشی بودهاست.
در سال ۲۴۷ پیش از میلاد سلسله اشکانیان (پارتیان) توسط بنیان نهاده میشود؛ و بر اساس تحقیقات ارگ بم نیز در همان زمان ساخته شده است.
پیش از آنکه ارشک دودمان اشکانی را بنیانگذاری کند، رئیس قبیله از قبایل و یکی از چندین قبیله متحد بود. پرنیها برخلاف دیگر ساکنان که به سخن میگفتند، به احتمال زیاد به تکلم داشتند. پارتها در ابتدا زیر سلطه و سپس بودند. پس از فتح منطقه، پرنیها به عنوان زبان رسمی دربار پذیرفتند و از آن در کنار ، ، ، و دیگر زبانهای مناطق تحت تصرف خود استفاده میکردند. شایان ذکر است که بسیاری از پادشاهان اشکانی ادعای خویشاوندی با را داشتهاند. این مدعی در سکهها و دیگر مستندات مکتوب که گویای رنج بردن پادشاهان و اشکانی از بیماری ارثی است، قابل مشاهده است.
اینکه چرا سال ۲۴۷ پ.م. به عنوان اولین سال حکومت اشکانی که در مرکزیت قرار داشت اعلام شده، نامعلوم است. بر این باورست که این سال همان سالیست که سلوکیان کنترل ساتراپ پارت را از دست داده و آنجا را تصاحب میکند و در نهایت ارشک با قیام علیه او پارت را فتح میکند. از این رو، ارشک شروع سالهای سلطنت خود را از پایان کامل حکمرانی سلوکیان بر پارت محاسبه کرده است. از سوی دیگر وستا سرخوش کورتیس بر این باورست که این سال صرفاً سالیست که ارشک به عنوان رئیس قبیله پرنیها انتخاب میشود. هما کاتوزیان، ژن رالف گارتویت، این سال را سال فتح پارت و اخراج مقامات سلوکی میدانند. هرچند کورتیس و ماریا بروسیوس معتقدند که تا سال ۲۳۸ پ. م مورد حمله و فتح ارشک قرار گرفت. آندره ورستاندیک چنین مینویسد: رسیدن آرشاک (ارشک) به مقام الوهیت مبدأ تاریخ نوینی شد که از نوروز، اول ماه نیسان سال ۲۴۷ پ. م آغاز میشود. آمین مارسلن مورخ رومی میگوید: ایرانیان ارشک را تا سطح ستارگان ارتقاء داده بودند.
پارت منطقه زرد رنگ در کنار امپراتوری سلوکیان به رنگ آبی و روم به رنگ بنفش در ۲۰۰ پ.م.
جانشین بلافاصله ارشک نامعلوم است. آدریان بیور و کاتوزیان جانشین او را ، برادر وی میدانند، کسی که بعدها فرزندش در ۲۱۱ پ. م به سلطنت رسید، اما کورتیس و بروسیوس بر این باورند که اردوان یکم بدون واسطه به مسند قدرت رسید، با این تفاوت که کورتیس سال به سلطنت رسیدن وی را ۲۱۱ پ. م و بروسیوس ۲۱۷ پ. م میدانند. اگرچه بیور اصرار دارد که سال ۱۳۸ پ. م، یعنی آخرین سال سلطنت مهرداد یکم، دقیقاً اولین سال تأسیس و شروع دوران سلطنت اشکانی است. باوجود تمام این اختلافات، تنها بیور به تشریح اشکانی که مورد قبول تاریخنگاران است به دو بخش مجزا مینماید.
در بازه زمانی که سلوکیان مشغول جنگ در غرب سرزمینهای خود با فرمانده مصر بودند، ارشک از این اوضاع سود جسته و پایههای سلطنت خود را در پارت و هیرکانی محکم میکند. همچنین این نزاع میان بطلیموس و سلوکیان که سومین نبرد از بود به در آسیای مرکزی نیز امکان قیام و تأسیس را داد. پس از آن ، جانشین دیودوتس علیه دولت سلوکیان با ارشک متحد شد، با این وجود ارشک از ارتش شکست خورد و از پارت رانده شد. ارشک مدتی را به قبیله پناه برد و از آنجا حملهای را برای پسگیری پارت تدارک دید و در نهایت آنجا را مجدداً تصاحب کرد. در آن زمان جانشین سلوکوس دوم، که نیروهای خود را برای مقابله با شورش در و مستقر کرده بود، از انتقام باز ماند.
آنتیخوس سوم در ۲۱۰ یا ۲۰۹ پ.م. برای بازپسگیری مناطق از دست رفته به باختر و پارت لشکرکشی کرد، اما ناموفق ماند و مجبور به عقد توافق صلح با اردوان یکم شد و وی را به عنوان شاه به رسمیت شناخت. پس از حمله به سلوکیان و شکست آنان در جنگ ماگنزی در ۱۹۰ پ. م، سلوکیان دیگر توان دخالت در امور اشکانی را نداشتند. (دوران حکومت: ۱۹۱–۱۷۶ پ. م) جانشین اشک دوم شد و در نهایت (دوران حکومت: ۱۷۶–۱۷۱ پ. م) به تاج و تخت رسید و بدور از دخالت سلوکیان حکم فرمایی کرد.
گسترش و یکپارچهسازی
امپراتوری پارت
مهرداد یکم سوار بر اسب در شهر ، واقع در
نام فرهاد یکم به عنوان توسعه دهنده کنترل حکومت اشکانی تا و اشغال کننده ثبت شده است. با این وجود، بیشترین گستره قلمرو اشکانی و پرقدرتترین دوران حکومت اشکانی به ، برادر و جانشین وی تعلق دارد، کسی که کاتوزیان او را با ، بنیانگذار حکومت مقایسه میکند.
پس از مرگ دیودوتس دوم، روابط اشکانی و دولت یونانی باختر نیز رو به زوال گذاشت، بخصوص زمانیکه مهرداد یکم به آنجا حمله کرد و دو استان را در زمان حکومت از آنان ستاند. توجه مهرداد یکم به قلمرو سلوکیان و هرج و مرج در ماد به دلیل سرکوب شورشیان توسط ، اسباب حمله به ماد و تصرف را در ۱۴۸ یا ۱۴۷ پ. م فراهم کرد. این پیروزی فتح و را در به دنبال داشت، مهرداد یکم در ۱۴۱ پ. م در سلوکیه سکهای ضرب کرد و در مراسمی رسمی با عنوان شاهنشاه تاجگذاری نمود. زمانیکه مهرداد یکم در راه بازگشت به هیرکانی بود، سپاهش امپراتوری و را تحت کنترل و را تصرف کرد. در این زمان قلمرو حکومت اشکانی در شرق تا گسترش یافته بود.
در حالیکه شهر به عنوان اولین پایتخت اشکانی انتخاب شد، مهرداد یکم در ، ، و شهر تازه تأسیس خود اقامتگاههای شاهی نیز بنا کرد، علاوه بر این مهردادکرت محلی بود که در آن مقبرهای برای پادشاهان اشکانی ساخته شده بود و از آن نگهداری میشد. از سوی دیگر هگمتانه به اقامتگاه تابستانی خانواده سلطنتی اشکانی بدل گشت. شهر تیسفون نیز تا پیش از به حکومت رسیدن به عنوان پایتخت انتخاب نشد، اما به نقل از بروسیوس به عنوان محلی برای تاجگذاریها مورد استفاده قرار میگرفت و شهری نمادین از حکومت اشکانی بود.
دولت سلوکی که ناتوان از سرکوب بلافاصله شورش در ۱۴۲ پ. م بود، به هرشکل در ۱۴۰ پ. م توانست به رهبری در میانرودان به اشکانی حمله کند و علیرغم موفقیتهای اولیه، سلوکیان در نهایت شکست خوردند. در نهایت دیمتریوس دوم به دست سربازان اشکانی دستگیر و به هیرکانی بـرده شد. مهرداد یکم وی را تحت درمان و پذیرایی گرم خود قرار داد و حتی دختر خود، را به عقد او در آورد.
سکه نقره با ریش و نیم تاج سلطنتی
، برادر کوچکتر ، در نبود برادرش حکومت سلوکی را به عهده گرفت و با همسر برادرش، نیز ازدواج کرد. آنتیوخوس پس از شکست تروفون در سال ۱۳۰ پ. م به سوی میانرودان برای بازپسگیری مناطق از دست رفته که در آن زمان زیر سلطه اشکانی بود، لشکرکشی کرد. او توانست بابل را فتح و شوش را تصرف کند و در آنجایی سکهای ضرب نمود. پس از پیشروی سپاه آنتیوخوس به سوی ماد، دولت اشکانی سعی بر ایجاد صلح نمود، اما آنتیوخوس صلح را نپذیرفت مگر به شرط آنکه دولت اشکانی تمام سرزمینهای تصرف کرده بجز پارت را به دولت سلوکی باز گرداند، مالیات سنگینی بپردازد و دیمتریوس را آزاد کند. فرهاد دوم دیمتریوس را آزاد کرد و وی را به سوریه فرستاد، اما دیگر شرایط آنتیوخوس را نپذیرفت. در زمستان ۱۲۹ پ. م، قیامی علنی علیه آنتیوخوس در ماد شکل گرفته بود، چرا که ارتش او در طول زمستان از منابع روستاییان استفاده میکرد. آنتیوخوس در حالی که سعی بر سرکوب قیام ماد داشت، با هجوم نیروی اصلی سپاه اشکانی غافلگیر شده و در جنگ کشته شد. بدن او در تابوتی نقره به سوریه فرستاده شد، پسرش سلوکوس با خاندان اشکانی وصلت کرد و دخترش به فرهاد پیوست.
سکه نقره با تصویر
در حالی که دولت اشکانی مشغول بازپسگیری سرزمینهای از دست رفته خود در غرب بود، تهدید تازهای در شرق شکل میگرفت. در ۱۷۷–۱۷۶ پ. م اتحاد کوچنشینان ، عشایر را از سرزمین خود که استان امروزی در شمالغربی باشد، بیرون راندن. یوئهژیها به سمت غرب در باختر مهاجرت کردند و جایگزین شدند. سکاها ناگزیر به سوی غرب حرکت کردند و به مرزهای شمال شرقی اشکانی یورش بردند. از این رو پس از فتح میانرودان مجبور به بازگشت به هیرکانی شد.
برخی از سکاها علیه آنتیوخوس به سپاه اشکانی پیوستند. با این وجود بسیار دیر وارد نبرد شدند و فرهاد از پرداخت دستمزد آنان سرباز زد. در نتیجه سکاها علیه او شوریدند، فرهاد نیز سعی برسرکوب آنان با استفاده از سربازان سابق سلوکی نمود، اما آنها فرهاد را تنها گذاشته و به جمع سکاها پیوستند. در نهایت فرهاد به سوی این نیروی متحد لشکرکشی کرد، اما در جنگ کشته شد. تاریخنگار رومی، نقل میکند، جانشین فرهاد شد و نبردهای مختلفی با چادرنشینان در شرق داشت. اردوان در نهایت توسط (که به عنوان یوئهژی شناخته میشدند) کشته شد. اگرچه بیور بر این باورست که ژوستین آنها را با سکاها اشتباه گرفته است. بعدها مناطق تصرف شده توسط سکاها را در پس گرفت.
پس از عقبنشینی سلوکی از میانرودان، دربار اشکانی به حاکم بابل، هیمروس، دستور حمله به را داد که در آن زمان در بر آن حکمفرایی میکرد. زمانیکه این حمله شکست خورد، در ۱۲۷ پ. م هیسپائوسینس به بابل حمله کرد و سلوکیه را اشغال نمود. در ۱۲۲ پ. م مهرداد دوم، هیسپائوسینس را وادار به عقبنشینی از بابل کرد و از پادشاهی میشان حکومتی دست نشانده ساخت. پس از آنکه مهرداد دوم، کنترل دولت اشکانی را در غرب گسترش داد، را در ۱۱۳ پ. م اشغال کرد سپس با وارد جنگ شد. در ۹۷ پ. م، نیروهای ارمنی از سپاه اشکانی شکست خوردند، سرنگون و فرزندش به گروگان گرفته شد.
چینی متعلق به (قرن ۲ پ. م)، ابریشم چینی احتمالاً با ارزشترین کالای لوکس مورد معامله توسط اشکانی با غرب از طریق جاده ابریشم بوده است.
در ۱ پ. م پادشاهی که شامل ، و امروزی بوده است با امپراتوری اشکانی هم پیمان میشود. در ۴۲ میلادی پس از بازید آپولونیوس، فیلسوف یونانی از دربار پادشاه وقت اشکانی، وردان امنیت کاروان وی را برای سفر به پارتیان هند تأمین کرد. زمانی که آپولونیوس به ، پایتخت پارتیان هند میرسد، رهبر کاروان نامهای رسمی را که احتمالاً به زبان پارتی بوده است از طرف وردان برای مقامی هندی میخواند و آن شخص به گرمی از آپولونیوس مهمان نوازی میکند. بدنبال گسترش روابط دیپلماتیک توسط در آسیای مرکزی در دوره حکومت ، نمایندگانی از طرف از در ۱۲۱ پ. م به دربار مهرداد دوم فرستاده شدند. این نمایندگان چینی اسباب برقراری روابط تجاری با حکومت اشکانی را از طریق فراهم کردند، اما از سوی دیگر نتوانستند اتحاد نظامی علیه کوچنشینان هیونگنو را بدست آوردند. امپراتوری اشکانی به واسطه دریافت مالیات از کاروانهای اوراسیایی و بخصوص کالاهای لوکس وارداتی توسط رومیان، وضعیت اقتصادی بسیاری خوبی را بدست آورده بود. همچنین که کالایی بسیار ارزشمند بود از چین به امپراتوری اشکانی صادر میشد و آنها نیز از اشکانی کالاهایی چون ادویه، عطر و میوه خریداری میکردند. در این بین هدایایی چون حیوانات از طرف پادشاه اشکانی به دربار امپراتوری هان نیز فرستاده میشد، بطور مثال در ۸۷ میلادی یک شیر و یک غزال برای پادشاه ژانگ فرستاده بود.
روابط با رومیان و ارمنیها
وجود امپراتوری کوشان در شمال هندوستان امنیت مرزهای شرقی امپراتوری اشکانی را تضمین میکرد. بنابراین از اواسط قرن ۱ میلادی به بعد، دربار اشکانی برروی تأمین امنیت مرزهای غربی در برابر حمله رومیان متمرکز شد. یکسال پس از به زیر سلطه در آوردن ارمنیها توسط مهرداد دوم، ، حاکم با سفیر اشکانی در کنار رود جلسهای تشکیل دادند و در آن بر سر استفاده از رود فرات به عنوان مرز میان اشکانی و روم به توافق رسیدند.
با وجود این توافق، در ۹۲ یا ۹۳ سال پیش از میلاد، پارت در برابر رهبر قبیلهای سلوکی به نام لائودیس و هم پیمانش آنتیوخوس جنگید و به پیروزی رسید. یکی از آخرین پادشاهان سلوکی به نام دمیتریوس سوم اکاروس، اقدام به محاصرهٔ بروئا کرد و با کمکهای نظامی همسایگان پارت، از اشکانی شکست خورد.
حکومت و مدیریت
ارتش
مجسمه اسب سوار پارتی، به نمایش گذاشته شده در
اگرچه امپراتوری اشکانی نیروی نظامی دائمی نداشت، در عین حال توان جذب سریع نیرو برای مقابله با بحرانهای محلی را دارا بود. از سوی دیگر اگرچه کم تعداد اما محافظینی دائمی متشکل از اشراف، و برای شخص شاه وجود داشت. همچنین پادگانهایی دائمی در دژهای مرزی جهت نگهبانی وجود داشتند که در کتیبههای اشکانی به اهدا درجات نظامی به فرماندهان این دژها اشاره شده است. علاوه بر این نیروهای نظامی برای اهداف دیپلماتیک نیز استفاده میشدند، بطور مثال زمانی که فرستاده چین در قرن ۲ پ. م از امپراتوری اشکانی بازدید میکرد، مدعیست که ۲۰٬۰۰۰ اسب سوار برای نگهبانی از وی به شرق فرستاده شدند. هرچند احتمالاً در رابـ ـطه با تعداد این نیروها اغراق شده است.
پول رایج
جنس سکهها معمولاً از نقره بوده است. این سکهها شامل و بوده و پول رایج در سرتاسر امپراتوری اشکانی بوده است. پادشاهان اشکانی در شهرهای ، و سکههای سلطنتی را ضرب میکردند. به احتمال زیاد این کار در مهردادکرت نیز صورت میگرفته است. در تمام دوره اشکانی از پیدایش تا فروپاشی، وزن سکهها به ندرت کمتر از ۳٫۵ گرم یا بیشتر از ۴٫۲ گرم میشده، همچنین وزرن تترادرهمها در حدود ۱۶ گرم بوده است. به نظر میرسد با فتح میانرودان توسط مهرداد اول، سکهها منحصراً در سلوکیه ضرب میشده است.
جامعه و فرهنگ
فرهنگ یونانی و احیای ایران
مجسمه در موزه شوش
اگرچه فرهنگ یونانی در نزد مردم مقبولیت قابل توجهی پیدا کرده بود، اما در دوره اشکانی شاهد در مذهب، هنر و حتی پوشاک هستیم. پادشاهان اشکانی با آگاهی از هر دو ریشه هلنی و ایرانی ممالک زیر سلطه خود، پس از آنکه خود را شاهنشاه خواندند، خود را (یونانی دوست) معرفی کردند. واژه فیلهلنی تا دوره سلطنت بر روی سکهها ضرب میشد. حذف این واژه از روی سکهها از نشانههای احیای فرهنگ ایرانی در دوره اشکانی است. اولین پادشاه اشکانی بود که و را مورد استفاده قرار داد و به جای استفاده از الفبای یونانی، سکههایی به خط اشکانی ضرب نمود. با این وجود از الفبای یونانی تا پایان دوره اشکانی بر روی سکهها استفاده میشد.
به هرشکل نفوذ فرهنگ یونانی در دوران امپراتوری اشکانی کاملاً از بین نمیرود، بطور مثال مدارکی دال بر لـ*ـذت بردن اشکها از وجود دارد. زمانی که سر کراسوس را برای آوردند، او در کنار ، پادشاه ارمنستان مشغول تماشای نمایش اثر بوده است. در آن زمان از سرکراسوس به جای سر در نمایش استفاده شد.
مذهب
امپراتوری اشکانی از فرهنگها، مذاهب و باورهای گوناگونی، بخصوص بطور عمده از آیینهای و تشکیل میشد. گذشته از اقلیت و تازه ، بیشتر پارتها باور بودند. در اغلب موارد خدایان ایرانی و یونانی شبیه به هم یا مخلوطی از هم بودند. بطور مثال با ، با ، و با ، با و با شبیه به یکدیگرند. گذشته از خدایان و الهههای اصلی، هر شهر و گروه برای خود خدایی انتخاب میکرد. از سوی دیگر مانند حاکمان سلوکی، پادشاهان اشکانی نیز در آثار هنری خود را خدا نشان میدادند. احتمالاً این رسم شایعترین رسم مشترک پادشاهان بوده است.
اصلیت اشکانیها از تیره ایرانی و شاخهای از طوایف وابسته به اتحادیه از عشایر محدوده شرق دریای خزر بودند، آنان از ایالت که مشتمل بر فعلی بود، برخاستند. نام سرزمین پارت در کتیبههای داریوش آمدهاست که به ، میشود. چون پارتیان از اهل بودند، از این جهت در نسبت به آن سرزمین ایشان را نیز میتوان خواند. ایالت پارتیها از مغرب به و سواحل جنوب شرقی و از شمال به و از مشرق به و از جنوب به و محدود میشد. قبایل پارتی در آغاز با قوم داهه که در مشرق ، میزیستند، در یک جا سکونت داشتند و سپس از آنان جدا شده، در ناحیه خراسان مسکن گزیدند. در آن زمان پایتخت اقلیمی اشکانی بود.
در عهد اشکانی آغاز شد. حاصل عمده فرمانروایی اشکانی، رهایی کشورایران از سلطهٔ همه جانبهٔ یونانی که هدف نابودی ایران گرائی را در سر میپروراند و حفظ تمدن ایران از تهاجمات ویرانگر طوایف مرزهای شرقی و نیز، حفظ تمامیت ایران در مقابل تجـ*ـاوز خزنده روم به جانب شرق بود. در هر سه مورد، مساعی آنان اهمیت قابل ملاحظهای برای تاریخ ایران داشت. جنگهای فرساینده با روم عامل عمدهای در ایجاد ناخرسندیهایی شد که بین طبقات جامعه حاصل میشد.
نظام ملوکالطوایفی (استانمداری) که اسباب فقدان تمرکز در قدرت بود، اختلافات خانوادگی که همین عدم تمرکز آن را مخاطره آمیزتر میکرد و نفرت و مخالفت موبدان زرتشتی که سیاست تسامح و اغماض دینی (یا به عبارت صحیح تر نفرت و مخالفت مغان با سیاست آزادی دینی اشکانی که متضاد با انحصارطلبی ایشان بود) اشکانی را به نظر مخالفت مینگریستند، از عوامل انحطاط دولت اشکانی شد.
حکومت اشکانی در اثر اختلافات داخلی و جنگهای خارجی در مدت حدود پنج قرن در شرق و غرب به تدریج ضعیف شدند و سرانجام به دست اردشیر مغ ساسانی منقرض گردید.
اشکانیها به یاری و پشتیبانی بزرگانی که مانند خود آنها از تیرهٔ ایرانی شمالی داهه بودند، با سربازگیری و لشکرکشی، نخست بر بخش پارت چیره شدند و پس از آن به گشودن سراسر ایران پرداختند و دولت ایرانی تازهای به وجود آوردند و باز هم آداب و آیین هخامنشی و ایرانی را رواج دادند. قدرت نخست از غرب و جنوبغربی به سوی شمال کشور، جابجا شد و مردم آنجا (شمالشرق) صفات ایرانی را پاکتر نگه داشته بودند. بنابر این دولت اشکانی با وجود رنگ یونانی اندکی که داشت، از دیدگاه ایرانی بودن حتی پاکتر از دولت هخامنشی بود. آنچنان که از زنجیره رویدادها و حرکت اشکانی (به ویژه مهرداد یکم) برمی آید، سیاست آنان زنده نمودن شکوه گذشته شاهنشاهی هخامنشی بودهاست.
در سال ۲۴۷ پیش از میلاد سلسله اشکانیان (پارتیان) توسط بنیان نهاده میشود؛ و بر اساس تحقیقات ارگ بم نیز در همان زمان ساخته شده است.
پیش از آنکه ارشک دودمان اشکانی را بنیانگذاری کند، رئیس قبیله از قبایل و یکی از چندین قبیله متحد بود. پرنیها برخلاف دیگر ساکنان که به سخن میگفتند، به احتمال زیاد به تکلم داشتند. پارتها در ابتدا زیر سلطه و سپس بودند. پس از فتح منطقه، پرنیها به عنوان زبان رسمی دربار پذیرفتند و از آن در کنار ، ، ، و دیگر زبانهای مناطق تحت تصرف خود استفاده میکردند. شایان ذکر است که بسیاری از پادشاهان اشکانی ادعای خویشاوندی با را داشتهاند. این مدعی در سکهها و دیگر مستندات مکتوب که گویای رنج بردن پادشاهان و اشکانی از بیماری ارثی است، قابل مشاهده است.
اینکه چرا سال ۲۴۷ پ.م. به عنوان اولین سال حکومت اشکانی که در مرکزیت قرار داشت اعلام شده، نامعلوم است. بر این باورست که این سال همان سالیست که سلوکیان کنترل ساتراپ پارت را از دست داده و آنجا را تصاحب میکند و در نهایت ارشک با قیام علیه او پارت را فتح میکند. از این رو، ارشک شروع سالهای سلطنت خود را از پایان کامل حکمرانی سلوکیان بر پارت محاسبه کرده است. از سوی دیگر وستا سرخوش کورتیس بر این باورست که این سال صرفاً سالیست که ارشک به عنوان رئیس قبیله پرنیها انتخاب میشود. هما کاتوزیان، ژن رالف گارتویت، این سال را سال فتح پارت و اخراج مقامات سلوکی میدانند. هرچند کورتیس و ماریا بروسیوس معتقدند که تا سال ۲۳۸ پ. م مورد حمله و فتح ارشک قرار گرفت. آندره ورستاندیک چنین مینویسد: رسیدن آرشاک (ارشک) به مقام الوهیت مبدأ تاریخ نوینی شد که از نوروز، اول ماه نیسان سال ۲۴۷ پ. م آغاز میشود. آمین مارسلن مورخ رومی میگوید: ایرانیان ارشک را تا سطح ستارگان ارتقاء داده بودند.
پارت منطقه زرد رنگ در کنار امپراتوری سلوکیان به رنگ آبی و روم به رنگ بنفش در ۲۰۰ پ.م.
جانشین بلافاصله ارشک نامعلوم است. آدریان بیور و کاتوزیان جانشین او را ، برادر وی میدانند، کسی که بعدها فرزندش در ۲۱۱ پ. م به سلطنت رسید، اما کورتیس و بروسیوس بر این باورند که اردوان یکم بدون واسطه به مسند قدرت رسید، با این تفاوت که کورتیس سال به سلطنت رسیدن وی را ۲۱۱ پ. م و بروسیوس ۲۱۷ پ. م میدانند. اگرچه بیور اصرار دارد که سال ۱۳۸ پ. م، یعنی آخرین سال سلطنت مهرداد یکم، دقیقاً اولین سال تأسیس و شروع دوران سلطنت اشکانی است. باوجود تمام این اختلافات، تنها بیور به تشریح اشکانی که مورد قبول تاریخنگاران است به دو بخش مجزا مینماید.
در بازه زمانی که سلوکیان مشغول جنگ در غرب سرزمینهای خود با فرمانده مصر بودند، ارشک از این اوضاع سود جسته و پایههای سلطنت خود را در پارت و هیرکانی محکم میکند. همچنین این نزاع میان بطلیموس و سلوکیان که سومین نبرد از بود به در آسیای مرکزی نیز امکان قیام و تأسیس را داد. پس از آن ، جانشین دیودوتس علیه دولت سلوکیان با ارشک متحد شد، با این وجود ارشک از ارتش شکست خورد و از پارت رانده شد. ارشک مدتی را به قبیله پناه برد و از آنجا حملهای را برای پسگیری پارت تدارک دید و در نهایت آنجا را مجدداً تصاحب کرد. در آن زمان جانشین سلوکوس دوم، که نیروهای خود را برای مقابله با شورش در و مستقر کرده بود، از انتقام باز ماند.
آنتیخوس سوم در ۲۱۰ یا ۲۰۹ پ.م. برای بازپسگیری مناطق از دست رفته به باختر و پارت لشکرکشی کرد، اما ناموفق ماند و مجبور به عقد توافق صلح با اردوان یکم شد و وی را به عنوان شاه به رسمیت شناخت. پس از حمله به سلوکیان و شکست آنان در جنگ ماگنزی در ۱۹۰ پ. م، سلوکیان دیگر توان دخالت در امور اشکانی را نداشتند. (دوران حکومت: ۱۹۱–۱۷۶ پ. م) جانشین اشک دوم شد و در نهایت (دوران حکومت: ۱۷۶–۱۷۱ پ. م) به تاج و تخت رسید و بدور از دخالت سلوکیان حکم فرمایی کرد.
گسترش و یکپارچهسازی
امپراتوری پارت
مهرداد یکم سوار بر اسب در شهر ، واقع در
نام فرهاد یکم به عنوان توسعه دهنده کنترل حکومت اشکانی تا و اشغال کننده ثبت شده است. با این وجود، بیشترین گستره قلمرو اشکانی و پرقدرتترین دوران حکومت اشکانی به ، برادر و جانشین وی تعلق دارد، کسی که کاتوزیان او را با ، بنیانگذار حکومت مقایسه میکند.
پس از مرگ دیودوتس دوم، روابط اشکانی و دولت یونانی باختر نیز رو به زوال گذاشت، بخصوص زمانیکه مهرداد یکم به آنجا حمله کرد و دو استان را در زمان حکومت از آنان ستاند. توجه مهرداد یکم به قلمرو سلوکیان و هرج و مرج در ماد به دلیل سرکوب شورشیان توسط ، اسباب حمله به ماد و تصرف را در ۱۴۸ یا ۱۴۷ پ. م فراهم کرد. این پیروزی فتح و را در به دنبال داشت، مهرداد یکم در ۱۴۱ پ. م در سلوکیه سکهای ضرب کرد و در مراسمی رسمی با عنوان شاهنشاه تاجگذاری نمود. زمانیکه مهرداد یکم در راه بازگشت به هیرکانی بود، سپاهش امپراتوری و را تحت کنترل و را تصرف کرد. در این زمان قلمرو حکومت اشکانی در شرق تا گسترش یافته بود.
در حالیکه شهر به عنوان اولین پایتخت اشکانی انتخاب شد، مهرداد یکم در ، ، و شهر تازه تأسیس خود اقامتگاههای شاهی نیز بنا کرد، علاوه بر این مهردادکرت محلی بود که در آن مقبرهای برای پادشاهان اشکانی ساخته شده بود و از آن نگهداری میشد. از سوی دیگر هگمتانه به اقامتگاه تابستانی خانواده سلطنتی اشکانی بدل گشت. شهر تیسفون نیز تا پیش از به حکومت رسیدن به عنوان پایتخت انتخاب نشد، اما به نقل از بروسیوس به عنوان محلی برای تاجگذاریها مورد استفاده قرار میگرفت و شهری نمادین از حکومت اشکانی بود.
دولت سلوکی که ناتوان از سرکوب بلافاصله شورش در ۱۴۲ پ. م بود، به هرشکل در ۱۴۰ پ. م توانست به رهبری در میانرودان به اشکانی حمله کند و علیرغم موفقیتهای اولیه، سلوکیان در نهایت شکست خوردند. در نهایت دیمتریوس دوم به دست سربازان اشکانی دستگیر و به هیرکانی بـرده شد. مهرداد یکم وی را تحت درمان و پذیرایی گرم خود قرار داد و حتی دختر خود، را به عقد او در آورد.
سکه نقره با ریش و نیم تاج سلطنتی
، برادر کوچکتر ، در نبود برادرش حکومت سلوکی را به عهده گرفت و با همسر برادرش، نیز ازدواج کرد. آنتیوخوس پس از شکست تروفون در سال ۱۳۰ پ. م به سوی میانرودان برای بازپسگیری مناطق از دست رفته که در آن زمان زیر سلطه اشکانی بود، لشکرکشی کرد. او توانست بابل را فتح و شوش را تصرف کند و در آنجایی سکهای ضرب نمود. پس از پیشروی سپاه آنتیوخوس به سوی ماد، دولت اشکانی سعی بر ایجاد صلح نمود، اما آنتیوخوس صلح را نپذیرفت مگر به شرط آنکه دولت اشکانی تمام سرزمینهای تصرف کرده بجز پارت را به دولت سلوکی باز گرداند، مالیات سنگینی بپردازد و دیمتریوس را آزاد کند. فرهاد دوم دیمتریوس را آزاد کرد و وی را به سوریه فرستاد، اما دیگر شرایط آنتیوخوس را نپذیرفت. در زمستان ۱۲۹ پ. م، قیامی علنی علیه آنتیوخوس در ماد شکل گرفته بود، چرا که ارتش او در طول زمستان از منابع روستاییان استفاده میکرد. آنتیوخوس در حالی که سعی بر سرکوب قیام ماد داشت، با هجوم نیروی اصلی سپاه اشکانی غافلگیر شده و در جنگ کشته شد. بدن او در تابوتی نقره به سوریه فرستاده شد، پسرش سلوکوس با خاندان اشکانی وصلت کرد و دخترش به فرهاد پیوست.
سکه نقره با تصویر
در حالی که دولت اشکانی مشغول بازپسگیری سرزمینهای از دست رفته خود در غرب بود، تهدید تازهای در شرق شکل میگرفت. در ۱۷۷–۱۷۶ پ. م اتحاد کوچنشینان ، عشایر را از سرزمین خود که استان امروزی در شمالغربی باشد، بیرون راندن. یوئهژیها به سمت غرب در باختر مهاجرت کردند و جایگزین شدند. سکاها ناگزیر به سوی غرب حرکت کردند و به مرزهای شمال شرقی اشکانی یورش بردند. از این رو پس از فتح میانرودان مجبور به بازگشت به هیرکانی شد.
برخی از سکاها علیه آنتیوخوس به سپاه اشکانی پیوستند. با این وجود بسیار دیر وارد نبرد شدند و فرهاد از پرداخت دستمزد آنان سرباز زد. در نتیجه سکاها علیه او شوریدند، فرهاد نیز سعی برسرکوب آنان با استفاده از سربازان سابق سلوکی نمود، اما آنها فرهاد را تنها گذاشته و به جمع سکاها پیوستند. در نهایت فرهاد به سوی این نیروی متحد لشکرکشی کرد، اما در جنگ کشته شد. تاریخنگار رومی، نقل میکند، جانشین فرهاد شد و نبردهای مختلفی با چادرنشینان در شرق داشت. اردوان در نهایت توسط (که به عنوان یوئهژی شناخته میشدند) کشته شد. اگرچه بیور بر این باورست که ژوستین آنها را با سکاها اشتباه گرفته است. بعدها مناطق تصرف شده توسط سکاها را در پس گرفت.
پس از عقبنشینی سلوکی از میانرودان، دربار اشکانی به حاکم بابل، هیمروس، دستور حمله به را داد که در آن زمان در بر آن حکمفرایی میکرد. زمانیکه این حمله شکست خورد، در ۱۲۷ پ. م هیسپائوسینس به بابل حمله کرد و سلوکیه را اشغال نمود. در ۱۲۲ پ. م مهرداد دوم، هیسپائوسینس را وادار به عقبنشینی از بابل کرد و از پادشاهی میشان حکومتی دست نشانده ساخت. پس از آنکه مهرداد دوم، کنترل دولت اشکانی را در غرب گسترش داد، را در ۱۱۳ پ. م اشغال کرد سپس با وارد جنگ شد. در ۹۷ پ. م، نیروهای ارمنی از سپاه اشکانی شکست خوردند، سرنگون و فرزندش به گروگان گرفته شد.
چینی متعلق به (قرن ۲ پ. م)، ابریشم چینی احتمالاً با ارزشترین کالای لوکس مورد معامله توسط اشکانی با غرب از طریق جاده ابریشم بوده است.
در ۱ پ. م پادشاهی که شامل ، و امروزی بوده است با امپراتوری اشکانی هم پیمان میشود. در ۴۲ میلادی پس از بازید آپولونیوس، فیلسوف یونانی از دربار پادشاه وقت اشکانی، وردان امنیت کاروان وی را برای سفر به پارتیان هند تأمین کرد. زمانی که آپولونیوس به ، پایتخت پارتیان هند میرسد، رهبر کاروان نامهای رسمی را که احتمالاً به زبان پارتی بوده است از طرف وردان برای مقامی هندی میخواند و آن شخص به گرمی از آپولونیوس مهمان نوازی میکند. بدنبال گسترش روابط دیپلماتیک توسط در آسیای مرکزی در دوره حکومت ، نمایندگانی از طرف از در ۱۲۱ پ. م به دربار مهرداد دوم فرستاده شدند. این نمایندگان چینی اسباب برقراری روابط تجاری با حکومت اشکانی را از طریق فراهم کردند، اما از سوی دیگر نتوانستند اتحاد نظامی علیه کوچنشینان هیونگنو را بدست آوردند. امپراتوری اشکانی به واسطه دریافت مالیات از کاروانهای اوراسیایی و بخصوص کالاهای لوکس وارداتی توسط رومیان، وضعیت اقتصادی بسیاری خوبی را بدست آورده بود. همچنین که کالایی بسیار ارزشمند بود از چین به امپراتوری اشکانی صادر میشد و آنها نیز از اشکانی کالاهایی چون ادویه، عطر و میوه خریداری میکردند. در این بین هدایایی چون حیوانات از طرف پادشاه اشکانی به دربار امپراتوری هان نیز فرستاده میشد، بطور مثال در ۸۷ میلادی یک شیر و یک غزال برای پادشاه ژانگ فرستاده بود.
روابط با رومیان و ارمنیها
وجود امپراتوری کوشان در شمال هندوستان امنیت مرزهای شرقی امپراتوری اشکانی را تضمین میکرد. بنابراین از اواسط قرن ۱ میلادی به بعد، دربار اشکانی برروی تأمین امنیت مرزهای غربی در برابر حمله رومیان متمرکز شد. یکسال پس از به زیر سلطه در آوردن ارمنیها توسط مهرداد دوم، ، حاکم با سفیر اشکانی در کنار رود جلسهای تشکیل دادند و در آن بر سر استفاده از رود فرات به عنوان مرز میان اشکانی و روم به توافق رسیدند.
با وجود این توافق، در ۹۲ یا ۹۳ سال پیش از میلاد، پارت در برابر رهبر قبیلهای سلوکی به نام لائودیس و هم پیمانش آنتیوخوس جنگید و به پیروزی رسید. یکی از آخرین پادشاهان سلوکی به نام دمیتریوس سوم اکاروس، اقدام به محاصرهٔ بروئا کرد و با کمکهای نظامی همسایگان پارت، از اشکانی شکست خورد.
حکومت و مدیریت
ارتش
مجسمه اسب سوار پارتی، به نمایش گذاشته شده در
اگرچه امپراتوری اشکانی نیروی نظامی دائمی نداشت، در عین حال توان جذب سریع نیرو برای مقابله با بحرانهای محلی را دارا بود. از سوی دیگر اگرچه کم تعداد اما محافظینی دائمی متشکل از اشراف، و برای شخص شاه وجود داشت. همچنین پادگانهایی دائمی در دژهای مرزی جهت نگهبانی وجود داشتند که در کتیبههای اشکانی به اهدا درجات نظامی به فرماندهان این دژها اشاره شده است. علاوه بر این نیروهای نظامی برای اهداف دیپلماتیک نیز استفاده میشدند، بطور مثال زمانی که فرستاده چین در قرن ۲ پ. م از امپراتوری اشکانی بازدید میکرد، مدعیست که ۲۰٬۰۰۰ اسب سوار برای نگهبانی از وی به شرق فرستاده شدند. هرچند احتمالاً در رابـ ـطه با تعداد این نیروها اغراق شده است.
پول رایج
جنس سکهها معمولاً از نقره بوده است. این سکهها شامل و بوده و پول رایج در سرتاسر امپراتوری اشکانی بوده است. پادشاهان اشکانی در شهرهای ، و سکههای سلطنتی را ضرب میکردند. به احتمال زیاد این کار در مهردادکرت نیز صورت میگرفته است. در تمام دوره اشکانی از پیدایش تا فروپاشی، وزن سکهها به ندرت کمتر از ۳٫۵ گرم یا بیشتر از ۴٫۲ گرم میشده، همچنین وزرن تترادرهمها در حدود ۱۶ گرم بوده است. به نظر میرسد با فتح میانرودان توسط مهرداد اول، سکهها منحصراً در سلوکیه ضرب میشده است.
جامعه و فرهنگ
فرهنگ یونانی و احیای ایران
مجسمه در موزه شوش
اگرچه فرهنگ یونانی در نزد مردم مقبولیت قابل توجهی پیدا کرده بود، اما در دوره اشکانی شاهد در مذهب، هنر و حتی پوشاک هستیم. پادشاهان اشکانی با آگاهی از هر دو ریشه هلنی و ایرانی ممالک زیر سلطه خود، پس از آنکه خود را شاهنشاه خواندند، خود را (یونانی دوست) معرفی کردند. واژه فیلهلنی تا دوره سلطنت بر روی سکهها ضرب میشد. حذف این واژه از روی سکهها از نشانههای احیای فرهنگ ایرانی در دوره اشکانی است. اولین پادشاه اشکانی بود که و را مورد استفاده قرار داد و به جای استفاده از الفبای یونانی، سکههایی به خط اشکانی ضرب نمود. با این وجود از الفبای یونانی تا پایان دوره اشکانی بر روی سکهها استفاده میشد.
به هرشکل نفوذ فرهنگ یونانی در دوران امپراتوری اشکانی کاملاً از بین نمیرود، بطور مثال مدارکی دال بر لـ*ـذت بردن اشکها از وجود دارد. زمانی که سر کراسوس را برای آوردند، او در کنار ، پادشاه ارمنستان مشغول تماشای نمایش اثر بوده است. در آن زمان از سرکراسوس به جای سر در نمایش استفاده شد.
مذهب
امپراتوری اشکانی از فرهنگها، مذاهب و باورهای گوناگونی، بخصوص بطور عمده از آیینهای و تشکیل میشد. گذشته از اقلیت و تازه ، بیشتر پارتها باور بودند. در اغلب موارد خدایان ایرانی و یونانی شبیه به هم یا مخلوطی از هم بودند. بطور مثال با ، با ، و با ، با و با شبیه به یکدیگرند. گذشته از خدایان و الهههای اصلی، هر شهر و گروه برای خود خدایی انتخاب میکرد. از سوی دیگر مانند حاکمان سلوکی، پادشاهان اشکانی نیز در آثار هنری خود را خدا نشان میدادند. احتمالاً این رسم شایعترین رسم مشترک پادشاهان بوده است.