dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ برنامه نداشتن پیشرفت محسوب می‌شود
مهرشاد مرتضوى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
سوباسا اوزارا یک شوتی داشت به اسم شوت چرخشی و فکر می‌کرد خیلی کار خفنی می‌کند که توپ را از فاصله دور با پیچ و تاب به سمت دروازه شوت می‌کند. غافل از آنکه ما خودمان سیستم چرخشی داشتیم، وقتی سیستم چرخشی مد نبود. مثلا در خانواده سیستم چرخشی حاکم بود. یعنی بچه اول مسئول مراقبت از بچه دوم بود و او را بزرگ می‌کرد، بچه دوم مسئول مراقبت از بچه سوم، سوم از چهارم و همینطور بروید تا برسید به نهمی و دهمی.
آن وقت آن بچه دهم مسئول این می‌شد که اگر بچه اول با نامزدش رفت بیرون، این هم برود که خدای نکرده فاصله‌شان کمتر از یک گوسفند زنده (در اینجا برادرزن زنده) نشود. به این شکل، چرخش صورت می‌گرفت و همه هوای همدیگر را داشتند.
دولت هم بالاخره یک جور خانواده است و چرخش در آنجا هم رعایت می‌شود. به این شکل که در تغییر دولت از یازدهم به دوازدهم، مثلا وزیر ارتباطات می‌شود ريیس دفتر ريیس جمهور، ريیس دفتر می‌شود وزیر اقتصاد، وزیر اقتصاد می‌شود مشاور اقتصادی، مشاور اقتصادی می‌شود وزیر نفت و وزیر نفت می‌شود وزیر ارتباطات!
درواقع فقط خود ريیس جمهور و معاون اول و حسام آشنا تغییر نمی‌کنند و از دولتی به دولت بعد می‌روند. با این حال، هستند یکی دو وزیری که دیگر حال و حوصله وزارت ندارند و می‌خواهند بروند این 120 سال باقیمانده عمر را در دماغه عقاب و سواحل قناری و روستای کفتر سیگاری استراحت کنند. بنابراین من قصد دارم شانس خودم را برای وزارت امتحان کنم و آماده کسب هر پستی هم هستم و برای همه وزارتخانه‌ها برنامه دارم که به نظرم اگر بهتر از برنامه وزرای فعلی نباشد، بدتر هم نیست:
وزارت آموزش و پرورش: تغییر مداوم نظام آموزشی از 6-6 به 5-4-4، از 5-4-4 به 5-3-3-1، از 5-3-3-1 به 6-3-3 و از 6-3-3 به 4-2-3-1 نوک بالا و انشاءا... جام جهانی.
وزارت ارتباطات: پایان دادن به مقاومت بیهوده در برابر سایر اعضای کمیسیون فضای مجازی و فیلترکردن همه شبکه‌های اجتماعی و غیراجتماعی. در هر صورت که آنها هرگز برای برداشتن فیـلتـ*ـر شبکه‌ها قانع نمی‌شوند، ما چرا وقت و انرژی دولت را تلف کنیم؟
وزیر راه و شهرسازی: مشارکت با شهرداری جهت افزایش بودجه دولت از راه کلی فروشی زمین‌های شهر و تبدیل پارک‌ها و فضاهای سبز به برج (آخه 2 متر پارک به کجای کودک می‌رسه؟ سرانه فضای سبزش 4 میکرون مربع هم نمیشه!)
و در نهایت وزارت کشور: برای وزارت کشور برنامه خاصی ندارم که خودش نسبت به وضعیت فعلی پیشرفت محسوب می‌شود و خیال ريیس جمهور را راحت می‌کند که می‌تواند این وزارتخانه خطیر را به دستان باکفایت من بسپارد.
خلاصه هنوز هم دیر نیست آقای روحانی، بیا و جوانگرایی کن!
مهرشاد مرتضوى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
سوباسا اوزارا یک شوتی داشت به اسم شوت چرخشی و فکر می‌کرد خیلی کار خفنی می‌کند که توپ را از فاصله دور با پیچ و تاب به سمت دروازه شوت می‌کند. غافل از آنکه ما خودمان سیستم چرخشی داشتیم، وقتی سیستم چرخشی مد نبود. مثلا در خانواده سیستم چرخشی حاکم بود. یعنی بچه اول مسئول مراقبت از بچه دوم بود و او را بزرگ می‌کرد، بچه دوم مسئول مراقبت از بچه سوم، سوم از چهارم و همینطور بروید تا برسید به نهمی و دهمی.
آن وقت آن بچه دهم مسئول این می‌شد که اگر بچه اول با نامزدش رفت بیرون، این هم برود که خدای نکرده فاصله‌شان کمتر از یک گوسفند زنده (در اینجا برادرزن زنده) نشود. به این شکل، چرخش صورت می‌گرفت و همه هوای همدیگر را داشتند.
دولت هم بالاخره یک جور خانواده است و چرخش در آنجا هم رعایت می‌شود. به این شکل که در تغییر دولت از یازدهم به دوازدهم، مثلا وزیر ارتباطات می‌شود ريیس دفتر ريیس جمهور، ريیس دفتر می‌شود وزیر اقتصاد، وزیر اقتصاد می‌شود مشاور اقتصادی، مشاور اقتصادی می‌شود وزیر نفت و وزیر نفت می‌شود وزیر ارتباطات!
درواقع فقط خود ريیس جمهور و معاون اول و حسام آشنا تغییر نمی‌کنند و از دولتی به دولت بعد می‌روند. با این حال، هستند یکی دو وزیری که دیگر حال و حوصله وزارت ندارند و می‌خواهند بروند این 120 سال باقیمانده عمر را در دماغه عقاب و سواحل قناری و روستای کفتر سیگاری استراحت کنند. بنابراین من قصد دارم شانس خودم را برای وزارت امتحان کنم و آماده کسب هر پستی هم هستم و برای همه وزارتخانه‌ها برنامه دارم که به نظرم اگر بهتر از برنامه وزرای فعلی نباشد، بدتر هم نیست:
وزارت آموزش و پرورش: تغییر مداوم نظام آموزشی از 6-6 به 5-4-4، از 5-4-4 به 5-3-3-1، از 5-3-3-1 به 6-3-3 و از 6-3-3 به 4-2-3-1 نوک بالا و انشاءا... جام جهانی.
وزارت ارتباطات: پایان دادن به مقاومت بیهوده در برابر سایر اعضای کمیسیون فضای مجازی و فیلترکردن همه شبکه‌های اجتماعی و غیراجتماعی. در هر صورت که آنها هرگز برای برداشتن فیـلتـ*ـر شبکه‌ها قانع نمی‌شوند، ما چرا وقت و انرژی دولت را تلف کنیم؟
وزیر راه و شهرسازی: مشارکت با شهرداری جهت افزایش بودجه دولت از راه کلی فروشی زمین‌های شهر و تبدیل پارک‌ها و فضاهای سبز به برج (آخه 2 متر پارک به کجای کودک می‌رسه؟ سرانه فضای سبزش 4 میکرون مربع هم نمیشه!)
و در نهایت وزارت کشور: برای وزارت کشور برنامه خاصی ندارم که خودش نسبت به وضعیت فعلی پیشرفت محسوب می‌شود و خیال ريیس جمهور را راحت می‌کند که می‌تواند این وزارتخانه خطیر را به دستان باکفایت من بسپارد.
خلاصه هنوز هم دیر نیست آقای روحانی، بیا و جوانگرایی کن!
