dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ بیکارستان شهر علم و ادب، کار و تلاش
عابد کریمی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
با توجه به آمار بیکارها و افراد غیرشاغل کشور که تعدادشان نزدیک به سه میلیون و 400 هزار نفر اعلام شده است، شررخان طرح تاسیس و ساخت شهر جدید بیکارستان را برای تمامی بیکاران عزیز پیشنهاد می‌دهد.
همان‌طور که همگی مطلع هستیم مشکل بیکاری و عدم شغل مناسب در جامعه، معضلی کهنه و تاریخی است. اگر بخواهیم بیشتر از این منتظر بمانیم تا شرایط مناسب فراهم شود و بنا بر نظر کارشناسان اقتصادی، متصدیان اشتغال‌زایی و کارآفرینان، سرمایه و دانش بیاورند و به دادِ بیدادِ بیکاران محترم و گرامی برسند، دیگر کار از کار که چه عرض کنم، بیکاری از کار خواهد گذشت و به زودی باید فاتحه عزیزان بیکار را خواند. پس لازم است به فکر چاره‌ای بود، که به لطف استاد گرامی جناب شررخان همیشه راه حلی اساسی برای هر مشکل باپایه و بااساس وجود دارد.
راه حل جنجال‌آفرین شررخان از آنجا آغاز می‌شود که ابتدا منطقه‌ای بی‌سکنه با وسعت مناسب در گوشه‌ای از کشور در نظر گرفته شود و با کلنگ‌زنی و احداث شهری جدید با نام بیکارستان موافقت به عمل آید، شهری بزرگ که جمعیت عظیم سه میلیون و 400هزار نفری بیکاران را که با احتساب خانواده چیزی نزدیک به ۱۰ میلیون نفر تخمین زده می‌شوند را در خود جای دهد.
راهکار اساسیِ جمع‌آوری بیکاران و اسکان آن‌ها در شهری جدید که خودشان موظف خواهند بود آن را اداره و مدیریت کنند بسیار مثمر ثمر خواهد بود زیرا بیکارستان به کلان‌شهری پیشرفته و فَراموفق تبدیل می‌شود و افسار گسیخته به سوی آینده‌ای روشن چهارنعل پیش خواهد رفت. البته دلایل محکم شررخان برای موفقیت شهر جدید بیکارستان، بسیار واضح و بدون ابهام است از آن جهت که به طور معمول افراد بیکار در جامعه ما آدم‌های باسواد و تحصیل کرده و یا افراد باتجربه و متخصصی هستند که توان و دانش کافی برای موفقیت دارند، اما دوستان و آشنایان و روابط فامیلی لازم برای استخدام و اشتغال را ندارند. پس با این تفاسیر ما با چند میلیون نیروی تحصیل کرده، باسواد، متخصص و حرفه‌ای روبه‌رو هستیم که مدت‌هاست تشنه کار و تلاش هستند و بدون ادعا و غرور کاذب از پتانسیل کافی برای ترقی و پیشبرد اهداف شهر و شهروند برخوردار هستند.
از زاویه دیگر چون شهروندان شهر بیکارستان شغلی ندارند، بی‌شک از قدرت فساد، خــ ـیانـت، قوم‌گرایی بند پ و امثالهم خبر ندارند و با این رویکردهای کذایی و جامعه‌برانداز ناآشنا و غریب هستند، پس در سلسله مراتب اداره شهر بیکارستان از این‌گونه معضل‌ها و رابـ ـطه‌ها استفاده نخواهند کرد.
لازم به ذکر است برای موفقیت بی‌پایان شهر بیکارستان باید قانون یا تبصره‌ای به قوانین این شهر افزود، قانونی که بنا بر آن نباید اجازه داد پای هیچ جنبنده شاغلی به عنوان مدیر یا مسئول از هر ارگان، اداره یا مرکزی به این شهر باز شود. زیرا با حضور این افراد دوباره پای اقوام، آشنایان و دوستان برای اشتغال به مدیریت شهری باز خواهد شد و فساد اداری و بیکاری به بیکارستان سرازیر می‌شود.
عابد کریمی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
با توجه به آمار بیکارها و افراد غیرشاغل کشور که تعدادشان نزدیک به سه میلیون و 400 هزار نفر اعلام شده است، شررخان طرح تاسیس و ساخت شهر جدید بیکارستان را برای تمامی بیکاران عزیز پیشنهاد می‌دهد.
همان‌طور که همگی مطلع هستیم مشکل بیکاری و عدم شغل مناسب در جامعه، معضلی کهنه و تاریخی است. اگر بخواهیم بیشتر از این منتظر بمانیم تا شرایط مناسب فراهم شود و بنا بر نظر کارشناسان اقتصادی، متصدیان اشتغال‌زایی و کارآفرینان، سرمایه و دانش بیاورند و به دادِ بیدادِ بیکاران محترم و گرامی برسند، دیگر کار از کار که چه عرض کنم، بیکاری از کار خواهد گذشت و به زودی باید فاتحه عزیزان بیکار را خواند. پس لازم است به فکر چاره‌ای بود، که به لطف استاد گرامی جناب شررخان همیشه راه حلی اساسی برای هر مشکل باپایه و بااساس وجود دارد.
راه حل جنجال‌آفرین شررخان از آنجا آغاز می‌شود که ابتدا منطقه‌ای بی‌سکنه با وسعت مناسب در گوشه‌ای از کشور در نظر گرفته شود و با کلنگ‌زنی و احداث شهری جدید با نام بیکارستان موافقت به عمل آید، شهری بزرگ که جمعیت عظیم سه میلیون و 400هزار نفری بیکاران را که با احتساب خانواده چیزی نزدیک به ۱۰ میلیون نفر تخمین زده می‌شوند را در خود جای دهد.
راهکار اساسیِ جمع‌آوری بیکاران و اسکان آن‌ها در شهری جدید که خودشان موظف خواهند بود آن را اداره و مدیریت کنند بسیار مثمر ثمر خواهد بود زیرا بیکارستان به کلان‌شهری پیشرفته و فَراموفق تبدیل می‌شود و افسار گسیخته به سوی آینده‌ای روشن چهارنعل پیش خواهد رفت. البته دلایل محکم شررخان برای موفقیت شهر جدید بیکارستان، بسیار واضح و بدون ابهام است از آن جهت که به طور معمول افراد بیکار در جامعه ما آدم‌های باسواد و تحصیل کرده و یا افراد باتجربه و متخصصی هستند که توان و دانش کافی برای موفقیت دارند، اما دوستان و آشنایان و روابط فامیلی لازم برای استخدام و اشتغال را ندارند. پس با این تفاسیر ما با چند میلیون نیروی تحصیل کرده، باسواد، متخصص و حرفه‌ای روبه‌رو هستیم که مدت‌هاست تشنه کار و تلاش هستند و بدون ادعا و غرور کاذب از پتانسیل کافی برای ترقی و پیشبرد اهداف شهر و شهروند برخوردار هستند.
از زاویه دیگر چون شهروندان شهر بیکارستان شغلی ندارند، بی‌شک از قدرت فساد، خــ ـیانـت، قوم‌گرایی بند پ و امثالهم خبر ندارند و با این رویکردهای کذایی و جامعه‌برانداز ناآشنا و غریب هستند، پس در سلسله مراتب اداره شهر بیکارستان از این‌گونه معضل‌ها و رابـ ـطه‌ها استفاده نخواهند کرد.
لازم به ذکر است برای موفقیت بی‌پایان شهر بیکارستان باید قانون یا تبصره‌ای به قوانین این شهر افزود، قانونی که بنا بر آن نباید اجازه داد پای هیچ جنبنده شاغلی به عنوان مدیر یا مسئول از هر ارگان، اداره یا مرکزی به این شهر باز شود. زیرا با حضور این افراد دوباره پای اقوام، آشنایان و دوستان برای اشتغال به مدیریت شهری باز خواهد شد و فساد اداری و بیکاری به بیکارستان سرازیر می‌شود.
