dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ جدایی همه از همه
آقا چرا اوضاع این‌طوری شده؟ اصلا نمیشه حال هیچکی رو از هیچکی پرسید. دارم درباره چی حرف می‌زنم؟ اجازه بدید توضیح بدم. همه ما دوستان زوجی داریم که یا زن و شوهر هستند یا زن و شوهر هستند....
پدرام ابراهيمى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
آقا چرا اوضاع این‌طوری شده؟ اصلا نمیشه حال هیچکی رو از هیچکی پرسید. دارم درباره چی حرف می‌زنم؟ اجازه بدید توضیح بدم. همه ما دوستان زوجی داریم که یا زن و شوهر هستند یا زن و شوهر هستند (چه خوب و هوشمندانه جلوی رسوخ ماهواره در متن رو گرفتیم) ولی کافیه یک هفته اونا رو نبینیم یا ازشون بی‌خبر باشیم. به رفیق می‌گیم: «سلام چطوری؟ کجایید خبری ازتون نیست؟ سارا چطوره؟» سرش رو می‌ندازه پایین و یه سیگار از جیبش در میاره. با تعجب می‌پرسی: «چیزی شده؟ سوال بدی پرسیدم؟» مچ دستت رو می‌گیره و می‌گـه: «لطفا دیگه اون اسم رو جلوی من نیار.»
بعد کاشف به عمل میاد که طلاق گرفتند. حالا این مورد نرم و ملایم ماجراست. مورد داشتیم طرف به دوستش که از شاخ‌های اصلی و حیاتی اینستاگرامه گفته: «سلام نی نی. فردا بیکارید با جی جی بیاید بریم یه تابی بخوریم.» نی نی: «با کی؟» طرف: «با جی جی.» نی نی: «نمی‌شناسم. کیه؟» طرف: «هه هه هه گرفتی ما رو؟» نی نی: «نه اکچوالی من تا حالا چنین اسم زاخاری نشنیدم تو عمرم.» بابا مگه شما نبودید تا دیروز داشتید دامن فضای مجازی رو با لبخندهای دونفره‌تون چاک می‌دادید؟ اصلا اگه از اول قصد ندارید با هم بمونید، چرا با احساسات ما بازی می‌کنید؟ ما روی عشق شما حساب کردیم. اصلا از روی شما نگاه کردیم رفتیم به زور عاشق شدیم شب ولنتاینی با این هزینه‌ها. ملت عنتر شما نیستن که.
از همین‌جا از مسئولان خواهش می‌کنم یه کم سفت‌تر بگیرن قضیه رو و بهترین کاری که می‌تونن بکنن اینه که تمام برنامه‌هایی که برای افزایش ازدواج و کاهش طلاق دارند رو برعکس اجرا کنند. فکر کنم در این صورت، دفاتر طلاق به فودکورت تغییر کاربری بدن و ازدواج چنان فراگیر و همه‌گیر بشه که ما هم بله.
آقا چرا اوضاع این‌طوری شده؟ اصلا نمیشه حال هیچکی رو از هیچکی پرسید. دارم درباره چی حرف می‌زنم؟ اجازه بدید توضیح بدم. همه ما دوستان زوجی داریم که یا زن و شوهر هستند یا زن و شوهر هستند....
پدرام ابراهيمى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
آقا چرا اوضاع این‌طوری شده؟ اصلا نمیشه حال هیچکی رو از هیچکی پرسید. دارم درباره چی حرف می‌زنم؟ اجازه بدید توضیح بدم. همه ما دوستان زوجی داریم که یا زن و شوهر هستند یا زن و شوهر هستند (چه خوب و هوشمندانه جلوی رسوخ ماهواره در متن رو گرفتیم) ولی کافیه یک هفته اونا رو نبینیم یا ازشون بی‌خبر باشیم. به رفیق می‌گیم: «سلام چطوری؟ کجایید خبری ازتون نیست؟ سارا چطوره؟» سرش رو می‌ندازه پایین و یه سیگار از جیبش در میاره. با تعجب می‌پرسی: «چیزی شده؟ سوال بدی پرسیدم؟» مچ دستت رو می‌گیره و می‌گـه: «لطفا دیگه اون اسم رو جلوی من نیار.»
بعد کاشف به عمل میاد که طلاق گرفتند. حالا این مورد نرم و ملایم ماجراست. مورد داشتیم طرف به دوستش که از شاخ‌های اصلی و حیاتی اینستاگرامه گفته: «سلام نی نی. فردا بیکارید با جی جی بیاید بریم یه تابی بخوریم.» نی نی: «با کی؟» طرف: «با جی جی.» نی نی: «نمی‌شناسم. کیه؟» طرف: «هه هه هه گرفتی ما رو؟» نی نی: «نه اکچوالی من تا حالا چنین اسم زاخاری نشنیدم تو عمرم.» بابا مگه شما نبودید تا دیروز داشتید دامن فضای مجازی رو با لبخندهای دونفره‌تون چاک می‌دادید؟ اصلا اگه از اول قصد ندارید با هم بمونید، چرا با احساسات ما بازی می‌کنید؟ ما روی عشق شما حساب کردیم. اصلا از روی شما نگاه کردیم رفتیم به زور عاشق شدیم شب ولنتاینی با این هزینه‌ها. ملت عنتر شما نیستن که.
از همین‌جا از مسئولان خواهش می‌کنم یه کم سفت‌تر بگیرن قضیه رو و بهترین کاری که می‌تونن بکنن اینه که تمام برنامه‌هایی که برای افزایش ازدواج و کاهش طلاق دارند رو برعکس اجرا کنند. فکر کنم در این صورت، دفاتر طلاق به فودکورت تغییر کاربری بدن و ازدواج چنان فراگیر و همه‌گیر بشه که ما هم بله.
