*samira*
کاربر نگاه دانلود
مسعود مرعشی در وبسایت چیزنا نوشت:
چند وقت پیش از پسر همکارم پرسیدم معدلت چند شده، بهم گفت: «عالی»از اونجایی بچه یکم سرتق بود دو تا زدم تو سرش که جواب بزرگترت رو درست بده، بعد فهمیدم اسم این سیستم ارزشیابی توصیفیه، والا ما قبلا توصیف رو فقط تو سن بلوغ داشتیم و اونم تو خلوت خودمون. اصلا یکی از ابهامات اساسی برای من تو سیستمهای جدید آموزشی شیوه نمره دهی به دانش آموزهاست، زمان ما بیست بالاترین نمره بود، نوزده داداش بیست بود و تا آخر همین سیر برادر خواهری ادامه داشت اما الان مکانیزم نمرات مثل فال حافظ می مونه، هرکس با نیتی که داره برداشت خودش رو از نمره می کنه.
از طرف دیگه سوال «عمو جون کلاس چندی» همیشه جز سخت ترین سوالاتِ زندگی من بوده، چه تو دوره دانش آموزی که خودم به دلایل خاصی از جواب دادن طفره می رفتم، چه در حال حاضر که گهگاه از روی کنجکاوی از بچه های دوست و آشنا می پرسم . مثلا امسال ما تو خانواده سه تا کنکوری داشتیم که یکی کلاس چهارم دبیرستان بود یکی پیش دانشگاهی و یکی دوازدهم. همین الان شما اگه از دانش آموزی بپرسید کلاس چندمه باید با یک تبدیل واحد جواب رو با مقطع تحصیلی زمان خودتون معادل کنید تا بفهمید حدودا کجای کار قرار داره. اصلا یکی از اپلیکیشن های کاربردی این روزها نرم افزار تبدیل مقاطع تحصیلیه. (برای خرید این محصول به همراه ژل سه کاره و مترجم همراه تنها به مبلغ ۴۹۹ هزار ریال٬ عدد یک را به سامانه ۳۰۰۰۶۱۶۳ پیامک کنید.)
اما علی رغم همه این تغییرات تو نظامهای آموزشی نهایتا دانش آموزها به نتیجه واحدی می رسن، دوره ما می زدن تو سرمون که باید دکتر مهندس بشیم و یه لیست صدتایی یکسان بود که همه بعنوان لیست انتخاب رشته بعد از کنکور ارسال می کردیم و براساس قسمت می رفتیم حسابداری می خوندیم. الان از روز اول به بچه میگن خودت در مورد آینده ات تصمیم بگیر، چند سال اول که بچه بخاطر حذف شدن «تصمیم کبری» نمی دونه تصمیم چیه. بعد که استعدادش رو خودش کشف کرد و تصمیم گرفت، امکانات می خواد که قاعدتا نیست و سرخورده می شه و باز می ره حسابداری می خونه.
چند وقت پیش از پسر همکارم پرسیدم معدلت چند شده، بهم گفت: «عالی»از اونجایی بچه یکم سرتق بود دو تا زدم تو سرش که جواب بزرگترت رو درست بده، بعد فهمیدم اسم این سیستم ارزشیابی توصیفیه، والا ما قبلا توصیف رو فقط تو سن بلوغ داشتیم و اونم تو خلوت خودمون. اصلا یکی از ابهامات اساسی برای من تو سیستمهای جدید آموزشی شیوه نمره دهی به دانش آموزهاست، زمان ما بیست بالاترین نمره بود، نوزده داداش بیست بود و تا آخر همین سیر برادر خواهری ادامه داشت اما الان مکانیزم نمرات مثل فال حافظ می مونه، هرکس با نیتی که داره برداشت خودش رو از نمره می کنه.
از طرف دیگه سوال «عمو جون کلاس چندی» همیشه جز سخت ترین سوالاتِ زندگی من بوده، چه تو دوره دانش آموزی که خودم به دلایل خاصی از جواب دادن طفره می رفتم، چه در حال حاضر که گهگاه از روی کنجکاوی از بچه های دوست و آشنا می پرسم . مثلا امسال ما تو خانواده سه تا کنکوری داشتیم که یکی کلاس چهارم دبیرستان بود یکی پیش دانشگاهی و یکی دوازدهم. همین الان شما اگه از دانش آموزی بپرسید کلاس چندمه باید با یک تبدیل واحد جواب رو با مقطع تحصیلی زمان خودتون معادل کنید تا بفهمید حدودا کجای کار قرار داره. اصلا یکی از اپلیکیشن های کاربردی این روزها نرم افزار تبدیل مقاطع تحصیلیه. (برای خرید این محصول به همراه ژل سه کاره و مترجم همراه تنها به مبلغ ۴۹۹ هزار ریال٬ عدد یک را به سامانه ۳۰۰۰۶۱۶۳ پیامک کنید.)
اما علی رغم همه این تغییرات تو نظامهای آموزشی نهایتا دانش آموزها به نتیجه واحدی می رسن، دوره ما می زدن تو سرمون که باید دکتر مهندس بشیم و یه لیست صدتایی یکسان بود که همه بعنوان لیست انتخاب رشته بعد از کنکور ارسال می کردیم و براساس قسمت می رفتیم حسابداری می خوندیم. الان از روز اول به بچه میگن خودت در مورد آینده ات تصمیم بگیر، چند سال اول که بچه بخاطر حذف شدن «تصمیم کبری» نمی دونه تصمیم چیه. بعد که استعدادش رو خودش کشف کرد و تصمیم گرفت، امکانات می خواد که قاعدتا نیست و سرخورده می شه و باز می ره حسابداری می خونه.
