BARANA.R
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/10/29
- ارسالی ها
- 2,921
- امتیاز واکنش
- 20,204
- امتیاز
- 746
- سن
- 23
همسرم بی‌مقدمه پرسید: «من اگه بخوام برم خارج، چیکار می‌کنی؟» طرح جدید بود! در حالی که سالاد برمی‌داشتم گفتم: «می‌برمت فرودگاه دیگه!» بی‌حوصله گفت: «خنک! جدی پرسیدم.» چه سالاد بدمزه‌ای بود، گفتم: «خبریه؟ بورسیه گرفتی یا جواب درخواست اقامتت اومده یا تفریحی می‌خوای بری؟ شلوار جین سایز 46 برام یادت نره!» گفت: «همین جوری پرسیدم. منتظر بودم بگی اجازه نمی‌دم تا...» درست حدس زدم، خبر ممنوع‌الخروجی ورزشکار ملی‌پوش توسط شوهرش را خوانده بود و می‌خواست محکم بزند. گفتم: «تا چی؟ رسانه‌ای کنی؟ این سالادا چرا یه مزه‌ای میدن؟» با وحشت نگاه کرد و داد زد: «از اونا خوردی؟ اونا فاسدن!» با دهان پر دویدم دم ظرفشویی.
گفتم: «خب اگه خرابن چرا آوردی سر سفره؟» با خنده گفت: «یادم رفت بهت بگم، برای عکس تو اینستاگرام درست‌شون کرده بودم ولی گوجه و خیارهاش کپک زده بودن! قورت ندادی که؟ نزدیک بود مثل دانشجوهای شیراز و یزد تو هم سوژه اخبار بشی!» وقتش بود انتقامم را بگیرم. خونسرد گفتم: «فدای سرت، پیش میاد. شنیدی رئیس جمهوری جدید فرانسه با معلمش که 25 سال ازش بزرگتره ازدواج کرده؟ این درسته، خیالش بابت همه چیز خونه و زندگیش راحته، میره به کارهای سیاسیش میرسه!» چقدر ساده بودم که فکر می‌کردم با این چیزها از کوره در می‌رود. با لبخند گفت: «عقل و عرضه داشته که رئیس جمهوری فرانسه شده، وگرنه می‌شد یک آدم معمولی این سر دنیا که تو سایت نمی‌دونم چی‌چی ثبت‌نام کرده و منتظر نشسته تا یکی یخچالش رو پر کنه و یارانه‌اش رو سه برابر کنه!» غذا زهرم شد با این مثال زدنش. خیار کپکی به خوردم داده بود ولی حتی جرأت یک اعتراض امن هم نداشتم. از در صلح وارد شدم و بحث را عوض کردم: «راستی دیدی پنه لوپه کروز تولد اصغر فرهادی رو تبریک گفته؟ یک ماه دیگه هم تولد منه...» قاشقش را توی بشقاب انداخت و در حالی که منتظر بودم شرحه شرحه‌ام کند گفت: «تو دوست‌داری کی تولدت رو تبریک بگه؟ ناتالی پورتمن و نیکی کریمی خوبن؟ اصلاً یه فهرست بذار تو اینستاگرامت تا به جای تک‌تک، لیستی بهت تبریک بگن!» یا للعجب از این خانم‌ها، هنوز هم من اینها را نمی‌شناسم. تا کار به جاهای باریک نکشیده وقتش بود در زودپز را بردارم، گفتم: «میشه تو لیستم اسم چندتا مرحوم رو هم بیارم؟ مُده الان!» شانس آوردم خنده‌اش گرفت و به خیر گذشت. اینم از این!
گفتم: «خب اگه خرابن چرا آوردی سر سفره؟» با خنده گفت: «یادم رفت بهت بگم، برای عکس تو اینستاگرام درست‌شون کرده بودم ولی گوجه و خیارهاش کپک زده بودن! قورت ندادی که؟ نزدیک بود مثل دانشجوهای شیراز و یزد تو هم سوژه اخبار بشی!» وقتش بود انتقامم را بگیرم. خونسرد گفتم: «فدای سرت، پیش میاد. شنیدی رئیس جمهوری جدید فرانسه با معلمش که 25 سال ازش بزرگتره ازدواج کرده؟ این درسته، خیالش بابت همه چیز خونه و زندگیش راحته، میره به کارهای سیاسیش میرسه!» چقدر ساده بودم که فکر می‌کردم با این چیزها از کوره در می‌رود. با لبخند گفت: «عقل و عرضه داشته که رئیس جمهوری فرانسه شده، وگرنه می‌شد یک آدم معمولی این سر دنیا که تو سایت نمی‌دونم چی‌چی ثبت‌نام کرده و منتظر نشسته تا یکی یخچالش رو پر کنه و یارانه‌اش رو سه برابر کنه!» غذا زهرم شد با این مثال زدنش. خیار کپکی به خوردم داده بود ولی حتی جرأت یک اعتراض امن هم نداشتم. از در صلح وارد شدم و بحث را عوض کردم: «راستی دیدی پنه لوپه کروز تولد اصغر فرهادی رو تبریک گفته؟ یک ماه دیگه هم تولد منه...» قاشقش را توی بشقاب انداخت و در حالی که منتظر بودم شرحه شرحه‌ام کند گفت: «تو دوست‌داری کی تولدت رو تبریک بگه؟ ناتالی پورتمن و نیکی کریمی خوبن؟ اصلاً یه فهرست بذار تو اینستاگرامت تا به جای تک‌تک، لیستی بهت تبریک بگن!» یا للعجب از این خانم‌ها، هنوز هم من اینها را نمی‌شناسم. تا کار به جاهای باریک نکشیده وقتش بود در زودپز را بردارم، گفتم: «میشه تو لیستم اسم چندتا مرحوم رو هم بیارم؟ مُده الان!» شانس آوردم خنده‌اش گرفت و به خیر گذشت. اینم از این!
