dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ وا توتالا! وا پارس جنوبیا!
فریور خراباتی در روزنامه ایران نوشت:
یکی از چیزهایی که ما کلاً با آن مشکل داریم، قرارداد بستن است. یعنی نمی‌دانیم قرارداد ببندیم؟ نبندیم؟ چه کار کنیم که یک عده ناراحت و دلواپس نشوند؟ تا همین چند وقت پیش از وزیر نفت انتقاد می‌کردند که چرا قرارداد نمی‌بندیم؟ با اینکه همچنان «نه به برجام» و هر چی که هست، اما چرا آثار برجام را نمی‌بینیم؟ حالا که وزارت نفت با شرکت توتال قرارداد امضا کرده فریاد «واتوتالا و واپارس جنوبیا» سر می‌دهیم چنان از قرارداد بستن با شرکت‌های خارجی انتقاد می‌کنیم که انگار چین یک فرمانداری‌کل در استان‌های شمالی کشورمان است و قرارداد بستن با آنها ایرادی ندارد.اساساً ما یک زمانی توانسته بودیم پارس جنوبی را به «پاس» جنوبی تغییر دهیم. به‌عنوان مثال شرکت «کوروش بخواب ما بیداریم تازه دکلم غیب می‌کنیم و شرکا» طرحی در این میدان می‌گرفت و پس از مدتی آن را پاس می‌داد به شرکت «برادران شین هوآ بجز لیوبی و شانگفی و شاپور» و همین‌طور این پاسکاری ادامه داشت.
بعد کار را دست چینی‌های عزیز دادیم، این بزرگواران حتی آرایشگر و بزاز و خراط و عسس چی باشی و چوب‌رختی‌نگه‌دار هم با خودشان به اینجا می‌آوردند و پس از چند سال خوردن و خوابیدن نهایتاً خروجی کارشان از پارس جنوبی، افتتاح خط استخراج مارمولک و موش کور بود. تازه کارخانه‌های سوسیس و کالباس داخلی هم از کمبود گربه رنج می‌بردند.
اما چرا فرانسوی‌ها برای قرارداد بستن گزینه خوبی نیستند؟ چون اولاً در خیابان‌های پاریس که قدم بزنید متوجه می‌شوید که فرانسوی‌ها خیلی بی‌ادب هستند. دوماً آدم‌کش‌هایی مثل «جان رنو» دارند که در فیلم‌هایش این همه انسان بی‌گـ ـناه را کشته است. سوماً در میان تیم‌های فوتبال‌شان تیمی به نام «موناکو» دارند که یک مشت گردن کلفت به دنبال کسی به اسم مونا می‌گردند! چهارماً متأسفانه به جای استراحت رفته‌اند و تلاش کرده‌اند و به سطحی از فناوری رسیده‌اند که یکسری از کارها را فقط آنها می‌توانند انجام دهند.
در نتیجه ما این قرارداد را محکوم می‌کنیم، ما از فرانسوی‌ها اعلام برائت می‌کنیم، طرح‌ها را بدهید به همان شرکت‌های قبلی، با تشکر!
فریور خراباتی در روزنامه ایران نوشت:
یکی از چیزهایی که ما کلاً با آن مشکل داریم، قرارداد بستن است. یعنی نمی‌دانیم قرارداد ببندیم؟ نبندیم؟ چه کار کنیم که یک عده ناراحت و دلواپس نشوند؟ تا همین چند وقت پیش از وزیر نفت انتقاد می‌کردند که چرا قرارداد نمی‌بندیم؟ با اینکه همچنان «نه به برجام» و هر چی که هست، اما چرا آثار برجام را نمی‌بینیم؟ حالا که وزارت نفت با شرکت توتال قرارداد امضا کرده فریاد «واتوتالا و واپارس جنوبیا» سر می‌دهیم چنان از قرارداد بستن با شرکت‌های خارجی انتقاد می‌کنیم که انگار چین یک فرمانداری‌کل در استان‌های شمالی کشورمان است و قرارداد بستن با آنها ایرادی ندارد.اساساً ما یک زمانی توانسته بودیم پارس جنوبی را به «پاس» جنوبی تغییر دهیم. به‌عنوان مثال شرکت «کوروش بخواب ما بیداریم تازه دکلم غیب می‌کنیم و شرکا» طرحی در این میدان می‌گرفت و پس از مدتی آن را پاس می‌داد به شرکت «برادران شین هوآ بجز لیوبی و شانگفی و شاپور» و همین‌طور این پاسکاری ادامه داشت.
بعد کار را دست چینی‌های عزیز دادیم، این بزرگواران حتی آرایشگر و بزاز و خراط و عسس چی باشی و چوب‌رختی‌نگه‌دار هم با خودشان به اینجا می‌آوردند و پس از چند سال خوردن و خوابیدن نهایتاً خروجی کارشان از پارس جنوبی، افتتاح خط استخراج مارمولک و موش کور بود. تازه کارخانه‌های سوسیس و کالباس داخلی هم از کمبود گربه رنج می‌بردند.
اما چرا فرانسوی‌ها برای قرارداد بستن گزینه خوبی نیستند؟ چون اولاً در خیابان‌های پاریس که قدم بزنید متوجه می‌شوید که فرانسوی‌ها خیلی بی‌ادب هستند. دوماً آدم‌کش‌هایی مثل «جان رنو» دارند که در فیلم‌هایش این همه انسان بی‌گـ ـناه را کشته است. سوماً در میان تیم‌های فوتبال‌شان تیمی به نام «موناکو» دارند که یک مشت گردن کلفت به دنبال کسی به اسم مونا می‌گردند! چهارماً متأسفانه به جای استراحت رفته‌اند و تلاش کرده‌اند و به سطحی از فناوری رسیده‌اند که یکسری از کارها را فقط آنها می‌توانند انجام دهند.
در نتیجه ما این قرارداد را محکوم می‌کنیم، ما از فرانسوی‌ها اعلام برائت می‌کنیم، طرح‌ها را بدهید به همان شرکت‌های قبلی، با تشکر!
