کریستوفر نولان، کارگردان و فیلمنامه نویس بریتانیایی که عمده فعالیت حرفه ای اش در سینمای هالیوود رقم خورده است، به تازگی در جمع فارغ التحصیلان دانشگاه پرینستون حاضر شد و لابلای حرف هایش توصیه های واقع گرایانه ای را نثار حاضران در سالن کرد.
به گزارش نشریه سینمایی «هالیوود ریپورتر»، نولان 44 ساله درباره پایان بندی فیلم «تلقین»، آن فرفره جادویی و محسور کننده اش و مهم شمردن واقعیت حرف زده: «بنا به سنت، در چنین سخنرانی هایی، عموما آدم ها صحبت هایشان را با بیان این جمله به پایان می برند «رویاهایتان را دنبال کنید»، اما من نمی خواهم چنین جمله ای به شما بگویم چون باورش ندارم. در عوض، می خواهم واقعیت تان را دنبال کنید.»
جالب این است که «بین ستاره ای» تازه ترین ساخته نولان از زمان آغاز اکرانش در سینماهای ایران با استقبال شگفت انگیز تماشاگران و سینمادوستان مواجه شده است. به همین بهانه نگاهی انداخته ایم به هفت فیلم جسورانه و مناقشه برانگیز نولان که در طول این سال ها کارنامه حرفه ای او را به فهرستی بلندبالا از فیلم های جذاب و قابل دفاع تبدیل کرده است. البته «پرستیژ» با وجود شایستگی هایش از این فهرست حذف شد تا به سه گانه «بتمن» به طور کامل پرداخته شود.
نولانیزاسیون واقعیت و رویا
نولان در ادامه سخنرانی اش در دانشگاه پرنیستون گفت: «احساس می کنم در طول زمان، واقعیت در برابر رویا جایگاهش را از دست داده. می خواهم این مسئله را برایتان روشن کنم که رویاهای ما، واقعیت های مجازی ما، این مفاهیم انتزاعی که ازشان لـ*ـذت می بریم و خودمان را در آنها محصور کرده ایم، در واقع زیرمجموعه های واقعیت هستند.»
نولان بعد از کمی تفکر و تعمق، از تمام کسانی که «تلقین» را تا به حال ندیده اند عذرخواهی می کند و توضیح می دهد: «کاراکتر کاب (با بازی لئونادردو دی کاپریو) در واقعیت خودساخته اش زندگی می کرد. دیگر هیچ چیز برایش مهم نبود. به همین دلیل به این نتیجه می رسیم: شاید تمام سطوح واقعیت منطقی و پذیرفتنی هستند. دوربین از بالای فرفره چرخان حرکت می کند، درست قبل از آن که رفته رفته از حرکت بایستد، و بعد صحنه به سیاهی کات می خورد.»
نولان در ادامه صحبت هایش به اهمیت نوع نگاه مخاطب اشاره می کند: «حتی زمانی که یک فیلم علمی تخیلی را تماشا امی کنیم، به دنبال واقعیت هستیم. در مورد تمام فیلم هایم معمولا این سوال پیش می آید که آیا واقعی هستند یا در یک فضای رویایی و وهم آلود می گذرند. باید بگویم که این مسئله به نوع نگاه مخاطب و برداشت او از واقعیت بستگی دارد.» خود نولان گفته که ایده این فیلم از میان یکی از ایده های شخصی اش بوده که نزدیک به یک دهه صبر کرده تا شرایط ساخت آن فراهم شود.
تلقین - Inception
درجه بندی IMDb:
8.8 از 10
زمان اکران:
ژوئیه 2010
نویسنده و کارگردان:
کریستوفر نولان
بازیگران:
لئوناردو دی کاپریو، کنت واتانابه، ماریون کوتیار، تام هاردی، الن پیچ، مایکل کین
آنچه باعث می شود خیلی از منتقدان میانه خوشی با محصولات عامه پسند نداشته باشند، این است که این دسته از آثار معمولا خیلی زود خودشان را برای بیننده عیان می کنند (چون قرار است برای تماشاگران عامه سینما به نمایش دربیایند) و بنابراین بعد از همان مرتبه اول تماشا، معمولا چیز زیادی برای کشف منتقدان باقی نمی ماند اما در مورد «تلقین» به عنوان یکی از مهمترین محصولاتی که در سال های اخیر برای مخاطب عام ساخته شده، با اثری روبرو هستیم که حتی فهمیدن خلاصه داستانش هم در اولین مرتبه تماشا، کار ساده ای نیست.
«تلقین» میان یک لایه واقعیت، سه لایه رویا و لایه دیگری به نام برزخ به گونه ای حرکت می کند که شاید در نگاه اول نتوان حتی توالی پیچیده حرکت میان این لایه ها را دریافت. با توجه به داستان پیچیده اش، «تلقین» خیلی بهتر از آنچه انتظار می رفت فروش کرد و آکادمی اسکار هم برای اولین بار بعد از فیلمنامه «یادآوری»، نولان را تحویل گرفت. هر چند اجرای خیره کننده نولان در مقایسه با فیلم هایی به مراتب عادی تر، لایق نامزدی اسکار تشخیص داده نشد و در رشته بهترین فیلمنامه هم نولان جایزه را به فیلمنامه «سخنرانی پادشاه» واگذار کرد.
به گزارش نشریه سینمایی «هالیوود ریپورتر»، نولان 44 ساله درباره پایان بندی فیلم «تلقین»، آن فرفره جادویی و محسور کننده اش و مهم شمردن واقعیت حرف زده: «بنا به سنت، در چنین سخنرانی هایی، عموما آدم ها صحبت هایشان را با بیان این جمله به پایان می برند «رویاهایتان را دنبال کنید»، اما من نمی خواهم چنین جمله ای به شما بگویم چون باورش ندارم. در عوض، می خواهم واقعیت تان را دنبال کنید.»
جالب این است که «بین ستاره ای» تازه ترین ساخته نولان از زمان آغاز اکرانش در سینماهای ایران با استقبال شگفت انگیز تماشاگران و سینمادوستان مواجه شده است. به همین بهانه نگاهی انداخته ایم به هفت فیلم جسورانه و مناقشه برانگیز نولان که در طول این سال ها کارنامه حرفه ای او را به فهرستی بلندبالا از فیلم های جذاب و قابل دفاع تبدیل کرده است. البته «پرستیژ» با وجود شایستگی هایش از این فهرست حذف شد تا به سه گانه «بتمن» به طور کامل پرداخته شود.
نولانیزاسیون واقعیت و رویا
نولان در ادامه سخنرانی اش در دانشگاه پرنیستون گفت: «احساس می کنم در طول زمان، واقعیت در برابر رویا جایگاهش را از دست داده. می خواهم این مسئله را برایتان روشن کنم که رویاهای ما، واقعیت های مجازی ما، این مفاهیم انتزاعی که ازشان لـ*ـذت می بریم و خودمان را در آنها محصور کرده ایم، در واقع زیرمجموعه های واقعیت هستند.»
نولان بعد از کمی تفکر و تعمق، از تمام کسانی که «تلقین» را تا به حال ندیده اند عذرخواهی می کند و توضیح می دهد: «کاراکتر کاب (با بازی لئونادردو دی کاپریو) در واقعیت خودساخته اش زندگی می کرد. دیگر هیچ چیز برایش مهم نبود. به همین دلیل به این نتیجه می رسیم: شاید تمام سطوح واقعیت منطقی و پذیرفتنی هستند. دوربین از بالای فرفره چرخان حرکت می کند، درست قبل از آن که رفته رفته از حرکت بایستد، و بعد صحنه به سیاهی کات می خورد.»
نولان در ادامه صحبت هایش به اهمیت نوع نگاه مخاطب اشاره می کند: «حتی زمانی که یک فیلم علمی تخیلی را تماشا امی کنیم، به دنبال واقعیت هستیم. در مورد تمام فیلم هایم معمولا این سوال پیش می آید که آیا واقعی هستند یا در یک فضای رویایی و وهم آلود می گذرند. باید بگویم که این مسئله به نوع نگاه مخاطب و برداشت او از واقعیت بستگی دارد.» خود نولان گفته که ایده این فیلم از میان یکی از ایده های شخصی اش بوده که نزدیک به یک دهه صبر کرده تا شرایط ساخت آن فراهم شود.
تلقین - Inception
درجه بندی IMDb:
8.8 از 10
زمان اکران:
ژوئیه 2010
نویسنده و کارگردان:
کریستوفر نولان
بازیگران:
لئوناردو دی کاپریو، کنت واتانابه، ماریون کوتیار، تام هاردی، الن پیچ، مایکل کین
آنچه باعث می شود خیلی از منتقدان میانه خوشی با محصولات عامه پسند نداشته باشند، این است که این دسته از آثار معمولا خیلی زود خودشان را برای بیننده عیان می کنند (چون قرار است برای تماشاگران عامه سینما به نمایش دربیایند) و بنابراین بعد از همان مرتبه اول تماشا، معمولا چیز زیادی برای کشف منتقدان باقی نمی ماند اما در مورد «تلقین» به عنوان یکی از مهمترین محصولاتی که در سال های اخیر برای مخاطب عام ساخته شده، با اثری روبرو هستیم که حتی فهمیدن خلاصه داستانش هم در اولین مرتبه تماشا، کار ساده ای نیست.
«تلقین» میان یک لایه واقعیت، سه لایه رویا و لایه دیگری به نام برزخ به گونه ای حرکت می کند که شاید در نگاه اول نتوان حتی توالی پیچیده حرکت میان این لایه ها را دریافت. با توجه به داستان پیچیده اش، «تلقین» خیلی بهتر از آنچه انتظار می رفت فروش کرد و آکادمی اسکار هم برای اولین بار بعد از فیلمنامه «یادآوری»، نولان را تحویل گرفت. هر چند اجرای خیره کننده نولان در مقایسه با فیلم هایی به مراتب عادی تر، لایق نامزدی اسکار تشخیص داده نشد و در رشته بهترین فیلمنامه هم نولان جایزه را به فیلمنامه «سخنرانی پادشاه» واگذار کرد.