تنهای تنها
کاربر نگاه دانلود
ماه مُحَرّم یا محرمالحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) است
بیست و سوم ماه مهر 1394 برابر با آغاز ماه محرم 1437 هجری قمری
یکم و دوم ماه آبان مصادف با تاسوعا و عاشورای حسینی
باز محرم شد
باز محرم شد و شور نوای حسینی به پا خواسته است، محرم که می شود در رگ های مرده ما خون می دود، در چشم های خشک شده ما چشمه اشک به جوشش می آید و باران حیات بخش عشق حسینی بر قلب های قفل شدیمان باریدن می گیرد و ما زنده می شویم. محرم که می شود سرزمین ها سکون و سکوت در می آیند و جانی دوباره می گیرند، شور محرم که به پا می شود عقل ها انگشت حیرت به دهان بـرده و در عجب می مانند...
--------------------------------------
همراه با کاروان کربلا
كاروان كربلا پس از وداع با پيامبر(ص) و حضرت زهرا (س) و امام مجتبي(ع) شبيكشنبه بيست و هشتم رجب سال شصت هجري مدينه را به سوي مكه ترك نمودند. امام حسين(ع) از بيعت با يزيد خودداري كرده و شبانه همراه خانوادة خويش از مدينه به مكه حركت نمود. يك جامعه نمونه در اين كاروان متجسم بود. در دل تاريكي از كورهراههاي بيابانها گذر كردند و منزل به منزل راه سپردند.
يك ماه و چند روز از بيابانها گذشتند و در هر منزل از خود، ردّي از روشنايي و كرامت باقي نهادند. روز سوم شعبان سال شصت هجري درست در روز ميلاد امام حسين (ع) كاروان امام به مكه رسيد و در محلة شعب علي در خانه عباس بنعبدالمطلب اقامت گزيد. مردم مكه به استقبال و ديدار خاندان پيامبر(ص) آمدند. در اين ايام كه در آستانه برگزاري مراسم حج بود بسياري از مسلمانان از سراسر قلمرو اسلامي به مكه ميآمدند و اين فرصت مناسبي براي امام حسين (ع) و خاندان پيامبر بود تا با مردم صحبت كنند و نسيم آزادي در مكه وزيدن گيرد.
از سوم شعبان تا هشتم ذي الحجه كه امام حسين (ع) از مكه به قصد كوفه عزيمت نمود بيش از چهارماه در مكه اقامت داشتند. در اين مدت، مردم گروه گروه با امامحسين(ع) تماس ميگرفتند و ابراز وفاداري و حمايت ميكردند. در دهم رمضان نامهاي از سران و اعيان كوفه به امام حسين (ع) رسيد كه در آننامه از امام دعوت شده بود به كوفه برود تا كوفيان به رهبري امام با يزيد بجنگند.
امام در پاسخ نامههاي مكرر سران و مردم كوفه، مسلم بن عقيل (پسر عمويخود) را به كوفه فرستاد تا ميزان صحت گفتة كوفيان را به اطلاع امام برساند. با اعزام مسلم بن عقيل به كوفه، هجده هزار نفر از مردم كوفه با امام بيعت كردند و مسلم خبر اين بيعت و وفاداري را به امام ارسال داشت. ليك با تغيير يافتن حاكم كوفه وضعِ مردم نيز تغيير يافت. ابن زياد از طرف يزيد بن معاويه به عنوان حاكم كوفه انتخابشد و با فريب و توطئه و قتل و كشتار، مردمِ كوفه را از همراهي با مسلم بازداشت تا جاييكه مسلم در يك جنگ نابرابر به تنهايي با سربازان ابن زياد جنگيد و سرانجام دستگير و به شهادت رسيد.
همزمان با اين واقعه و مطلع شدن يزيد از نهضت امام حسين (ع) و فعاليتهايايشان سپاهي را به فرماندهي عمر بن سعد جهت دستگيري يا قتل امام حسين (ع) به مكه اعزام نمود و امام (ع) وقتي از ماجرا آگاه شد ديگر نتوانست منتظر رسيدن نامة مسلمبن عقيل باشد و ناچاراً در هشتم ذي حجه مكه را به قصد كوفه ترك نمود. حركت كاروان امام از هشتم ذي حجه تا دوم محرم كه به كربلا رسيد، حركتي بود براي بيدار نمودن انسانهاي تمامي تاريخ. اين كاروان، منزل به منزل راه ميسپرد تا آميزهاي از عظمت و عزت و مظلوميت را بر صفحات تاريخ بنگارد و سرانجام اين كارواندر دهم محرم 61 هجري حماسهاي را آفريد، حماسه عشق، حماسة هويت انساني،حماسة عاشورا.
روز شمار اين حماسه، شمارش لحظاتي است كه انسانهايي عاشق از فراز اين روزها به معراج رفتند و در هر منزلي از خود خاطرهاي به جاي نهادند، خاطرهاي كه هرقصة آن درسي از عزت نفس و كرامت ذاتي انسان كامل امام حسين (ع) ميباشد.
روزشمار واقعه کربلا
دوم محرم 61 ه.ق:
- ورود كاروان امام به كربلا.
ـ حركت عمر بن سعد با لشكري انبوه به كربلا.
سوم محرم 61 ه.ق:
- ورود سپاه عمر بن سعد به كربلا.
ششم محرم 61 ه.ق:
تجمع بيست هزار سپاهي در سپاه عمر سعد.
ـ رسيدن نامه ابن زياد به عمر بن سعد مبني بر بستن راه رودخانه فرات به رويكاروان امام.
ـ آمادگي گروهي از قبيله بني اسد براي پيوستن به امام و حمله چهارصد نفر ازسپاه عمر سعد به آن قبيله و كشتار آنان.
هشتم محرم 61 ه . ق:
- حركت حضرت عباس با بيست و هشت نفر يا سي سوار و بيست پياده با بيست مشك آب به طرف رود فرات و آوردن آب بعد از درگيري با مأمورانعمر بن سعد.
ـ ملاقات شبانه امام با عمر سعد.
ـ صدور فرمان جنگ توسط ابن زياد.
نهم محرم 61 ه.ق:
- حركت لشكر عمر بن سعد به سوي كاروان امام.
ـ مهلت خواستن امام از عمر بن سعد براي يك شب.
ـ آوردن اماننامه توسط شمر براي حضرت ابوالفضل و برادرانش و خودداري آنان از پذيرفتن اماننامه.
ـ آمادهسازي كاروان امام براي جنگ فردا.
دهم محرم 61 ه.ق:
وقوع فاجعة جانسوز كربلا و شهادت امام حسين (ع) و هفتادو دو تن از ياران وفادارش
غروب دهم محرم:
- غارت خيام امام و آتش زدن آنها.
ـ اسير گرفتن بازماندگان كاروان امام.
ـ اسب تاختن بر جسد شهدا.
ـ فرستادن سر شهدا به كوفه.
يازدهم محرم 61 ه.ق:
- حركت اسرا به سوي كوفه.
دوازدهم محرم 61 ه.ق:
- ورود كاروان اسرا به كوفه.
ـ سخنراني حضرت زينب و ام كلثوم و فاطمه در كوچههاي كوفه.
ـ دفن شهدا در كربلا توسط جمعي از مردم قبيلة بني اسد.
ـ سخنراني ابن زياد در مسجد كوفه و اعتراض عبدالله عفيف به ابن زياد و دستگيري و شهادت عبدالله، به دستور ابن زياد.
پانزدهم محرم 61 ه.ق:
- حركت كاروان اسرا از كوفه به شام.
اول صفر 61 ه.ق:
- ورود كاروان اسيران به شام (بعد از هيجده روز).
ـ سخنراني حضرت زينب (س) در كاخ يزيد.
ـ سخنراني امام سجاد (ع) در مسجد جامع شام.
