آیدا.ف
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
یافته های علمی درباره مسائل روان شناختی مسافران سفر مجازی به مریخ در قالب پروژه مارس ۵۰۰ بتدریج اعلام می شود بعد از اتمام پروژه در سال گذشته که این خدمه در برابر دوربین های تلویزیونی و خبرنگاران با لبخند از سفینه مجازی شان بیرون آمدند, همه به موفقیت آمیز بودن این پروژه اشاره کردند و بررسی یافته های روان شناختی به فرصتی دیگر موکول شد
یافته‌های علمی درباره مسائل روان‌شناختی مسافران سفر مجازی به مریخ در قالب پروژه مارس ۵۰۰ بتدریج اعلام می‌شود. بعد از اتمام پروژه در سال گذشته که این خدمه در برابر دوربین‌های تلویزیونی و خبرنگاران با لبخند از سفینه مجازی‌شان بیرون آمدند، همه به موفقیت‌آمیز بودن این پروژه اشاره کردند و بررسی یافته‌های روان شناختی به فرصتی دیگر موکول شد.
چهار روز بعد از اتمام پروژه یک روان‌شناس روسی فاش کرد این سفر برای شش مردی که در یک فضای نه‌چندان راحت و بسیار کوچک مجبور به زندگی با هم بودند، همیشه مشکل نبوده است. در شرایطی که مسئول این پروژه بلافاصله بعد از اتمام پروژه گفته بود هیچ کدام از این شش نفر به بیماری یا مساله‌ای جسمی مبتلا نشد، گفته‌های سوفوروف، روان‌شناس روسی این پروژه، برای بسیاری از روان‌شناسان سازمان‌های فضایی و مسئولان آن شگفت‌انگیز و بهت‌آور بود. به گفته او در طول این ماموریت، برخی خدمه به کسانی که وظایف بیشتر و مهم‌تری را عهده‌دار می‌شدند و پیام‌های بیشتری از افراد محبوب زندگی‌شان دریافت می‌کردند، حسادت می‌کردند.
این مشکل مشابه آن چیزی است که سربازان جوان در ماه‌های نخست دور از خانه‌شان تجربه می‌کنند. آنها در طول ۵۲۰ روزی که در سفینه مجازی‌شان قرار داشتند به دلیل همین احساس برخی اوقات عصبی می‌شدند. این روان‌شناس روسی که یکی از مغزهای متفکر ماموریت مارس ۵۰۰ است و یک آزمایش غیرعادی برای آزمایش تاثیرات طولانی‌مدت استرس و تنهایی طراحی کرده است، می‌افزاید: «در چند موقعیت عصبانی شدن خدمه این سفینه، احساس هراس در دل محققان انداخته بود. روان‌شناسان برای کاهش تاثیرات پیام‌های آزاردهنده به روان افراد حاضر بودند و با کمک‌های روان‌شناختی روی هر مشاجره منفجرشونده‌ای آب سرد می‌ریختند.»
پژوهش‌ها روی مسافران سفر مجازی مریخ ادامه داشت تا این‌که در ماه گذشته میلادی نتایج جدیدی از این پژوهش‌ها در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شد. نتایج نشان داد علاوه بر حسادت مسافران آینده مریخ ممکن است در طول ماموریت طولانی‌مدت با مشکلاتی از جمله مشکلات خواب، بی‌حالی و کاهش توان اجرای کارهای ذهنی مواجه شوند.
یافته دیگر این بوده که تفاوت‌های زیادی بین واکنش افراد به شرایط انزوا در این آزمایش وجود داشت. از بین شش داوطلب تنها دو نفر توانستند به خوبی از پس این دوره طولانی تنهایی برآیند. بیشتر اعضا در یک برنامه دوره خواب ۲۴ ساعته قرار داشتند، در حالی که یکی از داوطلبان به دوره ۲۵ ساعته دچار شده بود. بر اساس نتایج، این فرد در ۲۰ درصد موارد تنها کسی بود که برخلاف بقیه خواب یا بیدار می‌شد.
به گفته محققان، جدابودن این فرد از بقیه برای انسجام گروه خوب نبوده و باید در یک ماموریت واقعی فضا از آن جلوگیری شود.
مشاهدات جالب دیگر در این تجربه این بود که همه داوطلبان بسیار بیشتر از حد معمول می‌خوابیدند. به عقیده محققان، این امر به این دلیل بوده که در بیشتر دوران این ماموریت، کار خاصی برای انجام نبود.
روی دیگر تجربه ذکر شده این بود که داوطلبان اغلب تسلیم خستگی و یکنواختی شده و زمان‌های زیادی را به نواختن ساز می‌پرداختند. داوطلبان در این تجربه بی‌حرکت بوده و در زمان بیداری از تحرک کمی برخوردار بودند که منجر به خواب و استراحت بیشتر می‌شد.
اما حتی در این مورد نیز بین افراد تفاوت‌های زیادی وجود داشت. یکی از اعضای این پژوهش زمان‌های کمتری را می‌خوابید که باعث مشکل‌دار شدن توانایی‌های شناختی وی شده بود و دیگری به افسردگی دچار شده بود. تلاش برای شناخت بیشتر ناشناخته‌های سفر به مریخ ادامه دارد و محققان سازمان‌های فضایی به‌دنبال برگزاری پروژه‌های دیگری شبیه به مریخ ۵۰۰ هستند.
● مارس ۵۰۰ چیست؟
مارس ۵۰۰ یکی از چند آزمایشی است که در جهان برای آمادگی سفر به مریخ است که سازمان فضایی روسیه امید دارد در حدود ۲۵ سال دیگر به سوی آن فضانورد بفرستد. این پروژه با این امید ایجاد شد که این ماموریت مجازی به مریخ به روان‌شناسان کمک کند تا تاثیرات روان‌شناختی یک ماموریت واقعی به مریخ را بفهمند.
شش خدمه مارس ۵۰۰ در ۵۲۰ روز کنار هم بودند و ماراتن تنهایی را با هم طی می‌کردند. گروه ابتدا از راه مباحثه به این نتیجه رسید که هیچ زنی همراه نباشد ـ یک ضربه به آنهایی که امید داشتند نتایج تحقیق در مورد تنش جنـ*ـسی را ببینند ـ سفر داخل مجموعه‌ای از لوله‌های آهنی به هم پیوسته انجام گرفت که در یک مکان تحقیقی محلی در نزدیکی مسکو قرار گرفته بود و هر شرکت‌کننده سه میلیون روبل (حدود ۱۰۰ هزار دلار) دریافت کرد.
یافته‌های علمی درباره مسائل روان‌شناختی مسافران سفر مجازی به مریخ در قالب پروژه مارس ۵۰۰ بتدریج اعلام می‌شود. بعد از اتمام پروژه در سال گذشته که این خدمه در برابر دوربین‌های تلویزیونی و خبرنگاران با لبخند از سفینه مجازی‌شان بیرون آمدند، همه به موفقیت‌آمیز بودن این پروژه اشاره کردند و بررسی یافته‌های روان شناختی به فرصتی دیگر موکول شد.
چهار روز بعد از اتمام پروژه یک روان‌شناس روسی فاش کرد این سفر برای شش مردی که در یک فضای نه‌چندان راحت و بسیار کوچک مجبور به زندگی با هم بودند، همیشه مشکل نبوده است. در شرایطی که مسئول این پروژه بلافاصله بعد از اتمام پروژه گفته بود هیچ کدام از این شش نفر به بیماری یا مساله‌ای جسمی مبتلا نشد، گفته‌های سوفوروف، روان‌شناس روسی این پروژه، برای بسیاری از روان‌شناسان سازمان‌های فضایی و مسئولان آن شگفت‌انگیز و بهت‌آور بود. به گفته او در طول این ماموریت، برخی خدمه به کسانی که وظایف بیشتر و مهم‌تری را عهده‌دار می‌شدند و پیام‌های بیشتری از افراد محبوب زندگی‌شان دریافت می‌کردند، حسادت می‌کردند.
این مشکل مشابه آن چیزی است که سربازان جوان در ماه‌های نخست دور از خانه‌شان تجربه می‌کنند. آنها در طول ۵۲۰ روزی که در سفینه مجازی‌شان قرار داشتند به دلیل همین احساس برخی اوقات عصبی می‌شدند. این روان‌شناس روسی که یکی از مغزهای متفکر ماموریت مارس ۵۰۰ است و یک آزمایش غیرعادی برای آزمایش تاثیرات طولانی‌مدت استرس و تنهایی طراحی کرده است، می‌افزاید: «در چند موقعیت عصبانی شدن خدمه این سفینه، احساس هراس در دل محققان انداخته بود. روان‌شناسان برای کاهش تاثیرات پیام‌های آزاردهنده به روان افراد حاضر بودند و با کمک‌های روان‌شناختی روی هر مشاجره منفجرشونده‌ای آب سرد می‌ریختند.»
پژوهش‌ها روی مسافران سفر مجازی مریخ ادامه داشت تا این‌که در ماه گذشته میلادی نتایج جدیدی از این پژوهش‌ها در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شد. نتایج نشان داد علاوه بر حسادت مسافران آینده مریخ ممکن است در طول ماموریت طولانی‌مدت با مشکلاتی از جمله مشکلات خواب، بی‌حالی و کاهش توان اجرای کارهای ذهنی مواجه شوند.
یافته دیگر این بوده که تفاوت‌های زیادی بین واکنش افراد به شرایط انزوا در این آزمایش وجود داشت. از بین شش داوطلب تنها دو نفر توانستند به خوبی از پس این دوره طولانی تنهایی برآیند. بیشتر اعضا در یک برنامه دوره خواب ۲۴ ساعته قرار داشتند، در حالی که یکی از داوطلبان به دوره ۲۵ ساعته دچار شده بود. بر اساس نتایج، این فرد در ۲۰ درصد موارد تنها کسی بود که برخلاف بقیه خواب یا بیدار می‌شد.
به گفته محققان، جدابودن این فرد از بقیه برای انسجام گروه خوب نبوده و باید در یک ماموریت واقعی فضا از آن جلوگیری شود.
مشاهدات جالب دیگر در این تجربه این بود که همه داوطلبان بسیار بیشتر از حد معمول می‌خوابیدند. به عقیده محققان، این امر به این دلیل بوده که در بیشتر دوران این ماموریت، کار خاصی برای انجام نبود.
روی دیگر تجربه ذکر شده این بود که داوطلبان اغلب تسلیم خستگی و یکنواختی شده و زمان‌های زیادی را به نواختن ساز می‌پرداختند. داوطلبان در این تجربه بی‌حرکت بوده و در زمان بیداری از تحرک کمی برخوردار بودند که منجر به خواب و استراحت بیشتر می‌شد.
اما حتی در این مورد نیز بین افراد تفاوت‌های زیادی وجود داشت. یکی از اعضای این پژوهش زمان‌های کمتری را می‌خوابید که باعث مشکل‌دار شدن توانایی‌های شناختی وی شده بود و دیگری به افسردگی دچار شده بود. تلاش برای شناخت بیشتر ناشناخته‌های سفر به مریخ ادامه دارد و محققان سازمان‌های فضایی به‌دنبال برگزاری پروژه‌های دیگری شبیه به مریخ ۵۰۰ هستند.
● مارس ۵۰۰ چیست؟
مارس ۵۰۰ یکی از چند آزمایشی است که در جهان برای آمادگی سفر به مریخ است که سازمان فضایی روسیه امید دارد در حدود ۲۵ سال دیگر به سوی آن فضانورد بفرستد. این پروژه با این امید ایجاد شد که این ماموریت مجازی به مریخ به روان‌شناسان کمک کند تا تاثیرات روان‌شناختی یک ماموریت واقعی به مریخ را بفهمند.
شش خدمه مارس ۵۰۰ در ۵۲۰ روز کنار هم بودند و ماراتن تنهایی را با هم طی می‌کردند. گروه ابتدا از راه مباحثه به این نتیجه رسید که هیچ زنی همراه نباشد ـ یک ضربه به آنهایی که امید داشتند نتایج تحقیق در مورد تنش جنـ*ـسی را ببینند ـ سفر داخل مجموعه‌ای از لوله‌های آهنی به هم پیوسته انجام گرفت که در یک مکان تحقیقی محلی در نزدیکی مسکو قرار گرفته بود و هر شرکت‌کننده سه میلیون روبل (حدود ۱۰۰ هزار دلار) دریافت کرد.
