کردستان معرفی شهر مریوان

[مهربانوی ایرانی]

گردو و توت فرنگی مهمترین محصولات باغداران این شهرستان میباشد. مهمترین گیاهان دارویی که در شهرستان مریوان کشت می شود عبارتند از همیشه بهار(officinialis) و calendula.

فرهنگ و آداب و رسوم: دشت مریوان و کوه‌ های سر به فلک کشیده اش چه در دوران آشوری‌ ها و ساتراپ نشینی مادها، چه در دوران حکومت بابان و اردلان‌ها، چه در زمان حاکمیت عشایر قبیله‌ای و چه در عصر مشرق زمین همیشه جایگاه پرورش قهرمانان و جنگاوران شجاع و دلیر محلی بوده است. شهرستان مریوان از جمله شهرستانهایی در استان كردستان است كه در دهه‌ی شصت به دلیل جنگ تحمیلی و حوادث ناشی از آن و در دهه‌ هفتاد به دلیل دستیابی و خرید و فروش كالاهای خارجی و داخلی و دایر شدن بازارچه مرزی، تغییرات جمعیتی چشمگیری داشته است. این تغییرات جمعیتی مشتمل بر مهاجرت ساكنین روستاهای مرزی و شهر مریوان به سایر نقاط شهرستان‌ و استان در زمان جنگ تحمیلی و برگشت آنان و نیز مهاجرت عده‌ بسیاری از شهرها و استانهای همجوار به شهر مریوان و روستاهای آن است. مردم منطقه مریوان از لحاظ آداب و رسوم تفاوت چندانی با كردهای دیگر مناطق ندارند.​

 

[مهربانوی ایرانی]

جمعیت: این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، حدود ۱۶۸،۷۷۴ نفر جمعیت داشته است.

خط و زبان محلی: زبان مردم شهرستان «کردی» است و لهجه مردم مریوان «کرمانجی جنوبی» می‌ باشد که شامل «سورانی‌ ها» و «هورامی ‌ها» می ‌باشند. در مریوان درصد سورانی ‌ها بیشتر از هورامی ‌ها است. گرچه امروزه خط و نوشتار تمام مردم ایران زمین «فارسی» می‌باشد اما خط و نوشتار «کردی» که خود خط و نوشتاری جدا گانه می‌ باشد نیز در این شهرستان به کار می ‌رود. خط و نوشتار کردی با اعراب عربی است که البته بیشتر فارسی نوشته می‌ شود. برای نوشتن زبان کردی، غالباً از الفبای عربی که خود بازماندهٔ خط سریانی آرامی است، استفاده می ‌شود. زبان کردی دارای ۳۴ حرف است.

جاذبه های گردشگری: دریاچه زریوار، محور مریوان ـ باشماق (بازارچه‌ مرزی)، دشت بیلو، منطقه‌ تفریحی قمچیان، قلعه هلوخان (ایمام ) و مزگه‌‌وته سوره (مسجد سرخ ) از دوره ایلخانی و تیموریان، تپه كلین كبود واقع در دشت مریوان از دوره اشكانی و ساسانی، تپه و قلعه روستای ننه از دوران صفویه، ​

 

[مهربانوی ایرانی]

پل گاران از دوره صفویه، قلعه گبری گرد از‌ دوره اشكانی، محوطه كچكه گاور از دوران پارینه سنگی، قبرستان تاریخی روستای پیله و قبرستان روستای بالك، تپه هواره دومان روستای كولان، تپه آسنگران روستای نی، تپه عبه فتول واقع در كیلومتر9 جاده مریوان_سقز، تپه كه ‌لكه صوفیان (گرده عبه صوفی ) واقع در روستای وله ژیر، مرقد درویش واقع در بین روستای كولان و مریوان، آبشارهای گویله و سلور و...

سوغاتی و صنایع دستی: گیوه (کلاش) شهرستان مریوان یکی از بهترین ‌های استان به شمار می‌ رود که رویه این کفش از نخ پنبه ‌ای بافته شده و زیره آن از پارچه فشرده شده ساخته می‌ شود به همین دلیل کلاش کفشی است سبک، نرم، قابل انعطاف و متناسب با محیطی کوهستانی می‌ باشد.

غذای محلی: که لانه، آش عدس، شلکینه، هالاو، دانه کولانه، آش دوغ، شیرینی برنجی و...

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان​