- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
[HIDE-THANKS]
مقالات مرتبط:
شهرستان میانه در جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی قرار دارد و از شمال بهسراب، از شمال غربی به بستان آباد، از غرب به هشترود، از جنوب به زنجان، از شرق به خلخال و از شمال شرقی به اردبیل محدود میشود. همچنین شهرستان چاراویماق که به تازگی از هشترود جدا شده در جنوب غربی میانه قرار گرفته است. این شهرستان به سه بخش کندوان، کاغذکنان و مرکزی تقسیم شده و دارای پنج شهر میانه، ترکمانچای، آچاچی، ترک و آقکند است. در گذشته شهر میانه تنها راه ارتباطی منطقه آذربایجان و کشور بوده و به عنوان دروازه آذربایجان شناخته میشده است. این شهر چهارمین شهر بزرگ استان پس از تبریز، مراغه و مرند و همچنین، پنجمین شهر پر جمعیت پس از تبریز، مراغه، مرند و اهر محسوب میشود.
متوسط دمای سالانه در شهرستان میانه بین ۳ الی ۱۵ درجه سانتی گراد بوده و از دو نوع آب و هوای متفاوت برخوردار است: آب و هوایی نیمه خشک و گرم در فصل بهار و تابستان و آب و هوایی سرد و کوهستانی در پاییز و زمستان. این شهرستان دارای بیش از ۴۰ نوع گیاه خودرو مانند مرضه کوهی، ترشک، ریواس، نعناع کوهی،خاکشیر و غیره است.
در تعبیری، نام اصلی شهرستان میانه در قدیم، میانج و به معنای واسطه بین دو شهر بوده است؛ زیرا این شهرستان در خط مرزی سرزمینهای ماد و پارت قرار داشته و پس از آن نیز بین مراغه و تبریز واقع شده است. اما به تعبیری دیگر، نام میانه از نام مییانا یا همان مایانا گرفته شده؛ که ترکیبی از «مای» و «آنا» است. در زبان مادی قدیم، این نام به معنای «ماد بزرگ» یا «ماد مادر» بوده، همان طور که در زمان ساسانیان نیز مای نامیده میشده است و امروزه نیز در زبان ترکی آذربایجانی میانا تلفظ میشود. پس از روی کار آمدن خاندان پهلوی، نام این شهر به نام فعلی تغییر کرد. علاوه بر این، شهرستان میانه در قرنهای هفتم و هشتم هجری علاوه بر نام میانج، گرمرود نیز نامیده میشده است.
[/HIDE-THANKS]
مقالات مرتبط:
- در سفر به میانه به دیدن چه مکانهایی برویم؟
- شهرستان میانه، دروازه آذربایجان
شهرستان میانه در جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی قرار دارد و از شمال بهسراب، از شمال غربی به بستان آباد، از غرب به هشترود، از جنوب به زنجان، از شرق به خلخال و از شمال شرقی به اردبیل محدود میشود. همچنین شهرستان چاراویماق که به تازگی از هشترود جدا شده در جنوب غربی میانه قرار گرفته است. این شهرستان به سه بخش کندوان، کاغذکنان و مرکزی تقسیم شده و دارای پنج شهر میانه، ترکمانچای، آچاچی، ترک و آقکند است. در گذشته شهر میانه تنها راه ارتباطی منطقه آذربایجان و کشور بوده و به عنوان دروازه آذربایجان شناخته میشده است. این شهر چهارمین شهر بزرگ استان پس از تبریز، مراغه و مرند و همچنین، پنجمین شهر پر جمعیت پس از تبریز، مراغه، مرند و اهر محسوب میشود.
متوسط دمای سالانه در شهرستان میانه بین ۳ الی ۱۵ درجه سانتی گراد بوده و از دو نوع آب و هوای متفاوت برخوردار است: آب و هوایی نیمه خشک و گرم در فصل بهار و تابستان و آب و هوایی سرد و کوهستانی در پاییز و زمستان. این شهرستان دارای بیش از ۴۰ نوع گیاه خودرو مانند مرضه کوهی، ترشک، ریواس، نعناع کوهی،خاکشیر و غیره است.
در تعبیری، نام اصلی شهرستان میانه در قدیم، میانج و به معنای واسطه بین دو شهر بوده است؛ زیرا این شهرستان در خط مرزی سرزمینهای ماد و پارت قرار داشته و پس از آن نیز بین مراغه و تبریز واقع شده است. اما به تعبیری دیگر، نام میانه از نام مییانا یا همان مایانا گرفته شده؛ که ترکیبی از «مای» و «آنا» است. در زبان مادی قدیم، این نام به معنای «ماد بزرگ» یا «ماد مادر» بوده، همان طور که در زمان ساسانیان نیز مای نامیده میشده است و امروزه نیز در زبان ترکی آذربایجانی میانا تلفظ میشود. پس از روی کار آمدن خاندان پهلوی، نام این شهر به نام فعلی تغییر کرد. علاوه بر این، شهرستان میانه در قرنهای هفتم و هشتم هجری علاوه بر نام میانج، گرمرود نیز نامیده میشده است.
[/HIDE-THANKS]