اروپا موزه درنتس، دریچه‌ای به تاریخ هلند

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
موزه درنتس، که در شهر آسن در استان درنته هلند قرار دارد، عضو یک شبکه نمایشگاهی اروپایی با نام اختصاری (EEN) است، بدین معنی که در این مجموعه، موزه‌هایی هم‌اندازه از کشورهایی مانند آلمان، ایتالیا، اتریش، اسپانیا، انگلستان و سوئد، با هم همکاری کرده و از اخبار هم مطلع می‌شوند. این موزه، دارای گنجینه‌ای پر بار از تاریخ هلند و نقاشی‌های هنرمندان این سرزمین است.

موزه درنتس که در سال ۱۸۵۴ تاسیس شد، ابتدا به‌عنوان یک نمایشگاه ساده برپا شده بود، اما در نهایت به موزه‌ای برای نمایش شاهکارهای ممتاز تبدیل شد.

تقریبا هزار سال پیش، راهبه‌های سیسترسیانی پایه‌های موزه درنتس را بنا نهادند. در سال ۱۲۵۹ میلادی، اسقف شهر اوترخت در هلند، اجازه ساخت یک صومعه جدید در محل فعلی موزه را صادر کرد. کلیسای این صومعه، بعد‌ها به کلیسایی برای عبادت تبدیل شد. آجرهای دیوارهای این صومعه قرون وسطی‌ای به ضخامت یک و نیم متر، همچنان قابل مشاهده هستند.

«موزه استانی اشیا باستانی» در سال ۱۸۵۴ تاسیس شد و کار خود را با به نمایش گذاشتن پول‌های وقت هلند آغاز کرد. این موزه با اشیایی باستانی و تاریخی در مجلس نمایندگان آسن در ساختمان فعلی، حدود ۵۰ سال بعد در سال ۱۹۰۱، به موزه درنتس تبدیل شد. این موزه که در آن سال‌ها نیز با نام «موزه استانی اشیا باستانی و تاریخی» شناخته می‌شد، در سال ۱۹۱۶، به همت دو پروفسور در کشف گنجینه‌های باستانی، به مجموعه‌ای تبدیل شد، که تاکنون به‌عنوان یکی از مهم‌ترین موزه‌های باستان‌شناسی در هلند شناخته می‌شود.

موزه استانی درنتس
در سال ۱۹۶۴، ساختمان قدیمی آسن با نام «Ontvangershuis» که به سبک قرن ۱۸ ساخته شده بود، به ساختمان موزه افزوده شد. این ساختمان هم‌اکنون به‌عنوان بزرگترین «عروسکخانه» در هلند شناخته می‌شود. ده سال بعد، این موزه برای آخرین بار به ساختمان دولتی استانی انتقال یافت و در این سال‌ها، موزه در حدود ۵۰ هزار بازدیدکننده داخلی داشته و به نام «موزه استانی درنتس» شناخته می‌شده است
[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
بنیاد هنرهای زیبا
در سال ۱۹۷۸، بخش «هنر سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۳۵» به موزه افزوده شد و در سال ۱۹۸۳، موزه به جمع‌آوری آثار هنری سال‌های نزدیک به ۱۹۰۰ پرداخت و در این میان، هنر فیگوراتیو معاصر به همراه قوانین جدید، به آثار موزه جلوه‌ای دیگر بخشید.

این موزه در سال ۱۹۹۶ رسما به‌عنوان موزه درنتس نام‌گذرای شد و استقلال خود را به دست آورد. زمانی که در سال ۲۰۰۸، نمایشگاه بین‌المللی از شهر شیان در این موزه برگزار شد، بیش از ۳۸۰ هزار نفر از این موزه دیدن کرده و این موزه را به پر بازدید‌ترین موزه هلند تبدیل کردند. پس از افزودن قسمت‌های جدیدی به موزه در سال ۲۰۱۱، این موزه به بزرگترین جاذبه در شمال هلند تبدیل شده است.

مجسمه درنت نخستین
در سال ۱۸۸۲، یک معمار بین‌المللی ماموریت داشت تا ساختمانی جدید برای مجلس نمایندگان دولت، بنا کند. توجه او عمدتا بر روی تزئینات بیرونی بنا بوده و اعتقاد داشت تزئینات بیش از حد برای شخصیت استان درنته هلند، مناسب نیستند. آنچه در تزئینات این بنا به کار رفته، به خصوص جنگجوی آلمانی در راس ساختمان، کاملا مشخص است. مجسمه «درنت نخستین» که با پوست حیوانات خود را پوشانده است، نیزه اودین، خدای جنگ را دست چپ و چکش تور، خدای رعد و برق و نور را در دست راست گرفته است. این شخصیت قهرمانی، سال‌های پر افتخار استان درنته را به نمایش می‌گذارد.

رمان تصویری avant-la-lettre
سالن استیتس (Estates Hall) بدون شک یکی از زیباترین اتاق‌های موزه درنتس است. این اتاق با تزئینات چشمگیر خود، دارای نقاشی برجسته‌ای بر روی دیوار، اثر نقاشی اتریشی است. ۵ پرده این نقاشی، تاریخ استان درنته را به تصویر می‌کشند. «آرامگاه»، «فتح درنته توسط شارلمان»، «امپراطور هنری، درنته را به اسقف اوترخت اعطا می‌کند» و «آماده‌سازی جهت سازماندهی امتیازات شهر در سال ۱۶۴۸» موضوعات این ۵ نقاشی را تشکیل می‌دهند. این پنج پرده نقاشی با عنوان avant-la-lettre شناخته می‌شوند. لغت avant-la-lettre به معنای «پیش از ایجاد مفهوم» است. برای مثال، فیلسوفان پیش از کشف علمی جاذبه، مفهوم آن را توضیح داده بودند.

اصطبل به‌عنوان ورودی اصلی
امروزه، بازدیدکنندگان موزه درنتس، از محلی که در قرن ۱۸ به‌عنوان مکان نگهداری کالسکه استفاده می‌شده است، وارد موزه می‌شوند. پس از احداث بخش جدید نمایشگاهی، این مکان نگهداری کالسکه به‌صورت یکجا از ساختمان جدا شد. زمانی که سازندگان جدید ساختمان کار خود را به اتمام رساندند، این مکان بار دیگر در جای خود قرار گرفت. از پایه‌هایی شیشه‌ای با ۶۵ سانتی‌متر ارتفاع، برای ورود نور روز به فضای زیر زمینی موزه و قابلیت مشاهده اشیا در آن فضا، در این ساختمان استفاده شده است. اگر شما اطراف سالن ورودی را به دقت نگاه کنید، هنوز هم می‌توانید آخورهایی را برای تغذیه اسب‌ها مشاهده نمایید.
[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
فضای سفید
اریک ون اگرات، به‌طور برجسته‌ای برای ساختمان جدید موزه درنتس رنگ سفید را انتخاب کرده است. سفید رنگی خنثی است، به این معنی که مجموعه‌های پر از رنگ نمایش داده شده در موزه را به بهترین شکل جلوه‌گر می‌کند. رنگ سفید، همچنین کنتراست بسیار خوبی با فضای تاریخی موزه برقرار می‌کند. این کنتراست و تضاد، با هدف جذب بازدیدکنندگان از فضای تاریک تاریخی به فضای زیر زمینی طراحی شده است.

• 
  
• 

پلکان شناور
هر پلکان در ساختمان جدید موزه ۱۶ هزار کیلوگرم وزن دارد و تنها در ابتدا و انتهای پلکان به ساختمان موزه متصل شده است. این پلکان، پیش از این در کارخانه‌ای که کارگران زیادی از آن بالا و پایین می‌رفته‌اند، آزمایش شده بود. زمانی که قدرت این پلکان به قدر کافی ثابت شد، آن‌ها در سه بخش به موزه درنتس منتقل شده و در جای خود جوش داده شدند.

• 
  
• 

باغ مصنوعی
برای نمایش مرکز تاریخی شهر آسن به بهترین شکل، بخشی از موزه درنتس در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ به‌طور کامل در زیر زمین ساخته شد. روی سقف فضای نمایشگاهی اصلی، باغی مصنوعی ساخته شده است. برخی‌ از مسیرهای این باغ به هم مرتبط بوده و بعضی به بن‌بست می‌رسند که البته هیچ کدام در نگاه اول قابل تشخیص نیستند. حدود ۱۲ هزار گیاه برای کاشت در این بخش در نظر گرفته شدند که با توجه به شرایط، برخی از آن‌ها در تمام سال سبز خواهند بود.

• 
  
• 

مجموعه‌های موزه
مجموعه موزه درنتس با بیش از ۹ هزار شی، یکی از بزرگترین مجموعه‌های موجود در هلند به شمار می‌رود. در مبحث اندازه و کیفیت، مجموعه باستان‌‌شناسی این موزه، یکی از مهم‌ترین مجموعه‌های شمال‌غربی اروپا به محسوب می‌شود. بخشی از این مجموعه به‌صورت دائمی بوده و در نمایشگاه‌های بین‌المللی نیز به نمایش گذاشته می‌شود.

مجموعه تاریخی درنته، اشیا فرهنگی مردان و زنان عادی ساکن درنته را بین سال‌های ۱۷۵۰ تا ۱۹۵۰ به نمایش گذاشته است. مجموعه آثار هنری ۱۸۸۵ تا ۱۹۳۵، یکی از پنج مجموعه برتر از این دوره تاریخی موجود در هلند است. بسیاری از آثار موجود در این مجموعه، دارایی‌های هنرمندان بوده که توسط بنیاد هنرهای زیبا به موزه اهدا شده است. از زمانی که ۲۷۳ اثر در سال ۲۰۱۰ به این موزه اهدا شده، مجموعه رئالیسم معاصر موزه درنتس به یکی از شاخص‌ترین مجموعه‌ها در هلند تبدیل شد.

بخش باستان ‌شناسی
در بخش باستان‌شناسی موزه درنتس، تاثیر انسان برای روی منظری که در آن سکونت داشته، مورد توجه قرار گرفته است. انسان‌ها نه تنها از این منظر استفاده کرده، بلکه حتی آن را خلق می‌کردند. این مساله، داستان‌های بسیاری را در این مناظر، طبیعت‌ها و زندگی روزمره و مذهبی مخفی کرده و به درک ما از گذشته کمک خواهند کرد.

• 

استخوان‌های بی‌نظیر ماموت، یافته‌های بی‌همتایی از نئاندرتال، اشیایی از آرامگاه‌ مردگان، تپه‌های مدفون، قدیمی‌ترین قایق در جهان و البته بدن‌های مومیایی شده، از جمله اشبا این بخش هستند. شما همچنین می‌توانید به سرگذشت دراماتیک درختر یید (Yde) در تئاتر یید نگاهی بیاندازید.

این بخش شامل دو قسمت می‌شود. قسمت اول که در طبقه همکف و فضای سفید قرار دارد، بر مبحث انسان تمرکز بیشتری دارد.

قسمت باستان‌شناسی در بخش قدیمی موزه شامل طبقه همکف و گذر زیرین آن می‌شود.

دختر یید
این دختر که با ۱۴۰ سانتی‌متر قد، تنها ۱۶ سال داشته، دارای موهای طلایی بوده و پیش از اعدام، نیمی از موهای سرش تراشیده شده بود. در حدود شروع عصر حاضر، این نوجوان با طنابی پشمی که اعدام‌کنندگان سه بار به دور گردن او پیچیده بودند، خفه شده و احتمالا در کنار ترقوه چپش نیز چاقو خورده است. او در کنار لجن‌زاری در کنار روستای ید به مدت نزدیک به ۲ هزار سال مدفون مانده بود، تا زمانی که دو کارگر در ماه می ۱۸۹۷ او را کشف کرده و سپس با ترس فرار کردند. روزهای بعد، بدن او به همراه قطعاتی از یک ملافه از لجنزار بیرون کشیده شد. متاسفانه، روستائیان نیز درباره این کشف شنیده بودند و به‌طور مخفیانه تمام دندان‌های او را دزدیده و اکثر موهایش را از بین بردند.
[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
شاهزاده زئیلو (The Zweeloo princess)
در اوایل قرن پنجم میلادی، یک زن برجسته در روستای باستانی زوئیلو در جنوب درنته دفن شد. مقبره او در سال ۱۹۵۲ کشف شده و بازسازی لباس‌های او بر اساس قطعات پارچه لباس و جواهرات او صورت گرفت. شاخص‌ترین بخش لباس‌های او، رشته‌ای از مهره‌های شیشه‌های بزرگ در دور کمرش بوده است. به دور گردن او، گردنبندی از مهره‌های کهربا قرار داشت و این کشف، بزرگترین کشف کهربا در هلند به شمار می‌رود. روی لباس‌های او در قسمت سـ*ـینه، رشته‌ای پشمی بسته شده بوده که روی آن، پروانه‌ای برنزی با طلاکاری قرار داشته است. این سنجاق سـ*ـینه گران‌قیمت در شمال آلمان ساخته شده و می‌تواند شاهدی باشد بر اینکه شاهزاده با آن منطقه در ارتباط بوده و شاید حتی بستگانی داشته است.

گنجینه‌های طلای رومی
در دوران رومیان، قبایل ژرمنی زندگی می‌کردند که به‌طور مشخص به سکه طلا بسیار علاقه‌مند بودند. گنجینه بیلن (Beilen) شامل ۲۳ سکه طلا، یک دستبند طلا و پنج حلقه گردن طلا است. در آن زمان، برای تولید ۶ عدد زیورآلات، بیش از صدها سکه باید ذوب می‌شدند. این سکه‌ها با مهر و موم‌های معمول ژرمنی به اشکال دایره و بیضی، تزئین شدند و با ارزش‌های بالا، غالبا به افراد برجسته قبیله تعلق داشتند. حدود سال‌های ۳۹۵ میلادی، این اشیا طلا در نقطه‌ای باتلاقی مدفون شده بودند.

قایق پسی (The Pesse canoe)
یک کنده درخت که از داخل خالی شده و در نزدیکی «پسی» یافت شده است، به‌عنوان قدیمی‌ترین قایق جهان شناخته می‌شود. به دلیل شک و تردیدهایی که در قایق بودن این شی وجود داشت، آزمایشی با ماکت این شی انجام شد که طی آن، ماکت روی سطح آب شناور ماند. قایق پسی توسط یک کشاورز محلی در سال ۱۹۵۵ کشف شده است. این وسیله ماقبل تاریخی، در حدود ۱۰ هزار سال پیش ساخته شده و نتیجه کنده‌کاری در داخل یک درخت کاج به وسیله تبر است. این قایق ۳ متر طول و ۴۴ سانتی‌متر عرض دارد.

قلاب کمربند به‌عنوان نماد وضعیت
از قرن شانزده میلادی، قلاب پوشیدن زنان روی کمربندهایشان، در جامعه روستایی هلند، رسمی معمول بود. هرچه یک زن یا خانوادهاش ثروتمند‌تر بودند، این قلاب نیز قیمتی‌تر و زیباتر بود. هرچند بسیاری از قلاب‌ها از آهن ساخته می‌شدند، اما برخی از آن‌ها از جنس طلا یا نقره هستند. این قلاب‌ها تزئینی روی خود داشتند که به آن سنجاق گفته می‌شد. طراحی این سنجاق‌ها بسیار متنوع بوده و نشان‌دهنده محل تولد زن یا تاهل و تجرد او بودند. هرچند این قلاب‌ها در بسیاری از مناطق هلند در قرن‌ ۱۸ از مد افتادند، اما یک قلاب از جنس طلا که در قرن ۱۸ ساخته شده، در اشیا موزه نگهداری می‌شود.

چرخ
قدیمی‌ترین چرخ موجود در هلند که تاریخ ساخت آن به ۲۷۵۰ پیش از میلاد باز می‌گردد، در موزه درنتس قرار دارد. این چرخ به همراه یک چرخ دیگر در یک مرداب یافت شده‌اند. این چرخ به قطر ۷۰ سانتی‌متر، از یک قطه چوب بلوط ساخته شده و توسط صاحب خود، به‌عنوان یک پیشکش به قدرت‌های ماورایی، داخل مرداب رها شده است.
[/HIDE-THANKS]