ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
درباره معمار ماریو بوتا
معمار ماریو بوتا در سال ۱۹۴۳ در مندریزیو سوئیس متولد شد. وی یکی از دانشجویان برجسته مدرسه معماری تیچینو بوده و در رشته محاسبات ساختمان آموزش دیده است. ماریو بوتا همکاری با معماران به نام و مشهوری چون لوکوربوزیه در سال‌های ۱۹۶۵-۱۹۶۹ و لوئی کان در سال ۱۹۶۹ (یکی از مهم‌ترین اعضای مدرسه فنی سوئیس) را در کارنامه خود به ثبت رسانده است. ماریو بوتا یکی از اعضای مهم مکتب تیسینز بود که در همین راستا گرایش‌های فرمالیستی در یکسری خانه های ویلایی ساده و ظریف در کارهای او به چشم می‌خورد. نخستین کار وی خانه روحانی در ترتاکه (۱۹۶۱-۱۹۶۳) بود که از خود به یادگار گذاشت.
از ویژگی های بارز در طراحی‌های ماریو بوتا می‌توان به؛ دقت زیاد در توپوگرافی زمین و حساسیت به بوم‌گرایی، توجه به سادگی در انتخاب الگوهای معماری، گرایش به فرم‌های هندسی، تاکید بر مهارت‌های حرفه‌ای در اجرا، ایجاد فضای سایه-روشن در کارها، دعوت طبیعت به داخل ساختمان با استفاده ازفضای باز، تعبیه نورگیرهای مشابه در اکثر کارهای وی اشاره کرد.
هر زمان که ماریو بوتا منطقه‌ای را برای خانه‌ای جدید در نقطه‌ای بر می‌گزید، توجه شایانی به سایت مبذول می داشت و ملهم از علم ساکنین قدیمی آن نقطه می‌باشد. حتی اگر به طور اتفاقی با یک ساختمان که ماریو بوتا طراحی کرده است برخورد کنیم محال است به حس عمیق حاصل از نظم ترکیبی آن نبریم.
اگر از نقطه‌ای دورتر به کارهای بوتا نگاه کنیم خطوط هندسی را می‌بینیم که احجام اولیه را در مقابل منظره طبیعی پشت جدا می‌سازد و از حضوری خبر می‌دهد که هم غیر قابل انتظار است هم گذشته زمین را تعریف می‌کند. خطوط قوی به وضوح بر مقطع فرمی سایه-روشن در برابر محیط طبیعی پیرامونش تاکید دارند. سطوح به واسطه هندسه‌ای که نور را منعکس می‌کنند مجسم شده‌اند. سایه کنج، شما را به درون فرا می‌خواند و از داخل منظره‌های بسیاری که از دیدن آن‌ها محروم شده‌ایم توسط خطوط ساده دیوارها و ستون‌ها شکل می‌گیرد.
مقاله‌های مرتبط:
یکی از عناصری که در کارهای بوتا به چشم می‌خورد، ترسیم ارتباطات توسط نورگیرهای سقفی پیوسته‌ای است که غالبا ساختمان را از طول به بخش‌هایی تقسیم می‌کند. این نور گیرها نه تنها نور دهی دارند بلکه وجود وقایع طبیعی مانند باران و برف را در فضای خارج نشان می‌دهند.
تاثیر تفکرات بوتا در مورد طراحی کلیسا را می‌توان در کارهای او به روشنی دید. از آن جمله تفکرات و گفته‌های بوتا می‌توان به جملات زیر اشاره کرد:
امروزه کلیسا فرصتی است استثنائی برا ی ساخت و تقویت فضایی که در آن زندگی می‌کنیم و نشانه‌ای تازه است برای آنچه که مردم منتظرش بودند.
کلیسا ایجاد مکث می‌کند، یک لحظه سکوت، فرصتی برای انعکاس و عبادت بشری که مواجه با تغییرات سریع و تناقض‌های شهرهای مدرن.
کلیسا ضرورتی است که نه تنها برای مومنان بلکه برای کسانی که ایمان ندارند یادآوری است برای تلفیق دوباره با گذشته.
مهم‌ترین اثر ماریو بوتا موزه هنرهای مدرن سانفرانسیسکو
این موزه یکی از بناهای مشهور ایالت متحده آمریکا است که توسط استاد بزرگ ماریو بوتا طراحی شده است. ساختمان زیبای این موزه که در شهر سان فرانسیسکو واقع شده، به عنوان یک منظر شهری فوق العاده و طرحی استثنایی در این شهر به شمار می رود. این ساختمان از سه بلوک مجزا تشکیل شده که حجمی بزرگ و قدرتمند را به نمایش می گزارد، و این در حالی است که نباید به سایت و ماهیت شهری آسیبی وارد کند. این موزه با متراژ ۱۸۵۰۰ مترمربع بین سال‌های ۱۹۸۹-۱۹۹۵ طراحی و اجرا شد.
سه اصل مهم در طراحی این موزه رعایت شده که شامل:
۱.روشنایی طبیعی: به رغم فرم کلی بنا که در منطقه‌ای نامطلوب از تغذیه نور طبیعی واقع شده، از پوسته‌ای شفاف در برخی قسمت‌های ساختمان جهت استفاده از نور طبیعی به کار رفته است.
معمار ماریو بوتا در سال ۱۹۴۳ در مندریزیو سوئیس متولد شد. وی یکی از دانشجویان برجسته مدرسه معماری تیچینو بوده و در رشته محاسبات ساختمان آموزش دیده است. ماریو بوتا همکاری با معماران به نام و مشهوری چون لوکوربوزیه در سال‌های ۱۹۶۵-۱۹۶۹ و لوئی کان در سال ۱۹۶۹ (یکی از مهم‌ترین اعضای مدرسه فنی سوئیس) را در کارنامه خود به ثبت رسانده است. ماریو بوتا یکی از اعضای مهم مکتب تیسینز بود که در همین راستا گرایش‌های فرمالیستی در یکسری خانه های ویلایی ساده و ظریف در کارهای او به چشم می‌خورد. نخستین کار وی خانه روحانی در ترتاکه (۱۹۶۱-۱۹۶۳) بود که از خود به یادگار گذاشت.
از ویژگی های بارز در طراحی‌های ماریو بوتا می‌توان به؛ دقت زیاد در توپوگرافی زمین و حساسیت به بوم‌گرایی، توجه به سادگی در انتخاب الگوهای معماری، گرایش به فرم‌های هندسی، تاکید بر مهارت‌های حرفه‌ای در اجرا، ایجاد فضای سایه-روشن در کارها، دعوت طبیعت به داخل ساختمان با استفاده ازفضای باز، تعبیه نورگیرهای مشابه در اکثر کارهای وی اشاره کرد.
هر زمان که ماریو بوتا منطقه‌ای را برای خانه‌ای جدید در نقطه‌ای بر می‌گزید، توجه شایانی به سایت مبذول می داشت و ملهم از علم ساکنین قدیمی آن نقطه می‌باشد. حتی اگر به طور اتفاقی با یک ساختمان که ماریو بوتا طراحی کرده است برخورد کنیم محال است به حس عمیق حاصل از نظم ترکیبی آن نبریم.
اگر از نقطه‌ای دورتر به کارهای بوتا نگاه کنیم خطوط هندسی را می‌بینیم که احجام اولیه را در مقابل منظره طبیعی پشت جدا می‌سازد و از حضوری خبر می‌دهد که هم غیر قابل انتظار است هم گذشته زمین را تعریف می‌کند. خطوط قوی به وضوح بر مقطع فرمی سایه-روشن در برابر محیط طبیعی پیرامونش تاکید دارند. سطوح به واسطه هندسه‌ای که نور را منعکس می‌کنند مجسم شده‌اند. سایه کنج، شما را به درون فرا می‌خواند و از داخل منظره‌های بسیاری که از دیدن آن‌ها محروم شده‌ایم توسط خطوط ساده دیوارها و ستون‌ها شکل می‌گیرد.
مقاله‌های مرتبط:
- موزه هنر سامسونگ لیوم سئول، موزه ای از سفال
- موزه گوگنهایم نیویورک، آخرین شاهکار فرانک لوید رایت
- موزه هنر میلواکی؛ پرنده ای سفید و باوقار
یکی از عناصری که در کارهای بوتا به چشم می‌خورد، ترسیم ارتباطات توسط نورگیرهای سقفی پیوسته‌ای است که غالبا ساختمان را از طول به بخش‌هایی تقسیم می‌کند. این نور گیرها نه تنها نور دهی دارند بلکه وجود وقایع طبیعی مانند باران و برف را در فضای خارج نشان می‌دهند.
تاثیر تفکرات بوتا در مورد طراحی کلیسا را می‌توان در کارهای او به روشنی دید. از آن جمله تفکرات و گفته‌های بوتا می‌توان به جملات زیر اشاره کرد:
امروزه کلیسا فرصتی است استثنائی برا ی ساخت و تقویت فضایی که در آن زندگی می‌کنیم و نشانه‌ای تازه است برای آنچه که مردم منتظرش بودند.
کلیسا ایجاد مکث می‌کند، یک لحظه سکوت، فرصتی برای انعکاس و عبادت بشری که مواجه با تغییرات سریع و تناقض‌های شهرهای مدرن.
کلیسا ضرورتی است که نه تنها برای مومنان بلکه برای کسانی که ایمان ندارند یادآوری است برای تلفیق دوباره با گذشته.
مهم‌ترین اثر ماریو بوتا موزه هنرهای مدرن سانفرانسیسکو
این موزه یکی از بناهای مشهور ایالت متحده آمریکا است که توسط استاد بزرگ ماریو بوتا طراحی شده است. ساختمان زیبای این موزه که در شهر سان فرانسیسکو واقع شده، به عنوان یک منظر شهری فوق العاده و طرحی استثنایی در این شهر به شمار می رود. این ساختمان از سه بلوک مجزا تشکیل شده که حجمی بزرگ و قدرتمند را به نمایش می گزارد، و این در حالی است که نباید به سایت و ماهیت شهری آسیبی وارد کند. این موزه با متراژ ۱۸۵۰۰ مترمربع بین سال‌های ۱۹۸۹-۱۹۹۵ طراحی و اجرا شد.
سه اصل مهم در طراحی این موزه رعایت شده که شامل:
۱.روشنایی طبیعی: به رغم فرم کلی بنا که در منطقه‌ای نامطلوب از تغذیه نور طبیعی واقع شده، از پوسته‌ای شفاف در برخی قسمت‌های ساختمان جهت استفاده از نور طبیعی به کار رفته است.
