آدم برفی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/11/28
- ارسالی ها
- 4,013
- امتیاز واکنش
- 9,544
- امتیاز
- 746
نشانگان توره (به انگلیسی: Tourette's syndrome) یک عارضه عصبی است که به وسیله ترکیبی از حرکات و صداهایِ ناخواسته که به آنها تیک (Tic) می‌گویند، توصیف می‌شود. حرکات کلیشه‌ای پریدن یا رقصیدن، بیش‌فعالی و اختلالات یادگیری علایم شاخص این نشانگانمحسوب می‌شوند. شروع این اختلال قبل از ۱۶۶ سالگی و معمولاً در ۵ سالگی است. تیک‌ها عموماً خطری برای سلامتِ عمومیِ فرد محسوب نمی‌شوند، هر چند تیک‌های حرکتی مانند تکان دادن سَر می‌تواند دردناک باشد. با این وجود، کودکان و بزرگ‌سالانی که دچار نشانگان توره هستند، ممکن است مشکلاتی مانند دوری از جامعه، خجالت و کمبود اعتمادبه‌نفس را تجربه کنند.
تیک‌ها می‌توانند به صورت‌های زیر باشند:
صوتی: مانند خرخر کردن، سرفه کردن یا کلمات را بلند گفتنجسمی (حرکتی): مانند تکان دادن سر یا بالا و پایین پریدن
یا
ساده: انجام یک حرکت کوچک یا یک صدا درآوردنپیچیده: انجام یک سِری حرکات جسمی یا گفتن یک عبارت طولانی
نام‌ها
نام‌های دیگر این عارضه، نشانگان ژیل دولا توره (Gilles de la Tourette syndrome)، جی‌تی‌اس (GTS) یا اختلال توره (Tourette's disorder) هستند. نام این نشانگان از نام ژرژ ژیل دولا توره گرفته شده‌است. ژیل دولاتوره فردی بود که این اختلال را نخستین بار در سال ۱۸۸۵ تعریف نمود. وی در این زمان در کلینیک سالپتریرپاریس زیر نظر شارکو مشغول تحصیل بود. در متون فارسی به خاطر عدم آشنایی با تلفظ فرانسوی نام‌ها اغلب نام این اختلال را اشتباهاً سندرم ژیل دولاتورت یا اختلال تورت نوشته‌اند.
ملاک‌های تشخیصی
وجود تیک‌های حرکتی متعدد و وجود یک یا چندتیک صوتی که زمانی در طول بیماری وجود داشته‌اند. البته لزومی نیست که این تیک‌ها به صورت همزمان با یکدیگر مشاهده شوند.تیک‌های مذکور، به طور مکرر در ضمن روز ظاهر می‌شوند و معمولاً ماهیت حمله‌ای دارند. این وضعیت تقریباً هر روز و متناوباً برای مدت بیش از یک سال به چشم می‌خورد.محل تشریحی تیک‌ها، تعداد و فرکانس آنها و همین‌طور پیچیدگی و شدتشان در طول زمان تغییر پیدا می‌کند.سن شروع این اختلال حتماً قبل از ۲۱ سالگی است. [در کتاب آکسفورد، شروع قبل از ۱۶ سالگی و معمولاً در ۵ سالگی عنوان شده‌است.]وقوع اختلال منحصراً در جریان مسمومیت با مواد مؤثر بر روان یا بیماری‌های شناخته شده سلسله اعصاب مرکزی مثل کره هانتینگتون و آنسفالیت بعد از عفونتویروسی نیست.
همه گیرشناسی
شیوع نوع افروخته و شکوفان این اختلال حداقل ۱ در ۲۰۰۰ (یعنی ۰/۰۵ درصد) تخمین زده شده‌است. اما اگراختلال توره و تیک‌های متعدد جزئی را از یک طیفژنتیک محسوب کنیم، بر پایه برخی مطالعات شیوع اختلال به ۱ در ۲۰۰ تا ۳۰۰۰ هم خواهد رسید. نسبت ابتلا مرد به زن در این اختلال حدود ۳ بر ۱ است و به نظر می‌رسد پسرهای مادران مبتلا به اختلال تورت در بالاترین خطر ابتلا به بیماری قرار دارند. ممکن است بین اختلال توره و اختلال بیش‌فعالی همراه با کمبود توجه و اختلال وسواسی جبری رابـ ـطه‌ای وجود داشته باشد.
سبب‌شناسی
این اختلال اساساً یک اختلال عضوی است. بستگان بیمار مبتلا به این اختلال در خطر بیشتری برای ابتلا به آن و نیز برای ابتلا به یک اختلال تیک دیگر هستند. بنابه نظر برخی محققین این اختلال به صورت اتوزومی غالب به ارث می‌رسد. تغییرات الکتروانسفالوگرافی غیراختصاصی در ۱۰ تا ۶۵ درصد بیماران دیده می‌شود و در مطالعه مغز با سی تی اسکن در ۱۰۰ درصد بیماران نوعی نابهنجاری غیراختصاصی وجود دارد. قرائنی مبنی بر بی‌نظمیدوپامین مرکزی نیز گزارش شده که برخی از منافع حاصله از داروهای ضد دوپامین مثل هالوپریدول و برخی دیگر از تشدید علایم یا زمینه سازی برای ابتلا بدان با داروهای محرک دوپامینرژیک بدست آمده‌اند.
تیک‌ها می‌توانند به صورت‌های زیر باشند:
صوتی: مانند خرخر کردن، سرفه کردن یا کلمات را بلند گفتنجسمی (حرکتی): مانند تکان دادن سر یا بالا و پایین پریدن
یا
ساده: انجام یک حرکت کوچک یا یک صدا درآوردنپیچیده: انجام یک سِری حرکات جسمی یا گفتن یک عبارت طولانی
نام‌ها
نام‌های دیگر این عارضه، نشانگان ژیل دولا توره (Gilles de la Tourette syndrome)، جی‌تی‌اس (GTS) یا اختلال توره (Tourette's disorder) هستند. نام این نشانگان از نام ژرژ ژیل دولا توره گرفته شده‌است. ژیل دولاتوره فردی بود که این اختلال را نخستین بار در سال ۱۸۸۵ تعریف نمود. وی در این زمان در کلینیک سالپتریرپاریس زیر نظر شارکو مشغول تحصیل بود. در متون فارسی به خاطر عدم آشنایی با تلفظ فرانسوی نام‌ها اغلب نام این اختلال را اشتباهاً سندرم ژیل دولاتورت یا اختلال تورت نوشته‌اند.
ملاک‌های تشخیصی
وجود تیک‌های حرکتی متعدد و وجود یک یا چندتیک صوتی که زمانی در طول بیماری وجود داشته‌اند. البته لزومی نیست که این تیک‌ها به صورت همزمان با یکدیگر مشاهده شوند.تیک‌های مذکور، به طور مکرر در ضمن روز ظاهر می‌شوند و معمولاً ماهیت حمله‌ای دارند. این وضعیت تقریباً هر روز و متناوباً برای مدت بیش از یک سال به چشم می‌خورد.محل تشریحی تیک‌ها، تعداد و فرکانس آنها و همین‌طور پیچیدگی و شدتشان در طول زمان تغییر پیدا می‌کند.سن شروع این اختلال حتماً قبل از ۲۱ سالگی است. [در کتاب آکسفورد، شروع قبل از ۱۶ سالگی و معمولاً در ۵ سالگی عنوان شده‌است.]وقوع اختلال منحصراً در جریان مسمومیت با مواد مؤثر بر روان یا بیماری‌های شناخته شده سلسله اعصاب مرکزی مثل کره هانتینگتون و آنسفالیت بعد از عفونتویروسی نیست.
همه گیرشناسی
شیوع نوع افروخته و شکوفان این اختلال حداقل ۱ در ۲۰۰۰ (یعنی ۰/۰۵ درصد) تخمین زده شده‌است. اما اگراختلال توره و تیک‌های متعدد جزئی را از یک طیفژنتیک محسوب کنیم، بر پایه برخی مطالعات شیوع اختلال به ۱ در ۲۰۰ تا ۳۰۰۰ هم خواهد رسید. نسبت ابتلا مرد به زن در این اختلال حدود ۳ بر ۱ است و به نظر می‌رسد پسرهای مادران مبتلا به اختلال تورت در بالاترین خطر ابتلا به بیماری قرار دارند. ممکن است بین اختلال توره و اختلال بیش‌فعالی همراه با کمبود توجه و اختلال وسواسی جبری رابـ ـطه‌ای وجود داشته باشد.
سبب‌شناسی
این اختلال اساساً یک اختلال عضوی است. بستگان بیمار مبتلا به این اختلال در خطر بیشتری برای ابتلا به آن و نیز برای ابتلا به یک اختلال تیک دیگر هستند. بنابه نظر برخی محققین این اختلال به صورت اتوزومی غالب به ارث می‌رسد. تغییرات الکتروانسفالوگرافی غیراختصاصی در ۱۰ تا ۶۵ درصد بیماران دیده می‌شود و در مطالعه مغز با سی تی اسکن در ۱۰۰ درصد بیماران نوعی نابهنجاری غیراختصاصی وجود دارد. قرائنی مبنی بر بی‌نظمیدوپامین مرکزی نیز گزارش شده که برخی از منافع حاصله از داروهای ضد دوپامین مثل هالوپریدول و برخی دیگر از تشدید علایم یا زمینه سازی برای ابتلا بدان با داروهای محرک دوپامینرژیک بدست آمده‌اند.
