آدم برفی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/11/28
- ارسالی ها
- 4,013
- امتیاز واکنش
- 9,544
- امتیاز
- 746
نشانگان منییر (به انگلیسی: Meniere syndrome يا Ménière's disease MD)) شایع‌ترین علت سرگیجه واقعی می‌باشد که در فرم کلاسیک خود با حملات سرگیجه تکرار شونده، وزوز گوش و کاهش شنوایی حسی - عصبی و احساس پری و افزایش فشار در گوش در تظاهر می‌یابد. این بیماری، بیماری گوش داخلی است که در آن افزایش فشار مایع اندولنف را داریم. حملات سرگیجه حداقل بیست دقیقه طول می‌کشد و اغلب با تهوع و استفراغ توأم است. بیمار نیستاگموس عرضی یا عرضی-چرخشی دارد. این بیماری اولین بار توسط دکتر پروسپر مینیر ((Prosper Ménière) در سال ۱۸۶۱ توصیف گردید.[۱][۲] شیوع ان ۰٫۳ تا ۱٫۹ در هر ۱۰۰۰۰ نفر است و زنان بسیار بیشتر از مردان به ان مبتلا می‌گردنند.[۳] بیشترین شیوع در ۴۰ تا ۶۰۰ سالگی است.[۴]
علت
علت این بیماری ناشناخته است اما ممکن است با هیدروپس اندولنفاتیک مرتبط باشد
علایمسرگیجه با دوره‌های تکرارشونده سرگیجه بطور ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، ناتوان‌کننده، به مدت چند دقیقه تا چند ساعت و معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت طول می‌کشدکاهش شنوایی، کاهش شنوایی بویژه در اوایل شروع بیماری بصورت نوسانی است سرانجام بسیاری از بیماران درجاتی از کاهش شنوایی را تجربه می‌کند.وزوزگوش می‌تواند با حس نجوا، زنگ‌زنگ، همهمه، غرش باشد.احساس پری و فشار در گوش
علایم بالینی معمولاً یکطرفه می‌باشند. دست کم در مراحل اولیه بیماری، در فواصل حملات و در دوره‌های عاری از بیماری، شنوایی اغلب به سطوح طبیعی بازگشته و وزوز گوش نیز بهبودی می‌یابد ولی در نهایت ناشنوایی یکطرفه شدید حلزونی و وزوز پایا حاصل می‌گردد.[۱]
درمان بیماری
علائم بیماری در ۹۰–۷۵٪ بیماران با دارو قابل کنترل یا تخفیف است. درمان با استفاده از داروهایی مانند متوکلوپرامید، پرومتازین، دیمن هیدرینات، بتاهیستین،کلونازپام و... قابل کنترل است. برای درمان منییر علاوه بر درمان علامتی لازم است بیمار رژیم غذایی کم نمک و کم چرب داشته باشد. داروهایی که دفع ادرار را افزایش می‌دهند مانند استازولامید نیز برای درمان این بیماری سودمند است. بیماران سندرم منییر غیرقابل کنترل با دارو، تحت عمل جراحی دکمپرسیون ساک آندولنفاتیک قرار می‌گیرند.
علت
علت این بیماری ناشناخته است اما ممکن است با هیدروپس اندولنفاتیک مرتبط باشد
علایمسرگیجه با دوره‌های تکرارشونده سرگیجه بطور ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، ناتوان‌کننده، به مدت چند دقیقه تا چند ساعت و معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت طول می‌کشدکاهش شنوایی، کاهش شنوایی بویژه در اوایل شروع بیماری بصورت نوسانی است سرانجام بسیاری از بیماران درجاتی از کاهش شنوایی را تجربه می‌کند.وزوزگوش می‌تواند با حس نجوا، زنگ‌زنگ، همهمه، غرش باشد.احساس پری و فشار در گوش
علایم بالینی معمولاً یکطرفه می‌باشند. دست کم در مراحل اولیه بیماری، در فواصل حملات و در دوره‌های عاری از بیماری، شنوایی اغلب به سطوح طبیعی بازگشته و وزوز گوش نیز بهبودی می‌یابد ولی در نهایت ناشنوایی یکطرفه شدید حلزونی و وزوز پایا حاصل می‌گردد.[۱]
درمان بیماری
علائم بیماری در ۹۰–۷۵٪ بیماران با دارو قابل کنترل یا تخفیف است. درمان با استفاده از داروهایی مانند متوکلوپرامید، پرومتازین، دیمن هیدرینات، بتاهیستین،کلونازپام و... قابل کنترل است. برای درمان منییر علاوه بر درمان علامتی لازم است بیمار رژیم غذایی کم نمک و کم چرب داشته باشد. داروهایی که دفع ادرار را افزایش می‌دهند مانند استازولامید نیز برای درمان این بیماری سودمند است. بیماران سندرم منییر غیرقابل کنترل با دارو، تحت عمل جراحی دکمپرسیون ساک آندولنفاتیک قرار می‌گیرند.
