نقاشی لبخند ژکوند اسرارآمیزترین اثر و شاهکار هنری در دنیای پررمز و راز نقاشی است. خالق این اثر لئورناردو داوینچی یکی از نخبگان و اساتید طراز اول هنر نقاشی و طراحی است. اخیرا پژوهشگران با استفاده از نوعی باکتری مبادرت به خلق مجدد این اثر کرده و از روی آن یک کپی شگفتآور ترسیم کردهاند.
نقاشی لبخند ژکوند یا مونالیزا پرترهای سحرآمیز است. بسیاری از هنرمندان به امید ارائه اثری هم شان این شاهکار، سعی کردند پالت رنگ را در دست گرفته و تمامی هنر خود را در ترکیب رنگ ها به نمایش بگذارند، اما تمامی تلاشهایی که در طول تاریخ هنر در این زمینه صورت گرفت عبث و بیهوده بودند. مونالیزا تکرار شدنی نیست. با این وجود گروهی دیگر که سررشته ای از هنر ندارند به این اثر و کپی برداری از آن علاقمند شدند. این بار نوبت به پژوهشگران رسید تا این اثر را کپی برداری کنند؛ آن هم نه با رنگ، بلکه با چفت و بست میلیونها باکتری در کنار یکدیگر!
به نظر شما چه تعداد باکتری باید در کنار هم قرار بگیرند تا بتوانند لبخند را بر چهره مونالیزا ثبت کنند و یک کپی قابل قبول از آن ارائه دهند؟ به یقین میلیونها باکتری برای خلق مجدد این اثر لازم خواهد بود. پژوهشگران دانشگاه رم در جهت تقلید از استاد داوینچی، سلول های گونه ای از باکتری موسوم به Escherichia coli را با استفاده از تکنیک های مهندسی ژنتیک تغییر دادند و به این باکتری دو ویژگی که مورد نیاز آنها بود را اضافه کردند. از یک سرعت شنا کردن را در آن افزایش دادند و از سوی دیگر حساسیت این باکتری به نور ارتقا پیدا کرد.
شاید برای بسیاری از شما این سوال پیش بیاید که چرا باید پژوهشگران انرژی خود را با چنین کارهایی تلف کنند. اما اینگونه نیست، برای محققان فرآیند کنترل باکتری ها با استفاده از نور دارای اهمیت بالایی است و می تواند نوید بخش پیشرفت های ارزشمندی در دنیا پزشکی و سلامت باشد. بطور کلی فرایند کنترل باکتری با استفاده از نور که فوتوکینس نام دارد، از مدتها پیش در میان محققان شناخته شده است. تکمیل این فرآیند می تواند رهگشای ساخت دیوایس های میکروسکوپی با قابلیت حمل و نقل باشد.
نقاشی لبخند ژکوند یا مونالیزا پرترهای سحرآمیز است. بسیاری از هنرمندان به امید ارائه اثری هم شان این شاهکار، سعی کردند پالت رنگ را در دست گرفته و تمامی هنر خود را در ترکیب رنگ ها به نمایش بگذارند، اما تمامی تلاشهایی که در طول تاریخ هنر در این زمینه صورت گرفت عبث و بیهوده بودند. مونالیزا تکرار شدنی نیست. با این وجود گروهی دیگر که سررشته ای از هنر ندارند به این اثر و کپی برداری از آن علاقمند شدند. این بار نوبت به پژوهشگران رسید تا این اثر را کپی برداری کنند؛ آن هم نه با رنگ، بلکه با چفت و بست میلیونها باکتری در کنار یکدیگر!
به نظر شما چه تعداد باکتری باید در کنار هم قرار بگیرند تا بتوانند لبخند را بر چهره مونالیزا ثبت کنند و یک کپی قابل قبول از آن ارائه دهند؟ به یقین میلیونها باکتری برای خلق مجدد این اثر لازم خواهد بود. پژوهشگران دانشگاه رم در جهت تقلید از استاد داوینچی، سلول های گونه ای از باکتری موسوم به Escherichia coli را با استفاده از تکنیک های مهندسی ژنتیک تغییر دادند و به این باکتری دو ویژگی که مورد نیاز آنها بود را اضافه کردند. از یک سرعت شنا کردن را در آن افزایش دادند و از سوی دیگر حساسیت این باکتری به نور ارتقا پیدا کرد.
شاید برای بسیاری از شما این سوال پیش بیاید که چرا باید پژوهشگران انرژی خود را با چنین کارهایی تلف کنند. اما اینگونه نیست، برای محققان فرآیند کنترل باکتری ها با استفاده از نور دارای اهمیت بالایی است و می تواند نوید بخش پیشرفت های ارزشمندی در دنیا پزشکی و سلامت باشد. بطور کلی فرایند کنترل باکتری با استفاده از نور که فوتوکینس نام دارد، از مدتها پیش در میان محققان شناخته شده است. تکمیل این فرآیند می تواند رهگشای ساخت دیوایس های میکروسکوپی با قابلیت حمل و نقل باشد.