نقد و بررسی بازی Star Wars: Battlefront I

[Maedeh.z]

نقد و بررسی Star Wars: Battlefront II

"به قلم محمد تقوی"

سقوط امپراتوری ستارگان

همیشه وقتی با بازی‌هایی متعلق به فرنچایزهای مدیوم‌های دیگر مواجه می‌شوم به خصوص اگر متعلق به فرنچایز بزرگی مثل Star Wars باشد، پرسشی در ذهنم خطور می‌کند. حتی اگر بازی شاهکاری تاریخی نباشد، آیا استفاده از این اسم و رسم فایده‌ای برای بازی و حتی آن فرنچایز داشته است؟ و خب بعد از بسته شدن لوکاس آرتز، دیزنی که پیش از این به کل در صنعت بازی‌ها شکست خورده، تصمیم می‌گیرد همکاری برای بسط دنیایش به تمام مدیوم‌ها از جمله بازی‌ها بکند و EA، شرکتی با بودجه بسیار و قدرت تبلیغاتی فوق‌العاده، انتخابی منطقی به نظر می‌رسد. دو غول دنیای سرگرمی همسو می‌شوند و در قدم اول، در بازسازی یکی از عناوین محبوب‌تر دنیای Star Wars یعنی Battlefront، با مقبولیت نصفه‌ای روبرو می‌شود. با وجود انتقاداتی مثل نبود بخش داستانی و بخش چند نفره‌ی سطحی، فروش فوق العاده‌ی بازی ساخت نسخه‌ی دوم را هم تضمین می‌کند؛ جایی که منطقا باید با یک بازی پخته‌تر روبرو باشیم که مشکلات قبلی را می‌زداید و اثری در خور نام Star Wars تحویل می‌دهد.

روی کاغذ همه چیز خوب به نظر می‌رسد. داستان توسط استودیوی Motive کار می‌شود که می‌خواهد داستانی غنی را در عین متصل کردن سه گانه‌ی قدیمی و جدید روایت کند. در مقابل با DICEـی روبروییم که Battlefieldهایش همیشه ذکر خیر مولتی‌پلیربازها بوده و جزو استودیوهای قابل اعتنای EA است و خب جنگ‌های چند نفره‌ی Battlefront حتی در آن بازی‌های قدیمی که توسط Pandemic ساخته شدند، ستون اصلی سری بوده و DICE پرتجربه می‌تواند با تیم خلاقش، یک تجربه‌ی چند نفره‌ی درست حسابی عرضه کند. اما همه‌ی این کاغذنویسی‌ها را مچاله کنید، چون اوضاع Battlefront آشفته‌تر از این حرفهاست.

از داستانی شروع می‌کنیم که قرار بود تجربه‌ای متفاوت تحویل دهد. در شرایطی که بازی‌های DICE فاقد بخش تک‌نفره‌ای جذاب و به یادماندنی‌اند، وظیفه‌ی ساخت چنین بخشی برای استودیویی مثل Motive، استودیویی با نیروهای تازه و متخصص در ساخت کمپین‌های تک‌نفره وجهه‌ای جذاب به پروژه می‌داد. اما در نگاه کلی و پس از به پایان رساندن داستان، حس کلی‌ام را می‌توانم در این خلاصه کنم که کمپین بازی چیزی شبیه Call of Dutyهای ضعیف‌تر مثل Ghost است، و حتی شاید از آن هم بدتر. باز هم با همان داستان کلیشه‌ای خیر و شر و مجادلات خانوادگی روبروییم. باز هم با همان موسیقی‌ که به همت "جان ویلیامز" ذره‌ای از عظمتش کم نمی‌شود اما هیچ عنصری به داستان اضافه نمی‌کند طرفیم. باز هم همان لوکیشن‌هایی که چندین دفعه در Star Wars دیده‌ایم و در موردشان خوانده‌ایم، ماموریت‌های عاری از خلاقیت و پایانی فراموش شدنی.

داستان بازی حول شخصیتی جدید به اسم "آیدن ورسیو" (Iden Versio) می‌چرخد. آیدن عضو جوخه‌ی آتش امپراتوری است و تلاش می‌کند پس از سقوط Death Star دوم، امپراتوری از هم پاشیده شده را نجات دهد تا جایی که سوال‌های کلیشه‌ای ظاهر می‌شوند، آیا امپراتوری کار درستی می‌کند؟ آیا او جبهه‌ی اشتباه را انتخاب نکرده؟ ایکاش این سوال‌ها صرفا پرداخت می‌شدند، اما همگی در یک ثانیه ارائه و رها می‌شوند! به همین سادگی! هیچ کدام از شخصیت‌های خلق شده پرداخت درست و حسابی ندارند و انگیزه‌ی هیچ کدام مشخص نیست. هیچ خط داستانی برای بازی تعیین نشده و رخدادها بدون ترتیب خاصی جلو می‌روند. معتقدم 70% ماموریت‌های بازی در یک اثر دیگر احتمالا حکم ماموریت فرعی پیدا می‌کردند و این مسئله به کل اهمیت پیشروی در کمپین را برای گیمر کمرنگ می‌کند. چرا؟ چون نقشه‌ چند نفره‌ی این بخش ساخته شده و به دلیل وقت کم، فرصتی برای خلق محیط‌های جدید نمانده و با صرف استفاده از نقشه‌ی مولتی‌پلیر، بخش تک‌نفره را ساخته‌اند! انگار که بخش تک‌نفره همان آنلاین با تعدادی هوش مصنوعی است، همان کاری که DICE همیشه می‌کند و در اینجا با دستپخت Motive شاهدش هستیم.

مشکل اینجاست که این ماموریت‌ها حتی طراحی هیجان‌انگیزی نیز ندارند. در همان Ghosts، می‌توانم تعدادی از مراحل را به راحتی مثال بزنم که اگر نه بهترین اما به اندازه‌ی کافی درگیر کننده بودند تا یک شمایی کلی از بازی در ذهنم ایجاد شود. اما اهداف و پیشروی که در کمپین Battlefront 2 می‌بینیم در مقابل شاهکارهای طراحی در شوترهای این چند وقت اخیر مثل Wolfenstein II و Titanfall 2 مثل صحبت از عظمت خورشید و زمین است! به جز دو مرحله که در انتهای بازی ظاهر می‌شوند، ماموریت‌های بازی به راحتی به دو دسته‌ی "برو آنجا و این چند نفر را بکش" یا "از این نقطه دفاع کن" (که عملا همان اولی است فقط محدودیتی برای تعداد دشمن نمی‌گذارد!) تقسیم می‌شوند و هیچ رخداد یا تغییر ماهیتی در آن‌ها رخ نمی‌دهد. خبری از ست‌پیس‌ و یا رخدادهای اسکریپت‌ شده‌تر هم نیست.

در این میان تلاش برای تنوع دادن قابل تقدیر است اما ماهیت این تنوع مشکلی را حل نمی‌کند. مثلا تعدادی از مراحل به نبرد فضایی می‌گذرد که در کل هیجان انگیزترین بخش‌های Battlefront 2 را تشکیل می‌دهد اما مسئله‌ی کشدار بودن این صحنه‌ها و باز هم همان طراحی تکراری شور و اشتیاق این مراحل را کم می‌کند. یا چهار تا از مراحل شما را در نقش قهرمانانی مثل لوک اسکای واکر یا هان سولو می‌گذارد اما این فصول به قدری فن سرویس گون و بی‌ذوق طراحی شده‌اند که حال آدم را بهم می‌زنند، مشکلی که کل داستان را گرفته، نه فقط یکی دو مرحله. مشکل کنترل قهرمانان هم معظلی بزرگ است، مثلا لوک با شمشیر لیزری‌اش بیشتر شبیه شوتر‌ها کنترل می‌شود تا یک هک اند اسلش با کمبوهای مختلف، مشکلی که در نسخه‌ی اصلی هم بود و برطرف نشده.

این مشکل کنترل بی‌فایده‌ی قهرمانان در بخش چند نفره هم به معضلی اساسی تبدیل می‌شود. بازی در نقش قهرمانان در یکی از مدهای بازی، Heroes & Villains عنصر لـ*ـذت بخش و فانتزی جدال قهرمانان اعصار مختلف و دیدن رویارویی‌های فانتزی مثل مجادله‌ی ری و دارث ویدر و یا نبرد لوک و دارث ماول را تبدیل به بدترین مود بازی می‌کند! تا جایی که ترجیح دادم به قهرمانان شوتر محورتری مثل "بوبا فت" پناه ببرم تا لااقل مفیدتر بازی کنم. از بین باقی مدهای Battlefront 2 هم مد نبردهای فضایی یا Starfighter Assault شاید تنها مد جذاب و متعادل بازی است که مشکل طراحی در آن کمتر به چشم می‌خورد؛ جایی که دو تیم 10 به 10 در شرایط حمله-دفاع روبروی هم قرار می‌گیرند. مود Blast یا همان Team Deathmatch نیز بیش از حد معمولی و بی‌روح ساخته شده و مدهای دیگر یعنی Galactic Assault و نسخه‌ی کوچک‌ترش Strike عملا ساختار ماموریت محور مشابهی دارند بدین شکل که چندین ماموریت به هر دو تیم داده می‌شود، ماموریت‌هایی مثل دفاع از یک نقطه و یا حمله به آن، جابجایی اطلاعات و چنین ماموریت‌های روتینی که کم در بازی‌هایی مثل Battlefield ندیده‌ایم البته با کیفیت بسیار بهتر.

اما تمام این مدها ذاتا از چند مشکل رنج می‌برند که ارزش‌های بخش مولتی‌پلیر را پایین آورده. یکی بحث تعادل است؛ اتفاقاتی مثل بازگشت روند بازی و پیروزی تیم بازنده و یا حوادث غیرقابل‌پیش‌بینی و دراماتیک خیلی کم اتفاق می‌افتد و من به راحتی می‌توانستم برنده‌ی بازی را از همان یکی دو دقیقه‌ی ابتدایی حدس بزنم. نکته‌ی دوم اینکه استفاده از واحدهای مخصوص مثل قهرمانان نه تنها سخت است بلکه به شدت ناامیدکننده هم هست. بگذارید پروسه‌ی انتخاب یک قهرمان را شرح دهم: هر عملی که شما در یک مسابقه انجام می‌دهید امتیازاتی برای شما خواهد داشت، وقتی این امتیاز به حد مورد نظر برسد، قابلیت استفاده از وسایل جنگی مثل انواع Starfighterها و یا قهرمان‌ها باز می‌شود.

مشکل اینجاست که میزان امتیاز مورد نیاز برای گرفتن یک قهرمان به حدی زیاد است که بعید است بازیکنان متوسط رو به پایین فرصت استفاده از آن‌ها را داشته باشند. بدتر اینکه وقتی هم به آن برسند، احتمالا بازیکنان بهتر آن شخصیت را برداشته و قفل است؛ و خب اگر هم بتوانید قهرمان مورد علاقه‌تان را بردارید، کنترل سخت و خشک‌شان کاری می‌کند که قید آن‌ها را بزنید! از آن طرف گان‌پلی و شوتینگ بازی که اتفاقا یکی از بخش‌های خوب بازی است، در بلندمدت به شدت معمولی و خسته کننده می‌شود. دلیلش این است که کار با اسلحه‌ها عموما بیش از حد تکراری می‌شوند و محدود بودنشان، واقعا جایی برای ارفاق نمی‌گذارد. این مشکلی است که نه فقط مولتی‌پلیر بلکه تمام بخش‌های بازی را گرفته و حتی جریان بازی را خسته کننده می‌کند.

از آن طرف وقتی از مبارزه خارج می‌شویم سیستمی آشفته، شلوغ و در یک کلام افتضاح برای پیشرفت شخصیت‌ها تدارک دیده شده که وابستگی‌اش به لوت‌باکس‌ها را به شدت احمقانه و غیر قابل دفاع نشان می‌دهد. قضیه از این قرار است که هر شخصیت توسط کارت‌ها قابل ارتقا است. حال این کارت‌ها از دو طریق به دست می‌آیند، یا با خرید لوت‌باکس‌ها و یا ساختنشان. حالا میزان پولی که برای خرید یک لوت‌باکس که شانس ارائه‌ی یک کارت خوب را به شما بدهد 4000 تاست اما میزان پولی که از هر مسابقه به دست می‌آورید فارغ از برد و باخت، 200 تا! قضیه جایی بدتر می‌شود که تعدادی از قهرمانان قفل‌اند و از آن طرف کارت‌هایی مثل ایموت (انیمیشن‌های مختلف و اضافی که حین نبرد قابل اجرا هستند) کاملا بی‌فایده‌اند و به این ترتیب کارت‌هایی می‌گیرید برای شخصیت‌هایی که قفل‌اند و نمی‌توانید استفاده کنید، کارت‌های به درد نخوری می‌گیرید که هیچ تاثیری در گیم پلی ندارند و کارت‌هایی می‌گیرید که هیچ چیز را عوض نمی‌کنند!.

با یک تخمین و با وجود حرکت‌هایی مثل کاهش میزان پول خرج کردن از سوی EA، حداقل 20 ساعت بازی خالص در بخش چند نفره نیاز است تا تمام قهرمانان باز شوند و ارتقایشان هم خدا داند! از طرفی می‌توانید با واحد ساخت (تعداد واحد‌های مورد استفاده در بازی به شدت زیادند و این خودش هم یک نکته‌ی منفی دیگر)، کارت‌ها را بسازید اما گیر آوردن این واحد ساخت هم با لوت‌باکس است و میزان دریافتی از هر کدام بسیار کم. اشتباه این است که سیستم پیشرفت در بازی از بنیان مشکل دارد و تغییرات کوچک هیچ کمکی به به مخاطب ناراضی نمی کند. پول‌های واقعی هم که در مقطعی قابل دسترسی بود هم صرفا به باز کردن بیشتر تعداد لوت‌باکس‌ها کمک می‌کند و ممکن است باز هم کارت‌های به درد نخور گیر گیمر بیاید! صرفا فرض کنید 100 دلار مازاد بر بازی خرج کرده باشید و هنوز شخصیت مورد علاقه‌تان کاملا ارتقا پیدا نکرده باشد!

در مورد گرافیک هم با اینکه در نگاه اول شاهد جلوه چشم‌نوازی هستیم اما با تجربه بیشتر متوجه می‌شویم که بازی در بخش گرافیک نیز کمتر از انتظار ظاهر شده است. در کنار محیط‌های خیره‌کننده و پرجزئیات، طراحی بد برخی شخصیت‌ها به خصوص لوک در کات سین‌ها نافرم و عجیب است؛ گاهی تکسچری ضعیف ظاهر می‌شود و بعضی اوقات نورپردازی افت می‌کند اما به طور کلی تجربه‌ی گرافیکیBattlefront 2 می‌تواند نکته‌ی مثبتی باشد در میان دریایی از منفی‌ها. از آنسو صداگذاری مثل همیشه دقیق کار شده و موسیقی هم زحمتی به خود نمی‌دهد و همان نوای جادویی جان ویلیامز را اما با درخششی کمتر تکرار می‌کند.

بازبینی تصویری

گرافیکی که گاه بسیار زشت می‌نماید!

قهرمانانی که بی‌فایده مبارزه می‌کنند!

شخصیت‌هایی که بی‌هیچ دلیلی حضور دارند!

محیط‌هایی که بزرگ می‌نمایند اما به هنگام خروج از مسیر بشدت خطی هشدار می‌دهند!

دشمنانی به راحتی و بدون هیچ هوشی در تیررس شما قرار می‌گیرند!

و لوت‌باکس‌هایی که معمولا هیچ پیامد ارزشمندی ندارند!

نکات مثبت

حالت Starfighter Assault

گان‌پلی بازی

سطح گرافیکی بازی قابل قبول است

حس و حال جهانِ Star War گاهی اوقات زنده می‌شود

نکات منفی

بخش تکنفره و داستانی بشدت خسته کننده

پرداخت ناکافی به داستان و روایت سرسری و عجولانه

حالت‌های آنلاین بازی فاقد جذابیت و بالانس هستند

طراحی بسیار غیرمنطقی نیروهای مختلف

سیستم پیشرفت فوق افتضاح

کنترل نامناسب قهرمانان تمام جذابیت ظاهر شدن در نقش‌شان را از بین می‌برد

لوت‌باکس، لوت‌باکس، لوت‌باکس!

سخن آخر

من هیچگاه نمی‌خواهم یک بازی بد ظاهر شود و یا ناموفق باشد اما Battlefront 2 شرمساری بزرگی است که نام Star Wars را برای فروش بیشتر یدک می‌کشد. حتی اگر طرفدار دوآتشه‌ی Star Wars باشید، سمت Battlefront 2 نروید چراکه اثری است توخالی و خسته‌کننده که تنها برای سودآوری EA از یک فرنچایز بزرگ ساخته شده و هیچ سلیقه و درکی از دنیایی که می‌خواهد به تصویر بکشد ندارد.