جامعه ایرانی نگاه مزاحم

[Hima]

‍ #شهر_فرنگ

⭕️ نگاه مزاحم

زل‌ زدن به افراد در مکان‌های عمومی به دلایل مختلف از جمله ظاهر متفاوت (ناشی از فقر، ناتوانی جسمی، نژاد متفاوت، پوشش متفاوت) در همه‌ی کشورها عملی نامناسب است چرا که باعث ایجاد احساس عدم امنیت در شخص می‌شود. اگر زل زدن در راستاي ايجاد مزاحمت (harassment) باشد، در صورت تکرار و اثبات، فرد خاطی ممکن است مجرم شناخته شود.

در شهرهایی از آمریکا که مهاجر‌پذیرتر هستند در یک مکان عمومی مانند مترو افراد با نژادهای مختلف، زبان متفاوت و پوشش‌هایی گاه نه چندان معمول حضور دارند. لازمه تعامل امن برای همه افراد جامعه رعایت قانون نانوشته‌ «زل‌نزدن» است. در چنین شهرهایی والدین سختگیرانه زل‌نزدن به افراد در مکان‌های عمومی یا خصوصی را به کودکانشان می‌آموزند تا محیط کار و شهر، محیطی امن برای همگان باشد. گاهی اگر از نگاه مزاحم کسی در مکانی عمومی ناراحت شوند ممکن است خیلی راحت به وی تذکر دهند. برخی حتی در حین صحبت کردن با یک دوست یا همکار، بخصوص در محیط‌های کاری، قانون «زل‌نزدن» را رعایت می‌کنند و نگاهشان را به چشمانتان يا بدنتان نمی‌دوزند.

در سایر ایالت‌ها مخصوصا ایالت‌های مرکزی که غالب سکنه آمریکایی‌های سفیدپوست و گاهی اوقات متعصب هستند و خبری از آن تنوع نژاد و پوشش نيست، نگاه‌های کنجکاوانه و آزاردهنده شیوع بیشتری دارد. در یکی از سفرها به این ایالت‌های مرکزی، با چند تن از دوستان حلقه‌ای در پارکینگ تشکیل داده بودیم و به زبان فارسی در مورد سفرمان صحبت می‌کردیم که ناگهان دختر کوچکی که با مادرش از همان نزدیکی می‌گذشت دستش را جدا کرد و به سمت ما که ظاهر متفاوتی هم داشتیم دوید و از ما پرسید: «شما چرا به زبان دیگری سخن می‌گویید؟».

تعامل امن و بدون مزاحمت با هم‌وطنان درمحیط‌های کاری و اجتماعی یک حق همگانی است و هیچ کسی اجازه ندارد این حق را از دیگری سلب کند. گاهی اوقات بسیاری از این تفاوت‌ها مانند ناتوانی‌های جسمی، نژاد، جنسیت و زبان، حتی در انتخاب و یا اختیار فرد هم نیست. نهادینه کردن فرهنگ «زل‌نزدن» می‌تواند تاثیرات بلند مدت خوبی را بر جامعه داشته باشد.

 

[deimos]

درسته ولی به نظرم اموزشش واسه نسل ما خیلی دیره!
اگه از دهه ی هفتاد شروع شده بود یه چیزی
اما فکر کنم الان اگه شروع کنیم دیگه صده ی بعد نتیجه میگیریم!