I.MehrDãd
کاربر نگاه دانلود
راحت است که چشمانمان را به روی مشکلات ببندیم و دنیا را بهشت تصور کنیم. اما زمانی می‌رسد که هر کسی که در این دنیا اهل سفر است و به نقاط مختلف آن قدم می‌گذارد، با مشکلات زیست‌محیطی مواجه می‌شود که بلای جان سیاره ما شده‌اند. تایلند یکی از نقاط است، وقتی در میان بخاری از دود در خیابان‌های غبارآلود تایلند گم می‌شوید، دیگر نمی‌توان از آن مسئله چشم‌پوشی کرد. اما این دود از کجا می‌آید؟
فصل دود و غبار در شمال تایلند چیزی است که بیشتر گردشگران از قصد از کنار آن عبور می‌کنند. در همین حال مهاجران مانند ملخ‌های مهاجم منطقه را خالی کرده و تا فصل بارندگی منتظر می‌مانند تا باران، جنگل و آتش‌سوزی‌های اطراف آن را خاموش کند. سایر ماجراجویان از این مسئله آگاه نیستند و زمانی می‌فهمند موضوع از چه قرار است که در فصل موعود آنجا باشند و تا زمانی که آلودگی‌ها آن‌ها را دور کند، تلاش می‌کنند تا کمکی به محیط‌زیست کرده باشند. چه درحال برنامه‌ریزی برای سفر به تایلند در فصل دود باشید یا بخواهید به دور و اطراف آن سری بزنید، در اینجا نکاتی ذکرشده که باید برای سفر به شمال تایلند در این فصل بدانید.
وقتی پای خشک می‌شود
منطقه جادویی و کوهستانی پای در شمال تایلند در هر فصل سال خیره‌کننده است. خورشید در بالای تنگه پای طلوع می‌کند، بوفالوی آبی در حال چرا در کنار رودخانه‌ای به همین نام هستند، همگی این‌ها منظره‌ای روستایی هستند که ارزش دیدن دارند. هرچند وقتی بارش باران متوقف‌شده و رودخانه خشک شود، دود حاصل از سوزاندن زمین‌های زراعی کشاورزان وارد هوا می‌شود. در مارس و آوریل به مدت چند هفته، سطح آلودگی در این مناطق به نزدیکی 500 در مقیاس AQI می‌رسد که توسط آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا منتشر شده است. دود حاصل از آتش زدن کوپه‌های علف و مه اغلب کل منطقه را در اواخر فوریه در بر می‌گیرد.
در شهرهای چیانگ می و چیانگ رأی و در شمال منطقه مایی هونگ سون، فصل دود واقعاً جدی است و برای مقابله با آن از ماسک‌های ضد آلودگی استفاده می‌شود. چیانگ مای و تعدادی از سایر مناطق توریستی، به مدت چند هفته در مارس به‌عنوان مناطقی با بدترین کیفیت هوا در جهان شناخته می‌شوند. گاهی اوقات آتش‌های شکل‌گرفته بروی تپه‌ها در طول شب، باعث می‌شود که صبحی مه‌آلود با عطری عجیب را تجربه کنید.
چگونه شروع می‌شود: زمین‌های سوزانده شده در قسمت‌های چندگانه
کشاورزان تایلندی برای پاک کردن زمین، باقی‌مانده‌های برنج و محصولات خود را در فصل خشک می‌سوزانند.
همسایگان تایلند در میانمار و لائوس نیز این کار را انجام می‌دهند. با برنامه ردیابی آنلاین آتش با نام نظارت جهانی بر جنگل‌ها، هرکسی میتواند شاهد دود حاصل از این آتش‌ها باشد. از اول مارس 2019، سوزاندن زمین در تایلند ممنوع اعلام شد اما طبق آنچه که دیده شده، گویی به این قانون اهمیت خاصی داده نشده است و سوزاندن زمین‌ها همچنان در این مناطق رواج دارد.
هرچه به سمت جنوب می‌روید، میزان آلودگی کاهش می‌یابد. حتی در بانکوک پرتکاپو هم که موتورها و سونگتاوس (تاکسی‌های کامیونی) حاضر هستند، شاخص کیفیت هوا در مقایسه با مناطق شمالی بهتر است، گرچه مه همچنان در هوا معلق است. وقتی شروع به حرکت به سمت جنوب و سورات تأنی یا جزایر چامفون آرچیپلاگو (محل برگزاری جشن قرص کامل ماه، کوه فانگان) کنید، متوجه می‌شوید که سرمایی که در آن منطقه احساس می‌کردید در واقع یک واکنش روانی به آلودگی‌های مفرط بوده است و در اینجا همه‌چیز خوب و عالی است.
خاکستر دور می‌شود
سوزاندن زمین‌ها یک سنت مرسوم در تایلند بوده که قرن‌هاست انجام می‌شود. از آنجایی‌که کشاورزان منطقه دستگاه‌های کافی برای کندن ریشه‌ها و شروع یک‌فصل جدید ندارند، این کار سبب کاهش زمان و سبب گردآمدن کارگران در زمین‌ها می‌شود. محلی‌هایی که از مکان‌های بسته مانند شهر قدیمی، چیانگ مای و مناطق منزوی مانند بان راک تای، مایی هونگ سون می‌آیند، نمی‌توانند در این فصل منطقه را ترک کنند. آن‌ها باید در این منطقه بمانند و هرساله هوای آلوده را استنشاق کنند و برای مدت طولانی منتظر شوند تا باران ببارد و سبب طراوت مجدد منطقه شود.
ممنوعیت اخیر برای سوزاندن زمین‌ها با تلاش‌ها برای افزایش آگاهی درباره تأثیرات مخرب آلودگی هوا ترکیب شده است. مناطق مختلفی در شمال تایلند میزبان سمینارها، پلاکاردها و تأمین بودجه کشاورزان برای یافتن یک روش جایگزین هستند. حتی فیلم کوتاهی نیز با نام «دود» برای مدنظر قرار دادن تأثیرات مخرب این دود بروی زندگی افراد منطقه نیز ساخته شد.
اما در سال 2019، آلودگی هوا همچنان یکی از مشکلات بزرگ در منطقه است. استفاده از ماسک در مکان‌های عمومی توصیه می‌شود. ماسک در داروخانه‌ها معمولاً تمام می‌شود و گردشگران را بدون ماسک رها می‌کنند. درصورتی‌که قصد رفتن به چنین سفری را دارید، قبل از ترک خانه حتماً با خود تجهیزات لازم را به همراه داشته باشید.
اگر از فصل دود بگذریم، شمال تایلند به‌راستی دارای مناظر دل‌فریبی است. میهمان‌نوازی بی‌اندازه‌ی محلی‌ها، روح صلح‌طلب و مناظر پیش رو، همگی گویای زیبایی این مناطق هستند. آیا در ایران هم مناطقی را می‌شناسید که فصل دود داشته باشند و زمین‌های کشاورزی‌شان را آتش بزنند؟
فصل دود و غبار در شمال تایلند چیزی است که بیشتر گردشگران از قصد از کنار آن عبور می‌کنند. در همین حال مهاجران مانند ملخ‌های مهاجم منطقه را خالی کرده و تا فصل بارندگی منتظر می‌مانند تا باران، جنگل و آتش‌سوزی‌های اطراف آن را خاموش کند. سایر ماجراجویان از این مسئله آگاه نیستند و زمانی می‌فهمند موضوع از چه قرار است که در فصل موعود آنجا باشند و تا زمانی که آلودگی‌ها آن‌ها را دور کند، تلاش می‌کنند تا کمکی به محیط‌زیست کرده باشند. چه درحال برنامه‌ریزی برای سفر به تایلند در فصل دود باشید یا بخواهید به دور و اطراف آن سری بزنید، در اینجا نکاتی ذکرشده که باید برای سفر به شمال تایلند در این فصل بدانید.
وقتی پای خشک می‌شود
منطقه جادویی و کوهستانی پای در شمال تایلند در هر فصل سال خیره‌کننده است. خورشید در بالای تنگه پای طلوع می‌کند، بوفالوی آبی در حال چرا در کنار رودخانه‌ای به همین نام هستند، همگی این‌ها منظره‌ای روستایی هستند که ارزش دیدن دارند. هرچند وقتی بارش باران متوقف‌شده و رودخانه خشک شود، دود حاصل از سوزاندن زمین‌های زراعی کشاورزان وارد هوا می‌شود. در مارس و آوریل به مدت چند هفته، سطح آلودگی در این مناطق به نزدیکی 500 در مقیاس AQI می‌رسد که توسط آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا منتشر شده است. دود حاصل از آتش زدن کوپه‌های علف و مه اغلب کل منطقه را در اواخر فوریه در بر می‌گیرد.
در شهرهای چیانگ می و چیانگ رأی و در شمال منطقه مایی هونگ سون، فصل دود واقعاً جدی است و برای مقابله با آن از ماسک‌های ضد آلودگی استفاده می‌شود. چیانگ مای و تعدادی از سایر مناطق توریستی، به مدت چند هفته در مارس به‌عنوان مناطقی با بدترین کیفیت هوا در جهان شناخته می‌شوند. گاهی اوقات آتش‌های شکل‌گرفته بروی تپه‌ها در طول شب، باعث می‌شود که صبحی مه‌آلود با عطری عجیب را تجربه کنید.
چگونه شروع می‌شود: زمین‌های سوزانده شده در قسمت‌های چندگانه
کشاورزان تایلندی برای پاک کردن زمین، باقی‌مانده‌های برنج و محصولات خود را در فصل خشک می‌سوزانند.
همسایگان تایلند در میانمار و لائوس نیز این کار را انجام می‌دهند. با برنامه ردیابی آنلاین آتش با نام نظارت جهانی بر جنگل‌ها، هرکسی میتواند شاهد دود حاصل از این آتش‌ها باشد. از اول مارس 2019، سوزاندن زمین در تایلند ممنوع اعلام شد اما طبق آنچه که دیده شده، گویی به این قانون اهمیت خاصی داده نشده است و سوزاندن زمین‌ها همچنان در این مناطق رواج دارد.
هرچه به سمت جنوب می‌روید، میزان آلودگی کاهش می‌یابد. حتی در بانکوک پرتکاپو هم که موتورها و سونگتاوس (تاکسی‌های کامیونی) حاضر هستند، شاخص کیفیت هوا در مقایسه با مناطق شمالی بهتر است، گرچه مه همچنان در هوا معلق است. وقتی شروع به حرکت به سمت جنوب و سورات تأنی یا جزایر چامفون آرچیپلاگو (محل برگزاری جشن قرص کامل ماه، کوه فانگان) کنید، متوجه می‌شوید که سرمایی که در آن منطقه احساس می‌کردید در واقع یک واکنش روانی به آلودگی‌های مفرط بوده است و در اینجا همه‌چیز خوب و عالی است.
خاکستر دور می‌شود
سوزاندن زمین‌ها یک سنت مرسوم در تایلند بوده که قرن‌هاست انجام می‌شود. از آنجایی‌که کشاورزان منطقه دستگاه‌های کافی برای کندن ریشه‌ها و شروع یک‌فصل جدید ندارند، این کار سبب کاهش زمان و سبب گردآمدن کارگران در زمین‌ها می‌شود. محلی‌هایی که از مکان‌های بسته مانند شهر قدیمی، چیانگ مای و مناطق منزوی مانند بان راک تای، مایی هونگ سون می‌آیند، نمی‌توانند در این فصل منطقه را ترک کنند. آن‌ها باید در این منطقه بمانند و هرساله هوای آلوده را استنشاق کنند و برای مدت طولانی منتظر شوند تا باران ببارد و سبب طراوت مجدد منطقه شود.
ممنوعیت اخیر برای سوزاندن زمین‌ها با تلاش‌ها برای افزایش آگاهی درباره تأثیرات مخرب آلودگی هوا ترکیب شده است. مناطق مختلفی در شمال تایلند میزبان سمینارها، پلاکاردها و تأمین بودجه کشاورزان برای یافتن یک روش جایگزین هستند. حتی فیلم کوتاهی نیز با نام «دود» برای مدنظر قرار دادن تأثیرات مخرب این دود بروی زندگی افراد منطقه نیز ساخته شد.
اما در سال 2019، آلودگی هوا همچنان یکی از مشکلات بزرگ در منطقه است. استفاده از ماسک در مکان‌های عمومی توصیه می‌شود. ماسک در داروخانه‌ها معمولاً تمام می‌شود و گردشگران را بدون ماسک رها می‌کنند. درصورتی‌که قصد رفتن به چنین سفری را دارید، قبل از ترک خانه حتماً با خود تجهیزات لازم را به همراه داشته باشید.
اگر از فصل دود بگذریم، شمال تایلند به‌راستی دارای مناظر دل‌فریبی است. میهمان‌نوازی بی‌اندازه‌ی محلی‌ها، روح صلح‌طلب و مناظر پیش رو، همگی گویای زیبایی این مناطق هستند. آیا در ایران هم مناطقی را می‌شناسید که فصل دود داشته باشند و زمین‌های کشاورزی‌شان را آتش بزنند؟
