VIP همه چیز درباره فناوری اطلاعات

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

قانون جرائم
روش دیگری که دولت با آن می‌تواند از سیستم‌های بخش خصوصی پشتیبانی کند قانون جرائم است. موسسات بین‌المللی و منطقه‌ای پیشنهاد کرده‌اند که هر کشور به عنوان بخشی از چارچوب قانونی بهبود اعتماد و امنیت فضای سایبر باید برای مقابله با تخلفاتی که محرمانگی، یکپارچگی، یا در دسترس بودن داده‌ها را مخدوش می‌کنند، قوانین خود را سازگار نماید. چارچوب اجرایی قانون جرائم متشکل از قوانین موضوعه و قوانین روال مند است که از مفاهیم حریم خصوصی که در حوزه فضای سایبر کاربرد اختصاصی دارد و نیز از تحقیقات میدانی نشئت می‌گیرد.

سرپیچی از قوانین موضوعه جرائم
برای ارتکاب جرائم الکترونیکی روش‌های مختلفی متصور است و برای قانون شکنی‌های مختلف نیز نام‌های متفاوتی وجود دارد، اما در مجموع، قوانینی که در مورد جرائم الکترونیکی هستند در یکی از چهار دسته زیر قرار می‌گیرند:

دزدی داده‌ها: نسخه برداری تعمدی و غیرمجاز از داده‌های خصوصی رایانه‌ای. به عنوان مثال می‌توان به نسخه برداری از نامه‌های الکترونیکی اشخاص اشاره کرد. این قوانین به قصد حفاظت از محرمانگی ارتباطات تهیه می‌شوند. در این مورد می‌توان به این نکته اشاره کرد که بیشتر نظام‌های قانونی دنیا، ردیابی بدون مجوز مکالمات تلفنی را جرم می‌دانند و این مفهوم خوش تعریف در جهان ارتباطات تلفنی می‌تواند کاربرد مشابهی در حوزه فضای سایبر نیز داشته باشد.

تداخل داده‌ها: تخریب، حذف، یا تغییر تعمدی و غیرمجاز داده‌ها در رایانه دیگران. مثلاً ارسال ویروس‌هایی که فایل‌ها را حذف می‌کنند، یا به رایانه‌ای نفوذ کرده و باعث تغییر داده‌ها می‌شوند، یا به یک پایگاه وب نفوذ کرده و شکل ظاهری آن را تغییر می‌دهند، همه جز این دسته محسوب می‌شوند. شناسایی عنصر «قصد» برای تمایز میان فعالیت‌های تبهکارانه و صرفاً اشتباهات معمول یا ارسال تصادفی ویروس‌ها بسیار حیاتی است.

تداخل سیستم: جلوگیری غیرمجاز از فعالیت سیستم رایانه‌ای به صورت تعمدی از طریق ورود، انتقال، تخریب، حذف، یا تغییر داده‌های رایانه‌ای. این بند شامل مواردی از قبیل حملات تخریب سرویس یا ورود ویروس به یک سیستم به گونه‌ای که با کارکرد طبیعی آن تداخل داشته باشد می‌شود. «آسیب جدی» عنصری است که فعالیت‌های تبهکارانه را از رفتارهای معمولی اینترنتی مثل ارسال یک یا چند نامه الکترونیکی ناخواسته مجزا می‌سازد.

دسترسی غیرقانونی: دسترسی تعمدی و غیرمجاز به سیستم رایانه‌ای شخصی دیگر که در فضای الکترونیکی می‌توان آن را مترادف «تعدی» دانست. (از یک دیدگاه دیگر، دسترسی غیرقانونی، محرمانگی داده‌های ذخیره شده را خدشه دار می‌کند و در نتیجه تهدیدی برای محرمانگی داده‌ها است) در برخی سیستم‌های حقوقی تعریف دسترسی غیرقانونی محدود به موقعیت‌هایی است که اطلاعات محرمانه (مثل اطلاعات پزشکی یا مالی) دریافت، نسخه برداری یا مشاهده می‌شوند.

نتایج
یک دولت علاوه بر تأمین امنیت منابع اطلاعاتی خود، باید متعهد باشد که مجموعه سیاست‌هایی را برای ایمن ساختن اطلاعات زیر ساختی ملی خود تنظیم کند. این سیاست‌ها نقش مهمی در امنیت فناوری اطلاعات دارد، ولی با این حال تناقضی وجود خواهد داشت و آن این که چارچوب سیاست ملی باید قادر به افزایش سطح امنیت باشد اما قوانین ضعیف دولتی بیش از سودی در پی داشته باشد، ضرر به بار خواهند آورد. فناوری به سرعت در حال تغییر است و تهدیدات رایانه‌ای جدید به دلیل همین تغییرات به وجود می‌آیند. در چنین وضعیتی از قوانین دولتی برای به دام انداختن جنایتکاران و جلوگیری از گسترش شیوه‌های نوین خلاف کاری استفاده می‌شود.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات

شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (به انگلیسی ICT Development Index یا به اختصار IDI) عبارت است از شاخص منتشر شده توسط اتحادیه بین‌المللی مخابرات سازمان ملل بر مبنای معیارهای مورد توافق بین‌المللی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات. این شاخص ابزار با ارزشی برای محک زدن مهمترین معیارهای اندازه‌گیری جامعه اطلاعاتی می‌باشد. IDI استانداردی است که دولت‌ها، متصدیان فاوا، آژانس‌های توسعه، محققین و دیگر بازیگران این حوزه می‌توانند برای اندازه‌گیری شکاف دیجیتالی و مقایسه عملکرد فاوا در کشورهای مختلف به کار برند. شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات بر مبنای یازده معیار فاوا بنا شده است و در سه زیر شاخه دسترسی، مصرف و مهارت‌ها گروه‌بندی شده‌اند.

زیر شاخص دسترسی، سطح آمادگی زیرساختی فاوا را اندازه‌گیری می‌کند و شامل پنج معیار و زیر ساخت دسترسی می‌باشد:

• تلفن ثابت
• تلفن همراه
• پهنای باند بین‌المللی
• خانوارهای دارای رایانه
• خانوارهای دارای اینترنت

زیر شاخص مصرف، میزان به کارگیری فاوا را اندازه‌گیری می‌کند و شامل سه معیار مصرف می‌باشد:

• کاربران اینترنت
• پهن باند ثابت (از طریق کابل)
• پهن باند موبایل

زیر شاخص مهارت‌ها، توانمندی‌ها و شاخص‌های ورودی پیش نیاز و ضروری را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص شامل سه معیار می‌شود:

• میزان بزرگسالان با سواد
• میزان ثبت نام در مقطع دوم تحصیلی (مثلاً مقطع راهنمایی تحصیلی یا دبیرستان)
• میزان ثبت نام در مقطع سوم تحصیلی (مثلاً مقطع دبیرستان یا دانشگاه)

در مقایسه با دو شاخص دیگر، زیرشاخص مهارت‌ها وزن کمتری در اندازه‌گیری IDI دارا است.

سی کشور اول
در زیر لیست ۳۰ کشور اول از لحاظ شاخص توسعه فاوا در سال ۲۰۱۳ قرار دارند.

رتبه کشور امتیاز
۱

دانمارک ۸.۸۶
۲

کره جنوبی ۸.۸۵
۳

سوئد ۸.۶۷
۴

ایسلند ۸.۶۴
۵

بریتانیا ۸.۵۰
۶

نروژ ۸.۳۹
۷

هلند ۸.۳۸
۸

فنلاند ۸.۳۱
۹

هنگ کنگ ۸.۲۸
۱۰

لوکزامبورگ ۸.۲۶
۱۱

ژاپن ۸.۲۲
۱۲

استرالیا ۸.۱۸
۱۳

سوئیس ۸.۱۱
۱۴

ایالات متحده آمریکا ۸.۰۲
۱۵

موناکو ۷.۹۳
۱۶

سنگاپور ۷.۹۰
۱۷

آلمان ۷.۹۰
۱۸

فرانسه ۷.۸۷
۱۹

نیوزیلند ۷.۸۲
۲۰

آندورا ۷.۷۳
۲۱

استونی ۷.۶۸
۲۲

ماکائو ۷.۶۶
۲۳

کانادا ۷.۶۲
۲۴

اتریش ۷.۶۲
۲۵

بلژیک ۷.۵۷
۲۶

جمهوری ایرلند ۷.۵۷
۲۷

بحرین ۷.۴۰
۲۸

اسپانیا ۷.۳۸
۲۹

اسرائیل ۷.۲۹
۳۰

مالت ۷.۲۵

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

مدیریت فناوری اطلاعات

مدیریت فناوری اطلاعات (به انگلیسی: (Information Technology Management (ITM) دانشی میان رشته‌ای است که در آن، تمام منابع فناوری، مطابق با نیازها و اولویت‌های فناورانه نوین، اداره می‌شود. این منابع ممکن است شامل سرمایه‌گذاری‌های محسوس مانندنرم‌افزار، داده‌ها، شبکه و امکانات مرکز داده، که توسط کارکنان از آن منابع نگهداری می‌شود باشد. مسئولیت مدیریت فناوری اطلاعات در یک شرکت شامل بسیاری از توابع اساسی مدیریت‌هایی، مانند بودجه ، نیروی انسانی و سازماندهی و کنترل می‌باشد که، همراه با موارد که به تکنولوژی مربوط می‌باشد، مانند مدیریت تغییر، طراحی نرم‌افزار ، برنامه‌ریزی شبکه، پشتیبانی فنی و غیره می‌باشد.

مقدمه
{مدیریت فناوری اطلاعات } روندی است که به موجب آن تمام منابع مربوط به فناوری اطلاعات با توجه به اولویت‌ها و نیازهای سازمان اداره می‌شود. این مدیریت، شامل منابع محسوس مانند شبکه، کامپیوتر و تجهیزات داده و همچنین به عنوان منابع نامشهود مانند نرم‌افزار و داده‌های وسیع می‌باشد. هدف اصلی مدیریت فناوری اطلاعات برای تولید ارزش از طریق استفاده از فناوری می‌باشد. برای رسیدن به این هدف، استراتژی‌های کسب و کار و فناوری باید هم تراز شوند.

مدیریت فناوری اطلاعات از سیستم‌های اطلاعات مدیریت متفاوت است؛ و در آن اشاره می‌شود به روش‌های مدیریتی که به اتوماسیون یا پشتیبانی از تصمیم‌گیری انسانی، گره خورده است.[۲] مدیریت فناوری اطلاعات اشاره به فعالیت‌های مدیران وابسته به فناوری اطلاعات در سازمان‌ها می‌کند. سیستم‌های اطلاعات مدیریت بیشتر با ورود قوی به فاز تکنولوژی کسب وکار /سازمان، بر روی جوانب کسب و کار متمرکز شده‌است.

تمرکز اصلی{ مدیریت فناوری اطلاعات} اجازه ایجاد ارزش توسط تکنولوژی می‌باشد. این نیازمند انطباق تکنولوژی و استراتژی کسب و کار می‌باشد. در حالی که ایجاد ارزش برای یک سازمان شامل شبکه‌ای از روابط بین محیط داخلی و خارجی می‌باشد و تکنولوژی نقش مهمی در بهبود کل زنجیره یک سازمان دارد. با وجود اینکه، این افزایش (ارزشها) نیازمند کسب وکار و مدیریت تکنولوژی به همراه کاری خلاقانه و تیمی و پر انرژی می‌باشد.[۳]

از لحاظ تاریخی (در قدیم)، یک مجموعه‌ای از منابع به یک تکنولوژی محاسبات خاص، برنامه کسب و کار یا رشته‌ای از کسب و کار اختصاص داده شده بود، و به روش انباری مثل انبار سیلو مدیریت می‌شد.[۴] این منابع حمایت می‌کند از یک مجموعه‌ای از الزامات و فرایندها، و به راحتی نمی‌تواست بهینه‌ساز مجدد برای حمایت از تقاضای واقعی باشد.[۵] ارائه دهندگان این تکنولوژی منجر به ایجاد و تکمیل زیرساخت‌های محصول محور و ارائه مدیریت همگرا با محیط‌های زیرساخت است که می‌توان گفت همگرا با سرورها، ذخیره‌سازی، شبکه، امنیت، مدیریت و امکانات است.[۶][۷] داشتن این نوع از محیط مدیریت یکپارچه و خودکار به شرکت اجازه می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی خود را سریعتر اجرایی کنند، با اداره و نگهداری ساده‌تر، و فناوری اطلاعات را قادر به تنظیم سریع منابع فناوری اطلاعات (مانند سرورها، ذخیره‌سازی و شبکه) برای مواجه شدن با تقاضاهای کسب و کار غیرقابل پیش‌بینی می‌کند.


تاریخچه رشته مدیریت فناوری اطلاعات در ایران
اولین گروه مدیریت فناوری اطلاعات در کشور در سال ۱۳۸۲ در دانشگاه تربیت مدرس ایجاد گردید.[۱۰] ابتدا تنها گرایش سیستم‌های اطلاعاتی پیشرفته و در مقطع ارشد تدریس می‌شد اما از سال ۱۳۹۱ که دانشگاه علامه طباطبایی این رشته را به مقطع دکتری عرضه کرد، رشته مدیریت فناوری اطلاعات تا مقطع دکتری دانشجو می‌پذیرد.

زیرساخت فناوری اطلاعات
عبارت{ زیرساخت فناوری اطلاعات } در کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات به عنوان یک مجموعه ترکیبی از سخت‌افزار، نرم‌افزار، شبکه، امکانات، و غیره (شامل تمامی تکنولوژی‌های فناوری اطلاعات)، به منظور توسعه، تست، ارائه، نظارت، کنترل یا حمایت از فناوری اطلاعات خدمات تعریف شده‌است.[۱۱]

فهرست رشته‌های مدیریت فناوری اطلاعات
به‌طور معمول مفاهیم ذیل می‌باشد:[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵]

• کسب و کار
• اداره امور فناوری اطلاعات
• مدیریت مالی فناوری اطلاعات
• مدیریت خدمات فناوری اطلاعات
• مدیریت کسب و کار هوشمند
• منابع فناوری اطلاعات
• مدیریت دانش و اطلاعات
• مدیریت امنیت اطلاعات
• مدیریت پیکربندی فناوری اطلاعات

تحصیل در رشته مدیریت فناوری اطلاعات در ایران
رشته مدیریت فناوری اطلاعات یک شاخهٔ میان رشته‌ای از علم است که مابین رشته‌های مدیریت و مهندسی کامپیوتر قرار گرفته‌است. رشتهٔ مدیریت فناوری اطلاعات فقط در مقاطع تحصیلات تکمیلی قابل ارائه است؛ گرایش‌های این رشته در مقطع کارشناسی ارشد عبارتند از: کسب و کار الکترونیک، سیستم‌های اطلاعات پیشرفته، مدیریت دانش، مدیریت پروژه‌های فناوری اطلاعات و مدیریت منابع اطلاعاتی و هوشمندی کسب و کار. همچنین گرایش‌های این رشته در مقطع دکترا عبارتند از دو گرایش: مدیریت خدمات و توسعه فناوری اطلاعات و هوشمندی کسب و کار. دانشگاه تربیت مدرس برای اولین بار مقطع کارشناسی ارشد و دانشگاه علامه طباطبائی برای اولین بار مقطع دکترای این رشته را راه اندازی کردند. در حال حاضر اغلب دانشگاه‌های تهران(علامه طباطبائی، تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی، علوم و تحقیقات تهران، خوارزمی، الزهرا(س) و ...) این رشته را در مقطع کارشناسی ارشد ارائه می‌دهند. از میان دانشگاه‌های شهرستانی که موفق به راه اندازی این رشته در مقطع کارشناسی ارشد شده‌اند هم می‌توان به دانشگاه رازی کرمانشاه و دانشگاه سیستان و بلوچستان اشاره کرد.

مدیران فناوری اطلاعات
"'مدیران فناوری اطلاعات"' با «مدیران پروژه» اشتراک زیادی دارند، اما تفاوت اصلی آن‌ها این است که یک مدیر فناوری اطلاعات مسئول و پاسخگو برای برنامه‌های در حال پیشرفت «خدمات IT))است، در حالی که ((مدیر پروژه» مسئولیت و پاسخگویی اش محدود به دادن مدت یک پروژه با یک شروع مشخص و پایان تاریخ پروژه، است. اکثر برنامه‌های {مدیریت فناوری اطلاعات } برای آموزش و توسعه مدیرانی طراحی شده، که به‌طور مؤثر می‌توانند مدیریت برنامه‌ریزی، طراحی، انتخاب، پیاده‌سازی، استفاده، و همگرایی اطلاعات و فناوری ارتباطات را انجام دهند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فناوری اطلاعات سلامت
فناوری اطلاعات سلامت (به انگلیسی| Health Information Technology یا HIT) استفاده از فناوری اطلاعات برای سلامت و مراقبت‌های بهداشتی است، شامل مدیریت اطلاعات سلامت در تمام سیستم‌های کامپیوتری و تبادل امن اطلاعات سلامت بین مصرف‌کنندگان، تأمین‌کنندگان، پرداخت‌کنندگان و مانیتورهای کیفی است. براساس یک گزارش مستند در سال ۲۰۰۸ در یکسری مطالعه‌های انجام شده در چهار مکان ارائه دهنده مراقبت‌های سرپایی، سه مرکز پزشکی در ایالات متحده و یک مرکز در هلند، کاربرد گزارش‌های الکترونیکی سلامت (EHR)به عنوان امیدبخش‌ترین ابزار برای بهبود کیفیت کلی، ایمنی و کارآمدی سیستم تحویل سلامت، مشاهده شده‌است.[۱] براساس یک گزارش توسط آژانس تحقیقات و کیفیت مراقبت‌های سلامت در سال ۲۰۰۶، استفاده گسترده و مداوم از فناوری اطلاعات سلامت نتایج زیر را دربر خواهد داشت:[۲]

• بهبود کیفیت یا اثربخشی مراقبت بهداشتی
• افزایش بهره‌وری یا کارآمدی مراقبت بهداشتی
• پیشگیری از خطاهای پزشکی و افزایش دقت مراقبت بهداشتی و صحت رویه
• کاهش هزینه‌های مراقبت
• افزایش راندمان اداری و فرایندهای کار بهداشت و درمان
• کاهش کاغذبازی و زمان کاری بیهوده و بی‌نتیجه
• گسترش ارتباطات انفورماتیک سلامت در میان متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در زمان واقع
• گسترش دسترسی به مراقبت‌های مقرون به صرفه

چارچوب قانونی مبتنی بر ریسک برای فناوری اطلاعات سلامت در ۴ سپتامبر ۲۰۱۳: کمیته سیاست فناوری اطلاعات سلامت (HITPC)، پیشنهادهایی از کارگروه سند ایمنی و نوآوری سازمان غذا و دارو (FDASIA) را برای یک چارچوب قانونی مبتنی بر ریسک برای تکنولوژی اطلاعات سلامت، پذیرفته و تأیید کرده‌است.[۳]سازمان غذا و دارو (FDA)، اداره هماهنگ‌کننده ملی فناوری اطلاعات سلامت (ONC) و کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC)، کارگروه FDASIA کمیتهٔ HITPC را برای فراهم نمودن ورودی سهامداران به یک گزارش در مورد یک چارچوب قانونی مبتنی بر ریسک که، مطابق با بخش ۶۱۸ FDASIA، ایمنی و نوآوری را افزایش داده و نسخه‌برداری نظارتی را کاهش می‌دهد، شروع کردند. این شرط، وزیر بهداشت و خدمات انسانی (HHS) را قادر ساخت که کارگروهی برای دست‌یابی به ورود گسترده سهامداران از تمام طیف‌های مراقبت بهداشت، فناوری اطلاعات، بیماران و نوآوری تشکیل دهد. FDA, ONC و FCC به‌طور فعال در این مباحثات با سهامداران از تمام طیف‌های مراقبت بهداشت، IT، بیماران و نوآوری، شرکت کردند.

شیوه‌های انفورماتیک خوب (GIP)، در راستای چارچوب قانونی مبتنی بر ریسک FDA برای فناوری اطلاعات سلامت است. توسعهٔ GIP در سال ۲۰۰۴ با توسعهٔ راهنمای تکنیکی IT مبتنی بر ریسک آغاز شد. امروزه بررسی دقیق GIP و ماژول‌های منتشر شده به‌طور گسترده به عنوان یک ابزار برای آموزش متخصصان فناوری اطلاعات سلامت استفاده می‌شود.

HIT سازگار، مراقبت‌های شخصی بیمار را افزایش می‌دهد و همچنین می‌تواند منفعت‌هایی در بهداشت عمومی ایجاد کند، مانند:

• تشخیص زودهنگام شیوع بیماری‌های مسری در سراسر کشور
• ردیابی پیشرفته مدیریت بیماری‌های مزمن
• ارزیابی مراقبت بهداشت مبتنی بر ارزش فعال شده توسط مجموعه‌ای از اطلاعات قیمت و کیفیت کمتر شناسایی شده که می‌توانند مقایسه شوند

با توجه به مقاله‌ای که در مجله بین‌المللی انفورماتیک پزشکی چاپ شده، اشتراک اطلاعات سلامت بین بیماران و ارائه‌دهندگان، به تشخیص بهتر و مراقبت بهتر بیمار از خود کمک می‌کند و همچنین بیماران اطلاعات بیشتری دربارهٔ بهداشت و سلامت خود به دست می‌آورند. استفاده از گزارش‌های پزشکی الکترونیکی (EMR) هنوز اندک است، اما در مراقبت‌های اولیه در کانادا، آمریکا و بریتانیا در حال افزایش است. اطلاعات مراقبت بهداشت در EMRها منایع مهم اطلاعاتی برای تحقیقات بالینی و پرسش‌های خط مشی می‌باشند. حریم خصوصی اطلاعات سلامت (HIP) و امنیت آن یک دغدغه بزرگ برای بیماران و ارائه دهندگان می‌باشد. مطالعات در اروپا در ارزیابی اطلاعات سلامت الکترونیک، یک تهدید برای گزارش‌های پزشکی الکترونیک و تبادل اطلاعات شخصی ایجاد می‌کند. بعلاوه، قابلیت ردیابی نرم‌افزارها این امکان را برای بیمارستان‌ها فراهم می‌کند تا اطلاعات دقیق دربارهٔ آماده‌سازی‌ها به دست آورده و پایگاه داده‌ای از هر روش درمانی که می‌تواند برای اهداف پژوهشی استفاده شود، ایجاد کند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

ایده‌ها و تعریف‌ها
فناوری اطلاعات سلامت (HIT) عبارت است «کاربرد اطلاعات پردازشی شامل هم سخت‌افزار و هم نرم‌افزار کامپیوتر که با ذخیره‌سازی، بازیابی، به اشتراک گذاری و استفاده از اطلاعات مراقبت سلامت، داده و دانش برای ارتباطات و تصمیم‌گیری سروکار دارد.»[۵]تکنولوژی یک مفهوم گسترده است که با کاربرد گونه‌ها و دانش ابزارها، صنایع دستی ‍و چگونگی اثرگذاری آن بر توانایی گونه‌ها در کنترل و سازگاری با محیطشان، سر و کار دارد. به هر حال، ارائه یک تعریف دقیق، دشوار است؛ تکنولوژی می‌تواند به اشیا مادی مورد استفاده بشر اشاره کند، مانند ماشین‌ها، سخت‌افزار یا وسایل، و همچنین می‌تواند شامل موضوعات گسترده‌تر، شامل سیستم‌ها، روش‌های سازماندهی و تکنیک‌ها، شود. برای HIT، تکنولوژی، کامپیوترها و ویژگی‌های ارتباطات را که می‌توانند برای ساختن سیستم‌هایی برای جابجایی اطلاعات سلامت، شبکه بندی شود، ارائه می‌کند. همچنان، انفورماتیک یک جنبه جدایی ناپذیر HIT است.

انفورماتیک به علم اطلاعات برمی گردد، کاربرد پردازش اطلاعات، و مهندسی سیستم‌های اطلاعاتی است. انفورماتیک زمینه ساز تحقیقات دانشگاهی و استفادهٔ متخصص از محاسبه و تکنولوژی ارتباطات در مراقبت بهداشت، آموزش بهداشت و تحقیقات زیست پزشکی می‌باشد. انفورماتیک سلامت به وجه مشترک علم اطلاعات، علوم کامپیوتر و مراقبت بهداشت اشاره دارد. انفورماتیک سلامت، کاربرد و اشتراک اطلاعات را در صنعت مراقبت بهداشت با کمک از علوم کامپیوتر، ریاضیات و روانشناسی، توضیح می‌دهد و با منابع، دستگاه‌ها و روش‌های مورد نیاز برای بهینه‌سازی کسب، ذخیره‌سازی، بازیابی و استفاده از اطلاعات در بهداشت و زیست پزشکی سر و کار دارد. ابزارهای انفورماتیک سلامت نه تنها شامل کامپیوترها می‌شوند، بلکه شامل دستورالعمل‌های بالینی، اصطلاحات پزشکی رسمی و سیستم‌های اطلاعات و ارتباطات نیز می‌شود. انفورماتیک پزشکی، انفورماتیک پرستاری، انفورماتیک بهداشت عمومی، انفورماتیک داروسازی، و بیوانفورماتیک ترجمه‌ای، رشته‌های فرعی هستند که انفورماتیک سلامت را از دیدگاه‌های مختلف تخصصی بیان می‌کنند.

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

فرایندها و افراد مورد توجه و مطالعه، متغیرهای اصلی هستند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

پیاده‌سازی
دستور مؤسسه پزشکی به استفاده از سیستم‌های نسخه‌نویسی الکترونیکی در تمام سازمان‌های بهداشت و درمان تا سال ۲۰۱۰، ضرورت تسریع در پذیرش سیستم‌های CPOE را توسط بیمارستان‌های ایالت متحده افزایش داد. در سال ۲۰۰۴، رئیس‌جمهور بوش یک دستور اجرایی تحت عنوان «برنامه تکنولوژی اطلاعات سلامت رئیس جمهور» را امضا کرد که یک برنامه ده ساله را برای توسعه و پیاده‌سازی سیستم‌های گزارش پزشکی الکترونیکی در سراسر ایالات متحده به منظور بهبود بازدهی و امنیت مراقبت، مقرر می‌نمود.

طبق مطالعه‌ای توسط RAND Health، در صورتی که سیستم مراقبت بهداشت آمریکا به‌طور گسترده تکنولوژی اطلاعات سلامت را می‌پذیرفت، می‌توانست سالانه بیش از ۸۱ بیلیون دلار ذخیره کند، عوارض جانبی مراقبت‌های بهداشتی را کاهش دهد و کیفیت مراقبت را بهبود بخشد.[۷]

سند بازیابی و سرمایه‌گذاری مجدد آمریکا، که در سال ۲۰۰۹ تحت وزارت دولت ریس جمهور اوباما قانونی شد، ۱۹ بیلیون دلار را به منظور تشویق بیمارستان‌ها برای تغییر از گزارش‌های پزشکی کاغذی به الکترونیکی فراهم نمود. استفاده معنی‌دار، به عنوان بخشی از تکنولوژی اطلاعات سلامت برای مراقبت اقتصادی و بالینی (HITECH)در سال ۲۰۰۹، هزینه تشویقی بیش از ۲۰ بیلیون دلار برای پیاده‌سازی فقط HIT بود و نشانه‌های بیشتری از اجماع نظر در حال رشد دربارهٔ اثر سودمند بالقوهٔ HIT فراهم نمود. سند بازیابی و سرمایه‌گذاری مجدد، ۲ بیلیون دلار را برای برنامه‌های توسعه یافته توسط هماهنگ‌کننده ملی و وزیر، کنار گذاشته است تا به ارائه دهندگان مراقبت بهداشت کمک کند تا HIT را پیاده‌سازی نموده و کمک‌های تکنیکی از طریق مراکز محلی مختلف فراهم کنند. ۱۷ بیلیون دلار تشویقی دیگر از بودجه Medicare و Medicaid برای کسانی که HIT را تا قبل از ۲۰۱۵ استفاده کنند، لحاظ می‌شود. ارائه دهندگان مراقبت بهداشت که گزارش‌های الکترونیکی را پیاده‌سازی می‌کنند، می‌توانند تا سقف ۴۴ هزار دلار طی چهار سال در سرمایه‌گذاری Medicare و ۶۳۷۵۰ دلار طی شش سال در سرمایه‌گذاری Medicaid دریافت کنند. هر چه زودتر ارائه دهندگان مراقبت بهداشت سیستم را بپذیرند، بودجه بیشتری دریافت می‌کنند. آن‌هایی که سیستم‌های گزارش سلامت الکترونیکی را تا قبل از ۲۰۱۵ استفاده نکنند، هیچ بودجه ائتلافی را دریافت نمی‌کنند.[۸]

در حالیکه گزارش‌های سلامت الکترونیکی به‌طور بالقوه فواید بسیاری در ایجاد مراقبت کارآمد و امن دارد، گزارش‌های اخیر، چالش‌هایی را با پیاده‌سازی گزارش‌های سلامت الکترونیکی، مشخص کرده‌اند. فوری‌ترین موانع برای استفاده گسترده از این فناوری، هزینه اولیهٔ بالا در پیاده‌سازی فناوری جدید و زمان لازم برای دکترها جهت آموزش و سازگاری با سیستم جدید است. همچنین موارد مشکوک به صدور صورت حساب‌های جعلی وجود داشته‌است که بیمارستان‌ها صورت حساب‌هایشان به Medicare را افزایش داده‌اند. با توجه به اینکه ارائه کنندگان مراقبت بهداشت به آخرین فرصت ۲۰۱۵ برای استفاده از گزارش‌های سلامت الکترونیکی نرسیده‌اند، مشخص نیست که این سیاست گذاری چه اثرات بلندمدتی خواهد داشت.[۹]

یک رویکرد برای کاهش هزینه‌ها و ترویج استفاده گسترده‌تر، توسعه استانداردهای رایگان در رابـ ـطه با EHRها است. در ۲۰۱۴، تمایل و علاقه گسترده‌ای نسبت به یک استاندارد پیش‌نویس HL7، به نام منابع دارای قابلیت همکاری مراقبت بهداشت سریع (FHIR) به وجود آمد که به صورت رایگان، توسعه پذیر و پیاده‌سازی راحت تر، با استفاده از فناوری‌های مدرن وب طراحی شده‌است.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

انواع فناوری
در طی مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۸ بر روی استفاده از فناوری در آمریکا، فوروکاوا و همکارانش برنامه‌های کاربردی را برای نسخه‌نویسی طبقه‌بندی کردند که شامل گزارش‌های پزشکی الکترونیک (EMR)، پشتیبانی تصمیم‌گیری بالینی (CDS)، و ثبت کامپیوتری دستور پزشک (CPOE) می‌شود. آن‌ها بعدها برنامه‌هایی را برای توزیع تعریف کردند که شامل بارکدخوانی در توزیع دارو (BarD)، رباتی برای توزیع دارو (ROBOT)، و ماشین آلات توزیع خودکار (ADM) می‌شود. آن‌ها برنامه‌هایی نیز برای سازمان دارو برای گزارش‌های الکترونیکی دارویی سازمان (EMAR) و بارکدخوانی در سازمان دارو (BARA یا BCMA) طراحی نمودند.

گزارش سلامت الکترونیکی (ٍEHR)
با اینکه گزارش سلامت الکترونیکی (EHR)، که قبلاً به نام گزارش پزشکی الکترونیکی (EMR) شناخته می‌شد و به‌طور مکرر در مقالات مورد استناد است، هیچ تعریف جامعی برای آن وجود ندارد.[۱۱]به هر حال، این اتفاق نظر وجود دارد که EMRها می‌توانند انواع خطاهای مربوط به داروهای تجویزی، مراقبت‌های پیشگیرانه و آزمایش‌ها و دستورالعمل‌ها را کاهش دهند.[۱۲]هشدارهای تکرار، بازه‌های زمانی مراقبت پیشگیرانه، مسیرهای مراجعه‌ها و نتایج آزمایش‌ها را به متخصصان بالینی یادآوری می‌کند. دستورالعمل‌های بالینی برای مدیریت بیماری دارای منفعت اثبات شده‌ای است در صورتی که در ثبت الکترونیکی در طول فرایند درمان بیمار در دسترس باشد. پیشرفت در انفورماتیک سلامت و استفاده گسترده از پرونده‌های الکترونیکی سلامت، امکان دسترسی به پرونده‌های یک بیمار در هر مرکز درمانی را فراهم می‌آورد. در گزارشی در سال ۲۰۰۵ اشاره شده که روش‌های درمانی در ایالات متحده با موانعی مانند آموزش، هزینه‌ها و پیچیدگی در پذیرش و سازگاری با سیستم‌های EHR مواجه است، اما میزان کاربرد آن در حال افزایش است .(جدول سمت راست را مشاهده کنید)[۱۳]

کاربرد EHR در گروه‌های درمانی آمریکا
از سال ۲۰۰۲، خدمات ملی بهداشت انگلستان تأکید بر معرفی کامپیوترها به مراقبت بهداشت داشته‌است. از سال ۲۰۰۵، یکی از بزرگترین پروژه‌های EHR ملی در کشور انگلستان توسط خدمات بهداشت ملی (NHS) انجام شده. هدف خدمات ملی بهداشت این است که تا سال ۲۰۱۰، ۶۰ میلیون بیمار پرونده سلامت الکترونیکی متمرکز داشته باشند. مرحله اجرای تدریجی این طرح از ماه مه سال ۲۰۰۶ شروع می‌شود، که امکان دسترسی به برنامه ملی برای فناوری اطلاعات(NPFIT)، بخشی از NHS که به عنوان «ارتباط برای برنامه سلامت» شناخته می‌شود را برای پزشکان عمومی در انگلستان فراهم می‌کند.[۱۴]به هر حال، تحقیقات نقطه ضعف پزشکان در درک جنبه ایمنی بیمار در نرم‌افزار مورد تأیید NPFIT را نشان داده است.[۱۵]یک مشکل اصلی در پذیرش HIT در اصل توسط پزشکان، به عنوان یک ذی‌نفع مهم در فرایند EHR، مشاهده می‌شود. تورن و همکاران در مقاله خود نتیجه گرفته‌اند که پزشکان اورژانس دریافته‌اند که تبادل اطلاعات سلامت، جریان کار را مختل کرده و کمتر مطلوب استفاده بوده‌است، با اینکه هدف اصلی EHR بهبود هماهنگی مراقبت می‌باشد. مشکل این بود که این تبادلات، نیازهای اصلی کاربران نهایی، مانند سادگی، رابط کاربرپسند و سرعت سیستم‌ها، را برآورده نمی‌کرد. همین نتیجه‌گیری در مقاله‌ای دیگر توسط بهاتاچرجی دیده شد که تمرکز بر CPOE و مقاومت پزشک نسبت به استفاده آن دارد.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

نقطه نظر بالینی فناوری مراقبت
ثبت کامپیوتری دستور ارائه دهنده (پزشک)
خطاهای تجویزی بزرگترین منبع خطاهای قابل پیشگیری در بیمارستان‌ها هستند. در گزارشی در سال ۲۰۰۶ توسط مؤسسه پزشکی تخمین زده شده که بیمار بستری شده در هر روز اقامتش در بیمارستان، در معرض خطای تجویز دارو قرار دارد.[۱۷]ثبت کامپیوتری دستور ارائه دهنده ('''CPOE''')، یا همان ثبت کامپیوتری دستور پزشک، می‌تواند میزان خطای تجویز را تا ۸۰٪ و خطاهای جانبی (عامل آسیب جدی به بیمار) را تا ۵۵٪ کاهش دهد. در تحقیقی در سال ۲۰۰۴ دریافتند که از ۱۶٪ از کلینیک‌ها، بیمارستان‌ها و روش‌های پزشکی در ایالت متحده انتطار می‌رود که طی دو سال CPOE را به کار بگیرند.[۱۸]علاوه بر نسخه‌نویسی الکترونیکی، یک سیستم بارکدخوانی استاندارد برای توزیع دارو می‌توانست یک چهارم خطاهای دارویی را پیشگیری کند. اطلاعات مصرف‌کننده دربارهٔ خطرات داروها و بسته‌بندی بهتر داروها (برچسب‌های واضح، پرهیز از اسامی مشابه برای داروها و یادآور دوز مصرفی) از دیگر موارد خطایی هستند که باید پیشگیری شوند. با وجود شواهد فراوان بر توانایی کاهش خطاهای پزشکی، سیستم‌های رقابتی بارکدخوانی و نسخه‌نویسی الکترونیکی، سرعت پذیرش این تکنولوژی را توسط دکترها و بیمارستان‌ها در ایالات متحده، به دلیل اهمیت قابلیت اجرایی و انطباق با استانداردهای ملی در آینده، کاهش داد. چنین نگرانی‌هایی بی‌اهمیت نیستند؛ استانداردهایی برای نسخه‌نویسی الکترونیکی برای چالش Medicare Part D با مقررات بسیاری از ایالت‌های آمریکا. گذشته از نگرانی‌های مقرراتی، برای پزشکان نوپا، استفاده از CPOE نیازمند یک تغییر اساسی در روند درمان و سرمایه‌گذاری بیشتر زمان می‌باشد. بسیاری از پزشکان، کارمند تمام وقت بیمارستان نیستند، و برای آن‌ها ثبت دستورات برای بیماران بستری شده‌شان یعنی گرفتن زمانی از بیماران برنامه‌ریزی شده.[۱۹]

نوآوری‌ها، فرصت‌ها و چالش‌های تکنولوژیکی
یکی از زمینه‌های به سرعت در حال رشد نوآوری مراقبت‌های بهداشتی در استفاده پیشرفته از علم داده و یادگیری ماشین نهفته است. فرصت‌های کلیدی عبارتند از:

• نظارت و تشخیص سلامت؛
• درمان پزشکی و مراقبت از بیمار؛
• تحقیق و توسعه دارویی؛
• بهینه‌سازی عملکرد بالینی.[۲۰]

طبق گزارش مؤسسه پزشکی (۲۰۰۰)، گزارش‌ها و یادداشت‌ها دست‌نویس، ثبت دستی دستور پزشک، اختصارات غیراستاندارد و خوانا نبودن خط منجر به بروز خطاها و صدمات اساسی و قابل توجه می‌گردد. گزارش پیگیری(۲۰۰۴) IOM، عبور از شکاف کیفیت، یک سیستم بهداشتی جدید برای قرن ۲۱، پذیرش و استفاده سریع از پرونده‌های الکترونیکی بیماران، سفارش الکترونیکی دارو، با سیستم‌های اطلاعاتی کامپیوتری و اینترنتی برای پشتیبانی از تصمیمات بالینی، را توصیه می‌کند.[۲۱]به هر حال، پیاده‌سازی بسیاری از سیستم‌ها با شکست‌های پرهزینه مواجه شده‌اند.[۲۲]به علاوه، شواهدی نشان می‌دهد که CPOE می‌تواند به بروز بعضی انواع عوارض جانبی و دیگر خطاهای پزشکی کمک کند. برای مثال، پیاده‌سازی CPOE در دوره کوتاهی منجر به افزایش چشمگیر عوارض جانبی دارویی در حداقل یک مطالعه شد و همچنین شواهد مربوط به خطاهای دیگر نیز گزارش شده‌است. در مجموع، این عوارض جانبی گزارش شده، پدیده‌ای را توصیف می‌کنند که مربوط است به اختلال در سیستم پیچیده سازگار ناشی از پیاده‌سازی ضعیف یا نوآوری تکنولوژیکی طراحی شده ناکارآمد.

مشکلات درمانزاد تکنولوژیکی
فناوری می‌تواند منابع خطایی جدیدی را ایجاد کند.[۲۳]خطاهای ناشی از فناوری، در سیستم‌های ارائه مراقبت چشمگیر و به‌طور فزاینده‌ای مشهود می‌باشند. برای توصیف این حیطه جدید تولید خطا می‌توان از برچسب مشکلات درمانزاد تکنولوژیکی برای فرایند و مشکلات درمانزاد الکترونیکی برای خود خطا استفاده نمود.[۲۴]منابع این خطاها عبارتند از:

• بی‌تجربگی تجویزکننده و کارمند می‌تواند منجر به احساس امنیت کاذب شود، که وقتی تکنولوژی مجموعه‌ای از کارها را پیشنهاد می‌کند، خطاها اجتناب می‌شود.
• انتخاب‌های میانبر یا پیش فرض می‌تواند رژیم‌های دارویی غیراستاندارد برای بیماران مسن یا کم‌وزن، که موجب دوزهای سمی می‌شود، را لغو کند.
• CPOE و توزیع خودکار دارو به عنوان نتیجهٔ خطای۸۴٪ از بیش از۵۰۰ مرکز درمانی که در یک سیستم نظارتی اجرا شده توسط دارونامه ایالات متحده، شرکت کرده‌اند، شناسایی شده‌اند.[۲۵]
• هشدارهای مکرر و نامربوط می‌تواند جریان کار را مختل کند.

همان‌طور که در یک تحلیل ۱۴ قسمتی در دانشگاه سیدنی نشان داده شده، در صورت زیراستاندارد بودن طراحی و مهندسی، فناوری اطلاعات سلامت همچنین می‌تواند منجر به مشکلات درمانزاد شود.[۲۶]

چرخه درآمد HIT
نیروی کار توسعه چرخه درآمد HIMSS تشکیل شد تا برای تغییرات فناوری اطلاعات در ایالات متحده آمادگی ایجاد کند (مثل سند بازیابی و سرمایه‌گذاری مجدد آمریکا در سال ۲۰۰۹ (HITECH)، قانون مراقبت مقرون به صرفه، ۵۰۱۰ (تبادلات الکترونیک)، (ICD-۱۰). یک تغییر مهم در چرخه درآمد، دسته‌بندی بین‌المللی کد بیماری‌ها (ICD) از ۹ تا ۱۰ می‌باشد. کدهای ICD-۹ قرار است که از سه تا پنج کد شامل عدد و حروف استفاده کند که ۴۰۰۰ روش مختلف را معرفی می‌کند، در حالی که ICD-۱۰ از سه تا هفت کد شامل عدد و حروف استفاده می‌کند که تعداد کدها را تا ۷۰۰۰ افزایش می‌دهد. ICD-۹ قدیمی شده بودند، چرا که تعداد کدها بیش از روش‌های در دسترس بود و برای پرونده سازی زوش‌های بدون کد ICD-۹، کدهای نامشخصی استفاده می‌شد که به‌طور کامل روش‌ها یا کار مورد نظر را پوشش نمی‌داد که به نوبهٔ خود بازپرداخت را تحت تأثیر قرار می‌داد؛ بنابراین، ICD-۱۰ معرفی شد تا روش‌ها را با کدهای ناشناخته ساده‌سازی کند و استانداردها را به استاندارد جهانی (ICD-۱۱) نزدیکتر کند. یکی از قسمت‌های اصلی HIT چرخه درآمد، جذب هزینه است که از کدها استفاده می‌کند تا هزینه‌های بازپرداخت را از پرداخت کننده‌های مختلف، مانند CMS، بگیرد.[۲۷]

مقایسه‌های بین‌المللی از طریق HIT
مقایسه‌های عملکرد سیستم بین‌المللی بهداشت برای درک پیچیدگی‌های سیستم بهداشت و یافتن فرصت‌های بهتر، که می‌تواند توسط فناوری اطلاعات سلامت انجام شود، بسیار مهم هستند. این به سیاست گذاران این فرصت را می‌دهد که سیستم‌ها را از طریق شاخص‌های تعیین شده از فناوری اطلاعات سلامت مقایسه و هم سنجی کنند، همان‌طور که مقایسه‌های غلط می‌تواند منجر به سیاست‌های نامطلوب شود

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کاربرد فناوری اطلاعات در پزشکی

رشد روزافزون صنایع ارتباطی، مخابراتی و انفورماتیکی، هر روز دنیا را با انقلابی جدید مواجه می‌کند. انقلاب فن آوری اطلاعات و ارتباطات در کلیه بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیـاس*ـی و امنیتی کشورها تأثیراتی قابل توجه بر جای گذاشته‌است. با توسعه این فن آوری در بخش پزشکی، به دنبال تحول عظیمی در نظام ارائه خدمات بهداشتی و درمانی می‌باشیم و یکی از مهم‌ترین حوزه‌های کاربرد فن آوری اطلاعات، حوزه بهداشت و درمانی می‌باشد. فن آوری اطلاعات از روش‌های متعددی می‌تواند به این حوزه کمک نماید. سیستمهای ذخیره اطلاعات بیمار، سیستم‌های اطلاعات دارویی، سیستم‌های درمانی و جراحی، سیستم‌های پیگیری درمان، سیستم‌های درمان از راه دور، سیستم‌های راهبری پرستار، رباتهای جراح و سیستم‌های پذیرش بیمار و بسیاری دیگر که در پس پرده طراحی تمام این‌ها یک هدف مشترک وجود دارد و آن تسهیل در کار درمان است. با استفاده از این سیستم‌ها بیمار در کمترین زمان بهترین خدمات را دریافت می‌کند، پزشک تمام وقت از هر جای دنیا که بخواهد به بیماران خود دسترسی دارد و اطلاعات بیماران در همه جا به‌طور کامل در دسترس است. دسترسی همگانی به اطلاعات پزشکی در بستر شبکه‌های الکترونیکی یک رؤیا نیست آن را به وضوح می‌توان در سازمان‌های درمانی که به این سیستم‌ها نزدیک شده‌اند مشاهده کرد. سامانه‌هایی مانند ذخیره الکترونیکی اطلاعات سلامت (HER) که می‌تواند اطلاعات بهداشتی، درمانی و سلامتی فرد را پیش از تولد، یعنی زمانی که فرد دوران جنینی را طی می‌کند تا پس از مرگ یعنی وقتی دیگر در قید حیات نیست را به صورت اطلاعات جامعی در یک فایل الکترونیکی ذخیره‌سازی کرده و آن را در یک شبکه اختصاصی در دسترسی افراد مشخصی قرار دهد، به عنوان نمونه بارزی از کارکردهای فناوری اطلاعات در امر سلامت به‌شمار می‌رود.

صنعت انفورماتیک پزشکی۰

انفورماتیک پزشکی را حوزه کاربردی فن آوری اطلاعات و ارتباطات در پزشکی می‌توان تعریف کرد، و به تولید و خدمات فن آوری اطلاعات در حوزه خدمات بهداشتی و درمانی صنعت انفورماتیک پزشکی اطلاق می‌شود. جهت توسعه این صنعت در داخل کشور نیازمند برنامه‌ریزی بر اساس فرصت‌ها و تهدیدهای سر راه و نقاط قوت و ضعف خود هستیم.

صنعت انفورماتیک به صورت عام دارای ویژگی‌هایی است که کشورهای دنیا را ترغیب به سرمایه‌گذاری در این بخش کرده‌است. صنعت انفورماتیک پزشکی شامل سه بخش نرم‌افزار و سخت افزار و خدمات درحوزه پزشکی است. دراین میان قسمت نرم‌افزار جایگاه ویژه‌ای جهت سرمایه‌گذاری دارد. همچنین حوزه‌هایی از انفورماتیک پزشکی چون کاربرد هوش مصنوعی در پزشکی، خدمات پزشکی از راه دور به دلیل در مرحله تحقیق بودن، زمینه خوبی برای برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری در ارائه محصول در آن بخش خواهند بود. با توجه به نقش دولت‌ها در راستای توسعه دو بخش کاربردی و تولید در حوزه انفورماتیک موظف به ایجاد موارد زیر بنایی هستند؛ بنابراین شناخت جامع از زیر ساخت‌های این بخش در بدو برنامه‌ریزی به شکل حیاتی لازم و ضروری می‌باشد، این زیر ساخت‌ها عبارتند از:

۱. زیرساخت امنیتی

۲. زیرساخت تجاری

۳. زیرساخت حقوق

۴. زیرساخت اجتماعی و فرهنگی

۵. زیرساخت استانداردسازی

۶. زیرساخت فنی

تجهیزات پزشکی در کنار ابزارهای ارتباطی و اطلاعاتی این عصر زیرساخت فنی انفورماتیک پزشکی را تأمین خواهد کرد.

پیدایش ابزارهای الکترونیکی با قابلیت ثبت اطلاعات اشخاص از بدو تولد تا هنگام مرگ، بستری برای استفاده از ابزارهای توانمند پردازشی و هوشمند را فراهم خواهد آورد تا کارهای روزمره با ماهیت غیرخلاقانه بر عهده این ابزارها گذاشته شود.

۱. سیستم‌های اطلاعات مدیریتی بیمارستانی: این سیستم‌ها نوعی از سیستم‌های اطلاعات مدیریت (MIS) هستند.

۲. سیستم‌های اطلاعات بالینی و مراقبت پزشکی: این سیستم‌ها دارای پایگاه داده‌هایی هستند که انواع اطلاعات بیمار به صورت چند رسانه‌ای شامل موارد مختلفی از جمله پارامترهای حیاتی اشخاص، تصاویر پزشکی و... که به این وسیله قدرت تشخیص و درمان پزشک را با وجود ابزارهای قدرتمند پردازش و بهبود می‌بخشند.

۳.سیستم‌های اطلاعاتی بهداشتی: مجموعه اجزای به هم پیوسته‌ای که برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها و تدوین اطلاعات به کار می‌رود.

۴.واقعیت مجازی: این بحث کلیه مفاهیم مادی اطراف ما را در بر می‌گیرد و قابلیت آن را دارد که قسمت زیادی از تعاملات دنیای مادی را شبیه‌سازی کند. واقعیت مجازی در پزشکی هم کابردهای گسترده‌ای دارد به‌طور مثال شبیه‌سازی آناتومی و فیزیولوژی بدن انسان به عنوان یک نمونه آزمایشگاهی، قابلیت انجام هر گونه آزمایش‌های و تحقیقات پزشکی را فراهم خواهد ساخت.

۵.پرونده الکترونیک بیمار: پرونده الکترونیک بیمار مدرکی است که عمدتاً مراقبت‌های دوره‌ای ارائه شده به وسیلهٔ مراکز درمانی را توصیف می‌کند و در بیمارستان و سایر مراکز ارائه خدمات درمانی مثل واحدهای تخصصی یا مراکز بهداشت ذهنی نیز ایجاد می‌شود.

۶.ابزارهای فناوری اطلاعات در پزشکی: -شبکه اینترنت، جهت آموزش و دسترسی به اطلاعات پزشکی و مشاوره، و استفاده از ویدیو کنفرانس و انجام مشاوره‌های ویدئویی - استفاده از کامپیوترهای جیبی و PDAها، توسط امدادگران، پزشکان و سایر افراد، جهت ارسال اطلاعات لازم و گرفتن مشاوره‌های فوری از هر نقطه از جهان. -استفاده از لباس‌های هوشمند، جهت ارسال وضعیت شخص به تیم پزشکی.

پزشکی از راه دور

از دو کلمه tele که یک لغت یونانی و به معنی (ارتباطات مسافت دور) است و کلمه مدیسین (medicine) به معنای درمان و طب، تشکیل شده‌است، این علم و تکنولوژی مدرن به پزشکان امکان می‌دهد بیماران خود را در خانه بیمار از راه دور از طریق کامپیوتر و شبکه‌های ارتباطی چون اینترنت ویزیت و درمان کنند و تصویر و صدای بیمار، علائم حیاتی و حتی پارامترهای تخصصی لازم را دریافت و توصیه‌های لازم را صادر کنند. در نتیجه، تأخیر در درمان به حداقل می‌رسد و نیاز به جابجایی بیمار برطرف می‌شودو در هزینه‌های ناشی از حمل ونقل بیمار نیز صرفه جویی می‌گردد.

انواع پزشکی از راه دور :

-درمان از راه دور همزمان (زمان حقیقی):

نیاز به حضور همزمان دو طرف و برقراری یک لینک ارتباطی real time بین آن‌ها می‌باشد. از جمله پر کاربردترین این‌ها تجهیزات کنفرانس ویدیوئی می‌باشد

-درمان از راه دور غیر همزمان:

درمان از راه دور به طریق ذخیره‌سازی و ارسال اطلاعات می‌باشد و برای مواردی که زیاد فوریت ندارند استفاده می‌شود و می‌توان زمانی را برای ارسال اطلاعات و دریافت منظور نمود که اطلاعات منتقل شده می‌تواند از تصویرهای دیجیتالی گرفته تا بخشی از یک فیلم درنظرگرفته شود.

انواع خدمات پزشکی از راه دور:

۱.مشاوره از راه دور

۲. آموزش الکترونیکی : آموزش الکترونیکی عبارتست از بکارگیری ابزارهای فناوری اطلاعات در امر آموزش و تربیت نیروی انسانی.

۳.پایش از راه دور : ارسال online یا offline تصاویر پزشکی، سیگنال‌های حیاتی بیمار به صورت ویدئوکنفرانس، از روش‌های عمده پایش از راه دور است.

۴. ارائه خدمات پزشکی در خانه : بیش از همه افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و ناهنجاری‌های تنفسی مزمن به اینگونه مراقبت‌ها نیاز دارند.

۵. جراحی از راه دور : انجام جراحی پزشکی بدون تماس مستقیم پزشک با بیمار در طول عمل است این جراحی می‌تواند برای موارد مختلف از جمله: کاربرد جراحی از راه دور در عمل قلب انجام شود، که به روش‌های مختلفی می‌تواند انجام شود، که در روش رباتیک می‌توان کاربرد بیشتری از فناوری اطلاعات را مشاهده کرد.

راهکارها یی جهت استفاده پزشکی از راه دور در ایران :

- آموزش و گسترش سواد رسانهای در بین مردم مناطق محروم جهت استفاده از این تکنولوژی - گنجاندن تله مدیسن در دوره تحصیلی دانشجویان پزشکی - اقناع پزشکان جهت استفاده از این فضا برقراری یک کانال ارتباطی پزشکی با کشورهای همسایه به دلیل عدم وجود بعضی از تخصص‌ها ویا گران بودن هزینه‌های درمانی و استفاده از متخصصان مجرب در ایران جهت کسب درآمد برقراری شبکه تله مدیسین برای جانبازان و معلولین جهت کاهش مشکلات حمل و نقل این افراد

برقراری شبکه تله مدیسین در کشور درمناطق وسیع و با تراکم جمعیتی کم و نیز در مناطق کوهستانی و سخت‌گذر خصوصاً در هنگام حوادث غیر مترقبه برقراری سیستم مشاوره پزشکی از راه دور در دریا ونیز در هواپیماها با استفاده از ارتباطات ماهوارهای برای موارد اورژانس

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات

در اوایل دهه ۸۰ میلادی آی‌بی‌ام مفهوم سیستم‌های اصلی در چهار جلد با عنوان یک سیستم مدیریت برای سامانه‌های اطلاعاتی منتشر کرد. این‌ها به عنوان کتاب زرد پذیرفته شدند و پایه‌های کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات را بنا نهادند.

نویسنده اصلی کتاب‌های زرد آی‌بی‌ام شخصی با نام ادوارد فان اسخایک بود که آن‌ها را در کتاب یک سیستم مدیریتی برای اطلاعات تجاری جمع‌آوری نمود؛ که در سال ۲۰۰۶ توسط انتشارات رد سوان بروز رسانی شد. در کاری که فان اسخایک در سال ۱۹۸۵ انجام داد، او از کاری که ریچارد نولان (Richard L. Nolan) در سال ۱۹۷۴ در کتاب مدیریت قابلیت منابع داده‌ای منتشر کرده بود و در واقع می‌توان از آن به عنوان اولین منابع مدیریت فناوری اطلاعات در سطح کلان یاد کرد، استفاده کرده بود.

شمار زیادی از مفاهیم برای توسعه و ایجاد کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات (ITIL) توسطUK Government’s Central Computer and Telecommunications Agency (CCTA) بوجود

یک آویز گواهی بنیاد آی‌تی‌ای‌ال (کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات).

دانلود رمان و کتاب های جدید