- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
اگر چه عموم خطوط هوایی مشهور دنیا دست کم یک پرواز آزمایشی با سوخت های زیستی را تجربه کرده اند, اما آینده استفاده از این نوع سوخت در سفرهای هوایی در پرده ای از ابهام است
اگر چه عموم خطوط هوایی مشهور دنیا دستکم یک پرواز آزمایشی با سوختهای زیستی را تجربه کردهاند، اما آینده استفاده از این نوع سوخت در سفرهای هوایی در پردهای از ابهام است. سوختهای زیستی در واقع مواد عالی به دست آمده از گیاهان عمدتا روغنی است که به عنوان سوخت در موتورهای هواپیما یا خودرو سوزانده میشوند.
این سوختها در مقایسه با سوختهای فسیلی، دیاکسید کربن کمتری آزاد نمیکنند بلکه مزیت آنها در چرخه کربن این سوختهاست. در واقع کربن آزادشده ناشی از اینگونه سوختها در چند ماه پیش و توسط گیاهان از اتمسفر زمین جمعآوری شده است و حالا بر اثر سوختن در موتور دوباره در جو زمین آزاد میشود، اما کربن آزادشده ناشی از سوختهای فسیلی در واقع میلیونها سال است که از چرخه کربنی زمین جدا شده و در اعماق این سیاره ذخیره شدهاند. بازگرداندن دوباره آنها به جو زمین باعث اختلال در عملکرد چرخه کربنی زمین میشود.
بتازگی هواپیمایی ایرفرانس نیز با انجام یک پرواز آزمایشی با سوخت زیستی به باشگاه خطوط هوایی دوستدار محیط زیست پیوسته است. انگیزه اصلی این خطوط کاهش انتشار دیاکسید کربن، که یکی از گازهای گلخانهای به شمار میرود و کمک به حفظ منابع طبیعی زمین است. ولی با این حال هنوز معلوم نیست آینده استفاده از این نوع سوختها در صنعت هوایی چه جایگاهی خواهد داشت و آیا این سوختها میتوانند مانند اکسیری معجزهگر، مشکلات ناشی از تولید گازهای گلخانهای را حل کنند. کارشناسان معتقدند با وجود قیمت بالای این سوختها و تقاضای فزاینده برای مسافرتهای هوایی، احتمال کمی وجود دارد که جت زیستی بتواند در آینده نزدیک راهحل مناسبی برای کاهش دیاکسید کربن باشد.
یکی از سیاستگذاران حوزه حمل و نقل در این ارتباط میگوید: روند رشد استفاده از سوختهای زیستی در حمل و نقل جادهای آنقدر سریع است که ما نمیدانیم آیا در سال ۲۰۲۰ منابع کافی برای پاسخگویی به این بخش را خواهیم داشت یا خیر. بنابراین نگرانی عمده ما در مورد این سوختها در آینده دسترسی به مواد خام کافی است.
وی همچنین اظهار نگرانی میکند که ساخت جتهای زیستی بر مبنای روغنهای گیاهی در نهایت مقرون به صرفه نیست، زیرا به خاطر اشغال زمین برای کشت گیاهان مورد نیاز سوختهای زیستی هزینههایی باید به دولت پرداخت که هزینه نهایی این سوختها را افزایش خواهد داد. البته استفاده از سوختهایی که از مواد بیمصرف بهدست میآیند طرح بسیار خوبی است، اما هنوز روی تجاریسازی این سوختها کار کارشناسی انجام نشده است.
اگر چه عموم خطوط هوایی مشهور دنیا دستکم یک پرواز آزمایشی با سوختهای زیستی را تجربه کردهاند، اما آینده استفاده از این نوع سوخت در سفرهای هوایی در پردهای از ابهام است. سوختهای زیستی در واقع مواد عالی به دست آمده از گیاهان عمدتا روغنی است که به عنوان سوخت در موتورهای هواپیما یا خودرو سوزانده میشوند.
این سوختها در مقایسه با سوختهای فسیلی، دیاکسید کربن کمتری آزاد نمیکنند بلکه مزیت آنها در چرخه کربن این سوختهاست. در واقع کربن آزادشده ناشی از اینگونه سوختها در چند ماه پیش و توسط گیاهان از اتمسفر زمین جمعآوری شده است و حالا بر اثر سوختن در موتور دوباره در جو زمین آزاد میشود، اما کربن آزادشده ناشی از سوختهای فسیلی در واقع میلیونها سال است که از چرخه کربنی زمین جدا شده و در اعماق این سیاره ذخیره شدهاند. بازگرداندن دوباره آنها به جو زمین باعث اختلال در عملکرد چرخه کربنی زمین میشود.
بتازگی هواپیمایی ایرفرانس نیز با انجام یک پرواز آزمایشی با سوخت زیستی به باشگاه خطوط هوایی دوستدار محیط زیست پیوسته است. انگیزه اصلی این خطوط کاهش انتشار دیاکسید کربن، که یکی از گازهای گلخانهای به شمار میرود و کمک به حفظ منابع طبیعی زمین است. ولی با این حال هنوز معلوم نیست آینده استفاده از این نوع سوختها در صنعت هوایی چه جایگاهی خواهد داشت و آیا این سوختها میتوانند مانند اکسیری معجزهگر، مشکلات ناشی از تولید گازهای گلخانهای را حل کنند. کارشناسان معتقدند با وجود قیمت بالای این سوختها و تقاضای فزاینده برای مسافرتهای هوایی، احتمال کمی وجود دارد که جت زیستی بتواند در آینده نزدیک راهحل مناسبی برای کاهش دیاکسید کربن باشد.
یکی از سیاستگذاران حوزه حمل و نقل در این ارتباط میگوید: روند رشد استفاده از سوختهای زیستی در حمل و نقل جادهای آنقدر سریع است که ما نمیدانیم آیا در سال ۲۰۲۰ منابع کافی برای پاسخگویی به این بخش را خواهیم داشت یا خیر. بنابراین نگرانی عمده ما در مورد این سوختها در آینده دسترسی به مواد خام کافی است.
وی همچنین اظهار نگرانی میکند که ساخت جتهای زیستی بر مبنای روغنهای گیاهی در نهایت مقرون به صرفه نیست، زیرا به خاطر اشغال زمین برای کشت گیاهان مورد نیاز سوختهای زیستی هزینههایی باید به دولت پرداخت که هزینه نهایی این سوختها را افزایش خواهد داد. البته استفاده از سوختهایی که از مواد بیمصرف بهدست میآیند طرح بسیار خوبی است، اما هنوز روی تجاریسازی این سوختها کار کارشناسی انجام نشده است.