واکنش به کودک انتقامجو - قسمت دوم
سخنرانیهای طولانی در مورد اینکه چرا کودک بهروشی مخرب رفتار میکند، کمتر بهجایی رسیده است. بهجای آن، درمورد اینکه چه اتفاقی دارد میافتد، صحبت کنید. سپس برنامهای معین برای فرزندتان طرح کنید که هم شامل جبران اهداف کوتاه مدت است و هم مستئل مربوط بهمدرسه را در برمیگیرد.
وقتی با فرزندتان صحبت میکنید، سعی کنید بهموضوع اصلی بپردازید. بهجای احساس ناراحتی یا عصبانیت برای صحبتدر مورد موضوع، صریح باشید و در مورد این واقعیت صحبت کنید که انتقام، کار صحیحی نیست. بهخاطر داشته باشید که او بهگونهای احساس ناکامی یا بیلیاقتی میکند. پی ببرید که چه چیز در کانون احساساتش نهفته است.
هرگز اقدامات تخریب کننده را نادیده نگیرید. فرزندتان باید بداند که نگرانی شما صادقانه است. تاکید کنید که همیشه افراد مربوط را از اقدامات تخریبی فرزندتان مطلع میکنید. این رفتار بهفرزندتان عواقب اقداماتش را میآموزد.
در عین حال، هرگز بهطور آشکار فرزندتان را سرزنش نکنید، مگر اینکه مدرک یا شاهدی انکارناپذیر داشته باشید. اگر فرزند شما تنها مظنون است، موقعیت را بدون هیچگونه سرزنشی مطرح کنید.
بهطور خصوصی با فرزندتاندر مورد نگرانیتان از مسئلهای که پیش آمده گفتگو کنید. بسیار با ملایمت، بهآرامی، نگران و جدی رفتار کنید. شیوۀ خشن فقط کارهای فوری و بلندمدت شما را دشوارتر میکند. در اینجا راهحلهای عملی برای رفتار با کودک مخرب آمده است:
- علتهای جایگزین احتمالی برای رفتار او درنظر بگیرید. ممکناست فرزند شما فقط توجه طلب باشد.
- بیطرفانه رهرفتار تخریبی واکنش نشان دهید و هرگز از آن دلخور نشوید.
- از دیدگاه هر دو نگاه کنید. همیشه اجازه دهید کودکتان بگوید که مشکلش چیست.
- نیاز را پیدا کرده و آن را تامین کنید. کودک مخرب بهدلیلی خرابکاری میکند.
- بهفرزندتان اجازه دهید تا آنچه را خراب شده است، تعمیر کند. این هماهنگی رفتاری بسیار مناسب است.
- با معلم او همکاری کنید. بهفرزندتان کمک کنید فعالیتی را بیابد که او را کاملاً در مدرسه مشغول کند. شرکت در گوش دادن بهخواندن بچههای کوچکتر در مدرسه، بازی هاکی یا یادگیری گیتار، میتواند کلیدی برای تغییر رفتار غیر قابل قبول او بهرفتاری قابل قبول باشد.
- بهفرزندتان قوۀ تشخیص و تفکر یا راهحلی مثبت ارائه بدهید. از هر چیز که باید در مورد موقعیت بگوید، نگذرید. تا حدی او را تشویق کنید که بگوید چه باید انجام شود و بخشی از راهحل باشد.
- ترتیبی بدهید که فرزندتان رابـ ـطهای با حسن نیت را با بزرگسالی غیر از شما تجربه کند. فرزندتان باید کسی را داشته باشد و نباید بعد از چنین اتفاقاتی توسط همۀ بزرگترهای با اهمیت زندگیاش طرد شود.
- سعی کنید با صحبت در مورد چیزهای خوب و مثبت مدرسه، احساسات بهتر را تشویق کنید.
- بردن فرزندتان نزد مشاور حرفهای را هم مدنظر قرار دهید.
همیشه بهفرزندتان تاکید کنید که رفتار مخرب او – نه قصد شما – تعیین میکند که چه اقدامی لازم است. این تشخیص ضروری است. نگویید من قصد دارم تورا تنبیه کنم. بهجای آن بگویید: رفتار تو بهما میگوید که چهکار باید بکنیم. این شیوه، مرکز توجه را رفتار او – نه شما بهعنوان والدین – قرار میدهد.
منبع: شاد بارآوردن کودکان بهزبان آدمیزاد
کودک انتقامجو
سخنرانیهای طولانی در مورد اینکه چرا کودک بهروشی مخرب رفتار میکند، کمتر بهجایی رسیده است. بهجای آن، درمورد اینکه چه اتفاقی دارد میافتد، صحبت کنید. سپس برنامهای معین برای فرزندتان طرح کنید که هم شامل جبران اهداف کوتاه مدت است و هم مستئل مربوط بهمدرسه را در برمیگیرد.
وقتی با فرزندتان صحبت میکنید، سعی کنید بهموضوع اصلی بپردازید. بهجای احساس ناراحتی یا عصبانیت برای صحبتدر مورد موضوع، صریح باشید و در مورد این واقعیت صحبت کنید که انتقام، کار صحیحی نیست. بهخاطر داشته باشید که او بهگونهای احساس ناکامی یا بیلیاقتی میکند. پی ببرید که چه چیز در کانون احساساتش نهفته است.
هرگز اقدامات تخریب کننده را نادیده نگیرید. فرزندتان باید بداند که نگرانی شما صادقانه است. تاکید کنید که همیشه افراد مربوط را از اقدامات تخریبی فرزندتان مطلع میکنید. این رفتار بهفرزندتان عواقب اقداماتش را میآموزد.
در عین حال، هرگز بهطور آشکار فرزندتان را سرزنش نکنید، مگر اینکه مدرک یا شاهدی انکارناپذیر داشته باشید. اگر فرزند شما تنها مظنون است، موقعیت را بدون هیچگونه سرزنشی مطرح کنید.
بهطور خصوصی با فرزندتاندر مورد نگرانیتان از مسئلهای که پیش آمده گفتگو کنید. بسیار با ملایمت، بهآرامی، نگران و جدی رفتار کنید. شیوۀ خشن فقط کارهای فوری و بلندمدت شما را دشوارتر میکند. در اینجا راهحلهای عملی برای رفتار با کودک مخرب آمده است:
- علتهای جایگزین احتمالی برای رفتار او درنظر بگیرید. ممکناست فرزند شما فقط توجه طلب باشد.
- بیطرفانه رهرفتار تخریبی واکنش نشان دهید و هرگز از آن دلخور نشوید.
- از دیدگاه هر دو نگاه کنید. همیشه اجازه دهید کودکتان بگوید که مشکلش چیست.
- نیاز را پیدا کرده و آن را تامین کنید. کودک مخرب بهدلیلی خرابکاری میکند.
- بهفرزندتان اجازه دهید تا آنچه را خراب شده است، تعمیر کند. این هماهنگی رفتاری بسیار مناسب است.
- با معلم او همکاری کنید. بهفرزندتان کمک کنید فعالیتی را بیابد که او را کاملاً در مدرسه مشغول کند. شرکت در گوش دادن بهخواندن بچههای کوچکتر در مدرسه، بازی هاکی یا یادگیری گیتار، میتواند کلیدی برای تغییر رفتار غیر قابل قبول او بهرفتاری قابل قبول باشد.
- بهفرزندتان قوۀ تشخیص و تفکر یا راهحلی مثبت ارائه بدهید. از هر چیز که باید در مورد موقعیت بگوید، نگذرید. تا حدی او را تشویق کنید که بگوید چه باید انجام شود و بخشی از راهحل باشد.
- ترتیبی بدهید که فرزندتان رابـ ـطهای با حسن نیت را با بزرگسالی غیر از شما تجربه کند. فرزندتان باید کسی را داشته باشد و نباید بعد از چنین اتفاقاتی توسط همۀ بزرگترهای با اهمیت زندگیاش طرد شود.
- سعی کنید با صحبت در مورد چیزهای خوب و مثبت مدرسه، احساسات بهتر را تشویق کنید.
- بردن فرزندتان نزد مشاور حرفهای را هم مدنظر قرار دهید.
همیشه بهفرزندتان تاکید کنید که رفتار مخرب او – نه قصد شما – تعیین میکند که چه اقدامی لازم است. این تشخیص ضروری است. نگویید من قصد دارم تورا تنبیه کنم. بهجای آن بگویید: رفتار تو بهما میگوید که چهکار باید بکنیم. این شیوه، مرکز توجه را رفتار او – نه شما بهعنوان والدین – قرار میدهد.
منبع: شاد بارآوردن کودکان بهزبان آدمیزاد
کودک انتقامجو