وقتی کودک روی اعصابمان است

[DENIRA]

با آنکه جداب بچه را دادن و او را ملغوب کردن، بسیار وسوسه انگیز است، ولی نشان دادن اشتباهشان به آنها موجب سردرگمی و گیجی آنها میشود.
نادیده گرفتن رفتار او بهترین گزینه است.
به عنوان مادر نباید درگیر کلمات شوید، بلکه باید احساسات پشت این حرف را درک کنید.
باید از خودتان بپرسید:
چرا فرزندم این حرف را می زند؟
چه میخواید بگوید؟
چطور میتوانم کمکش کنم که حرفش را درست تر بیان کند؟

 

[DENIRA]

شاید سخنرانی کردن برای بچه او را ساکت کند، ولی مشکل را حل نمی کند.
مشکل را با این جواب حل کنید:
" چیزی شده؟ چون فکر میکنم از اینکه اجازه ندادم هرکاری دلت میخواد بکنی ناراحتی. تو تقریبا اجازه داشتی هرکاری دلت میخواد بکنی."
بدین ترتیب راه مکامله باز میشود.
قطعا هر مادری که بچه را از انجام کار محبوبش باز میدارد، این جمله را شنیده است.
مادری میگفت:
وقتی از فرزندم خواستم که کتاب داستانش را زمین بگذارد و اتاقش را مرتب کند به من گفت:
ازت متنفرم.
روش بهتر:
کارشناسان متفق القول هستند که نباید این موضوع ر ا شخصی کرد.
بچه ها وقتی ناامید یا عصبانی می شوند از این حرف ها می زنند.
این بدان معنا نیست که شما والدین بدی هستید.
البته تحمل اینکه آنها به مهارت های مادری شما بی احترامی کنند آسان نیست، ولی درست نیست که حرفی بزنید که فرزندتان فکر کند از اینکه از دستش خلاص شوید خوش حال میشودی یا اینکه شما هم از او متنفر هستید.
چون بچه های زیر 9 سال تفکر لفظی دارند و روانشانی معکوس این مساله را درک نمی کنند و با این جواب ممکن است اعتماد آن ها را کاهش دهید.

 

[DENIRA]

صبر کنید تا آرامتر شوید، بعد برای مثال بگویید:
وقتی به من میگویی از من متنفری، به احساساتم صدمه میزنی.
معمولا وقتی بچه آرام میشود، پشیمان نیز میگردد.