...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
رژیم آلمان نازی که در سال ۱۹۳۳ در آلمان روی کار آمده بود، بلافاصله رویه‌ی توسعه‌طلبانه‌ای اتخاذ کرد. نازی‌ها طی چند سال بعد اقتصاد آلمان را از ورشکستگی نجات دادند، پیمان ورسای را زیرپا نهادند و همچنین از طریق یک دیپلماسی سنجیده، کشورهای اتریش و چکسلواکی را به خاک آلمان افزودند. اما اینک مسئله‌ی بندر دانتزیگ (همان گدانسک) بحث برانگیز شد. این بندر مهم تجاری قبل از جنگ جهانی اول متعلق به آلمان بود اما طبق پیمان ورسای به یک بندر آزاد تبدیل شد اما تحت نظارت لهستان قرار گرفت. از آنجا که سکنه‌ی دانتزیگ همگی آلمانی بودند، تسلط لهستان بر آن به هیچ وجه مطابق میل هیتلر نبود.
بندر دانتزیگ؛ عامل مناقشه برانگیز
اما تجـ*ـاوز به خاک لهستان مشکلات دیگری نیز در پی داشت. شوروی از دیرباز چشم طمع به همسایه غربی‌اش دوخته بود و نفوذ آلمان در لهستان عملاً به رویارویی کمونیسم و فاشیسم می‌انجامید. از سوی دیگر ، هیتلر به خوبی دریافته بود که در صورت هجوم به لهستان، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلان جنگ خواهند داد. لذا، تصمیم گرفت که پیش از شروع جنگ ، شوروی را از دایره رقبای المان خارج کند.
***********************
در ۲۳ اوت ۱۹۳۹ – یک هفته پیش از شروع رسمی جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵)- انعقاد پیمان عدم تعـ*رض میان شوروی و آلمان موجب بهت و حیرت جهانیان شد. به موجب این پیمان، دو کشور موافقت کردند که تا ۱۰ سال آینده، به جنگ علیه یکدیگر اقدام نکنند. در حالی که اروپا به ورطه‌ی جنگی گریزناپذیر کشیده شده بود، استالین این قرارداد را راهی مناسب برای خرید وقت جهت آمادگی نیروهای نظامی شوروی می دانست. هیتلر نیز از طریق این قرارداد مطمئن شد که آلمان مجبور نخواهد بود همانند جنگ جهانی اول ، در دو جبهه‌ی همزمان بجنگد. همچنین این قرارداد شامل یک بخش محرمانه نیز بود که مطابق آن، دو کشور بر سر تقسیم اروپای شرقی با یکدیگر به توافق رسیدند. قرارداد عدم تعـ*رض در ژوئن ۱۹۴۱ – هنگامی که نیروهای نازی به خاک شوروی حمله کردند- ابطال شد.
زمینه‌های قرارداد
نگرانی هیتلر و ژنرال‌های او درباره حمله به لهستان از تجربه جنگ جهانی اول ناشی می شد. در آن جنگ ، آلمان ناچار شد همزمان در شرق با روسیه و در غرب اروپا با فرانسه و بریتانیا بجنگد (شوروی و فرانسه در سال ۱۹۳۵ پیمان همکاری امضاء کرده بودند).برای جلوگیری از این سناریوی تلخ، هیتلر تصمیم گرفت با استالین مذاکره کند. در اوت ۱۹۳۹ وزیر امور خارجه‌ی آلمان به استالین پیغام داد که شوروی نیز می تواند در طرح تجزیه لهستان با آلمان نازی همراه شود. در ۲۰ اوت هیتلر طی یک پیغام شخصی به استالین گفت که جنگ با لهستان اجتناب‌ناپذیر است. استالین اندکی بعد با انجام مذاکرات موافقت کرد.
هیتلر و ریبنتروپ
انعقاد پیمان عدم تعـ*رض
در ۲۲ اوت وزیر امور خارجه آلمان – ریبنتروپ – عازم مسکو شد. او در کاخ کرملین با استالین و وزیر امور خارجه شوروی – مولوتوف – دیدار کرد. مذاکرات در ۲۳ اوت به سرانجام رسید. مطابق این پیمان، به مدت ۱۰ سال هیچ کدام از دو کشور به جنگ با یکدیگر نپردازند و از دشمنانشان پشتیبانی نکنند. همچنین مفاد الحاقی محرمانه این قرارداد شامل تقسیم اروپای شرقی میان طرفین بود. تمامی خاک لهستان به جز منطقه شرقی آن به خاک آلمان تعلق می گرفت. شرق لهستان به علاوه‌ی لیتوانی، استونی و لاتویا تحت نفوذ شوروی قرار می گرفت.
مولوتوف و استالین
پیامدها
امضای پیمان عدم تعـ*رض موجب آسودگی هیتلر از جانب شوروی شد. یک هفته بعد (۱ سپتامبر ۱۹۳۹) هیتلر دست به قماری بزرگ زد و فرمان حمله به لهستان را صادر کرد. در ۳ سپتامبر بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلان جنگ دادند. جنگ جهانی دوم آغاز شد. جنگی خونین که تا سال ۱۹۴۵ به طول انجامید. پیمان عدم تعـ*رض در ژوئن ۱۹۴۱ با حمله‌ی آلمان به شوروی لغو شد. هنگامی که شوروی نیز به صف دشمنان آلمان ملحق شد، شمارش معکوس برای سقوط رژیم نازی آغاز شد.
بندر دانتزیگ؛ عامل مناقشه برانگیز
اما تجـ*ـاوز به خاک لهستان مشکلات دیگری نیز در پی داشت. شوروی از دیرباز چشم طمع به همسایه غربی‌اش دوخته بود و نفوذ آلمان در لهستان عملاً به رویارویی کمونیسم و فاشیسم می‌انجامید. از سوی دیگر ، هیتلر به خوبی دریافته بود که در صورت هجوم به لهستان، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلان جنگ خواهند داد. لذا، تصمیم گرفت که پیش از شروع جنگ ، شوروی را از دایره رقبای المان خارج کند.
***********************
در ۲۳ اوت ۱۹۳۹ – یک هفته پیش از شروع رسمی جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵)- انعقاد پیمان عدم تعـ*رض میان شوروی و آلمان موجب بهت و حیرت جهانیان شد. به موجب این پیمان، دو کشور موافقت کردند که تا ۱۰ سال آینده، به جنگ علیه یکدیگر اقدام نکنند. در حالی که اروپا به ورطه‌ی جنگی گریزناپذیر کشیده شده بود، استالین این قرارداد را راهی مناسب برای خرید وقت جهت آمادگی نیروهای نظامی شوروی می دانست. هیتلر نیز از طریق این قرارداد مطمئن شد که آلمان مجبور نخواهد بود همانند جنگ جهانی اول ، در دو جبهه‌ی همزمان بجنگد. همچنین این قرارداد شامل یک بخش محرمانه نیز بود که مطابق آن، دو کشور بر سر تقسیم اروپای شرقی با یکدیگر به توافق رسیدند. قرارداد عدم تعـ*رض در ژوئن ۱۹۴۱ – هنگامی که نیروهای نازی به خاک شوروی حمله کردند- ابطال شد.
زمینه‌های قرارداد
نگرانی هیتلر و ژنرال‌های او درباره حمله به لهستان از تجربه جنگ جهانی اول ناشی می شد. در آن جنگ ، آلمان ناچار شد همزمان در شرق با روسیه و در غرب اروپا با فرانسه و بریتانیا بجنگد (شوروی و فرانسه در سال ۱۹۳۵ پیمان همکاری امضاء کرده بودند).برای جلوگیری از این سناریوی تلخ، هیتلر تصمیم گرفت با استالین مذاکره کند. در اوت ۱۹۳۹ وزیر امور خارجه‌ی آلمان به استالین پیغام داد که شوروی نیز می تواند در طرح تجزیه لهستان با آلمان نازی همراه شود. در ۲۰ اوت هیتلر طی یک پیغام شخصی به استالین گفت که جنگ با لهستان اجتناب‌ناپذیر است. استالین اندکی بعد با انجام مذاکرات موافقت کرد.
هیتلر و ریبنتروپ
انعقاد پیمان عدم تعـ*رض
در ۲۲ اوت وزیر امور خارجه آلمان – ریبنتروپ – عازم مسکو شد. او در کاخ کرملین با استالین و وزیر امور خارجه شوروی – مولوتوف – دیدار کرد. مذاکرات در ۲۳ اوت به سرانجام رسید. مطابق این پیمان، به مدت ۱۰ سال هیچ کدام از دو کشور به جنگ با یکدیگر نپردازند و از دشمنانشان پشتیبانی نکنند. همچنین مفاد الحاقی محرمانه این قرارداد شامل تقسیم اروپای شرقی میان طرفین بود. تمامی خاک لهستان به جز منطقه شرقی آن به خاک آلمان تعلق می گرفت. شرق لهستان به علاوه‌ی لیتوانی، استونی و لاتویا تحت نفوذ شوروی قرار می گرفت.
مولوتوف و استالین
پیامدها
امضای پیمان عدم تعـ*رض موجب آسودگی هیتلر از جانب شوروی شد. یک هفته بعد (۱ سپتامبر ۱۹۳۹) هیتلر دست به قماری بزرگ زد و فرمان حمله به لهستان را صادر کرد. در ۳ سپتامبر بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلان جنگ دادند. جنگ جهانی دوم آغاز شد. جنگی خونین که تا سال ۱۹۴۵ به طول انجامید. پیمان عدم تعـ*رض در ژوئن ۱۹۴۱ با حمله‌ی آلمان به شوروی لغو شد. هنگامی که شوروی نیز به صف دشمنان آلمان ملحق شد، شمارش معکوس برای سقوط رژیم نازی آغاز شد.
