وقتی چراغ ها خاموش می شوند، همه جا تاریک می شود. گاه این تاریکی بسیار ترس آور و وحشت انگیز است خصوصاً برای کودکانی که به تازگی در اتاق خودشان خوابیده و از مادرشان جدا می خوابند.
ترس از تاریکی به عنوان یک ترس طبیعی شناخته شده که همواره با نوع بشر همراه بوده است. انسان از همان نخستین ایام هنگام شب یا قرار گرفتن در تاریکی غارها گاه صدایی می شنید که منشأ اصلی آن را ندانسته و چون همه جا تاریک بود ترس از تاریکی به یک واکنش همیشگی در او تبدیل شد.بنابراین کودکان نیز گاه از تاریکی دچار هراس می شوند.
بزرگترین اشتباهی که والدین مرتکب میشوند، نامحترم دانستن ترس کودک از تاریکی و مسخره کردن اوست...
كودكی كه از تاریكی می ترسد
اكثر كودكان دوست ندارند در تاریكی كامل و یا در اتاقی كه درش بسته است بخوابند.هیچ فایده ای هم ندارد كه ما به كودكمان بیاموزیم كه در تاریكی كامل بخوابد. بهتر است كه به هنگام خواب،اتاق خواب او را با چراغ كم نور روشن نگه داریم؛ بدین ترتیب هرگاه كودك بعد از خوابی كه می بیند بیدار شود می تواند موقعیت خود را در اتاقب یابد و رویا و واقعیت را از هم تشخیص دهد. همچنین اگر در،بازباشد او كمتر احساس جدایی و تنهایی می كند .
بعضی از کودکان هراس شدیدی نشان داده بطوری که علائم وحشت زدگی در آنها در برابر تاریکی دیده می شود.
ولی برخی کودکان با فرار از تاریکی اضطراب ناشی از آن را در خود خنثی می کنند.
کودکان وقتی وارد سن ۴ یا ۵ سالگی می شوند قدرت تخیلشان رشد کرده و گذشته از تفکر درباره موجودات خارق العاده و عجیب و غریب بسیار به دنبال داستان های ترسناک و تخیلی هستند بنابراین والدین گاه در این سن متوجه واکنش متناقض کودکشان به تاریکی می شوند تا حدی که شب ها از خوابیدن در اتاق تاریکشان وحشت دارند.
ترس های وقت خواب (ترس های شبانه) از تاریکی، هیولا ی زیر پتو و تنها خوابیدن در سنین پیش از دبستان و سال های آغازین پس از آن معمول هستند. این ها سال هایی هستند که درآن قدرت تخیل کودک شما به طرز فوق العاده ای گسترش پیدا میکند، این به آن معنی است که او می تواند چیزهای جدید و ترسناکی را در تصور خود بگنجاند که از آن ها واهمه دارد.
بخش قابل توجهی از روز او غوطه ور در بازی های تخیلی همراه با انواع اژدها، دایناسور و آدم بدها(قهرمان های منفی) می گذرد . در هنگام خواب متوقف کردن این تخیلات و به خواب رفتن برای او مشکل می شود.
به دلیل تخیلاتی که در طول روز کودک ذهن خود را با آن درگیر کرده ناگهان حتی اشیای آشنا که قبلا هرگز ترسناک نبوده اند -مثل اتاق خواب تاریک- وحشت آور به نظر می رسند. و از آن جا که کودک شما در این سن هنوز در حال آموختن تمایز بین خیال و واقعیت است احتمال وجود موجودی نامرئی در زیر پتو یا تخت برایش کاملا واقعی به نظر می رسد.
کودکی که در مرحلهٔ رشد تصورات خیالی است، به راحتی میتواند از هر چیزی در تاریکی برای خود هیولائی بسازد و از آن هیولای خیالی خود بترسد. گاهی ترس از تاریکی صرفاً معمول این نکته است که کودک نمیداند در تاریکی چه باید بکند. گاهی نیز عادت ترس کودک از تاریکی آن است که نمیتواند مادر، پدر و یا شخص مراقب خود را ببیند. در صورتیکه اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت.
در برخی موارد، ترس کودک از تاریکی، ناشی از تصورات ذهنی او دربارهٔ دزد و موجودات خیالیای است که از اطرفیان خود میشنود و یا گاهی خواب میبیند. از نظر یک کودک ۶ ساله، تاریکی مظهر هیولاها، غولها، دزدها و … است که میتوانند به او صدمه بزنند.برای مثال، زمانیکه کودک به رختخواب میرود به یاد موقعیت ترسناکی که شب پیش در خواب دیده است، میافتد و آنگاه خواب از سر او میپرد و شروع به خیالپردازی مجدد میکند.
در بعضی موارد، حتی فکر تنهائی در یک اتاق تاریک کودک را میترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهائی، شدیداً دچار ترس، دلهره و اضطراب میشوند و از آن فرار میکنند، بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش خیالی هستند که والدین و اعضای خانواده میتوانند به آنها ببخشند.
تعدیل وحشت زدگی کودکان و ترس آنها از تاریکی راه های بسیار متفاوتی دارد یکی از این راه ها ریلکس کردن کودکان در این شرایط است.
کودکان کوچک تر با برخی قصه ها و شعرها آرامش پیدا کرده و برخی دیگر اگر کمی از تاریکی اتاقشان کمتر شود و یک چراغ کم نور روشن باشد احساس امنیت بیشتری کرده و راحت تر به خواب می روند.
تحقیقات دانشمندان استرالیایی نشان داده است کودکانی که شب ها در اتاق نیمه تاریک می خوابند یا حداقل یک لامپ کم نور در اتاقشان روشن است با آرامش بیشتری می خوابند و کمتر کابوس می بینند.
گذشته از آن کودکانی که در کنار تخت خوابشان یک چراغ خواب دارند احساس امنیت بالاتری داشته و استرس کمتری دارند.
این کودکان صبح ها علامت خواب آلودگی کمتری نیز دارند و به هنگام بازی و تکالیف عملی تمرکز بیشتری از خود نشان می دهند البته روانشناسان معتقدند رنگ اتاق خواب کودک اگر همراه با نور مناسب شود در احساس شادمانی او تأثیر زیادی دارد بنابراین کودکانی که اتاقی با نور بیشتر و رنگ روشن دارند خلقیاتی شادتر و احساس آرامش بیشتری نیز دارند.
ترس از تاریکی به عنوان یک ترس طبیعی شناخته شده که همواره با نوع بشر همراه بوده است. انسان از همان نخستین ایام هنگام شب یا قرار گرفتن در تاریکی غارها گاه صدایی می شنید که منشأ اصلی آن را ندانسته و چون همه جا تاریک بود ترس از تاریکی به یک واکنش همیشگی در او تبدیل شد.بنابراین کودکان نیز گاه از تاریکی دچار هراس می شوند.
بزرگترین اشتباهی که والدین مرتکب میشوند، نامحترم دانستن ترس کودک از تاریکی و مسخره کردن اوست...
![2563566b4a5027f08a124c98ef3e4c56.jpg](http://www.migna.ir/up/pictures/2563566b4a5027f08a124c98ef3e4c56.jpg)
كودكی كه از تاریكی می ترسد
اكثر كودكان دوست ندارند در تاریكی كامل و یا در اتاقی كه درش بسته است بخوابند.هیچ فایده ای هم ندارد كه ما به كودكمان بیاموزیم كه در تاریكی كامل بخوابد. بهتر است كه به هنگام خواب،اتاق خواب او را با چراغ كم نور روشن نگه داریم؛ بدین ترتیب هرگاه كودك بعد از خوابی كه می بیند بیدار شود می تواند موقعیت خود را در اتاقب یابد و رویا و واقعیت را از هم تشخیص دهد. همچنین اگر در،بازباشد او كمتر احساس جدایی و تنهایی می كند .
بعضی از کودکان هراس شدیدی نشان داده بطوری که علائم وحشت زدگی در آنها در برابر تاریکی دیده می شود.
ولی برخی کودکان با فرار از تاریکی اضطراب ناشی از آن را در خود خنثی می کنند.
کودکان وقتی وارد سن ۴ یا ۵ سالگی می شوند قدرت تخیلشان رشد کرده و گذشته از تفکر درباره موجودات خارق العاده و عجیب و غریب بسیار به دنبال داستان های ترسناک و تخیلی هستند بنابراین والدین گاه در این سن متوجه واکنش متناقض کودکشان به تاریکی می شوند تا حدی که شب ها از خوابیدن در اتاق تاریکشان وحشت دارند.
ترس های وقت خواب (ترس های شبانه) از تاریکی، هیولا ی زیر پتو و تنها خوابیدن در سنین پیش از دبستان و سال های آغازین پس از آن معمول هستند. این ها سال هایی هستند که درآن قدرت تخیل کودک شما به طرز فوق العاده ای گسترش پیدا میکند، این به آن معنی است که او می تواند چیزهای جدید و ترسناکی را در تصور خود بگنجاند که از آن ها واهمه دارد.
بخش قابل توجهی از روز او غوطه ور در بازی های تخیلی همراه با انواع اژدها، دایناسور و آدم بدها(قهرمان های منفی) می گذرد . در هنگام خواب متوقف کردن این تخیلات و به خواب رفتن برای او مشکل می شود.
به دلیل تخیلاتی که در طول روز کودک ذهن خود را با آن درگیر کرده ناگهان حتی اشیای آشنا که قبلا هرگز ترسناک نبوده اند -مثل اتاق خواب تاریک- وحشت آور به نظر می رسند. و از آن جا که کودک شما در این سن هنوز در حال آموختن تمایز بین خیال و واقعیت است احتمال وجود موجودی نامرئی در زیر پتو یا تخت برایش کاملا واقعی به نظر می رسد.
کودکی که در مرحلهٔ رشد تصورات خیالی است، به راحتی میتواند از هر چیزی در تاریکی برای خود هیولائی بسازد و از آن هیولای خیالی خود بترسد. گاهی ترس از تاریکی صرفاً معمول این نکته است که کودک نمیداند در تاریکی چه باید بکند. گاهی نیز عادت ترس کودک از تاریکی آن است که نمیتواند مادر، پدر و یا شخص مراقب خود را ببیند. در صورتیکه اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت.
در برخی موارد، ترس کودک از تاریکی، ناشی از تصورات ذهنی او دربارهٔ دزد و موجودات خیالیای است که از اطرفیان خود میشنود و یا گاهی خواب میبیند. از نظر یک کودک ۶ ساله، تاریکی مظهر هیولاها، غولها، دزدها و … است که میتوانند به او صدمه بزنند.برای مثال، زمانیکه کودک به رختخواب میرود به یاد موقعیت ترسناکی که شب پیش در خواب دیده است، میافتد و آنگاه خواب از سر او میپرد و شروع به خیالپردازی مجدد میکند.
در بعضی موارد، حتی فکر تنهائی در یک اتاق تاریک کودک را میترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهائی، شدیداً دچار ترس، دلهره و اضطراب میشوند و از آن فرار میکنند، بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش خیالی هستند که والدین و اعضای خانواده میتوانند به آنها ببخشند.
تعدیل وحشت زدگی کودکان و ترس آنها از تاریکی راه های بسیار متفاوتی دارد یکی از این راه ها ریلکس کردن کودکان در این شرایط است.
کودکان کوچک تر با برخی قصه ها و شعرها آرامش پیدا کرده و برخی دیگر اگر کمی از تاریکی اتاقشان کمتر شود و یک چراغ کم نور روشن باشد احساس امنیت بیشتری کرده و راحت تر به خواب می روند.
تحقیقات دانشمندان استرالیایی نشان داده است کودکانی که شب ها در اتاق نیمه تاریک می خوابند یا حداقل یک لامپ کم نور در اتاقشان روشن است با آرامش بیشتری می خوابند و کمتر کابوس می بینند.
گذشته از آن کودکانی که در کنار تخت خوابشان یک چراغ خواب دارند احساس امنیت بالاتری داشته و استرس کمتری دارند.
این کودکان صبح ها علامت خواب آلودگی کمتری نیز دارند و به هنگام بازی و تکالیف عملی تمرکز بیشتری از خود نشان می دهند البته روانشناسان معتقدند رنگ اتاق خواب کودک اگر همراه با نور مناسب شود در احساس شادمانی او تأثیر زیادی دارد بنابراین کودکانی که اتاقی با نور بیشتر و رنگ روشن دارند خلقیاتی شادتر و احساس آرامش بیشتری نیز دارند.