چند جمله ناخوشایند برای کودکان

[DENIRA]

شوخی کردم:
دست انداختن کودک اگر چه ظاهرا شرایط را شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است.
هنگامی که کودک عصبانی است، خندیدن به او باعث میشود احساس بدتری پیدا کند.
شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید او را حمایت کنید نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوید.
اگر چنین منظوری ندارید هنگامی که کودک ناراحت است شاد نباشید.
چرا مثل....نیستی؟
با مقایسه کودکان، آنها احساس می کنند در مرتبه پایین تری قرار گرفته اند و این راه مناسبی برای وا داشتن آنها به فعالیت نیست.
زمانی که کودک خود را پایین تر از دیگری احساس کند، روحیه خود را می باز و دست از فعالیت خواهد کشید.
شما باید ضعف و قوت کودکان را بپذیرید و آنها را بر اصلاح رفتار خودشان تشویق کنید.
ندو و گرنه می افتی!
علی رغم تمام توجه شما به محافظت از کودک، به کار بردن این نوع جملات باعث میشود کودک بیفتد، زیرا به او القا می کنید منتظرید که او به زمین بخورد و این برای کودکی که تلاش می کند مستقل باشد بسیار مضر است.
بهتر است در این موارد بگویید:
قبل از دویدن از محکم بودن بند کفش هایت مطمئن باش.
در این صورت شما در مورد اشکال کفش صحبت کرده اید نه ناتوانی کودک.

 

[DENIRA]

چی بهت گفتم؟
چرا سوالی می پرسید که خودتان جواب را میدانید؟
انتظار دارید کودک چه پاسخی بدهد؟
وقتی می پرسید:
لباست را کجا پرتاب کردی؟
لبخند موزیانه میزند و می گذرد.
اگر از رفتار او رنجیده اید بگویید:
من متاسفم که مجبورم برای بار سوم تکرار کنم که لباست را روی چوب لباسی آویزان کن.
چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟
پدر یا مادری که در استفاده از سخنان نیشدار و طعنه آمیز استعداد ذاتی دارند، خطر و تهدیدی جدی برای سلامت روانی کودک به حساب می آیند.
این پدر یا مادر جادوگری است که از واژه ها استفاده می کند و با بیان این واژه ها ، مانعی در برابر ایجاد ارتباط موثر برقرار می کنند و مانع از پدید آمدن رابـ ـطه ای مثبت بین پدرو مادر با کودک میشوند.
این پدرو مادرها شاید ندانند که سخنان طعنه آمیز و کنایه دار جملاتی هستند که باعث مسدود شدن راه ارتباطی بین خود او و کودکش میشود.